ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ

Το 1978, έπειτα από κάποια χρόνια στο έργο περιοχής, προσκληθήκαμε να υπηρετήσουμε στο Μπέθελ του Καναδά. Έπειτα από λίγο καιρό, πήρα ένα οδυνηρό αλλά σημαντικό μάθημα. Διορίστηκα να εκφωνήσω μια ομιλία μιάμισης ώρας στα γαλλικά σε μια ειδική συνάθροιση στο Μόντρεαλ. Δυστυχώς, η ομιλία μου δεν κατάφερε να κρατήσει την προσοχή του ακροατηρίου, και ένας αδελφός από το Τμήμα Υπηρεσίας μού έδωσε συμβουλή. Για να είμαι ειλικρινής, έπρεπε να είχα αντιληφθεί ότι δεν είμαι και ο πιο χαρισματικός ομιλητής, κάτι που πλέον έχω καταλάβει. Ωστόσο, μου κακοφάνηκε η συμβουλή που πήρα. Υπήρξε σύγκρουση προσωπικοτήτων. Ένιωσα ότι ο αδελφός ήταν υπερβολικά επικριτικός​—δεν μου έδωσε καθόλου έπαινο. Έκανα το λάθος να κρίνω τη συμβουλή με βάση το πώς μου δόθηκε και το πώς ένιωσα για το άτομο που μου την έδωσε.

Ύστερα από λίγες μέρες, ένα μέλος της Επιτροπής του Τμήματος μου μίλησε για το ζήτημα. Παραδέχτηκα ότι η αντίδρασή μου στη συμβουλή δεν ήταν καλή και ζήτησα συγνώμη. Κατόπιν, μίλησα στον αδελφό που μου είχε δώσει τη συμβουλή, του ζήτησα συγνώμη, και εκείνος με καλοσύνη με συγχώρησε. Αυτό το περιστατικό αποτέλεσε για εμένα ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης που δεν θα ξεχάσω ποτέ. (Παρ. 16:18) Έχω προσευχηθεί πολλές φορές στον Ιεχωβά για αυτό και είμαι αποφασισμένος να μην αντιμετωπίσω ποτέ ξανά αρνητικά μια συμβουλή.