Το Αϊόλο είναι σαν όαση για το λαό του Ιεχωβά, έτσι όπως περιστοιχίζεται από τη δαιμονολατρία. Όπως κοιτάς έξω από το χωριό, βλέπεις μέρη που είναι ιερά εδάφη, δηλαδή πυκνά δάση στην κορυφή λόφων των οποίων τις πλαγιές τις αποψιλώνουν ώστε να διακρίνεται το ιερό έδαφος από την ουδέτερη περιοχή. Εκεί ο ιερέας θυσιάζει γουρούνια στους θεούς. Ένα μέρος από τις θυσίες το τρώει ο ιερέας και μερικές φορές και άλλοι άντρες. Ωστόσο, είναι απαγορευμένο με ποινή θανάτου στις γυναίκες να φάνε από τη θυσία ή να συμμετάσχουν στην προσφορά της θυσίας, παρότι αυτές παίζουν σημαντικό ρόλο στην εκτροφή των γουρουνιών. Μετά τη θυσία, ο ιερέας ή οι άλλοι που προσφέρουν τη θυσία πρέπει να παραμείνουν σ’ ένα ιερό σπίτι μέσα στα όρια του χωριού επί έναν καθορισμένο αριθμό ημερών πριν επιστρέψουν στην οικογένειά τους.

Ένα σπίτι ‘ταχείας ανέγερσης’ φτιαγμένο από μπαμπού και άλλα δασικά υλικά κατασκευάστηκε στο Αϊόλο. Ένας Μάρτυρας πρόσφερε αυτό το νέο σπίτι για τους ονομαζόμενους φυγάδες. Αυτοί είναι ενδιαφερόμενα άτομα, ακόμη και οικογένειες, που έχουν φύγει από τη δαιμονολατρία. Εγκαταλείπουν το χωριό τους όπου ασκείται δαιμονολατρία και βρίσκουν καταφύγιο στο Αϊόλο. Σε μια περίπτωση ήρθε μια οικογένεια φυγάδων, ο σύζυγος, η σύζυγός του και μερικοί από τους αδελφούς του και τις αδελφές του, γιατί οι χωρικοί τούς έψαχναν για να τους σκοτώσουν επειδή πρόσβαλαν το δαίμονά τους με το να μη θυσιάσουν σ’ αυτόν ένα γουρούνι. Η τιμωρία—θάνατος!

Σε κάποιο χωριό, δεν κάνει να χρησιμοποιήσεις τις απαγορευμένες αγγλικές λέξεις που σημαίνουν «πονηρός» και «πόλεμος». Αυτές οι δυο λέξεις είναι τα ονόματα δυο δαιμόνων τους. Το να προφέρεις αυτά τα ονόματα είναι προσβολή και πρέπει να πληρωθεί υψηλή χρηματική αποζημίωση από τον παραβάτη. Όταν οι ντόπιοι Μάρτυρες πήγαν να κηρύξουν εκεί, ο καινούριος περιοδεύων επίσκοπος είπε στους αδελφούς ότι θα προτιμούσε να ακούει όσο θα βρίσκονταν στις πόρτες. Οι αδελφοί διαφώνησαν· επέμειναν να μιλήσει ο περιοδεύων επίσκοπος σε μια πόρτα, εφόσον είχε ενημερωθεί καλά για τα τοπικά έθιμα. Ο επισκέπτης αδελφός τελικά συμφώνησε. Καθώς ανέβαινε και κατέβαινε τα βουνά ακολουθώντας το μονοπάτι που υπήρχε στο δάσος ψιθύριζε συνέχεια στον εαυτό του: «Μην πεις ΠΟΛΕΜΟΣ, μην πεις ΠΟΝΗΡΟΣ».

Όταν τελικά έφτασαν στον τομέα, ένας άντρας προσκάλεσε τον περιοδεύοντα επίσκοπο και δυο άλλους αδελφούς στο σπίτι του. Οι δυο αδελφοί άρχισαν τη συζήτηση και κατόπιν εισήγαγαν τον ανήσυχο περιοδεύοντα επίσκοπο. Αυτός έκανε μια σύντομη Γραφική παρουσίαση και όλα πήγαν καλά. Ο οικοδεσπότης φαινόταν ευχαριστημένος με όσα άκουγε. Ο περιοδεύων επίσκοπος αισθανόταν κι αυτός αρκετά ευχαριστημένος με τον εαυτό του, άνοιξε το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη και άρχισε να δείχνει φωτογραφίες σχετικές με τον Παράδεισο. Αλλά τότε, προς φρίκη του, πρόσθεσε: «Και ο Θεός θα εξαλείψει τον πόλεμο».

Τα μάτια του άντρα άνοιξαν διάπλατα και το ίδιο έκαναν τα μάτια του περιοδεύοντα επισκόπου. Κοίταξε γρήγορα τους δυο αδελφούς για βοήθεια και πήρε μια βαθιά ανάσα, αλλά αυτοί κοίταξαν τον οικοδεσπότη σαν να έλεγαν: «Δεν είπε ‘πόλεμος’, έτσι δεν είναι;» Ο οικοδεσπότης τούς κοίταξε σαν να έλεγε: «Όχι, νομίζω ότι δεν είπε τέτοιο πράγμα». Και έτσι η συζήτηση τελείωσε χωρίς να χρειαστεί να πληρωθεί κάποια αποζημίωση.