ΣΠΕΡΝΟΝΤΑΙ ΣΠΟΡΟΙ ΔΙΧΟΝΟΙΑΣ

Ενώ η οργάνωση βρισκόταν στη νηπιακή της ηλικία, ο Σατανάς άρχισε να σπέρνει έριδες ανάμεσα στους αδελφούς με σπόρους φθόνου, υπερηφάνειας, ζήλειας και ιδιοτελούς φιλοδοξίας. Το πνεύμα της φιλονικίας εκδηλώθηκε όταν διάφορα άτομα άρχισαν να συναγωνίζονται για εξέχουσες θέσεις στις εκκλησίες. Εφόσον οι εκκλησίες ελέγχονταν με δημοκρατικό τρόπο, από καιρό σε καιρό γίνονταν εκλογές και οι πρεσβύτεροι εκλέγονταν με την ανάταση των χειρών της πλειοψηφίας. Κάποιοι φιλόδοξοι αδελφοί που νόμιζαν ότι είχαν καλύτερη κατανόηση της αλήθειας από εκείνους που είχαν ψηφιστεί προσπάθησαν να υποσκάψουν την εμπιστοσύνη των εκκλησιών στους υπεύθυνους αδελφούς. Πώς το έκαναν αυτό; Με το να εγείρουν ερωτήσεις και αντερωτήσεις στη διάρκεια των συναθροίσεων. Οι αδελφοί χωρίστηκαν σε παρατάξεις και, σαν αποτέλεσμα, δυο διαφορετικές ομάδες των μελών της εκκλησίας άρχισαν να συναθροίζονται σε ξεχωριστούς τόπους στην Πουέρτο Λιμόν.

ΠΟΝΗΡΗ ΕΠΙΡΡΟΗ

Περισσότερα προβλήματα προμηνύονταν για το μικρό αλλά διαιρεμένο όμιλο των Χριστιανών, όταν ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, ο Κάρολος Τ. Ρώσσελ, πέθανε το 1916. Στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία του Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης έγινε μια διαβολική ραδιουργία από ιδιοτελείς αδελφούς για να αποσπάσουν την επίβλεψη της Εταιρίας από τον επόμενο πρόεδρο, τον Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ, και τους άλλους διορισμένους. Όμως ο Ιεχωβά δεν επέτρεψε να πέσει η οργάνωσή του στα χέρια τέτοιων άπιστων ατόμων.

Ένας πρωτοστάτης της αντίδρασης ήταν ο Πωλ Τζόνσον που πίστευε, αντίθετα με την εξήγηση της Εταιρίας, ότι το αντίλυτρο του Ιησού θα εφαρμοζόταν επίσης για τον Αδάμ και την Εύα. Έγραψε επιστολές και τις έστειλε σε αδελφούς στην Κόστα Ρίκα λέγοντάς τους να μην υποστηρίξουν τον αδελφό Ρόδερφορντ. Μερικά άτομα προτίμησαν τις διδασκαλίες του Τζόνσον από τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής και αποχωρίστηκαν από την οργάνωση.

ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΑΡΕΚΚΛΙΝΑΝ

Ο Σατανάς κατάβαλε πάλι προσπάθειες για να συντρίψει την αλήθεια, προσπαθώντας να απομακρύνει τους αδελφούς από τον κύριο σκοπό τους, δηλαδή την υποστήριξη του ονόματος του Ιεχωβά. Μια νέα οργάνωση, που ήταν γνωστή ως Universal Negro Improvement Association (UNIA) (Παγκόσμια Ένωση για τη Βελτίωση των Νέγρων), ήρθε στο προσκήνιο ανάμεσα στους μαύρους που ζούσαν από την πλευρά του Ατλαντικού.

Ποιος ήταν ο σκοπός της; Όπως υποδηλώνει το όνομα, στόχευε στη βελτίωση των συνθηκών για τους μαύρους. Μια από τις εκστρατείες της ονομαζόταν η κίνηση Επιστροφής στην Αφρική και ο πληθυσμός των μαύρων τη θεωρούσε σαν κάτι παρόμοιο με την επιστροφή των Εβραίων στην Παλαιστίνη.

Οι αδελφοί δεν έδειξαν απλώς ενδιαφέρον γι’ αυτή την οργάνωση, αλλά έφτασαν μέχρι το σημείο να ερμηνεύσουν εσφαλμένα ορισμένα Γραφικά εδάφια για να υποστηρίξουν τους στόχους της. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Μερικοί αδελφοί παρέκκλιναν από το έργο τους που ήταν να κηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας ως τη λύση των ανθρώπινων προβλημάτων. Επηρεάστηκε ακόμη κι ο πίλγκριμ Βίκτωρ Σάμιουελς. Διορίστηκε ιερέας της UNIA και κήρυττε στις δικές τους συνάξεις αντί να κηρύττει στην εκκλησία. Αναμφίβολα αυτό είχε βλαβερή επίδραση στους αδελφούς.

Αφού ο Βίκτωρ Σάμιουελς έφυγε από την Κόστα Ρίκα, η Εταιρία διόρισε το 1924 ως πίλγκριμ τον Χένρι Άνταμσον που ήταν από την πρώτη εκκλησία στη Γκουάσιμο και τον έθεσε υπεύθυνο του έργου. Σε μερικούς αδελφούς από την Πουέρτο Λιμόν δεν άρεσε ο τρόπος που χειριζόταν τα ζητήματα ο αδελφός Άνταμσον, γι’ αυτό στασίασαν. Περίπου δυο χρόνια αργότερα, η Εταιρία έστειλε έναν άλλο αντιπρόσωπο από το Μπρούκλιν, τον Τζωρτζ Γιανγκ. Ο διορισμός του ήταν να ενώσει τους αδελφούς στην Πουέρτο Λιμόν και να εδραιώσει και πάλι το έργο κηρύγματος πάνω σε σωστά θεμέλια. Πρώτ’ απ’ όλα, έκανε μια Βιβλική διάλεξη με σλάιτς στο Θέατρο Άραστι της Πουέρτο Λιμόν, χρησιμοποιώντας ένα φανάρι για φως. Έπειτα, επισκέφθηκε τους αδελφούς στη Σαν Χοσέ, ώστε να ξεκινήσει το έργο ανάμεσα στους ισπανόφωνους ανθρώπους της πρωτεύουσας.

Η προσπάθεια του αδελφού Γιανγκ να ενώσει τις δυο ομάδες στην Πουέρτο Λιμόν δεν πέτυχε, γι’ αυτό επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο αδελφός Άνταμσον μεταφέρθηκε από την Κόστα Ρίκα στον Παναμά στις αρχές του 1927. Μετά την αναχώρησή τους, πέρασαν δέκα χρόνια πριν να διορίσει η Εταιρία το 1937 άλλον πίλγκριμ για να επιβλέπει το έργο. Όμως οι ντόπιοι αδελφοί παράμειναν απτόητοι. Συνέχισαν να κηρύττουν στα τέσσερα με πέντε μέρη όπου υπήρχαν όμιλοι κι έστελναν τις εκθέσεις τους υπηρεσίας αγρού κατευθείαν στην Εταιρία στο Μπρούκλιν.

Το 1931 οι προσευχές των πιστών ατόμων για ενότητα απαντήθηκαν όταν η Εταιρία έστειλε επιστολές σε όλες τις εκκλησίες και παρότρυνε εκείνους που συμφωνούσαν με την Εταιρία να υιοθετήσουν ένα νέο όνομα—Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η απόφαση σήμανε το τέλος του στασιαστικού, ανώνυμου ομίλου. Αυτός έσβησε κι έτσι σταμάτησαν και οι διαιρέσεις στην εκκλησία της Πουέρτο Λιμόν. Το 1938, ο θεοκρατικός τρόπος διορισμού των υπηρετών ένωσε ακόμη περισσότερο τους αδελφούς.