ΑΠΟ ΨΑΡΑΔΕΣ ΕΓΙΝΑΝ ΑΛΙΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Το 1940 η Τζόσεφιν Στηλ ταξίδεψε στη Μοΐν που βρίσκεται λίγο βορειότερα από την Πουέρτο Λιμόν. Για να αρχίσει τη μαρτυρία της, έστησε το φωνόγραφό της στο σιδηροδρομικό σταθμό της Μοΐν. Κούρδισε το φωνόγραφο γυρίζοντας απότομα τη μανιβέλα μερικές φορές, τοποθέτησε προσεκτικά τη βελόνα στο πρώτο αυλάκι ενός δίσκου του Δικαστή Ρόδερφορντ και πάτησε το διακόπτη για να αρχίσει. «Η θρησκεία είναι παγίδα και απάτη», βρόντησε η φωνή από το φωνόγραφο. Μαζεύτηκαν πολλοί άντρες. Ένας από αυτούς, ο Βινσέντε Σανκινέτι, έστειλε να φωνάξουν κάποιον φίλο του ψαρά, τον Σίλμπερτ Σπενς. Ο Σίλμπερτ, με σηκωμένα τα μπατζάκια του, πλησίασε τον όμιλο των ακροατών, έβαλε τα χέρια του στη μέση, κοίταξε το φίλο του Βινσέντε και ρώτησε: «Ποιος είναι αυτός που μιλάει;»

«Ο Δικαστής είναι, ανόητε!» του απάντησε ο Βινσέντε, εννοώντας τον Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ, το δεύτερο πρόεδρο της Εταιρίας Σκοπιά.

Επειδή ο Βινσέντε είχε ήδη διαβάσει μερικά βιβλία του αδελφού Ρόδερφορντ, οι δυο άντρες απασχόλησαν την Τζόσεφιν όλη μέρα με τις Βιβλικές τους ερωτήσεις. Ο Βινσέντε είπε στην αδελφή Στηλ ότι μια μέρα που τον έπιασε στη θάλασσα μια φοβερή καταιγίδα, προσευχήθηκε στον Κύριο να τον βοηθήσει και υποσχέθηκε να τον υπηρετεί αν επιζούσε. Επιθυμούσε ακόμη να εκπληρώσει την υπόσχεσή του στον Θεό, αλλά τον εμπόδιζαν δυο πράγματα—οι γυναίκες και τα ναρκωτικά. Οι δυο άντρες άρχισαν Γραφική μελέτη και λίγο αργότερα, στις 21 Σεπτεμβρίου 1940, βαφτίστηκαν μαζί με τη σύζυγο του Σίλμπερτ, τη Βαλμίνα.

«Η χαρά μου άρχισε να αυξάνεται, καθώς κατανοούσα ότι τα λόγια του Ιησού στον Πέτρο και στον Αντρέα εκπληρώνονταν σε μένα», είπε ο Σίλμπερτ. «Τώρα ψάρευα ανθρώπους». Ο Τζόσουα Στήλμαν, που ήρθε ως ειδικός απεσταλμένος της Εταιρίας, ρώτησε τον Σίλμπερτ: «Πότε σκοπεύεις να κάνεις σκαπανικό, όταν σου χτυπήσει ο Αρμαγεδδώνας την πόρτα;» Ο Σίλμπερτ διάκρινε το επείγον των καιρών. Αυτός και η Βαλμίνα άρχισαν το σκαπανικό το Νοέμβριο του 1948.

Αν και ο Σίλμπερτ δυσκολευόταν να μιλήσει την ισπανική γλώσσα, διορίστηκε ως επίσκοπος στην ισπανική περιοχή. Στην αρχή, έκανε όλες τις ομιλίες του στα αγγλικά και κάποιος άλλος μετάφραζε. Μια μέρα ένας ισπανόφωνος αδελφός καθησύχασε τον Σίλμπερτ με τα εξής λόγια: «Αδελφέ Σίλμπερτ, μη στεναχωριέσαι για τα ισπανικά σου. Καταλαβαίνουμε ότι έχεις δυσκολίες, αλλά παράλληλα μαθαίνουμε από σένα πιο εύκολα την αλήθεια». Έτσι, η αγάπη δεν έχει γλωσσικούς φραγμούς.

Η σύζυγος του Σίλμπερτ εργάστηκε πιστά μαζί του στο έργο περιοχής ως το θάνατό της το 1974. Αυτός υπηρέτησε πιστά ως μέλος της Επιτροπής του Τμήματος μέχρι το θάνατό του το Μάιο του 1985.

[Εικόνες στη σελίδα 225]

Ο Σίλμπερτ Σπενς, που υποκινήθηκε από την ηχογραφημένη ομιλία του αδελφού Ρόδερφορντ «Η Θρησκεία Είναι Παγίδα και Απάτη», άρχισε να κάνει σκαπανικό το 1948 με τη σύζυγό του Βαλμίνα. Υπήρξε μέλος της Επιτροπής του Τμήματος ως το θάνατό του το Μάιο του 1985