Υποστήριξη που Παρέχουν οι Αληθινοί Φίλοι

Όσοι έχουν χάσει κάποιο παιδί χρειάζονται συνήθως χρόνο για να θρηνήσουν κατ’ ιδίαν και για να ξεδιαλύνουν τα αισθήματά τους. Εντούτοις, το να αποφεύγουν τη συντροφιά των άλλων για παρατεταμένη περίοδο χρόνου δεν θα αποτελούσε σοφή πορεία. Σύμφωνα με το εδάφιο Παροιμίες 18:1, «εκείνος που απομονώνεται» μπορεί να βλάψει τον εαυτό του. Επομένως, όσοι πενθούν πρέπει να είναι προσεκτικοί ώστε να μην πέσουν στην παγίδα της απομόνωσης.

Οι θεοφοβούμενοι φίλοι μπορούν να προσφέρουν σπουδαία βοήθεια σε όσους περνούν στενοχώρια. Το εδάφιο Παροιμίες 17:17 δηλώνει: «Ο αληθινός σύντροφος αγαπάει πάντοτε και είναι αδελφός που γεννιέται για καιρό στενοχώριας». Η Λούσι, η οποία επίσης αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο, γεύτηκε την παρηγοριά που δίνουν οι αληθινοί σύντροφοι μετά την απώλεια του γιου της. Σχετικά με τους αδελφούς της στην εκκλησία, παρατήρησε: «Οι επισκέψεις τους βοήθησαν πολύ, παρότι μερικές φορές μιλούσαν ελάχιστα. Μια αδελφή με επισκεπτόταν τις μέρες που ήμουν μόνη μου. Ήξερε ότι θα ήμουν στο σπίτι και θα έκλαιγα, οπότε ερχόταν πολλές φορές και έκλαιγε μαζί μου. Κάποια άλλη αδελφή μού τηλεφωνούσε κάθε μέρα για να με ενθαρρύνει. Άλλοι πάλι μας καλούσαν στο σπίτι τους για φαγητό, και συνεχίζουν να το κάνουν αυτό».

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

“Θέλω να Βοηθήσω, Αλλά Δεν Ξέρω Πώς”

Ενώ οι γονείς και τα αδέλφια ενός νεκρού παιδιού νιώθουν έντονη θλίψη, οι φίλοι τους μπορεί να νιώθουν αμηχανία. Θέλουν να υποστηρίξουν την οικογένεια αλλά φοβούνται μήπως πουν ή κάνουν κάτι λάθος και χειροτερέψουν την επώδυνη κατάσταση. Ακολουθούν μερικές εισηγήσεις για όσους μπορεί να σκέφτονται: “Θέλω να βοηθήσω, αλλά δεν ξέρω πώς”.

❖ Μην αποφεύγετε τους πενθούντες επειδή δεν είστε βέβαιοι για το τι να πείτε ή τι να κάνετε. Αυτή καθαυτή η παρουσία σας είναι ενισχυτική για εκείνους. Μήπως δεν ξέρετε τι να πείτε; Μια αγκαλιά και ένα ειλικρινές «Λυπάμαι πάρα πολύ» τους δείχνει ότι ενδιαφέρεστε για αυτούς. Μήπως φοβάστε ότι, αν αρχίσετε να κλαίτε, θα επιτείνετε τη λύπη τους; Η Γραφή λέει: «Να κλαίτε με όσους κλαίνε». (Ρωμαίους 12:15) Τα δάκρυά σας φανερώνουν ότι συμμερίζεστε τη θλίψη τους και αυτό είναι παρηγορητικό.

❖ Πάρτε την πρωτοβουλία. Μπορείτε να ετοιμάσετε ένα ελαφρύ γεύμα για την οικογένεια; Μπορείτε να πλύνετε τα βρώμικα πιάτα που έχουν συσσωρευτεί; Μπορείτε να τους κάνετε κάποιες μικροδουλειές; Μη λέτε: «Ειδοποιήστε με αν χρειαστείτε κάτι». Ακόμη και όταν το λέτε ειλικρινά, αυτά τα λόγια δείχνουν σε πολλούς πενθούντες γονείς ότι είστε τόσο απασχολημένοι ώστε δεν προλαβαίνετε να τους βοηθήσετε. Καλύτερα να ρωτήσετε: «Τι μπορώ να κάνω για να σας βοηθήσω τώρα;» και κατόπιν ικανοποιήστε το αίτημά τους. Αλλά να μην μπαίνετε σε ιδιαίτερους χώρους του σπιτιού τους ούτε να ανακατεύεστε στη ζωή τους.

❖ Μη λέτε: «Ξέρω πώς νιώθεις». Κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά στο θάνατο ενός προσφιλούς. Ακόμη και αν έχετε χάσει και εσείς κάποιο παιδί, δεν ξέρετε ακριβώς πώς νιώθουν εκείνοι.

❖ Θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να επανέλθουν οι φυσιολογικοί ρυθμοί στο σπίτι. Συνεχίστε να τους βοηθάτε όσο περισσότερο μπορείτε. Στην αρχή, δίνεται συνήθως πολύ μεγάλη προσοχή στην οικογένεια που πενθεί, αλλά εκείνοι χρειάζονται και άλλη προσοχή. Να φροντίζετε για τις ανάγκες τους κατά τις εβδομάδες και τους μήνες που έρχονται.a

[Υποσημείωση]