Αξιομίμητα Παραδείγματα Θάρρους

12. Ποιο εξαίρετο παράδειγμα θάρρους έθεσε ο Ιησούς, και πώς ενθάρρυνε ο ίδιος τους ακολούθους του;

¹² Καθώς προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε θάρρος, μπορούμε να βοηθηθούμε αν στοχαζόμαστε τα παραδείγματα άλλων οι οποίοι, σαν τον Ιερεμία, έχουν ενεργήσει θαρραλέα. (Ψαλμός 77:12) Λόγου χάρη, καθώς εξετάζουμε τη διακονία του Ιησού, μας εντυπωσιάζει η τόλμη που επέδειξε όταν πειράστηκε από τον Σατανά και όταν αντιμετώπισε σφοδρή εναντίωση από τους Ιουδαίους ηγέτες. (Λουκάς 4:1-13· 20:19-47) Με τη δύναμη του Ιεχωβά, ο Ιησούς στάθηκε ακλόνητος, και λίγο πριν από το θάνατό του είπε στους μαθητές του: «Στον κόσμο έχετε θλίψη, αλλά πάρτε θάρρος! Εγώ έχω νικήσει τον κόσμο». (Ιωάννης 16:33· 17:16) Αν οι μαθητές του Ιησού ακολουθούσαν το παράδειγμά του, και εκείνοι επίσης θα έβγαιναν νικητές. (1 Ιωάννη 2:6· Αποκάλυψη 2:7, 11, 17, 26) Θα χρειαζόταν όμως να “πάρουν θάρρος”.

13. Ποια ενθάρρυνση έδωσε ο Παύλος στους Φιλιππησίους;

¹³ Μερικά χρόνια μετά το θάνατο του Ιησού, ο Παύλος και ο Σίλας ρίχτηκαν σε μια φυλακή στους Φιλίππους. Αργότερα, ο Παύλος ενθάρρυνε την εκκλησία των Φιλίππων να εξακολουθήσουν να “μένουν σταθεροί με ένα πνεύμα, καθώς αγωνίζονταν με μία ψυχή ώμο προς ώμο για την πίστη των καλών νέων, και χωρίς να τους φοβίζουν από καμιά άποψη οι ενάντιοί τους”. Για να τους ενισχύσει σε αυτό, ο Παύλος είπε: «Αυτό ακριβώς [το ότι οι Χριστιανοί διώκονται] είναι απόδειξη καταστροφής για [τους διώκτες] αλλά σωτηρίας για εσάς· και αυτή η ένδειξη είναι από τον Θεό, επειδή σε εσάς δόθηκε το προνόμιο για χάρη του Χριστού, όχι μόνο να θέτετε την πίστη σας σε αυτόν, αλλά και να υποφέρετε για χάρη του».—Φιλιππησίους 1:27-29.

14. Ποιο αποτέλεσμα υπήρξε στη Ρώμη λόγω της τόλμης του Παύλου;

¹⁴ Όταν ο Παύλος έγραψε στην εκκλησία των Φιλίππων, βρισκόταν και πάλι στη φυλακή, αυτή τη φορά στη Ρώμη. Ωστόσο, συνέχιζε να κηρύττει με τόλμη σε άλλους. Με ποιο αποτέλεσμα; Ο ίδιος έγραψε: «Τα δεσμά μου έχουν γίνει ευρέως γνωστά σε σχέση με τον Χριστό ανάμεσα σε όλη την Πραιτωριανή Φρουρά και σε όλους τους υπόλοιπους· και οι περισσότεροι αδελφοί που είναι σε ενότητα με τον Κύριο, έχοντας πεποίθηση λόγω των δεσμών της φυλάκισής μου, δείχνουν όλο και περισσότερο θάρρος για να αναγγέλλουν το λόγο του Θεού άφοβα».—Φιλιππησίους 1:13, 14.

Πώς καλλιεργούσαν θάρρος οι πρώτοι Χριστιανοί; Προσέξτε τι συνέβη όταν οι πρωθιερείς και οι πρεσβύτεροι στην Ιερουσαλήμ είπαν στον Πέτρο και στον Ιωάννη να σταματήσουν να κηρύττουν στο όνομα του Ιησού. Οι μαθητές αρνήθηκαν, και εκείνοι τους απείλησαν και κατόπιν τους ελευθέρωσαν. Αμέσως μετά, αυτοί ενώθηκαν ξανά με τους αδελφούς και προσευχήθηκαν όλοι μαζί, λέγοντας: «Ιεχωβά, δώσε προσοχή στις απειλές τους και αξίωσε τους δούλους σου να εξακολουθήσουν να αναγγέλλουν το λόγο σου με κάθε τόλμη». (Πράξεις 4:13-29) Ανταποκρινόμενος, ο Ιεχωβά τούς ενίσχυσε με άγιο πνεύμα και, όπως βεβαίωσαν αργότερα οι Ιουδαίοι ηγέτες, εκείνοι “γέμισαν την Ιερουσαλήμ” με τη διδασκαλία τους.—Πράξεις 5:28.

⁹ Ας αναλύσουμε αυτό που συνέβη σε εκείνη την περίπτωση. Όταν οι μαθητές απειλήθηκαν από τους Ιουδαίους ηγέτες, δεν διανοήθηκαν να ενδώσουν στην πίεση. Τουναντίον, οι μαθητές προσευχήθηκαν για θάρρος ώστε να εξακολουθήσουν να κηρύττουν. Κατόπιν ενήργησαν σε αρμονία με την προσευχή τους, και ο Ιεχωβά τούς ενίσχυσε με το πνεύμα του.