«Στην αρχή, δεν μου ήταν εύκολο να βρίσκομαι τόσο μακριά από την οικογένειά μου», λέει η Ντιάν από τον Καναδά. Σήμερα είναι λίγο πάνω από τα 60, και υπηρέτησε επί 20 χρόνια ως ιεραπόστολος στην Ακτή Ελεφαντοστού. «Ζήτησα από τον Ιεχωβά να με βοηθήσει να αγαπήσω τους ανθρώπους στον διορισμό μου. Ένας από τους εκπαιδευτές μου στη Γαλαάδ, ο αδελφός Τζακ Ρέντφορντ, μας εξήγησε ότι στην αρχή μπορεί να αναστατωθούμε, ακόμα και να συγκλονιστούμε, από τις συνθήκες στον διορισμό μας, ιδίως όταν θα αντικρίζαμε την ακραία φτώχεια. Αλλά μας είπε: “Μην κοιτάζετε τη φτώχεια. Να κοιτάζετε τους ανθρώπους, το πρόσωπο και τα μάτια τους. Να παρατηρείτε τις αντιδράσεις τους όταν ακούν τις Γραφικές αλήθειες”. Αυτό ακριβώς έκανα, και αποδείχτηκε μεγάλη ευλογία! Όταν μετέδιδα το παρηγορητικό άγγελμα της Βασιλείας, έβλεπα τα μάτια των ανθρώπων να λάμπουν!» Τι άλλο βοήθησε την Ντιάν να προσαρμοστεί στην υπηρεσία στο εξωτερικό; «Δέθηκα με τους σπουδαστές μου και πλημμύριζα από χαρά καθώς τους έβλεπα να γίνονται πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά. Ο διορισμός μου έγινε το σπίτι μου. Απέκτησα πνευματικές μητέρες και πατέρες, αδελφούς και αδελφές, όπως ακριβώς υποσχέθηκε ο Ιησούς».—Μάρκ. 10:29, 30.

Η Χάιντι από τη Γερμανία, η οποία τώρα είναι λίγο πάνω από τα 70, υπηρετεί ως ιεραπόστολος στην Ακτή Ελεφαντοστού από το 1968. Η ίδια αναφέρει: «Η μεγαλύτερη χαρά μου είναι να βλέπω τα πνευματικά παιδιά μου να “περπατούν στην αλήθεια”. Μερικοί από τους πρώην σπουδαστές μου είναι τώρα σκαπανείς και πρεσβύτεροι. Πολλοί από αυτούς με φωνάζουν μαμά ή γιαγιά. Ένας από αυτούς τους πρεσβυτέρους με τη γυναίκα του και τα παιδιά του με θεωρούν μέλος της οικογένειάς τους. Έτσι λοιπόν, ο Ιεχωβά μού έχει δώσει έναν γιο, μια νύφη και τρία εγγόνια».—3 Ιωάν. 4.