Ψηφιακός Δίσκος—Περί Τίνος Πρόκειται;

ΑΠΟ τότε που έκανε την εμφάνισή του στην αγορά στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο ψηφιακός δίσκος (compact disc ή CD), τον οποίο διαβάζει μια ακτίνα λέιζερ, χαιρετίστηκε ως η μεγαλύτερη καινοτομία στον τομέα της ηχογράφησης από το 1877, οπότε ο Έντισον εφεύρε το φωνογράφο που αποτελούνταν από ένα φύλλο κασσίτερου τυλιγμένο γύρω από έναν κύλινδρο, ή από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, οπότε εμφανίστηκε ο στερεοφωνικός ήχος.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια έκθεση που δημοσιεύτηκε στο εμπορικό περιοδικό Μπίλμπορντ (Billboard) δείχνει ότι το 1992 οι κατασκευαστές διοχέτευσαν στην αγορά πάνω από 414 εκατομμύρια ψηφιακούς δίσκους αλλά μόνο 22 εκατομμύρια δίσκους βινυλίου. Οι πωλήσεις είναι τόσο δυσανάλογες ώστε μερικές δισκογραφικές εταιρίες δεν παράγουν πια δίσκους βινυλίου. Ωστόσο, το αστραφτερό δισκάκι παραμένει μυστήριο για πολλούς ανθρώπους. Τι είναι ο ψηφιακός ήχος; Είναι πράγματι τόσο καλός όσο λέγεται; Πώς λειτουργεί ο δίσκος; Επίσης, θα μπορούσε η σχετική τεχνολογία να χρησιμοποιηθεί για την αποθήκευση και την ανάκτηση μεγάλου όγκου πληροφοριών, όπως αυτές που προέρχονται από τη Σκοπιά και το Ξύπνα!;

Ψηφιακή Εγγραφή—Τι Είναι;

Για να καταλάβουμε τι ακριβώς είναι η ψηφιακή εγγραφή, πρώτα πρέπει να έχουμε κάποια ιδέα για το πώς λειτουργεί η παλιά, αναλογική εγγραφή. Στο γνωστό δίσκο από βινύλιο, η μουσική εγγράφεται ως ένα συνεχές, κυματοειδές αυλάκι, σαν εικόνα, ή ανάλογο, του ηχητικού κύματος. Για να αναπαραγάγουμε τη μουσική, βάζουμε τη βελόνα του πικάπ στο αυλάκι του δίσκου που περιστρέφεται. Η βελόνα ακολουθεί το αυλάκι και η κίνηση του αυλακιού κάνει τη βελόνα να πάλλεται. Αυτό, με τη σειρά του, δημιουργεί ένα μικροσκοπικό ηλεκτρικό σήμα το οποίο είναι αντίγραφο του τι κατέγραψε το μικρόφωνο στο στούντιο ηχογράφησης. Κατόπιν το σήμα ενισχύεται—και να η μουσική!

Η ψηφιακή εγγραφή ακολουθεί διαφορετική προσέγγιση. Ένα ψηφιακό μηχάνημα εγγραφής συλλέγει δείγματα και μετρά το σήμα σε ακριβή χρονικά διαστήματα—δεκάδες χιλιάδες φορές το δευτερόλεπτο—και καταγράφει αυτές τις μετρημένες τιμές ως αριθμούς, ή ψηφία. Οι μετρήσεις καταγράφονται ως δυαδικοί αριθμοί—στη γλώσσα των κομπιούτερ—οι οποίοι αποτελούνται μόνο από 0 και 1. Το σύνολο των αριθμών, ή ψηφίων, κατόπιν υποβάλλεται σε επεξεργασία από έναν κομπιούτερ και αποθηκεύεται, συνήθως σε μαγνητοταινία. Για την αναπαραγωγή του ήχου, ένας κομπιούτερ διαβάζει τα ψηφία και ανασυσταίνει ένα σήμα όπως το αρχικό. Αυτό το σήμα κατόπιν ενισχύεται και—για άλλη μια φορά—να η μουσική!

Αυτή η διαδικασία επηρεάζεται λιγότερο από τους περιορισμούς της εγγραφής και του εξοπλισμού κατασκευής από ό,τι η αναλογική εγγραφή. Αυτό σημαίνει μείωση του θορύβου, μείωση της παραμόρφωσης και μείωση των άλλων παραγόντων που υποβαθμίζουν την ποιότητα των ηχογραφήσεων. Επιπλέον, οι πληροφορίες σε ψηφιακή μορφή μπορούν να αποθηκευτούν σε πολύ συμπαγές σχήμα και να ανακτηθούν εύκολα. Η ψηφιακή εγγραφή, θα μπορούσε να πει κανείς, είναι το φυσικό αποτέλεσμα από την ένωση ενός κομπιούτερ και ενός μηχανήματος εγγραφής.

Επί χρόνια οι δισκογραφικές εταιρίες πραγματοποιούν ψηφιακές ηχογραφήσεις στα δικά τους στούντιο. Αλλά ο εξοπλισμός αναπαραγωγής είναι τόσο πολύπλοκος ώστε δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα οικιακά μουσικά συστήματα. Η πραγματική καινοτομία στην ψηφιακή εγγραφή, όσον αφορά τους καταναλωτές, ήταν η εξέλιξη ενός συστήματος αναπαραγωγής οικονομικά και τεχνικά προσιτού στο μέσο χρήστη. Το αποτέλεσμα είναι ο ψηφιακός δίσκος (CD) και το ψηφιακό πικάπ.

Τα δυαδικά ψηφία, ή αλλιώς «μπιτ», κωδικοποιούνται ως μια σειρά από μικροσκοπικές εσοχές και επίπεδα τμήματα στην επιφάνεια ενός πλαστικού δίσκου με γυαλιστερή επίστρωση αλουμινίου. Ο δίσκος έχει διάμετρο μόλις 12 εκατοστά. Η επίστρωση αλουμινίου είναι κλεισμένη σε ένα προστατευτικό στρώμα διαφανούς πλαστικού. Για να ακούσουμε τη μουσική, βάζουμε τον ασημί δίσκο σε ένα ψηφιακό πικάπ. Αντί για βελόνα, μια εστιασμένη με ακρίβεια ακτίνα λέιζερ ανιχνεύει τη ροή των εσοχών. Όταν η ακτίνα πέσει στις μικροσκοπικές εσοχές, διαχέεται, αλλά όταν πέσει στη λεία επιφάνεια, ανακλάται σε έναν αισθητήρα. Με αυτόν τον τρόπο οι εσοχές και τα επίπεδα τμήματα που υπάρχουν στην επιφάνεια του CD μεταφράζονται σε μια σειρά ηλεκτρικών παλμών που με τη σειρά τους αποκρυπτογραφούνται από τα πολύπλοκα ηλεκτρονικά κυκλώματα του πικάπ.

Πόσο Καλό Είναι;

Αλλά είναι το CD πράγματι καλύτερο από τους δίσκους βινυλίου; Σκεφτείτε: Εφόσον το CD παίζεται με μια ακτίνα φωτός αντί για μια διαμαντένια βελόνα, δεν υπάρχει φθορά όσες φορές και αν παιχτεί η μουσική. Ακόμα και μικρές ατέλειες και σημάδια στην επιφάνεια του δίσκου δεν θα επηρεάσουν δυσμενώς τον ήχο εφόσον η ακτίνα λέιζερ εστιάζεται στις εσοχές και όχι στην επιφάνεια του δίσκου. Πάνε πια αυτά τα ενοχλητικά «τσικ», «τσακ» και «χρατς» που γνωρίζει καλά όποιος έχει ακούσει ποτέ κάποιο δίσκο μακράς διαρκείας (LP). Όλα αυτά δίνουν στο CD έναν τέτοιο βαθμό αντοχής που ο δίσκος LP δεν μπορεί να τον φτάσει. Θεωρητικά, ο ψηφιακός δίσκος πρέπει να διαρκέσει για πάντα—αν έχει σωστή κατασκευή και χρήση.

Ο μεγαλύτερος χρόνος μουσικής και το μικρότερο μέγεθος του CD είναι επίσης μερικά από τα πλεονεκτήματά του. Αυτός μπορεί να παίξει πάνω από μια ώρα μουσικής χωρίς να χρειαστεί να σηκωθεί κάποιος και να αλλάξει πλευρά στο δίσκο! Το CD, όντας μικρότερο σε μέγεθος από το ένα πέμπτο του δίσκου LP, είναι επίσης ευκολότερο στη χρήση και στην αποθήκευση. Επιπλέον, επειδή τα ψηφιακά πικάπ λειτουργούν σαν κομπιούτερ, πολλά από αυτά μπορείτε να τα προγραμματίσετε για να παίξουν μέρη ενός CD με όποια σειρά προτιμάτε ή να τα επαναλάβουν. Μερικά πικάπ επίσης έχουν λειτουργίες αναζήτησης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βρεθεί γρήγορα οποιοδήποτε μουσικό κομμάτι. Πολλοί χρήστες εκτιμούν πολύ αυτά τα χρήσιμα χαρακτηριστικά.

Αλλά τι θα λεχτεί για τον ήχο; Σχεδόν όλοι όσοι ακούν ένα CD για πρώτη φορά θαυμάζουν την καθαρότητα και τη ζωντάνια του ήχου. Η μουσική ακούγεται μέσα σε ένα ήσυχο περιβάλλον με λεπτομέρεια που κόβει την ανάσα. Ένας λόγος για αυτό είναι πως σε ένα CD τα όρια μεταξύ της πιο σιγανής και της πιο δυνατής μουσικής που μπορεί να καταγραφεί—τα οποία ονομάζονται δυναμική περιοχή—είναι κατά πολύ μεγαλύτερα από εκείνα ενός μέσου δίσκου LP. Αυτό, σε συνδυασμό με την απαλλαγή από το θόρυβο και την παραμόρφωση, δίνει μεγαλύτερο ρεαλισμό στη μουσική που ακούει κανείς από CD.

Από την άλλη μεριά, ένα μέσο CD μπορεί να κοστίζει πολύ περισσότερο από ένα δίσκο LP. Ωστόσο, πρέπει να πούμε ότι το CD έχει φέρει στο πλατύ κοινό ένα βαθμό εκλέπτυνσης στην αναπαραγωγή του ήχου που μόνο λίγοι ενθουσιώδεις οπαδοί της υψηλής πιστότητας απολάμβαναν στο παρελθόν.

Ψηφιακοί Δίσκοι και Κομπιούτερ

Πρόσφατα τα CD έχουν πάρει μια εντελώς νέα όψη επειδή η ίδια τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποθήκευση τεράστιου όγκου πληροφοριών ή δεδομένων. Ένας κομπιούτερ μπορεί εύκολα να έχει πρόσβαση στα περιεχόμενα ενός ψηφιακού δίσκου αν έχει ενσωματωμένη ή προσαρτημένη μια μονάδα ανάγνωσης CD. Όπως μπορούμε να έχουμε ταχεία πρόσβαση σε κάθε κομμάτι ενός μουσικού CD με ένα πικάπ CD, έτσι με μια διαφορετική μονάδα ανάγνωσης CD μπορούμε να διαβάσουμε, να αναζητήσουμε ή να παραθέσουμε οποιοδήποτε μέρος της αποθηκευμένης πληροφορίας μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα με τη βοήθεια καλοσχεδιασμένων προγραμμάτων για κομπιούτερ.

Ο ψηφιακός δίσκος έχει απίστευτη ικανότητα αποθήκευσης. Στη γλώσσα των κομπιούτερ, μπορεί να αποθηκεύσει πάνω από 600 megabytes [μεγκαμπάιτ], που αντιστοιχούν σε 1.000 δισκέτες ή 200.000 τυπωμένες σελίδες. Με άλλα λόγια, δέκα σειρές μιας 20τομης εγκυκλοπαίδειας, οι οποίες έχουν μετατραπεί σε ψηφιακή μορφή, μπορούν να αποθηκευτούν σε ένα μόνο ψηφιακό δίσκο! Αλλά τα πλεονεκτήματά του δεν περιορίζονται στην τεράστια χωρητικότητά του.

Το 1985 περίπου, άρχισαν να εμφανίζονται στην αγορά τα CD για χρήση σε κομπιούτερ. Αυτά ονομάστηκαν CD-ROM, που σημαίνει ψηφιακός δίσκος με μνήμη μόνο για ανάγνωση. Αυτοί περιείχαν κυρίως συμβουλευτική ύλη, όπως εγκυκλοπαίδειες, λεξικά, οδηγούς, καταλόγους, βιβλιογραφικά και τεχνικά στοιχεία, καθώς επίσης αρχεία ή συλλογές διαφόρων ειδών. Αρχικά, λόγω του υψηλού κόστους τους, χρησιμοποιήθηκαν κυρίως από βιβλιοθήκες και άλλα ακαδημαϊκά ή κυβερνητικά ιδρύματα. Στην πραγματικότητα, ένα δίσκο που πριν από λίγα χρόνια θα κόστιζε αρκετές εκατοντάδες δολάρια μπορεί σήμερα να τον αγοράσει κανείς με ένα μικρό τμήμα αυτών των χρημάτων.

Δεν χρειάστηκε πολύς καιρός για να επεκταθεί το CD-ROM πέρα από το να χρησιμεύει απλώς για την αποθήκευση κειμένου. Τα τελευταία λίγα χρόνια, εμφανίστηκαν στην αγορά οι δίσκοι CD-ROM με έγχρωμα γραφικά και ηχητικά εφέ. Τώρα όχι μόνο μπορείτε να διαβάσετε μια βιογραφία και να δείτε την εικόνα ενός συγκεκριμένου προσώπου αλλά μπορείτε επίσης να ακούσετε μια ομιλία από αυτό το άτομο. Φυσικά, υπάρχουν και ηλεκτρονικά παιχνίδια όλων των ειδών με ηχητικά εφέ και κινούμενες έγχρωμες εικόνες. Φαίνεται ότι αυτά τα λεγόμενα πολυμέσα, δηλαδή συστήματα αμφίδρομης επικοινωνίας, τα οποία συνδυάζουν κομπιούτερ και ψυχαγωγία στο σπίτι, είναι η τάση του μέλλοντος.

Ο ψηφιακός δίσκος είναι πράγματι ένα τεχνολογικό θαύμα που μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο τόσο για εκπαιδευτικούς όσο και για ψυχαγωγικούς σκοπούς. Απομένει να δούμε το αν θα εκπληρώσει τις δυνατότητές του.

[Πλαίσιο στη σελίδα 21]

Ο Μικροσκοπικός Κόσμος του CD

Ο ψηφιακός δίσκος είναι χωρίς υπερβολές «συμπαγής». Στη γυαλιστερή επιφάνεια αυτού του δίσκου που χωράει στην παλάμη υπάρχουν πέντε ως έξι δισεκατομμύρια μικροσκοπικές εσοχές οι οποίες έχουν χαραχτεί κατά μήκος μιας ελικοειδούς διαδρομής. Αν τις απλώναμε σε ευθεία γραμμή θα ξεπερνούσαν σε μήκος τα 5,6 χιλιόμετρα. Τυλιγμένοι σε 20.000 σπείρες που ξεκινούν από το μέσα μέρος του δίσκου προς τα έξω, οι ομόκεντροι κύκλοι είναι τόσο κοντά ο ένας στον άλλον ώστε 60 από αυτούς θα χωρούσαν στο αυλάκι ενός δίσκου LP (μακράς διαρκείας). Έχει υπολογιστεί ότι αν κάθε εσοχή είχε το μέγεθος ενός κόκκου ρυζιού, ο δίσκος θα ήταν μεγαλύτερος από τέσσερα γήπεδα ποδοσφαίρου.

Λόγω αυτών των μικροσκοπικών διαστάσεων, τα CD πρέπει να κατασκευάζονται σε καθαρά δωμάτια όπου ο αέρας φιλτράρεται προσεκτικά. Ένα μέσο σωματίδιο σκόνης, περίπου πέντε φορές μεγαλύτερο από μια εσοχή στο CD, μπορεί να σβήσει αρκετούς από τους κώδικες ώστε να προκαλέσει σφάλμα στην εγγραφή. «Αν συγκριθεί με τα δικά μας πρότυπα καθαριότητας», λέει κάποιος μηχανικός, «ένα χειρουργείο μοιάζει με χοιροστάσιο».

Εφόσον ο δίσκος περιστρέφεται μέχρι και με 500 στροφές το λεπτό καθώς παίζεται, η εστίαση του λέιζερ στις μικροσκοπικές εσοχές και η αποφυγή μετατόπισής του από την πυκνογραμμένη σπειροειδή τροχιά αποτελούν καταπληκτικό άθλο. Για να γίνει αυτό, η ακτίνα λέιζερ ελέγχεται από ένα εκπληκτικά πολύπλοκο σύστημα διεύθυνσης.

[Πλαίσιο στη σελίδα 23]

Βιβλιοθήκη της Σκοπιάς—CD-ROM

Η Εταιρία Σκοπιά πάντοτε επιλέγει να χρησιμοποιεί κατάλληλες τεχνολογικές εξελίξεις για την προώθηση των συμφερόντων της Βασιλείας. Στο παρελθόν η Εταιρία ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν έγχρωμες κινηματογραφικές ταινίες, ραδιοφωνικά δίκτυα και το φορητό φωνογράφο για τη διακήρυξη των καλών νέων. Τώρα, η Εταιρία Σκοπιά κυκλοφόρησε στην αγγλική τη Βιβλιοθήκη της Σκοπιάς—Έκδοση 1993. Είμαστε βέβαιοι ότι αυτό θα αποδειχτεί θαυμάσιο εργαλείο για τη μελέτη και την έρευνα της Αγίας Γραφής.

Αυτό το νέο εφόδιο είναι πραγματικά μια βιβλιοθήκη. Περιέχει το κείμενο, σε ηλεκτρονική μορφή, της Μετάφρασης Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών—Με Παραπομπές, τους ετήσιους δεμένους τόμους της Σκοπιάς από το 1950 ως το 1993 και του Ξύπνα! από το 1980 ως το 1993, τη δίτομη Γραφική εγκυκλοπαίδεια Ενόραση στις Γραφές και πολλά άλλα βιβλία, βιβλιάρια, ειδικά βιβλιάρια και φυλλάδια τα οποία έχει εκδώσει η Εταιρία Σκοπιά από το 1970. Επιπλέον, περιέχει ένα ευρετήριο για όλες τις εκδόσεις της Σκοπιάς από το 1930 ως το 1993.

Μαζί με αυτή τη μεγάλη βάση δεδομένων, αυτό το CD-ROM παρέχει επίσης ένα εύχρηστο πρόγραμμα έρευνας που θα σας δίνει τη δυνατότητα να ψάχνετε μια λέξη, κάποιο συνδυασμό λέξεων ή μια Γραφική παράθεση σε οποιαδήποτε από τις εκδόσεις που βρίσκονται στη Βιβλιοθήκη της Σκοπιάς. Μπορείτε επίσης να δείτε απευθείας οποιοδήποτε συγκεκριμένο έντυπο και να ανοίξετε κατευθείαν σε ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο, άρθρο ή σελίδα. Τα αποτελέσματα της έρευνας μπορείτε να τα δείτε στην οθόνη του κομπιούτερ ή να τα αντιγράψετε σε έναν επεξεργαστή κειμένου για να τα χρησιμοποιήσετε σε κάποια ομιλία ή επιστολή. Το πρόγραμμα επίσης σας επιτρέπει να οργανώνετε ύλη για σχέδια προσωπικής μελέτης και να εισάγετε τις δικές σας σημειώσεις.

Ελπίζουμε ότι με αυτό το νέο βοήθημα, πολύ περισσότεροι θα μπορέσουν να συνεχίσουν να εμβαθύνουν «στον τέλειο νόμο που ανήκει στην ελευθερία» και θα ευλογηθούν για αυτό.—Ιακώβου 1:25.