Στο Βάθος των Ειδήσεων

Διάλογοι Μεταξύ Καθολικών και Μαρξιστών

Στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας, τον Οκτώβριο του 1986, 15 καθολικοί θεολόγοι και φιλόσοφοι συναντήθηκαν με 15 μαρξιστές διανοούμενους. Τη συνάντηση διοργάνωσε η Γραμματεία του Βατικανού για Άπιστους και η Ακαδημία Επιστημών της Ουγγαρίας για να διεξαχθεί συζήτηση για την εξέλιξη των ηθικών αξιών.

Από τη μεριά των καθολικών παραβρέθηκαν μεταξύ των άλλων και ο Γάλλος καρδινάλιος Πούπαρντ, πρόεδρος της Γραμματείας για Άπιστους, και ο Αυστριακός καρδινάλιος Κούνγικ, ειδικός σε θέματα που αφορούν τις σχέσεις της Καθολικής Εκκλησίας με τα κομμουνιστικά έθνη. Στους μαρξιστές συμπεριλαμβάνονταν οι ιθύνοντες του Φιλοσοφικού Ιδρύματος της Ουγγαρίας και του Σοβιετικού Ιδρύματος Επιστημονικού Αθεϊσμού.

Η γαλλική ημερήσια εφημερίδα Le Monde ανέφερε: «Οι μαρξιστές διανοούμενοι αναγνωρίζουν ότι αντιμετωπίζουν μια κρίση ηθικών αξιών, τη σοβαρότητα της οποίας κρίνουν με βάση τον αριθμό των αυτοκτονιών, τη χρήση ναρκωτικών και την κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών. Σύμφωνα με την καθολική αντιπροσωπεία, στην αναζήτηση της λύσης αυτοί [οι μαρξιστές] υπολογίζουν στη συνεργασία των χριστιανικών εκκλησιών. Ο διπλός σκοπός της ρωμαιοκαθολικής πλευράς ήταν να αξιολογήσει καλύτερα ποια θέση θα έχει ο άνθρωπος και η ηθική σε μια μαρξιστική κοινωνία και ‘να εξετάσει την ηθική βάση για μια σταθερή συνύπαρξη μεταξύ των χριστιανών και των μαρξιστών στις ανατολικές [κομμουνιστικές] χώρες’».

Η αληθινή λύση στα σημερινά ηθικά προβλήματα δεν θα βρεθεί με συσκέψεις μεταξύ ασυμβίβαστων ιδεολογιών. Μάλλον, θα βρεθεί όταν η Βασιλεία του Ιεχωβά στα χέρια του Γιου του, του Ιησού, ανατρέψει το τωρινό σύστημα πραγμάτων, χτίζοντας στη θέση του ένα νέο κόσμο κάτω από την ουράνια αυτή Βασιλεία.—Δανιήλ 2:44· Αποκάλυψις 21:4, 5.

Αληθινή Απελευθέρωση;

Η θεολογία της απελευθέρωσης—μια κίνηση που δικαιολογεί τη βία όταν αυτή χρησιμοποιείται για να «απελευθερωθούν οι φτωχοί και οι καταπιεσμένοι», ιδιαίτερα στον Τρίτο Κόσμο, γίνεται όλο και πιο δημοφιλής. Αυτό ήταν το θέμα της συζήτησης στο Δεύτερο Διεθνές Συνέδριο του Οικουμενικού Συλλόγου των Θεολόγων του Τρίτου Κόσμου που έγινε στο Όχτεπεκ, στο Μεξικό, από 8-13 Δεκεμβρίου 1986. Γιατί αυτοί οι θρησκευτικοί λόγιοι δείχνουν μεγαλύτερη αποφασιστικότητα από κάθε άλλη φορά, σχετικά με τους στόχους τους για κοινωνική αλλαγή;

Αν και το 1985 το Βατικανό έδωσε στη δημοσιότητα έναν κανόνα που καταδίκαζε τη θεολογία της απελευθέρωσης, ο Κανόνας Χριστιανικής Ελευθερίας και Απελευθέρωσης που βγήκε το 1986 δήλωσε ότι είναι «εντελώς νόμιμο να αναλάβουν δράση εκείνοι που υποφέρουν καταπίεση από μέρους των πλουσίων ή αυτών που έχουν πολιτική δύναμη». «Ο ένοπλος αγώνας» επιδοκιμάζεται τώρα ως ένα «έσχατο καταφύγιο».

Όμως, έλαβε μέρος ο Ιησούς Χριστός στα κοινωνικά κινήματα του κόσμου, όταν βρισκόταν εδώ στη γη; Όχι, αντίθετα, όταν ο απόστολος Πέτρος κατέφυγε στη «μάχαιραν» για να υπερασπίσει τον Γιο του Θεού, ο Ιησούς τον επέκρινε λέγοντας: «Επίστρεψον την μάχαιράν σου εις τον τόπον αυτής· διότι πάντες όσοι πιάσωσι μάχαιραν δια μαχαίρας θέλουσιν απολεσθή». (Ματθαίος 26:52) Η Αγία Γραφή υπόσχεται ότι η αληθινή απελευθέρωση θα έρθει μέσω θείας επέμβασης όταν ο Θεός απαλλάξει τον κόσμο όχι μόνο από τη φτώχεια, τις παγκόσμιες διαμάχες, τις φυλετικές διακρίσεις και την καταπίεση, αλλά και από τα δάκρυα, τον πόνο, τη λύπη και το θάνατο. (Αποκάλυψις 21:4) Σίγουρα, αυτό θα είναι πραγματική απελευθέρωση!

Άρνηση Βαφτίσματος Παιδιών

Ένας Γερμανός προτεστάντης ιερέας από τη Φραγκφούρτη πληροφόρησε πρόσφατα τις εκκλησιαστικές αρχές ότι από εδώ και εμπρός θα αρνιόταν «να βαφτίζει τα ακατατόπιστα παιδιά της ενορίας του». Εξηγώντας γιατί το βάφτισμα που του έκαναν όταν ήταν μωρό δεν άξιζε να λέγεται βάφτισμα, ο 58χρονος Κλάους Χόφμαν είπε: «Ούτε πληρούσε την προϋπόθεση ενός Γραφικού βαφτίσματος, που είναι η πίστη, αλλά ούτε και είχε το σωστό σύμβολο, δηλαδή την κατάδυση». Για να υποστηρίξει την άποψή του, αποφάσισε να ξαναβαφτιστεί και μ’ αυτό τον τρόπο «υποβλήθηκε στο Γραφικό βάφτισμα της κατάδυσης», αναφέρει η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Στην αρχή, οι εκκλησιαστικοί εκπρόσωποι έθεσαν τον Χόφμαν σε πλήρη διαθεσιμότητα, αλλά η απόφαση μετατράπηκε σε «άδεια τριών μηνών για σκοπούς έρευνας». Ποια ήταν τα αποτελέσματα; Η εφημερίδα αναφέρει ότι η επιπρόσθετη έρευνα που έκανε αυτός στο ζήτημα, επιβεβαίωσε απλώς «ότι τίποτα μέσα στην Αγία Γραφή δεν υποστηρίζει το νηπιοβαφτισμό. Επίσης, τα συγγράμματα των πρώτων χριστιανών σιωπούν ως προς την εισαγωγή της πράξης αυτής μέχρι τον τρίτο αιώνα».

Δεν είναι παράξενο που οι θρησκευτικές αρχές μνημονεύουν την παράδοση ως τη βάση της πράξης αυτής. Όμως, σε αντίθεση με τα γεγονότα αυτά, ο νηπιοβαφτισμός συνεχίζει να είναι η επικρατούσα συνήθεια σ’ ένα μεγάλο μέρος του χριστιανικού κόσμου. Μήπως, όμως είναι σωστός, απλώς επειδή τον υποστηρίζει ο κλήρος; Ο Ιησούς έδωσε εντολή στους ακολούθους του να βαφτίζουν, όχι μωρά, αλλά πιστούς οι οποίοι είχαν διδαχτεί να φυλάττουν όλες τις εντολές του. Αυτός ο ίδιος δεν ήταν μωρό αλλά ήταν «ως τριάκοντα ετών» όταν βαφτίστηκε στα νερά του Ιορδάνη Ποταμού.—Λουκάς 3:21-23· Ματθαίος 28:19, 20.