Η επιστολή του Παύλου υπενθυμίζει περαιτέρω στους πρεσβυτέρους την αξία του επαίνου και της διακριτικότητας. Αρχίζει αναγνωρίζοντας ότι «τα σπλάγχνα [αισθήματα τρυφερής στοργής, ΜΝΚ] των αγίων ανεπαύθησαν [αναζωογονήθηκαν, ΜΝΚ] δια» του Φιλήμονα. (Εδάφιο 7) Αυτός ο ειλικρινής έπαινος χωρίς αμφιβολία έκανε τον Φιλήμονα να έχει πιο δεκτική διανοητική διάθεση. Παρόμοια σήμερα, η ένταση που προκύπτει όταν δίνεται μια συμβουλή ή υπόδειξη μπορεί να μειωθεί με την έκφραση ειλικρινούς, θερμού επαίνου. Τέτοια συμβουλή δεν πρέπει να δίνεται με απότομο και απρόσεκτο τρόπο, αλλά πρέπει να είναι γενναιόδωρα ‘ηρτυμένη με άλας’, ώστε να είναι πιο ευπρόσδεκτη στον ακροατή.—Κολοσσαείς 4:6.

Θα πρέπει να επαινούν θερμά τα παιδιά τους όταν αξίζουν τέτοιον έπαινο και να μην είναι υπερβολικά επικριτικοί απέναντί τους, ιδιαίτερα μπροστά σε άλλους.