Είναι Δυνατόν να Υπάρξει Συμφιλίωση;

«Είναι εύκολο να αρχίσετε τις διαδικασίες του διαζυγίου αυθόρμητα», παρατηρεί το βιβλίο «Ζευγάρια σε Κρίση» (“Couples in Crisis”)· «εντούτοις πρέπει να υπάρχουν πολλοί γάμοι οι οποίοι ουσιαστικά είναι αξιόλογοι και θα μπορούσαν να έχουν επιτυχία αν λύνονταν τα προβλήματα».

ΑΥΤΗ η παρατήρηση εναρμονίζεται με την πολύ παλιά διδασκαλία του Ιησού Χριστού όσον αφορά το διαζύγιο. Μολονότι ο Ιησούς δήλωσε ότι επιτρεπόταν να πάρει ο αθώος σύντροφος διαζύγιο λόγω συζυγικής απιστίας, δεν είπε ότι κάτι τέτοιο ήταν υποχρεωτικό. (Ματθαίος 19:3-9) Η αθώα σύζυγος ίσως έχει λόγους για τους οποίους θέλει να προσπαθήσει να σώσει το γάμο. Ο ένοχος μπορεί να αγαπάει ακόμα τη σύζυγό του.a Μπορεί να είναι στοργικός σύζυγος και αφοσιωμένος πατέρας, ο οποίος προμηθεύει ευσυνείδητα για τις ανάγκες της οικογένειάς του. Λαβαίνοντας υπόψη τις δικές της ανάγκες και τις ανάγκες των παιδιών της, η αθώα σύζυγος ίσως αποφασίσει να συμφιλιωθεί αντί να χωρίσει. Αν γίνει αυτό, ποιοι παράγοντες πρέπει να εξεταστούν, και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν με επιτυχία οι δυσκολίες που συνεπάγεται η αποκατάσταση του γάμου;

Πρέπει να πούμε ευθύς εξαρχής ότι ούτε το διαζύγιο ούτε η συμφιλίωση είναι εύκολα πράγματα. Επιπλέον, απλώς και μόνο το να συγχωρήσετε τον μοιχό πιθανώς δεν θα λύσει τα προβλήματα που υποβόσκουν στο γάμο. Συνήθως απαιτείται σοβαρή και σχολαστική αυτοεξέταση, ειλικρινής επικοινωνία και σκληρή δουλειά για να σωθεί ένας γάμος. Τα ζευγάρια πολλές φορές δεν υπολογίζουν σωστά πόσος χρόνος και πόση προσπάθεια απαιτείται για να ξαναχτιστεί ένας γάμος που έχει υποστεί βλάβη. Παρ’ όλα αυτά, πολλά άτομα έχουν επιμείνει και ως αποτέλεσμα έχουν ένα σταθερό γάμο.

Ερωτήσεις οι Οποίες Πρέπει να Απαντηθούν

Για να πάρει μια ώριμη απόφαση, η σύζυγος που είναι αθώα πρέπει να ξεκαθαρίσει ποια είναι τα αισθήματα και οι επιλογές της. Μπορεί να σκεφτεί τα ακόλουθα: Θέλει ο σύζυγος να επιστρέψει; Έχει δώσει οριστικό τέλος στη μοιχική σχέση ή διστάζει να το κάνει αυτό αμέσως; Έχει ζητήσει συγνώμη; Αν ναι, έχει μετανιώσει αληθινά και έχει μεταμεληθεί ειλικρινά για ό,τι έκανε; Ή μήπως τείνει να κατηγορεί εμένα για την αδικοπραγία που διέπραξε; Λυπάται γνήσια για τον πόνο που προκάλεσε; Ή μήπως είναι απλώς ενοχλημένος επειδή αποκαλύφτηκε και διακόπηκε η παράνομη σχέση του;

Τι μπορεί να λεχθεί για το μέλλον; Έχει αρχίσει να διορθώνει τη νοοτροπία και τις ενέργειές του που οδήγησαν στη μοιχεία; Είναι σταθερά αποφασισμένος να μην επαναλάβει το λάθος του; Ή μήπως έχει ακόμα την τάση να φλερτάρει και να δημιουργεί ακατάλληλους συναισθηματικούς δεσμούς με το αντίθετο φύλο; (Ματθαίος 5:27, 28) Επιθυμεί πραγματικά να ξαναχτίσει το γάμο; Αν ναι, τι κάνει για αυτό; Οι θετικές απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις ίσως αποτελέσουν τη βάση για να πιστέψετε ότι είναι δυνατόν να αποκατασταθεί ο γάμος.

Ζωτική Επικοινωνία

«Τα σχέδια ανατρέπονται», λέει ένας Βιβλικός συγγραφέας, «όπου δεν υπάρχει εμπιστευτική συζήτηση». (Παροιμίες 15:22) Αυτή η αρχή οπωσδήποτε ισχύει όταν η αθώα σύντροφος νιώθει την ανάγκη να μιλήσει για την απιστία με το σύζυγό της. Χωρίς κατ’ ανάγκη να υπεισέλθουν σε ιδιαίτερες λεπτομέρειες, μπορούν να κάνουν μια ειλικρινή και ένθερμη συζήτηση η οποία ίσως αποκαλύψει την αλήθεια για τα όσα συνέβησαν και ξεκαθαρίσει τις παρανοήσεις. Αυτό, με τη σειρά του, ίσως βοηθήσει το ζευγάρι να μην αποξενωθεί περισσότερο εξαιτίας παρεξηγήσεων και μακροπρόθεσμης πικρίας. Είναι αλήθεια ότι αυτές οι συζητήσεις ίσως είναι οδυνηρές τόσο για το σύζυγο όσο και για τη σύζυγο. Αλλά πολλοί έχουν διαπιστώσει ότι αποτελούν σημαντικό μέρος της διαδικασίας για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης.

Άλλο ένα βασικό βήμα για μια αποτελεσματική συμφιλίωση είναι να προσπαθήσετε να προσδιορίσετε ποια είναι τα προβληματικά σημεία στο γάμο—πράγματα στα οποία ίσως χρειάζεται να βελτιωθούν και οι δύο σύντροφοι. Η Ζέλντα Ουέστ-Μιντς συστήνει: «Αφού συζητήσετε διεξοδικά ό,τι αφορά την οδυνηρή κατάσταση, αφού βεβαιωθείτε ότι ο παράνομος δεσμός τελείωσε οριστικά και ότι θέλετε ακόμα να διατηρήσετε το γάμο σας, βρείτε τι πήγε στραβά και ανανεώστε [το] γάμο».

Ίσως βλέπατε ο ένας τον άλλον ως κάτι το δεδομένο. Ίσως είχατε παραμελήσει τις πνευματικές δραστηριότητες. Ίσως δεν περνούσατε αρκετό χρόνο μαζί. Πιθανώς δεν δώσατε στο ταίρι σας όλη την αγάπη, την τρυφερή στοργή, τον έπαινο και την τιμή που χρειαζόταν. Η από κοινού επανεκτίμηση των στόχων σας και των αξιών σας θα σας βοηθήσει να έρθετε πιο κοντά και θα συντελέσει στην αποφυγή μελλοντικής απιστίας.

Προσπάθειες για Συγχώρηση

Παρά τις ειλικρινείς προσπάθειες που καταβάλλει μια πληγωμένη σύζυγος, ίσως δυσκολεύεται να συγχωρήσει το σύζυγό της, πόσο μάλλον την άλλη γυναίκα. (Εφεσίους 4:32) Ωστόσο, είναι δυνατόν να προσπαθήσετε σταδιακά να διώξετε τη μνησικακία και την πικρία. «Ο αθώος σύντροφος χρειάζεται να αναγνωρίσει ότι κάποια στιγμή πρέπει να συνεχίσει τη ζωή του», συμβουλεύει ένα σύγγραμμα. «Είναι σπουδαίο να μην εξακολουθείτε να αναφέρετε τις παλιές αμαρτίες του συντρόφου σας για να τον τιμωρείτε κάθε φορά που έχετε κάποια φιλονικία».

Πολλές σύζυγοι διαπίστωσαν ότι, προσπαθώντας να μειώσουν και να εξαλείψουν τα έντονα αισθήματα μνησικακίας, μπόρεσαν τελικά να πάψουν να τρέφουν εχθρική διάθεση απέναντι στον ένοχο σύντροφό τους. Αυτό είναι ένα ζωτικό βήμα για να ξαναχτιστεί ο γάμος.

Μάθετε να Εμπιστεύεστε Ξανά

«Θα μπορέσουμε να ξαναβρούμε την εμπιστοσύνη μας;» ρωτάει με αγωνία μια αναστατωμένη σύζυγος. Η ανησυχία της είναι βάσιμη επειδή η εξαπάτηση από τον μοιχό έχει καταστρέψει—ή τουλάχιστον έχει βλάψει σοβαρά—την εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη μοιάζει με πολύτιμο βάζο το οποίο είναι εύκολο να σπάσει αλλά δύσκολο να επισκευαστεί. Το γεγονός είναι ότι πρέπει να υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη και σεβασμός προκειμένου να ανθίσει μια σχέση και όχι μόνο να επιβιώσει.

Συνήθως αυτό περιλαμβάνει να μάθετε να εμπιστεύεστε ξανά. Ο ένοχος σύντροφος, αντί να εκδηλώνει έλλειψη ευαισθησίας απαιτώντας από τη σύζυγό του να τον εμπιστεύεται, μπορεί να βοηθήσει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη με το να μιλάει ανοιχτά και με ειλικρίνεια για τις δραστηριότητές του. Οι Χριστιανοί παροτρύνονται να “αποβάλουν το ψεύδος και να λένε την αλήθεια” ο ένας στον άλλον. (Εφεσίους 4:25) Για να ξανακερδίσετε την εμπιστοσύνη, μπορείτε αρχικά «να δίνετε στη [σύντροφό] σας μια ακριβή εικόνα για τις κινήσεις σας», λέει η Ζέλντα Ουέστ-Μιντς. «Να λέτε στη [σύντροφό] σας πού πηγαίνετε και πότε θα επιστρέψετε, καθώς επίσης να φροντίζετε να βρίσκεστε στο μέρος που είπατε ότι θα είστε». Αν αλλάξετε σχέδια, μην παραλείψετε να την ενημερώσετε.

Ίσως απαιτηθεί χρόνος και προσπάθεια για να ξαναβρεί κάποιος την αυτοεκτίμησή του. Ο ένοχος σύντροφος μπορεί να βοηθήσει με το να προσφέρει γενναιόδωρα στοργή και επαίνους—λέγοντας συχνά στη σύζυγό του ότι την εκτιμάει και την αγαπάει. Μια αξιοσέβαστη σύμβουλος γάμου προτρέπει: «Να της αποδίδετε τιμή για όλα όσα κάνει». (Παροιμίες 31:31, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση [Today’s English Version]) Η σύζυγος, με τη σειρά της, μπορεί να προσπαθεί να ξαναβρεί την αυτοπεποίθησή της επικεντρώνοντας την προσοχή σε πράγματα που κάνει καλά.

Χρειάζεται Χρόνος

Λαβαίνοντας υπόψη πόσο μεγάλο πόνο προξενεί η απιστία, δεν είναι να απορεί κανείς που έπειτα από πολλά χρόνια μπορεί να υπάρχουν ακόμα έντονες και οδυνηρές αναμνήσεις. Ωστόσο, καθώς η πληγή κλείνει σιγά σιγά, η εκδήλωση ταπεινοφροσύνης, υπομονής και εγκαρτέρησης από μέρους και των δύο θα βοηθήσει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και ο σεβασμός.—Ρωμαίους 5:3, 4· 1 Πέτρου 3:8, 9.

«Ο φρικτός πόνος που νιώθετε τους πρώτους λίγους μήνες δεν διαρκεί για πάντα», δηλώνει καθησυχαστικά το βιβλίο Αγάπη, Τιμή και Προδοσία (To Love, Honour and Betray). «Με τον καιρό σβήνει . . . Με τον καιρό, διαπιστώνετε ότι περνάνε μέρες, εβδομάδες, μήνες, ακόμα και χρόνια χωρίς να το σκέφτεστε». Καθώς συνεχίζετε να εφαρμόζετε τις Βιβλικές αρχές στο γάμο σας και ζητάτε την ευλογία και την καθοδηγία του Θεού, χωρίς αμφιβολία θα νιώσετε το κατευναστικό αποτέλεσμα που φέρνει «η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη».—Φιλιππησίους 4:4-7, 9.

«Κοιτώντας στο παρελθόν», αναφέρει ο Πέντρο, «βλέπουμε ότι αυτή η εμπειρία έχει αλλάξει την πορεία της ζωής μας. Χρειάζεται ακόμα να κάνουμε κάποιες διορθώσεις στο γάμο μας πότε πότε. Αλλά επιβιώσαμε από τη δοκιμασία. Είμαστε ακόμα παντρεμένοι. Και είμαστε ευτυχισμένοι».

Αλλά τι θα γίνει αν η αθώα σύζυγος δεν έχει βάσιμους λόγους για να συγχωρήσει τον ένοχο σύντροφο; Ή τι θα γίνει αν συγχωρήσει το σύζυγό της (μέχρι του σημείου να πάψει να τρέφει μνησικακία) και εντούτοις για εύλογες αιτίες διαλέξει να επωφεληθεί από τη δυνατότητα που δίνει η Αγία Γραφή για διαζύγιο;b Τι μπορεί να απαιτήσει το διαζύγιο από κάποιο άτομο; Σας προσκαλούμε να εξετάσετε τους παράγοντες που περιλαμβάνονται σε ένα διαζύγιο, καθώς και πώς έχουν αντιμετωπίσει την κατάσταση μερικά άτομα.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ

Επειδή υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορείτε να εξετάσετε, ίσως είναι ωφέλιμο να ζητήσετε τη βοήθεια ενός έμπειρου και ισορροπημένου συμβούλου. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, για παράδειγμα, μπορούν να στραφούν σε καλοσυνάτους και συμπονετικούς πρεσβυτέρους μέσα στην εκκλησία.—Ιακώβου 5:13-15.

Οι σύμβουλοι, οι φίλοι και οι συγγενείς παροτρύνονται να μην προωθούν προσωπικές προτιμήσεις αλλά ούτε και να υποστηρίζουν ή να καταδικάζουν είτε το διαζύγιο για Γραφικούς λόγους είτε τη συμφιλίωση. Μια Χριστιανή που έζησε την εμπειρία του διαζυγίου προτρέπει: «Απλώς προσφέρετέ μας πολλή υποστήριξη και αφήστε εμάς να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε».

Η συμβουλή πρέπει να είναι στερεά βασισμένη στην Αγία Γραφή. «Μην τους πείτε πώς πρέπει ή δεν πρέπει να νιώθουν», συστήνει μια διαζευγμένη γυναίκα. «Αντίθετα, αφήστε αυτά τα άτομα να σας ανοίξουν την καρδιά τους». Η κατανόηση, η αδελφική στοργή και η τρυφερή συμπόνια θα βοηθήσουν στο να μαλακώσουν οι βαθιές πληγές που προξένησε η συζυγική προδοσία. (1 Πέτρου 3:8) Ένας έμπειρος σύμβουλος παρατήρησε: «Υπάρχει εκείνος που μιλάει αστόχαστα σαν να δίνει χτυπήματα με σπαθί, αλλά η γλώσσα των σοφών είναι γιατρειά».—Παροιμίες 12:18.

«Χρειαζόμουν κατανόηση, κάποιον παρηγορητικό λόγο και ενθάρρυνση», λέει ένας πιστός σύζυγος. «Και η σύζυγός μου ποθούσε να της δοθεί συγκεκριμένη κατεύθυνση και έπαινος για την προσπάθεια που κατέβαλλε—χειροπιαστή υποστήριξη η οποία θα τη βοηθούσε να συνεχίσει».

Αν κάποιο άτομο σκεφτεί το ζήτημα προσεκτικά και με προσευχή, και κατόπιν αποφασίσει να πάρει διαζύγιο ή να χωρίσει για Γραφικούς λόγους, δεν πρέπει να του δοθεί συμβουλή με τρόπο που θα το έκανε να νιώθει ένοχο. Αντίθετα, το άτομο μπορεί να βοηθηθεί να ξεπεράσει τα αδικαιολόγητα αισθήματα ενοχής.

«Αν θέλετε να είστε πηγή ουσιαστικής παρηγοριάς», είπε κάποιο θύμα, «ποτέ να μην ξεχνάτε τα βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα που περιλαμβάνονται».

[Πλαίσιο στη σελίδα 7]

ΓΙΑΤΙ ΜΕΡΙΚΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΜΕΝΟΥΝ ΜΑΖΙ

Σε πολλές περιοχές υπάρχουν γυναίκες οι οποίες δεν έχουν άλλη επιλογή από το να συνεχίσουν να ζουν με ένα σύζυγο που είναι αμετανόητος μοιχός. Για παράδειγμα, σε μέρη που σπαράσσονται από διαμάχες ή όπου τα εισοδήματα είναι χαμηλά, μερικές Χριστιανές σύζυγοι έχουν μείνει με έναν άπιστο σύζυγο ο οποίος μπορεί από άλλες απόψεις να εξακολουθεί να φροντίζει το σπιτικό του, μολονότι ίσως δεν είναι ομόπιστος. Ως αποτέλεσμα, έχουν ένα σπίτι, την απαραίτητη προστασία, ένα σταθερό εισόδημα και τη σχετική σταθερότητα που προσφέρει ένας σύζυγος στο σπίτι—παρ’ όλο που αυτός μπορεί να μην είναι πιστός στο γάμο του. Σκέφτονται ότι το να μένουν μαζί, μολονότι κάτι τέτοιο μπορεί να μην είναι επιθυμητό ή εύκολο, τους επιτρέπει—στις συγκεκριμένες περιστάσεις τους—να ελέγχουν περισσότερο τη ζωή τους από ό,τι αν θα έπρεπε να αγωνίζονται για να τα βγάλουν πέρα μόνες τους.

Αφού ανέχτηκαν αυτή την κατάσταση—μερικές φορές επί πολλά χρόνια—ορισμένες από αυτές τις συζύγους είχαν τη χαρωπή ευλογία να δουν τελικά τους συζύγους τους να αλλάζουν τον τρόπο ζωής τους και να γίνονται πιστοί και στοργικοί Χριστιανοί σύζυγοι.—Παράβαλε 1 Κορινθίους 7:12-16.

Συνεπώς, οι γυναίκες που αποφασίζουν να μείνουν μαζί με το σύντροφό τους—ακόμα και αν αυτός είναι αμετανόητος—δεν θα πρέπει να επικρίνονται. Αναγκάστηκαν να πάρουν μια πολύ δύσκολη απόφαση και θα πρέπει να τους παρασχεθεί όλη η βοήθεια και η υποστήριξη που χρειάζονται.

[Πλαίσιο στη σελίδα 8]

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ;

Είναι αλήθεια ότι σε μερικές περιπτώσεις οι ατέλειες του αθώου συντρόφου ίσως έχουν συντελέσει στην ύπαρξη μιας τεταμένης σχέσης· εντούτοις η Αγία Γραφή δηλώνει ότι «ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται από την ίδια του την επιθυμία. Έπειτα η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία». (Ιακώβου 1:14, 15) Μολονότι διάφοροι παράγοντες μπορεί να συντελέσουν στη διάπραξη μοιχείας, αυτό που πρωταρχικά φταίει είναι “η ίδια η επιθυμία” του ατόμου. Αν τα ελαττώματα του ενός συντρόφου προξενούν προβλήματα στο γάμο, η διάπραξη μοιχείας ασφαλώς δεν είναι τρόπος επίλυσης αυτών των προβλημάτων.—Εβραίους 13:4.

Απεναντίας, τα γαμήλια προβλήματα μπορούν να λυθούν όταν και οι δύο σύζυγοι εμμένουν στην εφαρμογή των Βιβλικών αρχών. Αυτό περιλαμβάνει το “να ανέχεται ο ένας τον άλλον και να συγχωρεί ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα”. Θα πρέπει επίσης να εξακολουθούν να εκδηλώνουν ιδιότητες όπως είναι “η τρυφερή στοργή της συμπόνιας, η καλοσύνη, η ταπεινοφροσύνη, η πραότητα και η μακροθυμία”. Και το πιο σημαντικό, θα πρέπει να “ντυθούν την αγάπη, γιατί αυτή είναι τέλειος δεσμός ενότητας”.—Κολοσσαείς 3:12-15.

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Το να ακούνε οι δύο σύζυγοι προσεκτικά ο ένας τον άλλον μπορεί να τους βοηθήσει να ξαναχτίσουν το γάμο