Έκτοτε, έχουν χρησιμοποιηθεί σταυροί σε πολλούς τύπους και σχήματα. Για παράδειγμα, Το Εικονογραφημένο Λεξικό της Βίβλου (The Illustrated Bible Dictionary) μας πληροφορεί πως ο λεγόμενος σταυρός του Αγίου Αντωνίου «είχε σχήμα κεφαλαίου Τ, το οποίο κάποιοι θεωρούν ότι προήλθε από το σύμβολο του [βαβυλωνιακού] θεού Ταμμούζ, το γράμμα ταυ». Υπήρχε επίσης ο σταυρός του Αγίου Ανδρέα, σε σχήμα Χ, καθώς και ο γνωστός σταυρός με τις δύο δοκούς, στον οποίο η εγκάρσια δοκός είναι τοποθετημένη χαμηλότερα. Αυτός ο τελευταίος τύπος, ο λεγόμενος λατινικός σταυρός, θεωρείται εσφαλμένα κατά παράδοση ότι «αποδίδει το σχήμα του σταυρού πάνω στον οποίο πέθανε ο Κύριός μας».

Λόγου χάρη, αρχαία αιγυπτιακά ιερογλυφικά και απεικονίσεις αιγυπτιακών θεοτήτων παρουσιάζουν πολλές φορές έναν σταυρό σε σχήμα Τ με κύκλο στο επάνω μέρος. Πρόκειται για το λεγόμενο σταυρό με λαβή (crux ansata), ο οποίος θεωρείται σύμβολο της ζωής. Μεταγενέστερα, αυτός ο τύπος σταυρού υιοθετήθηκε και χρησιμοποιήθηκε εκτενώς από την Κοπτική Εκκλησία και από άλλους.

Σύμφωνα με την Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, «ο αρχέγονος τύπος σταυρού φαίνεται ότι ήταν ο λεγόμενος αγκυλωτός σταυρός (crux gammata), τον οποίο οι ανατολιστές και οι μελετητές της προϊστορικής αρχαιολογίας γνωρίζουν καλύτερα με το σανσκριτικό του όνομα, σβάστικα».

[Εικόνα στη σελίδα 19]

Αιγυπτιακή τοιχογραφία (περ. 14ος αιώνας Π.Κ.Χ.) απεικονίζει το σταυρό με λαβή, σύμβολο της ζωής

[Ευχαριστίες]

© DeA Picture Library / Art Resource, NY

[Εικόνα στη σελίδα 19]

Ο αγκυλωτός σταυρός στον Ινδουιστικό ναό Λάξμι Ναραγιάν

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 20]

From the book The Cross in Tradition, History, and Art (1897)