Μην “Πέσετε στο Ίδιο Παράδειγμα Ανυπακοής”

6. Ποια παραδείγματα χρησιμεύουν ως προειδοποίηση για εμάς, και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτά;

⁶ Ο σκοπός του Θεού είχε διασαφηνιστεί πλήρως στον Αδάμ και στην Εύα, αλλά εκείνοι δεν συνεργάστηκαν με αυτόν το σκοπό. Βέβαια, ο Αδάμ και η Εύα δεν ήταν οι μόνοι άνθρωποι που ακολούθησαν πορεία ανυπακοής. Έκτοτε τους μιμήθηκαν εκατομμύρια άλλοι. Ακόμη και ο εκλεκτός λαός του Θεού, το έθνος του Ισραήλ, εκδήλωσε στάση ανυπακοής. Ο Παύλος προειδοποίησε μάλιστα τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα ότι ακόμη και μερικοί από αυτούς θα μπορούσαν να πέσουν στην ίδια παγίδα όπως οι αρχαίοι Ισραηλίτες. Έγραψε τα εξής: «Ας κάνουμε, λοιπόν, το καλύτερο που μπορούμε για να εισέλθουμε σε εκείνη την ανάπαυση, μήπως πέσει κανείς στο ίδιο παράδειγμα ανυπακοής». (Εβρ. 4:11) Προσέξτε ότι ο Παύλος συσχετίζει την ανυπακοή με τον αποκλεισμό από την ανάπαυση του Θεού. Τι σημαίνει αυτό για εμάς; Αν με κάποιον τρόπο ενεργούσαμε αντίθετα με το σκοπό του Θεού, μήπως θα κινδυνεύαμε να μην εισέλθουμε στην ανάπαυση του Θεού; Ασφαλώς, η απάντηση σε αυτή την ερώτηση έχει μεγάλη σημασία για εμάς, και θα την εξετάσουμε πιο κάτω. Τώρα, όμως, ας δούμε τι άλλο μπορούμε να μάθουμε από το κακό παράδειγμα των Ισραηλιτών όσον αφορά την είσοδο στην ανάπαυση του Θεού.

«Δεν θα Εισέλθουν στην Ανάπαυσή Μου»

7. Τι είχε υπόψη του ο Ιεχωβά όταν απελευθέρωσε τους Ισραηλίτες από τη δουλεία στην Αίγυπτο, και τι ανέμενε από αυτούς;

⁷ Το 1513 Π.Κ.Χ., ο Ιεχωβά αποκάλυψε το σκοπό του σε σχέση με τους Ισραηλίτες στον υπηρέτη του τον Μωυσή. Ο Θεός είπε: «Εγώ κατεβαίνω για να τους απελευθερώσω από το χέρι των Αιγυπτίων και να τους ανεβάσω από εκείνη τη γη [την Αίγυπτο] σε μια γη καλή και ευρύχωρη, σε μια γη όπου ρέει το γάλα και το μέλι». (Έξοδ. 3:8) Όπως είχε υποσχεθεί ο Ιεχωβά στον προπάτορά τους, τον Αβραάμ, ο σκοπός για τον οποίο απελευθέρωσε τους Ισραηλίτες «από το χέρι των Αιγυπτίων» ήταν για να τους εξυψώσει ως λαό του. (Γέν. 22:17) Ο Θεός έδωσε στους Ισραηλίτες έναν κώδικα νόμων που θα τους παρείχε τη δυνατότητα να απολαμβάνουν ειρηνική σχέση μαζί του. (Ησ. 48:17, 18) Είπε στους Ισραηλίτες: «Αν υπακούσετε προσεκτικά στη φωνή μου και τηρήσετε τη διαθήκη μου [όπως περιγράφεται στον κώδικα του Νόμου], τότε θα γίνετε ειδική ιδιοκτησία μου ανάμεσα από όλους τους άλλους λαούς, επειδή ολόκληρη η γη ανήκει σε εμένα». (Έξοδ. 19:5, 6) Συνεπώς, οι Ισραηλίτες μπορούσαν να απολαμβάνουν προνομιακή σχέση με τον Θεό μόνο αν υπάκουαν στη φωνή του.

8. Ποιον τρόπο ζωής θα μπορούσαν να απολαμβάνουν οι Ισραηλίτες αν ήταν υπάκουοι στον Θεό;

⁸ Σκεφτείτε πώς θα ήταν η ζωή των Ισραηλιτών αν είχαν υπακούσει στη φωνή του Θεού! Ο Ιεχωβά θα είχε ευλογήσει τα χωράφια τους, τα αμπέλια τους, τα ποίμνιά τους και τα άλλα κοπάδια τους. Οι εχθροί τους δεν θα τους κυρίευαν. (Διαβάστε 1 Βασιλέων 10:23-27) Όταν θα εμφανιζόταν ο Μεσσίας, θα έβρισκε πιθανώς τον Ισραήλ να λειτουργεί εύρυθμα ως ανεξάρτητο έθνος, και όχι να στενάζει υπό το ρωμαϊκό ζυγό. Το βασίλειο του Ισραήλ θα αποτελούσε πρότυπο για τα γύρω έθνη, μια ζωντανή απόδειξη ότι η υπακοή στον αληθινό Θεό φέρνει πνευματικές και υλικές ευλογίες.

9, 10. (α) Γιατί ήταν σοβαρό ζήτημα η επιθυμία που είχαν οι Ισραηλίτες να επιστρέψουν στην Αίγυπτο; (β) Πώς θα μπορούσε να επηρεάσει τη λατρεία των Ισραηλιτών η επιστροφή τους στην Αίγυπτο;

⁹ Τι προνόμιο είχε ο Ισραήλ​—να συνεργαστεί με το σκοπό του Ιεχωβά, ώστε να έρθουν ευλογίες όχι μόνο στους ίδιους αλλά, τελικά, και σε όλες τις οικογένειες της γης! (Γέν. 22:18) Ωστόσο, εκείνη η στασιαστική γενιά, ως σύνολο, δεν εκτίμησε την προοπτική που είχε να αποτελέσει πρότυπο βασίλειο υπό θεοκρατική διακυβέρνηση. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να απαιτήσουν την επιστροφή τους στην Αίγυπτο! (Διαβάστε Αριθμοί 14:2-4) Αλλά θα εξυπηρετούσε αυτή η επιστροφή το σκοπό που είχε ο Ιεχωβά να καταστήσει τον Ισραήλ πρότυπο βασίλειο; Όχι βέβαια! Στην πραγματικότητα, αν οι Ισραηλίτες επέστρεφαν ως υπόδουλοι στους ειδωλολάτρες δυνάστες τους, δεν θα μπορούσαν ποτέ να ακολουθήσουν το Μωσαϊκό Νόμο και να ωφεληθούν από τη διευθέτηση του Ιεχωβά για τη συγχώρηση των αμαρτιών τους. Τι σαρκική​—ναι, τι κοντόφθαλμη—​νοοτροπία! Διόλου παράξενο που ο Ιεχωβά είπε για εκείνους τους στασιαστές: «Αηδίασα με αυτή τη γενιά και είπα: “Πάντοτε παραστρατούν στην καρδιά τους, και αυτοί δεν έχουν γνωρίσει τις οδούς μου”. Γι’ αυτό, ορκίστηκα μέσα στο θυμό μου: “Δεν θα εισέλθουν στην ανάπαυσή μου”».​—Εβρ. 3:10, 11· Ψαλμ. 95:10, 11.

¹⁰ Ζητώντας να επιστρέψει στην Αίγυπτο, εκείνο το αχαλίνωτο έθνος έδειξε ότι θεωρούσε άνευ αξίας τις πνευματικές ευλογίες που είχε λάβει, προτιμώντας αντ’ αυτών τα πράσα, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα που υπήρχαν στην Αίγυπτο. (Αριθ. 11:5) Σαν τον αχάριστο Ησαύ, οι στασιαστές ήταν διατεθειμένοι να αποποιηθούν μια πολύτιμη πνευματική κληρονομιά με αντάλλαγμα ένα νόστιμο γεύμα.​—Γέν. 25:30-32· Εβρ. 12:16.

11. Πώς επηρέασε το σκοπό του Θεού η απιστία των Ισραηλιτών της εποχής του Μωυσή;

¹¹ Παρά την απιστία της γενιάς των Ισραηλιτών που έφυγε από την Αίγυπτο, ο Ιεχωβά συνέχισε να «εργάζεται» υπομονετικά για την εκπλήρωση του σκοπού του, συγκεντρώνοντας τώρα την προσοχή του στην επόμενη γενιά. Τα μέλη αυτής της καινούριας γενιάς ήταν πιο υπάκουα από τους πατέρες τους. Σε αρμονία με την εντολή του Ιεχωβά, εισήλθαν στην Υποσχεμένη Γη και άρχισαν την κατάκτησή της. Στο εδάφιο Ιησούς του Ναυή 24:31 διαβάζουμε: «Ο Ισραήλ συνέχισε να υπηρετεί τον Ιεχωβά όλες τις ημέρες του Ιησού και όλες τις ημέρες των πρεσβυτέρων των οποίων οι ημέρες συνεχίστηκαν μετά τον Ιησού και οι οποίοι είχαν γνωρίσει όλο το έργο που έκανε ο Ιεχωβά για τον Ισραήλ».

12. Πώς ξέρουμε ότι είναι δυνατόν να εισέλθουμε στην ανάπαυση του Θεού σήμερα;

¹² Ωστόσο, εκείνη η υπάκουη γενιά έφυγε σιγά σιγά από τη ζωή και στη θέση της ήρθε μια γενιά «η οποία δεν γνώριζε τον Ιεχωβά ούτε το έργο που είχε κάνει αυτός για τον Ισραήλ». Ως αποτέλεσμα, «οι γιοι του Ισραήλ άρχισαν να πράττουν το κακό στα μάτια του Ιεχωβά και να υπηρετούν τους Βάαλ». (Κριτ. 2:10, 11) Η Υποσχεμένη Γη δεν αποδείχτηκε πραγματικός “τόπος ανάπαυσης” για αυτούς. Εξαιτίας της ανυπακοής τους, δεν απόλαυσαν διαρκή ειρήνη με τον Θεό. Αναφερόμενος σε μεταγενέστερη εποχή, ο Παύλος έγραψε: «Αν ο Ιησούς του Ναυή τούς είχε οδηγήσει [τους Ισραηλίτες] σε τόπο ανάπαυσης, ο Θεός δεν θα είχε μιλήσει κατόπιν για άλλη ημέρα. Άρα, απομένει μια ανάπαυση σαββάτου για το λαό του Θεού». (Εβρ. 4:8, 9) “Ο λαός του Θεού” τον οποίο εννοούσε ο Παύλος ήταν οι Χριστιανοί. Σημαίνει, λοιπόν, αυτό ότι οι Χριστιανοί μπορούσαν να εισέλθουν στην ανάπαυση του Θεού; Ασφαλώς και μπορούσαν​—τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι μη Ιουδαίοι Χριστιανοί!

Μερικοί Δεν Εισέρχονται στην Ανάπαυση του Θεού

13, 14. Πώς σχετίζονταν μεταξύ τους η τήρηση του Μωσαϊκού Νόμου και η είσοδος στην ανάπαυση του Θεού (α) την εποχή του Μωυσή; (β) τον πρώτο αιώνα;

¹³ Όταν ο Παύλος έγραψε στους Εβραίους Χριστιανούς, ανησυχούσε επειδή μερικοί ανάμεσά τους δεν συνεργάζονταν με τον προοδευτικό σκοπό του Θεού. (Διαβάστε Εβραίους 4:1) Με ποια έννοια; Κατά παράδοξο τρόπο, το πρόβλημα σχετιζόταν με την τήρηση του Μωσαϊκού Νόμου. Επί 1.500 περίπου χρόνια, όποιος Ισραηλίτης ήθελε να ζει σε αρμονία με το σκοπό του Θεού έπρεπε να τηρεί το Νόμο. Όταν όμως πέθανε ο Ιησούς, ο Νόμος βγήκε από τη μέση. Ορισμένοι Χριστιανοί δεν το αναγνώρισαν αυτό και επέμεναν να τηρούν κάποιες πτυχές του Νόμου.b

¹⁴ Ο Παύλος εξήγησε στους Χριστιανούς που ενέμεναν στην τήρηση του Νόμου ότι η αρχιεροσύνη του Ιησού, η νέα διαθήκη και ο πνευματικός ναός ήταν ανώτερα από τα αντίστοιχά τους της προχριστιανικής εποχής. (Εβρ. 7:26-28· 8:7-10· 9:11, 12) Γι’ αυτό, έχοντας πιθανότατα υπόψη του την τήρηση του εβδομαδιαίου Σαββάτου υπό το Νόμο, ο Παύλος έγραψε για το προνόμιο της εισόδου στην ημέρα ανάπαυσης του Ιεχωβά: «Απομένει μια ανάπαυση σαββάτου για το λαό του Θεού. Διότι ο άνθρωπος που έχει εισέλθει στην ανάπαυση του Θεού έχει αναπαυτεί και ο ίδιος από τα έργα του, όπως ο Θεός από τα δικά του». (Εβρ. 4:8-10) Εκείνοι οι Εβραίοι Χριστιανοί έπρεπε να πάψουν να πιστεύουν ότι μπορούσαν να κερδίσουν την επιδοκιμασία του Ιεχωβά εκτελώντας έργα βασισμένα στο Μωσαϊκό Νόμο. Από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. και έπειτα, η εύνοια του Θεού χορηγείται φιλάγαθα σε όσους ασκούν πίστη στον Ιησού Χριστό.

15. Γιατί είναι απαραίτητη η υπακοή για να εισέλθουμε στην ανάπαυση του Θεού;

¹⁵ Τι είχε εμποδίσει τους Ισραηλίτες της εποχής του Μωυσή να εισέλθουν στην Υποσχεμένη Γη; Η ανυπακοή. Τι εμπόδιζε μερικούς Χριστιανούς της εποχής του Παύλου να εισέλθουν στην ανάπαυση του Θεού; Ακριβώς το ίδιο​—η ανυπακοή. Δεν αναγνώριζαν ότι ο Νόμος είχε εξυπηρετήσει το σκοπό του και ότι ο Ιεχωβά οδηγούσε πλέον το λαό του σε διαφορετική κατεύθυνση.

Είσοδος στην Ανάπαυση του Θεού Σήμερα

16, 17. (α) Τι σημαίνει η είσοδος στην ανάπαυση του Θεού σήμερα; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

¹⁶ Ελάχιστοι Χριστιανοί σήμερα θα ισχυρίζονταν ότι η τήρηση κάποιας πτυχής του Μωσαϊκού Νόμου είναι αναγκαία για σωτηρία. Τα θεόπνευστα λόγια του Παύλου προς τους Εφεσίους είναι απολύτως ξεκάθαρα: «Με αυτή την παρ’ αξία καλοσύνη έχετε σωθεί μέσω πίστης· και αυτό δεν οφείλεται σε εσάς, είναι δώρο του Θεού. Όχι, δεν οφείλεται σε έργα, για να μην έχει κανείς βάση να καυχηθεί». (Εφεσ. 2:8, 9) Τι σημαίνει, λοιπόν, για τους Χριστιανούς η είσοδος στην ανάπαυση του Θεού; Ο Ιεχωβά ξεχώρισε την έβδομη ημέρα​—την ημέρα ανάπαυσής του—​για να οδηγήσει το σκοπό του σχετικά με τη γη σε ένδοξη εκπλήρωση. Μπορούμε να εισέλθουμε στην ανάπαυση του Ιεχωβά​—ή αλλιώς να αναπαυτούμε μαζί του​—αν εργαζόμαστε υπάκουα σε αρμονία με τον προοδευτικό σκοπό του όπως αποκαλύπτεται σε εμάς μέσω της οργάνωσής Του.

¹⁷ Από την άλλη πλευρά, αν υποτιμούσαμε τις Γραφικές συμβουλές που λαβαίνουμε μέσω της τάξης του πιστού και φρόνιμου δούλου, επιλέγοντας ανεξάρτητη πορεία, θα αντιβαίναμε στον εξελισσόμενο σκοπό του Θεού. Αυτό θα μπορούσε να απειλήσει την ειρηνική σχέση μας με τον Ιεχωβά. Στο επόμενο άρθρο, θα εξετάσουμε ορισμένες συνήθεις καταστάσεις που μπορούν να επηρεάσουν το λαό του Θεού και θα δούμε πώς οι αποφάσεις που παίρνουμε, είτε να υπακούσουμε είτε να ακολουθήσουμε ανεξάρτητη πορεία, μπορούν να φανερώσουν αν έχουμε όντως εισέλθει στην ανάπαυση του Θεού.

Έχετε Εισέλθει Εσείς στην Ανάπαυση του Θεού;

«Ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και ασκεί δύναμη».​—ΕΒΡ. 4:12.

1. Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να εισέλθουμε στην ανάπαυση του Θεού σήμερα, αλλά γιατί ίσως είναι αυτό πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη;

ΣΤΟ προηγούμενο άρθρο, είδαμε ότι μπορούμε να εισέλθουμε στην ανάπαυση του Θεού αν συνεργαζόμαστε υπάκουα με τους σκοπούς του. Αυτό ίσως είναι πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη. Για παράδειγμα, όταν μαθαίνουμε ότι ο Ιεχωβά αποδοκιμάζει κάτι που εμάς μας αρέσει, η πρώτη μας αντίδραση ίσως είναι να δυσανασχετήσουμε. Κάτι τέτοιο δείχνει ότι χρειαζόμαστε περισσότερη εκπαίδευση ώστε να είμαστε “πρόθυμοι να υπακούμε”. (Ιακ. 3:17) Σε αυτό το άρθρο, θα ανασκοπήσουμε ορισμένους τομείς στους οποίους θα μπορούσε να δοκιμαστεί η προθυμία μας να εναρμονιζόμαστε με το σκοπό του Θεού​—δηλαδή να είμαστε υπάκουοι από καρδιάς.

2, 3. Ποιες προσπάθειες πρέπει να συνεχίσουμε να καταβάλλουμε για να παραμένουμε επιθυμητοί από την άποψη του Ιεχωβά;

² Πόσο εύκολα δέχεστε εσείς κάποια Γραφική συμβουλή; Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι το θέλημα του Θεού είναι να συγκεντρώσει «τα επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών». (Αγγ. 2:7) Βέβαια, οι περισσότεροι από εμάς ήμασταν κάθε άλλο παρά επιθυμητοί όταν πρωτοακούσαμε την αλήθεια. Ωστόσο, η αγάπη για τον Θεό και για τον αγαπητό του Γιο μάς ώθησε να κάνουμε σημαντικές αλλαγές στη στάση και στις συνήθειές μας ώστε να ευαρεστούμε πλήρως τον Θεό. Τελικά, έπειτα από πολλή προσευχή και προσπάθεια, έφτασε η ευλογητή εκείνη ημέρα που μπορέσαμε να παρουσιάσουμε τον εαυτό μας για το Χριστιανικό βάφτισμα.​—Διαβάστε Κολοσσαείς 1:9, 10.

³ Αλλά η μάχη εναντίον της ατέλειας δεν τελείωσε με το βάφτισμά μας. Ο πόλεμος συνεχίστηκε και θα συνεχίζεται όσο είμαστε ατελείς. Ωστόσο, έχουμε τη διαβεβαίωση ότι, αν εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε και αν είμαστε αποφασισμένοι να γινόμαστε όλο και πιο επιθυμητοί στα μάτια του Θεού, ο Ιεχωβά θα ευλογεί τις προσπάθειές μας.

Όταν Χρειάζεται να μας Δοθεί Συμβουλή

4. Με ποιους τρεις τρόπους θα μπορούσαμε να λάβουμε Γραφική συμβουλή;

⁴ Πριν αρχίσουμε να ασχολούμαστε με τις ατέλειές μας, πρέπει να ξέρουμε ποιες είναι. Μια διερευνητική ομιλία στην Αίθουσα Βασιλείας ή ένα αφυπνιστικό άρθρο σε κάποιο έντυπό μας ίσως αποκαλύψει ένα σοβαρό ψεγάδι μας. Αν πάλι δεν προσέξουμε το σημείο όταν παρουσιάζεται η ομιλία ή αν δεν εφαρμόσουμε στον εαυτό μας τη γραπτή συμβουλή, ο Ιεχωβά ίσως χρησιμοποιήσει κάποιον συγχριστιανό μας για να φέρει στην προσοχή μας το ελάττωμά μας.​—Διαβάστε Γαλάτες 6:1.

5. Αναφέρετε μερικούς ανεπιθύμητους τρόπους με τους οποίους ίσως αντιδράσουμε όταν λάβουμε συμβουλή, και εξηγήστε γιατί οι Χριστιανοί ποιμένες πρέπει να εμμένουν στις προσπάθειές τους να μας βοηθήσουν.

⁵ Δεν είναι εύκολο να δεχόμαστε συμβουλές από ατελείς ανθρώπους, όσο διακριτικά και στοργικά και αν παρέχονται. Εντούτοις, όπως επισημαίνει το εδάφιο Γαλάτες 6:1, ο Ιεχωβά δίνει εντολή σε όσους έχουν πνευματικά προσόντα να “προσπαθούν” να μας διορθώνουν, κάνοντάς το αυτό «με πνεύμα πραότητας». Αν ανταποκρινόμαστε θετικά, θα γινόμαστε όλο και πιο επιθυμητοί ενώπιον του Θεού. Το παράξενο είναι πως, όταν προσευχόμαστε, δεν διστάζουμε να παραδεχτούμε ότι είμαστε ατελείς. Αλλά όταν κάποιος άλλος φέρνει στην προσοχή μας μια συγκεκριμένη έλλειψή μας, έχουμε την τάση να προσπαθούμε να δικαιολογηθούμε, να μικροποιούμε το πρόβλημα, να αμφισβητούμε το κίνητρο αυτού που μας δίνει τη συμβουλή ή να δυσανασχετούμε με τον τρόπο με τον οποίο μας δόθηκε αυτή. (2 Βασ. 5:11) Αν μάλιστα η συμβουλή θίγει έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα​—τις ενέργειες κάποιου μέλους της οικογένειάς μας, το ντύσιμο και την εμφάνισή μας, την προσωπική μας υγιεινή ή κάποιο είδος ψυχαγωγίας που μας αρέσει αλλά το οποίο μισεί ο Ιεχωβά—​μπορεί να αντιδράσουμε πολύ αρνητικά, προς δική μας έκπληξη και προς απογοήτευση του ατόμου που μας δίνει τη συμβουλή! Αφού όμως ηρεμήσουμε, συνήθως αναγνωρίζουμε ότι η συμβουλή ήταν ενδεδειγμένη.

6. Πώς αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού «σκέψεις και προθέσεις της καρδιάς»;

⁶ Το θεματικό εδάφιο αυτού του άρθρου μάς υπενθυμίζει ότι ο λόγος του Θεού «ασκεί δύναμη». Ναι, ο λόγος του Θεού ασκεί τέτοια δύναμη που αλλάζει ζωές. Όσο αποτελεσματικά μας βοήθησε να κάνουμε τις αναγκαίες αλλαγές πριν βαφτιστούμε, το ίδιο αποτελεσματικά μπορεί να μας βοηθήσει και μετά το βάφτισμά μας. Στην επιστολή του προς τους Εβραίους, ο Παύλος γράφει επίσης ότι ο λόγος του Θεού «διεισδύει μέχρι διαίρεσης της ψυχής και του πνεύματος, και των αρθρώσεων και του μυελού τους, και μπορεί να διακρίνει σκέψεις και προθέσεις της καρδιάς». (Εβρ. 4:12) Με άλλα λόγια, όταν καταλαβαίνουμε καθαρά το σκοπό του Θεού για εμάς, ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρινόμαστε αποκαλύπτει τι είμαστε βαθιά μέσα μας. Μήπως μερικές φορές υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε αυτό που δείχνουμε ότι είμαστε (την “ψυχή”) και σε αυτό που όντως είμαστε (το “πνεύμα”); (Διαβάστε Ματθαίος 23:27, 28) Σκεφτείτε πώς θα αντιδρούσατε εσείς στις ακόλουθες καταστάσεις.

Να Συμβαδίζετε με την Οργάνωση του Ιεχωβά

7, 8. (α) Τι είχε ίσως υποκινήσει μερικούς Ιουδαίους Χριστιανούς να προσκολληθούν σε ορισμένες πτυχές του Μωσαϊκού Νόμου; (β) Εναρμονίζονταν οι προσπάθειές τους με τον προοδευτικό σκοπό του Ιεχωβά;

⁷ Πολλοί από εμάς μπορούν να πουν από μνήμης το εδάφιο Παροιμίες 4:18: «Ο δρόμος των δικαίων είναι σαν το λαμπρό φως που γίνεται όλο και πιο φωτεινό ώσπου να γίνει τέλεια η ημέρα». Αυτό σημαίνει ότι με την πάροδο του χρόνου θα υπάρχουν βελτιώσεις όσον αφορά τη διαγωγή μας και την κατανόησή μας γύρω από τους σκοπούς του Θεού.

⁸ Όπως εξετάσαμε στο προηγούμενο άρθρο, μετά το θάνατο του Ιησού πολλοί Ιουδαίοι Χριστιανοί δυσκολεύονταν να αποδεσμευτούν από το Μωσαϊκό Νόμο. (Πράξ. 21:20) Αν και ο Παύλος κατέδειξε με επιδέξια επιχειρηματολογία ότι οι Χριστιανοί δεν υπόκειντο πλέον στο Νόμο, μερικοί απέρριψαν τους θεόπνευστους συλλογισμούς του. (Κολ. 2:13-15) Ίσως νόμιζαν ότι, αν συνέχιζαν να τηρούν έστω και μερικές πτυχές του Νόμου, θα απέφευγαν το διωγμό. Ούτως ή άλλως, ο Παύλος έγραψε στους Εβραίους Χριστιανούς και τους είπε ευθέως ότι δεν θα μπορούσαν να εισέλθουν στην ανάπαυση του Θεού αν αρνούνταν να εργαστούν σε αρμονία με τον εξελισσόμενο σκοπό Του.a (Εβρ. 4:1, 2, 6· διαβάστε Εβραίους 4:11) Για να αποκτήσουν την επιδοκιμασία του Ιεχωβά, έπρεπε να αναγνωρίσουν ότι εκείνος οδηγούσε πλέον το λαό του σε διαφορετική κατεύθυνση.

9. Ποια πρέπει να είναι η στάση μας όταν γίνονται προσαρμογές στην κατανόησή μας γύρω από Γραφικά ζητήματα;

⁹ Στους σύγχρονους καιρούς, υπήρξαν εκλεπτύνσεις στην κατανόησή μας γύρω από ορισμένες Γραφικές διδασκαλίες. Αυτό δεν πρέπει να μας προβληματίζει. Αντίθετα, πρέπει να ενισχύει την εμπιστοσύνη μας στην τάξη του πιστού και φρόνιμου δούλου. Όταν τα μέλη του “δούλου” που τον εκπροσωπούν διακρίνουν ότι η άποψή μας για μια συγκεκριμένη αλήθεια χρειάζεται διασαφήνιση ή διόρθωση, δεν διστάζουν να κάνουν την προσαρμογή. Αυτό που ενδιαφέρει πρωτίστως την τάξη του δούλου είναι να συνεργάζεται με τον εξελισσόμενο σκοπό του Θεού, όχι να αποφύγει τις επικρίσεις για κάποια προσαρμογή στην κατανόηση. Πώς αντιδράτε εσείς όταν παρουσιάζεται μια τέτοια προσαρμογή στη Γραφική μας κατανόηση;​—Διαβάστε Λουκάς 5:39.

10, 11. Τι μπορούμε να μάθουμε από τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασαν μερικοί όταν υιοθετήθηκαν καινούριες μέθοδοι για το κήρυγμα των καλών νέων;

¹⁰ Ας εξετάσουμε ένα άλλο παράδειγμα. Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, ορισμένοι Σπουδαστές της Γραφής που ήταν εξαιρετικοί δημόσιοι ομιλητές πίστευαν ότι ο καλύτερος τρόπος για να εκπληρώνουν την αποστολή του κηρύγματος ήταν η εκφώνηση καλά προετοιμασμένων ομιλιών σε δεκτικά ακροατήρια. Τους άρεσε να κάνουν δημόσιες ομιλίες, και μερικοί από αυτούς απολάμβαναν τα εγκώμια που τους έπλεκαν οι ακροατές τους. Αργότερα, όμως, έγινε φανερό ότι θέλημα του Ιεχωβά είναι να ασχολείται ο λαός του με ποικίλες μορφές κηρύγματος, περιλαμβανομένου και του έργου από σπίτι σε σπίτι. Μερικοί διακεκριμένοι δημόσιοι ομιλητές αρνήθηκαν κατηγορηματικά να δοκιμάσουν οτιδήποτε καινούριο. Εξωτερικά, έδιναν την εντύπωση ότι ήταν πνευματικοί άνθρωποι, πλήρως αφοσιωμένοι στον Κύριο. Αλλά όταν τους παρουσιάστηκαν ξεκάθαρες αποδείξεις για το σκοπό του Θεού όσον αφορά το έργο κηρύγματος, τότε φάνηκε ποιες ήταν στην πραγματικότητα οι σκέψεις, οι προθέσεις και τα κίνητρά τους. Πώς ένιωθε ο Ιεχωβά για αυτούς; Δεν τους ευλόγησε. Τελικά, εγκατέλειψαν την οργάνωση.​—Ματθ. 10:1-6· Πράξ. 5:42· 20:20.

¹¹ Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι όλοι όσοι παρέμειναν όσιοι στην οργάνωση θεωρούσαν εύκολο το δημόσιο κήρυγμα. Πολλοί δυσκολεύτηκαν να κάνουν αυτό το έργο, ιδίως στην αρχή. Αλλά υπάκουσαν. Με τον καιρό, ξεπέρασαν τις ανησυχίες τους, και ο Ιεχωβά τούς ευλόγησε πλούσια. Πώς αντιδράτε εσείς όταν καλείστε να συμμετάσχετε σε κάποια μορφή του έργου κηρύγματος με την οποία δεν αισθάνεστε τόσο άνετα; Είστε πρόθυμοι να δοκιμάσετε κάτι καινούριο;

Όταν Κάποιος που Αγαπάμε Εγκαταλείπει τον Ιεχωβά

12, 13. (α) Για ποιο σκοπό έχει διευθετήσει ο Ιεχωβά να αποκόπτονται οι αμετανόητοι παραβάτες; (β) Ποια δοκιμασία αντιμετωπίζουν μερικοί Χριστιανοί γονείς, και τι καθιστά πολύ δύσκολη αυτή τη δοκιμασία;

¹² Αναμφίβολα όλοι συμφωνούμε με την αρχή που λέει ότι πρέπει να είμαστε σωματικά, ηθικά και πνευματικά καθαροί για να ευαρεστούμε τον Θεό. (Διαβάστε Τίτο 2:14) Σε κάποιες περιπτώσεις, όμως, η οσιότητά μας σε αυτή την πτυχή του σκοπού του Θεού μπορεί να δοκιμαστεί σοβαρά. Υποθέστε, για παράδειγμα, ότι ο μοναχογιός ενός υποδειγματικού ζεύγους Χριστιανών εγκαταλείπει την αλήθεια. Έχοντας προτιμήσει «την προσωρινή απόλαυση της αμαρτίας» παρά την προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά και με τους θεοσεβείς γονείς του, ο νεαρός αυτός αποκόπτεται.​—Εβρ. 11:25.

¹³ Οι γονείς νιώθουν συντετριμμένοι! Γνωρίζουν βέβαια ότι, αναφορικά με την αποκοπή, η Γραφή λέει “να πάψουμε να συναναστρεφόμαστε με οποιονδήποτε αποκαλείται αδελφός ο οποίος είναι πόρνος ή άπληστος ή ειδωλολάτρης ή υβριστής ή μέθυσος ή άρπαγας, μάλιστα ούτε καν να τρώμε με τέτοιον άνθρωπο”. (1 Κορ. 5:11, 13) Αντιλαμβάνονται επίσης ότι η λέξη “οποιοσδήποτε” σε αυτό το εδάφιο περιλαμβάνει και τα μέλη της οικογένειας που δεν ζουν κάτω από την ίδια στέγη μαζί τους. Αλλά η αγάπη τους για το γιο τους είναι πολύ μεγάλη! Τα ισχυρά συναισθήματα ίσως τους κάνουν να σκεφτούν: “Πώς θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε το παιδί μας να επιστρέψει στον Ιεχωβά αν περιορίσουμε τόσο αυστηρά τη συναναστροφή μαζί του; Δεν θα πετυχαίναμε περισσότερα αν διατηρούσαμε τακτική επαφή;”b

14, 15. Τι περιλαμβάνει στην πραγματικότητα η απόφαση που πρέπει να πάρουν οι γονείς των αποκομμένων παιδιών;

¹⁴ Κατανοούμε τον πόνο αυτών των γονέων. Στο κάτω κάτω, ο γιος τους είχε περιθώριο επιλογής, και επέλεξε να ακολουθήσει έναν αντιχριστιανικό τρόπο ζωής παρά να συνεχίσει να απολαμβάνει στενή συναναστροφή με τους γονείς του και άλλους ομοπίστους. Για τους γονείς, από την άλλη πλευρά, η δεδομένη κατάσταση ήταν πέρα από τον έλεγχό τους. Εύλογα, λοιπόν, νιώθουν απελπισία!

¹⁵ Τι θα κάνουν, ωστόσο, αυτοί οι αγαπητοί γονείς; Θα υπακούσουν στην ξεκάθαρη οδηγία του Ιεχωβά; Ή μήπως θα ισχυριστούν ότι μπορούν να έχουν τακτική συναναστροφή με τον αποκομμένο γιο τους επικαλούμενοι «αναγκαία οικογενειακά ζητήματα»; Προτού πάρουν την απόφασή τους, πρέπει οπωσδήποτε να λάβουν υπόψη τους πώς νιώθει ο Ιεχωβά για τις ενέργειές τους. Ο σκοπός του είναι να διατηρηθεί η οργάνωση καθαρή και, αν είναι δυνατόν, να παρακινηθούν οι παραβάτες να συνέλθουν. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί γονείς να υποστηρίξουν αυτόν το σκοπό;

16, 17. Τι μπορούμε να μάθουμε συλλογιζόμενοι το παράδειγμα του Ααρών;

¹⁶ Ο αδελφός του Μωυσή, ο Ααρών, αντιμετώπισε μια δύσκολη κατάσταση με δύο από τους γιους του. Σκεφτείτε πώς θα πρέπει να ένιωσε όταν αυτοί οι γιοι του, ο Ναδάβ και ο Αβιού, πρόσφεραν ανάρμοστη φωτιά στον Ιεχωβά, με αποτέλεσμα να τους πατάξει Εκείνος με θάνατο. Φυσικά, αυτή η εξέλιξη τερμάτισε κάθε συναναστροφή που θα μπορούσαν να έχουν με τους γονείς τους. Αλλά το θέμα δεν έληξε εκεί. Ο Ιεχωβά έδωσε στον Ααρών και στους πιστούς γιους του την εξής οδηγία: «Μην αφήσετε ατημέλητο το κεφάλι σας και μη σκίσετε τα ενδύματά σας [από πένθος], για να μην πεθάνετε και για να μην αγανακτήσει [ο Ιεχωβά] εναντίον όλης της σύναξης». (Λευιτ. 10:1-6) Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Η αγάπη μας για τον Ιεχωβά πρέπει να είναι ισχυρότερη από την αγάπη μας για τα άπιστα μέλη της οικογένειάς μας.

¹⁷ Σήμερα, ο Ιεχωβά δεν εκτελεί αμέσως αυτούς που παραβαίνουν τους νόμους του. Τους παρέχει στοργικά την ευκαιρία να μετανοήσουν για τα άδικα έργα τους. Πώς θα ένιωθε, όμως, ο Ιεχωβά αν οι γονείς ενός αμετανόητου παραβάτη Τον υπέβαλλαν συνεχώς σε δοκιμή έχοντας μη αναγκαία συναναστροφή με τον αποκομμένο γιο ή την αποκομμένη κόρη τους;

18, 19. Ποιες ευλογίες μπορούν να λάβουν τα μέλη της οικογένειας που συνεργάζονται με τις οδηγίες του Ιεχωβά όσον αφορά τα αποκομμένα άτομα;

¹⁸ Πολλοί που ήταν κάποτε αποκομμένοι παραδέχονται τώρα ανοιχτά ότι η σταθερή στάση των φίλων και των μελών της οικογένειάς τους τούς βοήθησε να συνέλθουν. Οι πρεσβύτεροι που σύστησαν την επανένταξη μιας νεαρής κοπέλας έγραψαν ότι καθάρισε τη ζωή της «εν μέρει επειδή ο σαρκικός αδελφός της σεβάστηκε τη διευθέτηση της αποκοπής». Όπως τους είπε η ίδια, «η πιστή προσκόλλησή του στις Γραφικές οδηγίες τη βοήθησε να θέλει να επιστρέψει».

¹⁹ Σε ποιο συμπέρασμα πρέπει να καταλήξουμε; Ότι είναι ανάγκη να καταπολεμούμε την τάση που έχει η ατελής καρδιά μας να αντιστέκεται στις Γραφικές συμβουλές. Πρέπει να είμαστε απολύτως πεπεισμένοι ότι ο θεϊκός τρόπος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας είναι πάντα ο καλύτερος.

«Ο Λόγος του Θεού Είναι Ζωντανός»

20. Με ποιους δύο τρόπους μπορεί να εφαρμοστεί το εδάφιο Εβραίους 4:12; (Βλέπε υποσημείωση.)

²⁰ Όταν ο Παύλος έγραψε ότι «ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός», δεν αναφερόταν συγκεκριμένα στο γραπτό Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή.c Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι αναφερόταν στο λόγο της υπόσχεσης του Θεού. Το σημείο που τόνιζε ο Παύλος ήταν ότι ο Θεός δεν δίνει μια υπόσχεση και κατόπιν την ξεχνάει. Ο Ιεχωβά το έκανε αυτό σαφές μέσω του προφήτη Ησαΐα: «Ο λόγος μου . . . δεν θα επιστρέψει σε εμένα χωρίς αποτελέσματα, αλλά . . . θα έχει βέβαιη επιτυχία σε εκείνο για το οποίο τον έχω στείλει». (Ησ. 55:11) Συνεπώς, δεν χρειάζεται να γινόμαστε ανυπόμονοι όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονται τόσο γρήγορα όσο θα θέλαμε. Ο Ιεχωβά «εργάζεται» για να ολοκληρώσει το σκοπό του με επιτυχία.​—Ιωάν. 5:17.

21. Πώς μπορεί το εδάφιο Εβραίους 4:12 να ενθαρρύνει τα πιστά ηλικιωμένα μέλη του “μεγάλου πλήθους”;

²¹ Διάφορα πιστά, ηλικιωμένα μέλη του “μεγάλου πλήθους” έχουν υπηρετήσει τον Ιεχωβά επί δεκαετίες. (Αποκ. 7:9) Πολλοί δεν περίμεναν ποτέ ότι θα γερνούσαν σε αυτό το σύστημα πραγμάτων. Εντούτοις, δεν έχουν ενδώσει στην αποθάρρυνση. (Ψαλμ. 92:14) Αντιλαμβάνονται ότι ο λόγος της υπόσχεσης του Θεού δεν είναι νεκρός​—είναι ζωντανός, και ο Ιεχωβά εργάζεται για να τον εκπληρώσει. Εφόσον ο Θεός θεωρεί το σκοπό του πολύτιμο, εμείς φέρνουμε χαρά στην καρδιά του όταν κάνουμε αυτόν το σκοπό κύριο μέλημά μας. Στη διάρκεια αυτής της έβδομης ημέρας, ο Ιεχωβά αναπαύεται, σίγουρος ότι ο σκοπός του θα εκπληρωθεί και ότι ο λαός του ως σύνολο θα υποστηρίξει αυτόν το σκοπό. Τι θα λεχθεί για εσάς; Έχετε εισέλθει εσείς προσωπικά στην ανάπαυση του Θεού;

[Υποσημειώσεις]