Αντιλαμβανόμαστε περαιτέρω την αγάπη του Αβραάμ στον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε όταν πέθανε η αγαπημένη του σύζυγος, η Σάρρα. Ο Αβραάμ θρήνησε για αυτήν. Ενώ ήταν δυνατός και ανδροπρεπής, δεν φοβόταν να εκδηλώσει τη λύπη του. Ο Αβραάμ συνδύαζε με θαυμάσιο τρόπο δύναμη και ηπιότητα.

Ίσως εκπλαγούν μαθαίνοντας ότι ο Αβραάμ ήταν ένας μόνο από τους αρκετούς δυναμικούς άντρες πίστης οι οποίοι, σύμφωνα με τη Γραφή, έκλαψαν σε καιρούς στενοχώριας. Κάποιοι άλλοι ήταν ο Ιωσήφ, ο Δαβίδ, ο απόστολος Πέτρος, οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας στην Έφεσο, ακόμη και ο Ιησούς. (Γένεση 50:1· 2 Σαμουήλ 18:33· Λουκάς 22:61, 62· Ιωάννης 11:35· Πράξεις 20:36-38)

Αβραάμ​—Άνθρωπος Αγάπης

Η θλίψη του Αβραάμ είναι αβάσταχτη. Η αγαπημένη του σύζυγος, η Σάρρα, έχει πεθάνει. Ένα σωρό ευχάριστες αναμνήσεις τριγυρίζουν στο μυαλό του ηλικιωμένου άντρα ενώ της λέει το τελευταίο αντίο. Συντετριμμένος, ξεσπάει σε κλάματα. (Γένεση 23:1, 2)