Θυμάμαι έντονα ακόμη και τώρα την πρώτη μου συνάντηση με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Ο Εμμανουήλ Λιονουδάκης κήρυττε σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της Κρήτης. Δέχτηκα πολλά βιβλιάρια από αυτόν, αλλά εκείνο που τράβηξε πραγματικά την προσοχή μου ήταν το βιβλιάριο με τίτλο Πού Είναι οι Νεκροί; Είχα τόσο νοσηρό φόβο για το θάνατο ώστε ούτε καν έμπαινα στο δωμάτιο όπου είχε πεθάνει ο πατέρας μου. Καθώς διάβαζα και ξαναδιάβαζα αυτό το βιβλιάριο, και μάθαινα τα όσα διδάσκει η Αγία Γραφή σχετικά με την κατάσταση των νεκρών, ένιωθα να χάνεται ο δεισιδαιμονικός φόβος μου.

Το βάφτισμά μου είναι ένα γεγονός που θα μου μείνει αξέχαστο. Μια νύχτα το 1938, μέσα στο μαύρο σκοτάδι, ο αδελφός Λιονουδάκης πήρε δύο από τα άτομα με τα οποία μελετούσα την Αγία Γραφή καθώς και εμένα και μας πήγε στην παραλία. Έκανε μια προσευχή και στη συνέχεια μας βούτηξε στο νερό.