Το γνήσιο ενδιαφέρον που έδειχναν οι Σπουδαστές της Γραφής για την υποβοήθηση των ανθρώπων φαινόταν από την επιμέλειά τους η οποία με τον καιρό έγινε χαρακτηριστικό γνώρισμα του έργου τους κηρύγματος. Η Σκοπιά 1 Μαρτίου 1917 (στην αγγλική) περιέγραφε το πρόγραμμα ως εξής: Πρώτον, οι βιβλιοπώλες επισκέπτονταν τα σπίτια μιας περιοχής και πρόσφεραν τόμους της σειράς Γραφικαί Μελέται. Κατόπιν, με βάση τα ονόματα που είχαν σημειώσει οι βιβλιοπώλες ή που είχαν δώσει τα ίδια τα άτομα όταν παρακολούθησαν κάποια δημόσια συνάθροιση, θα γίνονταν επανεπισκέψεις από εργάτες ποίμανσης.a Αυτοί προσπαθούσαν να εγείρουν την επιθυμία των ανθρώπων να διαβάσουν τα έντυπα, ενθάρρυναν τους ενδιαφερομένους να παρακολουθήσουν ειδικά διευθετημένες ομιλίες και προσπαθούσαν να σχηματίσουν τάξεις για Βεροιακή μελέτη της Αγίας Γραφής. Όταν ήταν δυνατόν, οι βιβλιοπώλες κάλυπταν ξανά την ίδια περιοχή και, κατόπιν, οι εργάτες ποίμανσης έδιναν συνέχεια στο έργο των βιβλιοπωλών προκειμένου να κρατήσουν την επαφή με εκείνους που είχαν δείξει ενδιαφέρον. Αργότερα, άλλοι εργάτες της τάξης επισκέπτονταν τα ίδια σπίτια με εθελοντική ύλη, όπως αποκαλούσαν τα φυλλάδια και τα άλλα έντυπα τα οποία πρόσφεραν δωρεάν. Έτσι καθένας μπορούσε να λάβει τουλάχιστον κάτι που ίσως να του ήγειρε την επιθυμία να μάθει περισσότερα για το σκοπό του Θεού.

Στις περιοχές όπου υπηρετούσαν μόνο ένας ή δυο βιβλιοπώλες και δεν υπήρχε εκκλησία, συνήθως οι βιβλιοπώλες αναλάμβαναν να δώσουν την περαιτέρω φροντίδα που χρειαζόταν. Γι’ αυτό, όταν ο Χέρμαν Χέρκεντελ και ο συνεργάτης του πήγαν στο Μπίλεφελτ της Γερμανίας ως βιβλιοπώλες, το 1908, είχαν ειδικές οδηγίες να φέρουν σε επαφή τούς εκεί ενδιαφερομένους μεταξύ τους και να σχηματίσουν μια εκκλησία. Έπειτα από λίγα χρόνια, η Σκοπιά ανέφερε ότι υπήρχαν και άλλοι βιβλιοπώλες που παρείχαν προσωπική φροντίδα στα ενδιαφερόμενα άτομα μέχρι του σημείου να ιδρύουν μια τάξη Σπουδαστών της Γραφής σε κάθε κωμόπολη ή πόλη στην οποία υπηρετούσαν.

Το 1921 παρασχέθηκε ένα πολύτιμο βοήθημα για αυτό το έργο—το βιβλίο Η Κιθάρα του Θεού. Το βιβλίο είχε ετοιμαστεί ειδικά για την ωφέλεια των καινούριων ατόμων και τελικά η κυκλοφορία του έφτασε τα 5.819.037 αντίτυπα σε 22 γλώσσες. Για να βοηθήσει εκείνους που έπαιρναν αυτό το βιβλίο, η Εταιρία έκανε διευθετήσεις για μια σειρά μαθημάτων μέσω αλληλογραφίας, με τη βοήθεια της οποίας θα γινόταν μελέτη της Αγίας Γραφής κατά θέματα. Αυτή η σειρά αποτελούνταν από 12 ερωτηματολόγια που αποστέλλονταν σε μια περίοδο 12 εβδομάδων. Έγιναν επίσης διευθετήσεις για ομαδικές Γραφικές συζητήσεις στα σπίτια των ενδιαφερόμενων ατόμων με τη χρήση του συγκεκριμένου βιβλίου. Αυτές τις μελέτες τις παρακολουθούσαν συνήθως αρκετοί Σπουδαστές της Γραφής.