ούτω τρέχετε, ώστε να λάβητε αυτό».—1 Κορινθίους 9:24.

⁴ Είναι αλήθεια ότι στους αρχαίους αγώνες μόνο ένας μπορούσε να λάβει το βραβείο.

Όχι, δεν έλεγε ότι ο αγώνας για τη ζωή είναι ένας ανταγωνισμός στον οποίο καθένας που συμμετέχει προσπαθεί να νικήσει όλους τους άλλους. Οι Κορίνθιοι γνώριζαν πάρα πολύ καλά ότι αυτό το είδος ανταγωνιστικού πνεύματος επικρατούσε ανάμεσα στους αθλητές στα δικά τους Ίσθμια, τα οποία λέγεται πως είχαν μεγαλύτερη αίγλη εκείνον τον καιρό από ό,τι οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

Χρησιμοποίησε το παράδειγμα του δρομέα με έναν ακόμη τρόπο και είπε: «Πας δε ο αγωνιζόμενος εις πάντα [σε όλα τα πράγματα, ΜΝΚ] εγκρατεύεται». (1 Κορινθίους 9:25α) Λέγοντάς το αυτό, ο Παύλος αναφερόταν σε κάτι με το οποίο οι Κορίνθιοι Χριστιανοί ήταν καλά εξοικειωμένοι, δηλαδή, την αυστηρή προπόνηση που ακολουθούσαν οι αγωνιζόμενοι στα Ίσθμια.

9, 10. (α) Πώς περιγράφει κάποιο σύγγραμμα τους αθλητές που λάβαιναν μέρος στα Ίσθμια; (β) Τι είναι ιδιαίτερα άξιο προσοχής σε σχέση με αυτή την περιγραφή;

⁹ Ακολουθεί μια παραστατική περιγραφή ενός αθλητή κατά την περίοδο της προπόνησης:

«Ευχαρίστως και χωρίς γογγυσμό υποβάλλει τον εαυτό του στους κανόνες και στους περιορισμούς της δεκάμηνης προπόνησής του, χωρίς την οποία δεν θα μπορέσει να αγωνιστεί. . . . Είναι υπερήφανος για τις μικρές δυσκολίες, τους κόπους και τις στερήσεις που περνάει, και το θεωρεί τιμή του να απέχει σχολαστικά από οτιδήποτε θα μπορούσε έστω και στο ελάχιστο να ελαττώσει τις πιθανότητες που έχει για επιτυχία. Βλέπει άλλους άντρες να ενδίδουν στην επιθυμία για φαγητό, να ξεκουράζονται ενώ εκείνος ασθμαίνει από την άσκηση, να ανανεώνονται στα λουτρά, να χαίρονται τη ζωή τους· αλλά σπάνια περνούν ζηλόφθονες σκέψεις από το νου του, επειδή η καρδιά του είναι προσηλωμένη στο βραβείο, και η αυστηρή προπόνηση είναι αναντικατάστατη. Γνωρίζει ότι οι πιθανότητες που έχει θα χαθούν αν κάποια στιγμή ή σε κάποια περίπτωση μετριάσει την αυστηρότητα της πειθαρχίας».—Η Βίβλος του Ερμηνευτή (The Expositor’s Bible), Τόμος V, σελίδα 674.

¹⁰ Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρατήρηση ότι αυτός που προπονείται «το θεωρεί τιμή του» να ακολουθεί ένα τέτοιο αυστηρό πρόγραμμα αυταπάρνησης. Μάλιστα, «σπάνια περνούν ζηλόφθονες σκέψεις από το νου του» για την άνεση και την καλοπέραση που βλέπει να απολαμβάνουν οι άλλοι.

12. Γιατί μπορεί να λεχτεί ότι η δόξα και η φήμη που επιζητούν οι άνθρωποι είναι σαν το φθαρτό στεφάνι που απονεμόταν στα Ίσθμια;

¹² Ο νικητής στα Ίσθμια λάβαινε ένα στεφάνι από πεύκο του Ισθμού ή από κάποιο άλλο παρόμοιο φυτό, το οποίο πιθανώς μαραινόταν μέσα σε λίγες μέρες ή εβδομάδες. Φυσικά, οι αθλητές δεν αγωνίζονταν για το φθαρτό στεφάνι, αλλά για τη δόξα, την τιμή και τη φήμη που το συνόδευαν. Ένα σύγγραμμα αφηγείται πως όταν ο νικητής επέστρεφε στην πατρίδα του, τον υποδέχονταν σαν κατακτητή. Συχνά γκρεμιζόταν μέρος από τα τείχη της πόλης για να περάσει η πομπή του, και στήνονταν ανδριάντες προς τιμή του. Όμως, παρ’ όλα αυτά, η δόξα του εξακολουθούσε να είναι φθαρτή. Σήμερα, λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ποιοι ήταν εκείνοι οι κατακτητές, και τους περισσότερους ούτε καν τους νοιάζει να μάθουν.