Θυμάστε κάποια φορά που είχατε πέσει όταν ήσασταν παιδί; Μπορεί να κόψατε το χέρι σας ή να γρατζουνίσατε το γόνατό σας. Θυμάστε πώς σας παρηγόρησε η μητέρα σας; Ίσως καθάρισε την πληγή και μετά έβαλε πάνω ένα τσιρότο. Αν και κλαίγατε, τα καθησυχαστικά της λόγια και η ζεστή αγκαλιά της σας έκαναν να νιώσετε καλύτερα. Σε εκείνη την περίοδο της ζωής σας, η παρηγοριά ήταν διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή.

Αλλά η ζωή γίνεται πιο περίπλοκη καθώς μεγαλώνουμε. Τα προβλήματα γίνονται πιο σοβαρά και η παρηγοριά δυσεύρετη. Δυστυχώς, τα προβλήματα που έχουν οι ενήλικοι σπανίως λύνονται με ένα τσιρότο και μια μητρική αγκαλιά. Εξετάστε μερικά παραδείγματα.

• Είχατε ποτέ την τραυματική εμπειρία να χάσετε τη δουλειά σας; Ο Χουλιάν λέει πως, όταν απολύθηκε, ήταν τέτοιο το σοκ ώστε βρισκόταν σε απόγνωση. “Πώς θα φροντίσω την οικογένειά μου;” αναρωτιόταν. “Έπειτα από τόσα χρόνια σκληρής εργασίας, πώς είναι δυνατόν να με θεωρούν άχρηστο στην εταιρία;”

• Ενδεχομένως να έχετε καταρρακωθεί από τη διάλυση του γάμου σας. «Όταν ο άντρας μου με εγκατέλειψε ξαφνικά πριν από 18 μήνες, ένιωσα να με κυριεύει η θλίψη. Ήταν σαν να σκίστηκε η καρδιά μου στα δύο», εξηγεί η Ρακέλ. «Ο πόνος ήταν σωματικός αλλά και συναισθηματικός. Το μέλλον με τρόμαζε».

• Ίσως αντιμετωπίζετε κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας χωρίς σημάδια βελτίωσης. Μπορεί να έρχονται στιγμές που νιώθετε όπως ο πατριάρχης Ιώβ, ο οποίος είπε θρηνώντας: «Έχω απορρίψει [τη ζωή μου]· δεν θέλω να συνεχιστεί». (Ιώβ 7:16) Πιθανώς συναισθάνεστε τον Λουίς, ο οποίος έχει περάσει τα 80 και ομολογεί: «Υπάρχουν φορές που νιώθω ότι απλώς περιμένω να πεθάνω».

• Ή μπορεί να διψάτε για παρηγοριά επειδή πέθανε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο. «Όταν σκοτώθηκε ο γιος μου σε ένα τραγικό αεροπορικό δυστύχημα, αρχικά αρνιόμουν να το πιστέψω», εξηγεί ο Ρόμπερτ. «Μετά ακολούθησε ο πόνος, τον οποίο η Γραφή συγκρίνει με τον πόνο που νιώθεις όταν σε διαπερνάει μακρύ σπαθί».​—Λουκάς 2:35.

Ο Ρόμπερτ, ο Λουίς, η Ρακέλ και ο Χουλιάν μπόρεσαν να βρουν παρηγοριά, ακόμη και σε αυτές τις οδυνηρές καταστάσεις. Βρήκαν παρηγοριά στο πλέον κατάλληλο Πρόσωπο—τον Παντοδύναμο Θεό. Πώς δίνει εκείνος παρηγοριά; Θα δώσει και σε εσάς την παρηγοριά που χρειάζεστε;

Ο απόστολος Παύλος περιγράφει τον Ιεχωβάa ως τον “Θεό κάθε παρηγοριάς ο οποίος μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη”. (2 Κορινθίους 1:3, 4) Επομένως, η Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι όλοι ανεξαιρέτως μπορούν να λάβουν τη βοήθεια του Θεού, καθώς και ότι καμιά τραγωδία δεν είναι τόσο μεγάλη ώστε ο ουράνιος Πατέρας μας να μην μπορεί να μας παρηγορήσει.

Φυσικά, πρέπει να κάνουμε και εμείς κάτι αν θέλουμε να παρηγορηθούμε από τον Θεό. Πώς θα μπορούσε να μας βοηθήσει ένας γιατρός αν δεν κλείναμε ποτέ ραντεβού για να συναντηθούμε μαζί του; Ο προφήτης Αμώς ρώτησε: «Μήπως θα περπατήσουν μαζί δύο άτομα αν δεν έχουν συναντηθεί κατόπιν συμφωνίας;» (Αμώς 3:3) Γι’ αυτό, οι Γραφές μάς προτρέπουν: «Πλησιάστε τον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς».—Ιακώβου 4:8.

Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός θα μας πλησιάσει; Πρώτον, επειδή ο ίδιος μας λέει επανειλημμένα ότι θέλει να μας βοηθήσει. (Βλέπε το συνοδευτικό πλαίσιο.) Και δεύτερον, επειδή διαθέτουμε πειστικές μαρτυρίες ανθρώπων τους οποίους ο Θεός παρηγόρησε—πραγματικούς ανθρώπους από τη σύγχρονη αλλά και την αρχαία εποχή.

Όπως πολλά άτομα σήμερα που ζητούν βοήθεια από τον Θεό, έτσι και ο Βασιλιάς Δαβίδ είχε βιώσει ουκ ολίγες τραγωδίες. «Άκουσε τη φωνή των ικεσιών μου όταν κραυγάζω προς εσένα για βοήθεια», ικέτευσε κάποτε τον Ιεχωβά. Ανταποκρίθηκε ο Θεός; Ναι. Ο Δαβίδ πρόσθεσε: «Βοηθήθηκα· γι’ αυτό και αγάλλεται η καρδιά μου».—Ψαλμός 28:2, 7.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΠΕΝΘΟΥΝ

Σκοπός του Θεού ήταν να παίξει ο Ιησούς πρωτεύοντα ρόλο στην παροχή παρηγοριάς. Μεταξύ άλλων, ο Θεός ανέθεσε στον Ιησού “να επιδέσει τα τραύματα εκείνων που έχουν συντετριμμένη καρδιά” και να “παρηγορήσει όλους όσους πενθούν”. (Ησαΐας 61:1, 2) Όπως είχε προειπωθεί, ο Ιησούς ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για όσους “μοχθούσαν και ήταν καταφορτωμένοι”.—Ματθαίος 11:28-30.

Ο Ιησούς παρηγορούσε τους ανθρώπους δίνοντάς τους σοφές συμβουλές, δείχνοντάς τους καλοσύνη και, σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, θεραπεύοντας τις ασθένειές τους. Μια μέρα, ένας λεπρός ικέτευσε τον Ιησού: «Αν εσύ θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις». Ο Ιησούς ένιωσε ευσπλαχνία και απάντησε: «Θέλω. Καθαρίσου». (Μάρκος 1:40, 41) Και ο λεπρός θεραπεύτηκε.

Σήμερα, ο Γιος του Θεού δεν είναι παρών στη γη για να μας παρηγορήσει προσωπικά. Αλλά ο Πατέρας του, ο Ιεχωβά, «ο Θεός κάθε παρηγοριάς», συνεχίζει να βοηθάει όσους έχουν ανάγκη. (2 Κορινθίους 1:3) Εξετάστε τέσσερα κύρια μέσα με τα οποία ο Θεός παρηγορεί τους ανθρώπους.

• Η Αγία Γραφή. «Όλα όσα γράφτηκαν παλιότερα γράφτηκαν για τη διδασκαλία μας, ώστε, μέσω της υπομονής μας και μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές, να έχουμε ελπίδα».—Ρωμαίους 15:4.

• Το Άγιο Πνεύμα του Θεού. Λίγο μετά τον θάνατο του Ιησού, ολόκληρη η Χριστιανική εκκλησία μπήκε σε περίοδο ειρήνης. Γιατί; Επειδή «περπατούσε στο φόβο του Ιεχωβά και στην παρηγοριά του αγίου πνεύματος». (Πράξεις 9:31) Το άγιο πνεύμα, η ενεργός δύναμη του Θεού, είναι πολύ ισχυρό. Ο Θεός μπορεί να το χρησιμοποιήσει για να παρηγορήσει οποιονδήποτε για οτιδήποτε.

• Η Προσευχή. «Μην ανησυχείτε για τίποτα», μας συμβουλεύει η Γραφή. Απεναντίας, λέει: «Ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις».—Φιλιππησίους 4:6, 7.

• Οι Συγχριστιανοί μας. Ανάμεσά τους βρίσκουμε αληθινούς φίλους που μας παρηγορούν και μπορούν να λειτουργήσουν ως “δίχτυ ασφαλείας”. Ο απόστολος Παύλος είπε για τους συντρόφους του ότι “στάθηκαν η παρηγοριά του” σε περιόδους “ανάγκης και θλίψης”.​—Κολοσσαείς 4:11, Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα· 1 Θεσσαλονικείς 3:7.

Ίσως όμως αναρωτιέστε πώς εφαρμόζονται όλα αυτά στην πράξη. Ας δούμε από πιο κοντά τις εμπειρίες ατόμων τα οποία βίωσαν τα προβλήματα που αναφέρθηκαν στο εισαγωγικό άρθρο. Όπως εκείνοι, θα διαπιστώσετε και εσείς ότι ο Θεός εξακολουθεί να εκπληρώνει την εξής συγκινητική υπόσχεση: «Σαν τον άνθρωπο που τον παρηγορεί η μητέρα του, έτσι θα σας παρηγορώ εγώ».—Ησαΐας 66:13.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ

«Η σύζυγός μου και εγώ χάσαμε ταυτόχρονα τις δουλειές μας», θυμάται ο Σεθ.a «Επί δύο χρόνια ήμασταν αναγκασμένοι να ζούμε με ό,τι μας έδιναν συγγενείς και με ελάχιστα μεροκάματα. Τελικά, η σύζυγός μου, η Πρισίλα, έπαθε κατάθλιψη και εγώ ένιωθα άχρηστος.

»Πώς χειριστήκαμε αυτή την κατάσταση; Η Πρισίλα επανέφερε συνεχώς στο μυαλό της τα λόγια του Ιησού στο εδάφιο Ματθαίος 6:34. Εκείνος είπε ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε για την αυριανή μέρα, γιατί η κάθε μέρα έχει τις δικές της ανησυχίες. Επίσης, οι εγκάρδιες προσευχές της συζύγου μου της έδιναν δύναμη για να συνεχίσει. Εμένα, από την άλλη, με παρηγορούσε το εδάφιο Ψαλμός 55:22. Όπως ο ψαλμωδός, έτσι και εγώ έριχνα το βάρος που σήκωνα στον Ιεχωβά, και διαπίστωσα ότι όντως με στήριζε. Παρ’ όλο που τώρα έχω δουλειά, διατηρούμε τη ζωή μας απλή ακολουθώντας τη συμβουλή του Ιησού στα εδάφια Ματθαίος 6:20-22. Πάνω από όλα, έχουμε πλησιάσει περισσότερο τον Θεό και ο ένας τον άλλον».

«Φοβόμουν τι θα φέρει το αύριο όταν η μικρή οικογενειακή μας επιχείρηση χρεοκόπησε», εξομολογείται ο Τζόναθαν. «Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, 20 χρόνια σκληρής εργασίας πήγαν χαμένα. Αρχίσαμε να μαλώνουμε με τη σύζυγό μου για τα οικονομικά. Φοβόμασταν να κάνουμε αγορές με πιστωτική κάρτα, μην τυχόν και δεν εγκριθούν.

»Ωστόσο, ο Λόγος του Θεού και το πνεύμα Του μας βοήθησαν να πάρουμε σωστές αποφάσεις. Έμαθα να δέχομαι κάθε είδους εργασία, και περικόψαμε όλα τα περιττά έξοδα. Επίσης, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, είχαμε την υποστήριξη των ομοπίστων μας, οι οποίοι τόνωναν την αυτοεκτίμησή μας και μας πρόσφεραν χέρι βοήθειας όταν τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα».

ΟΤΑΝ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ Ο ΓΑΜΟΣ

«Όταν με εγκατέλειψε ξαφνικά ο σύζυγός μου, πληγώθηκα και θύμωσα», θυμάται η Ρακέλ. «Επίσης με κατέκλυσε τρομερή θλίψη. Πλησίασα όμως τον Θεό, και εκείνος με παρηγόρησε. Η ειρήνη του προστάτευε την καρδιά μου καθώς προσευχόμουν καθημερινά σε εκείνον. Ένιωσα ότι θεράπευσε τη ραγισμένη μου καρδιά.

»Επίσης, χάρη στον Λόγο του, την Αγία Γραφή, ξεπέρασα τα αισθήματα οργής και πικρίας που είχα. Έλαβα σοβαρά υπόψη τα λόγια του αποστόλου Παύλου στο εδάφιο Ρωμαίους 12:21: “Να μην αφήνεις τον εαυτό σου να νικιέται από το κακό αλλά να νικάς το κακό με το καλό”.

»Ένας φίλος με βοήθησε με μια σοφή συμβουλή να καταλάβω ότι έπρεπε να πάω παρακάτω. Μου έδειξε το εδάφιο Εκκλησιαστής 3:6 και μου είπε στοργικά ότι υπάρχει καιρός που πρέπει να “θεωρήσουμε κάτι χαμένο”. Αν και αυτή η συμβουλή με ταρακούνησε, ήταν ό,τι χρειαζόμουν. Τώρα έχω καινούριους στόχους στη ζωή».

«Όταν διαλύεται ο γάμος σου, χρειάζεσαι συμπαράσταση», δηλώνει η Ελίζαμπεθ. «Εγώ είχα μια καλή φίλη που μου συμπαραστεκόταν τη μια μέρα μετά την άλλη. Έκλαιγε μαζί μου, με παρηγορούσε και με έκανε να νιώθω ότι με αγαπούν, όχι ότι είμαι ανεπιθύμητη. Είμαι βέβαιη ότι ο Ιεχωβά τη χρησιμοποίησε για να θεραπεύσει τις συναισθηματικές μου πληγές».

ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ Ή ΓΗΡΑΤΕΙΩΝ

Ο Λουίς, ο οποίος αναφέρθηκε στο αρχικό άρθρο αυτής της σειράς, πάσχει από σοβαρή καρδιοπάθεια, και δύο φορές κινδύνεψε να πεθάνει. Τώρα, πρέπει να είναι συνδεδεμένος με συσκευή οξυγόνου 16 ώρες τη μέρα. «Προσεύχομαι διαρκώς στον Ιεχωβά», λέει ο ίδιος. «Αφού προσευχηθώ στον Θεό, νιώθω το πνεύμα του να μου δίνει δύναμη. Η προσευχή μού δίνει κουράγιο να συνεχίσω επειδή έχω πίστη σε εκείνον και γνωρίζω ότι ενδιαφέρεται για μένα».

«Θέλω να κάνω τόσο πολλά πράγματα, αλλά δεν μπορώ», εξηγεί η Πέτρα, που έχει περάσει τα 80. «Είναι πολύ σκληρό να βλέπω τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν. Νιώθω εξαντλημένη και είμαι αναγκασμένη να ζω με φάρμακα. Συχνά σκέφτομαι τον Ιησού, ο οποίος ζήτησε από τον Πατέρα του να τον γλιτώσει, αν ήταν δυνατόν, από μια συγκεκριμένη δοκιμασία. Αλλά ο Ιεχωβά ενίσχυσε τον Ιησού και ενισχύει και μένα. Η προσευχή είναι η καθημερινή μου θεραπεία. Νιώθω πολύ καλύτερα αφότου μιλήσω στον Θεό».—Ματθαίος 26:39.

Παρόμοια αισθήματα έχει και ο Χουλιάν, ο οποίος παλεύει με τη σκλήρυνση κατά πλάκας σχεδόν 30 χρόνια. «Αντάλλαξα την πολυθρόνα του διευθυντή με την αναπηρική πολυθρόνα», αναφέρει. «Αλλά η ζωή μου έχει αξία, γιατί είναι αφιερωμένη στην υπηρεσία προς τους άλλους. Το να δίνουμε έχει τη δύναμη να ανακουφίζει από τα βάσανα, και ο Ιεχωβά από τη μεριά του τηρεί την υπόσχεσή του να μας ενισχύει σε καιρό ανάγκης. Σαν τον απόστολο Παύλο, μπορώ αληθινά να πω: “Για όλα τα πράγματα έχω τη δύναμη χάρη σε αυτόν που μου δίνει δύναμη”».—Φιλιππησίους 4:13.

ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΑΠΩΛΕΙΑΣ

«Όταν ο πατέρας μου σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, στην αρχή δεν μπορούσα να το πιστέψω», θυμάται ο Αντόνιο. «Μου φαινόταν τόσο άδικο​—ήταν ένας αθώος περαστικός. Αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Έμεινε σε κώμα πέντε μέρες και τελικά πέθανε. Μπροστά στη μητέρα μου κατάφερνα να μην κλαίω, αλλά όταν ήμουν μόνος κατέρρεα. “Γιατί; Γιατί;” αναρωτιόμουν συνεχώς.

»Εκείνες τις τρομερά δύσκολες μέρες, ζητούσα συνεχώς από τον Ιεχωβά να με βοηθήσει να ελέγχω τα συναισθήματά μου και να μου δίνει ειρήνη. Και σιγά σιγά ένιωθα να ηρεμώ. Θυμόμουν ότι η Γραφή εξηγεί πως “απρόβλεπτη περίσταση” μπορεί να βρει τον καθένα μας. Εφόσον ο Θεός δεν μπορεί να πει ψέματα, είμαι πεπεισμένος ότι θα ξαναδώ τον πατέρα μου στην ανάσταση».—Εκκλησιαστής 9:11· Ιωάννης 11:25· Τίτο 1:2.

Ο Ρόμπερτ, ο οποίος αναφέρθηκε στο εισαγωγικό άρθρο, κάνει παρόμοιες σκέψεις. Λέει: «Η σύζυγός μου και εγώ νιώσαμε την ειρήνη διάνοιας για την οποία μιλούν τα εδάφια Φιλιππησίους 4:6, 7 χάρη στις προσευχές που κάναμε στον Ιεχωβά. Αυτή η εσωτερική ειρήνη μάς βοήθησε να μιλήσουμε στους δημοσιογράφους για την ελπίδα της ανάστασης. Αν και η συντριβή εκείνου του αεροπλάνου μάς στέρησε τον γιο μας, έχουμε ακόμη πολλές χαρούμενες αναμνήσεις από τις στιγμές που περάσαμε μαζί. Προσπαθούμε να επικεντρωνόμαστε σε αυτές.

»Όταν άλλοι Μάρτυρες μας είπαν ότι μας είχαν δει στην τηλεόραση να μιλάμε ήρεμα για την πίστη μας, εμείς τους απαντήσαμε πως αυτό οφειλόταν αναμφίβολα στις πολλές προσευχές που γίνονταν για χάρη μας. Πιστεύω ειλικρινά ότι ο Ιεχωβά μάς στήριζε μέσω των αμέτρητων παρηγορητικών μηνυμάτων που μας έστελναν οι ομόπιστοί μας».

Όπως δείχνουν τα παραδείγματα που προαναφέρθηκαν, ο Θεός μπορεί να παρηγορήσει ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ποικίλα προβλήματα και προκλήσεις. Τι θα πούμε για εσάς; Όποια στενοχώρια και αν αντιμετωπίζετε στη ζωή, υπάρχει διαθέσιμη παρηγοριά που θα σας βοηθήσει να αντέξετε αυτή τη δύσκολη περίοδο.b Γιατί λοιπόν να μη στραφείτε στον Ιεχωβά για βοήθεια; Εκείνος είναι «ο Θεός κάθε παρηγοριάς».—2 Κορινθίους 1:3.