Ευαγγελιστές Θερίζουν τη Συγκομιδή σε Όλη τη Γη

«Καθώς οι δείχτες του ρολογιού πλησιάζουν την ώρα του Αρμαγεδδώνα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά όλο και επιταχύνουν τις δραστηριότητές τους για να σώσουν από την τρομερή αυτή καταστροφή όσο το δυνατόν περισσότερους από εμάς».—Άρθρο του συντάκτη Ίαν Μπόιν στην «The Sunday Gleaner», 15 Μαρτίου 1987, Κίνγκστον, Τζαμάικα.

Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ του άρθρου που παρατίθεται παραπάνω έχει δίκιο. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι ο Αρμαγεδδώνας, ο καιρός που ο Θεός θα καταστρέψει τους πονηρούς, είναι κοντά και ότι η ανθρωπότητα ζει σ’ έναν καιρό θεϊκής κρίσης. (Αποκάλυψις 14:6, 7) Γι’ αυτό και χρειάζεται να συμμορφωθούν οι άνθρωποι με το μήνυμα των καλών νέων. Ο Ιησούς Χριστός, ο μεγαλύτερος ευαγγελιστής που περπάτησε ποτέ στη γη, έβαλε τα θεμέλια της οργάνωσης που, τον πρώτο αιώνα, έκανε ευαγγελιστικό έργο «ως τα πέρατα της γης». (Πράξεις 1:8, ΝΔΜ· Κολοσσαείς 1:23) Ο Ιησούς προείπε ότι ένα παρόμοιο ευαγγελιστικό έργο θα γινόταν στις μέρες μας. (Ματθαίος 24:14) Η οργάνωση που το κάνει αυτό σήμερα, αποτελείται από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι έχοντας το αίσθημα του επείγοντος, κηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού σε 210 χώρες και περιοχές.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ωστόσο, δεν είναι απλώς οργάνωση κηρύγματος. Είναι και οργάνωση διδασκαλίας. Ο Ιησούς απόστειλε τους μαθητές του να ‘μαθητεύσουν ανθρώπους από όλα τα έθνη, . . . διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας παράγγειλα’. (Ματθαίος 28:19, 20) Θα θέλαμε να γνωρίσετε μερικά άτομα που έχουν ωφεληθεί από το έργο κηρύγματος και διδασκαλίας που κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Μεξικό

Και πρώτα-πρώτα, η Βιρτζίνια. Είναι 110 ετών και έχει να σας πει ότι «ποτέ δεν είναι αργά να γνωρίσεις και να υπηρετήσεις τον Ιεχωβά». Όταν ήταν νέα, ήταν τόσο θρήσκα που επί τέσσερα χρόνια φορούσε ένα ειδικό θρησκευτικό ένδυμα. «Κι όμως, κάτι μου ’λειπε», μας λέει. Πουθενά δεν μπορούσε να βρει ικανοποιητικές απαντήσεις στα Γραφικά της ερωτήματα. Για παράδειγμα, όταν ρώτησε τους δασκάλους της εκκλησίας της, «Ποιο είναι το όνομα του Θεού;» της αποκρίθηκαν: «Το όνομα του Θεού είναι Θεός».

Τα πράγματα άλλαξαν το 1983, όταν η εγγονή της άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η εγγονή της τής έδωσε απάντηση στο ερώτημά της λέγοντάς της ότι το όνομα του Θεού είναι Ιεχωβά. (Έξοδος 6:3) Αυτό υποκίνησε την Βιρτζίνια να κάνει κι αυτή Γραφική μελέτη με τους Μάρτυρες. Μετά από δυο χρόνια, στις 2 Ιουνίου 1985, βαφτίστηκε σε ηλικία 108 ετών.

«Θυμάμαι με συγκίνηση εκείνη την ημερομηνία», λέει, «επειδή από εκείνη τη μέρα άρχισα να ζω. Στην ηλικία μου, κηρύττω πέντε-έξι ώρες το μήνα και κρατάω μπαστουνάκι για να περπατάω. Προτιμώ να πηγαίνω με τα πόδια παρά με το αυτοκίνητο. Έτσι κρατιέμαι σε καλή φυσική κατάσταση».

Ινδία

«Ήμουνα ο σαματατζής της περιοχής, ένας ακαμάτης», λέει κάποιος που ήταν υπόδουλος σε ένα σωρό πάθη. «Έκανα λαθρεμπόριο ναρκωτικών, έπαιζα μούτκα (τυχερό παιχνίδι) και είχα κρυφές πηγές, πελάτες μου, που με εφοδίαζαν τζάμπα τσιγάρα. Έπινα κιόλας. Παρ’ όλα αυτά ήμουν δραστήριο μέλος της εκκλησίας». Αλλά όταν κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά χτύπησε την πόρτα του και ο άντρας αυτός άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή και να βάζει σε πράξη τις συμβουλές της, η ζωή του άλλαξε. (Παροιμίαι 2:1-22· 2 Τιμόθεον 3:16) Τώρα αυτός, η γυναίκα του και οι δυο του κόρες βοηθάνε και άλλους να ελευθερωθούν από τέτοια πάθη.

Βέλγιο

Το νεαρό ζευγάρι ήταν πικραμένο και οργισμένο με τον Θεό. Γιατί; Το πρώτο τους παιδί, που ήταν κοριτσάκι, πέθανε όταν ήταν μόλις δέκα ημερών. Το δεύτερο παιδί τους γεννήθηκε ανάπηρο. Και το τρίτο τους, που φαινόταν γερό και υγιές, πέθανε εντελώς απροσδόκητα σε ηλικία πέντε μηνών. Η μητέρα δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ένας στοργικός Θεός επέτρεψε να πέσουν πάνω τους τέτοιες συμφορές, τη στιγμή που πολλοί οι οποίοι ζουν έκφυλη ζωή έχουν υγιή παιδιά.

Μετά από λίγο καιρό, κάποια Μάρτυρας του Ιεχωβά κήρυττε από σπίτι σε σπίτι στη γειτονιά της και χτύπησε την πόρτα της. Η Μάρτυρας της μίλησε για τις υποσχέσεις που έχει δώσει ο Θεός, ότι το ανθρώπινο γένος θα έχει ευτυχισμένο μέλλον, αλλά εκείνη ούτε που ήθελε να ακούσει ότι ο Θεός είναι στοργικός ουράνιος Πατέρας. (Ψαλμός 37:10, 11) Δέχτηκε όμως να πάρει κάποια Βιβλικά έντυπα. Σιγά-σιγά, μετά από επανειλημμένες επισκέψεις που της έκανε η Μάρτυρας, το μήνυμα των καλών νέων που περιέχει η Αγία Γραφή μαλάκωσε την καρδιά αυτής της γυναίκας και οικοδόμησε μέσα της εμπιστοσύνη για τον Θεό. Τώρα, τόσο εκείνη όσο και ο άντρας της ελπίζουν ακλόνητα ότι ο Ιεχωβά, όχι μόνο θα γιατρέψει το ανάπηρο αγόρι τους στη μελλοντική Παραδεισένια γη, αλλά και ότι θα αναστήσει τα άλλα τους δυο παιδιά.—Ιωάννης 5:28, 29· Αποκάλυψις 21:1-4.

Πορτογαλία

Μια Κυριακή πρωί, κάποια κυρία, φορτωμένη μια τσάντα ψώνια, σταμάτησε να μιλήσει με ένα ζευγάρι. Ήταν η πρώτη, αλλά όχι και η τελευταία, φορά που τους έβλεπε. Το ζευγάρι, που ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά, έκαναν ευαγγελιστικό έργο. Την επαίνεσαν που φρόντιζε για τις υλικές ανάγκες της οικογένειάς της. Ποιος όμως, ρώτησαν, μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της ανθρωπότητας; Απάντησαν οι ίδιοι στην ερώτηση αυτή, δηλώνοντας ότι ο Θεός έχει τη δύναμη να το κάνει αυτό. (Ψαλμός 107:8, 9· Ησαΐας 33:24) «Έχει λύση και για το δικό μου πρόβλημα;» αναρωτήθηκε φωναχτά η κυρία. Οι Μάρτυρες απάντησαν καταφατικά και εκείνη τους κάλεσε να πάνε σπίτι της, όπου και άρχισαν Γραφική μελέτη. Ο άντρας της, επειδή παρατήρησε ότι η στάση της γυναίκας του άλλαζε προς το καλύτερο, άρχισε να κάθεται κι αυτός στη Γραφική μελέτη και σε λίγο χρονικό διάστημα έκανε και ο ίδιος αλλαγές στον τρόπο της ζωής του.

Αργότερα, η κυρία αυτή είπε στους Μάρτυρες ότι πριν τους μιλήσει εκείνο το κυριακάτικο πρωινό, είχε επιχειρήσει δυο φορές να αυτοκτονήσει. Είχε αναστατωθεί βαθιά επειδή εκείνη και ο άντρας της είχαν αποφασίσει να χωρίσουν. Τώρα η ίδια, ο άντρας της και τα παιδιά τους, όλοι μαζί ενωμένοι, προοδεύουν μαθαίνοντας όλο και περισσότερα για τα καλά νέα.

Ταϋλάνδη

Μια γυναίκα που έμενε στο βόρειο μέρος αυτής της χώρας βασανιζόταν από τους δαίμονες σχεδόν όλη της τη ζωή. Όταν συνάντησε κάποιον Μάρτυρα του Ιεχωβά που έκανε ευαγγελιστικό έργο, πήρε κάποια Βιβλικά έντυπα και συμφώνησε να κάνει οικιακή Γραφική μελέτη. Μετά από δυο μήνες μελέτης κατανόησε για ποιους Γραφικούς λόγους έπρεπε να πετάξει από το σπίτι της όλα τα αντικείμενα ψεύτικης λατρείας που είχε, όπως λόγου χάρη τα είδωλα, και να γκρεμίσει το πολυαγαπημένο της σπίτι για πνεύματα, ένα σπίτι που το είχε χτίσει για να προστατεύεται η οικογένειά της από τα κακά πνεύματα. (Πράξεις 19:19· 1 Κορινθίους 10:21· 1 Ιωάννου 5:21) Τώρα δεν υφίσταται πια δαιμονικές επιθέσεις και την ενδιαφέρει πρωτίστως να βοηθάει τους άλλους να μάθουν για τον ένα και μοναδικό αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά.

Κένυα

Όταν είπαν σε κάποιον εγκληματία αρχηγό συμμορίας ότι θεωρούνταν τόσο επικίνδυνος που η αστυνομία είχε πάρει διαταγές να τον πυροβολήσει μόλις τον δει, σήκωσε τους ώμους κι έβαλε τα γέλια. Δεν πέρασε πολύς καιρός όμως, και κάτι δεν πήγε καλά σε μια επίθεση που έκανε με τη συμμορία του. Βρέθηκε ολομόναχος, περικυκλωμένος από ένα εξαγριωμένο πλήθος, έτοιμο να τον λιντσάρει. Εκείνη τη στιγμή, ήρθε η αστυνομία και τον γλίτωσε από τα νύχια του όχλου· στη συνέχεια τον έριξαν στη φυλακή ώσπου να δικαστεί.

Ο δικηγόρος του τού εξήγησε με ποιους τρόπους θα μπορούσε να αρνηθεί την ενοχή του. Ωστόσο, εκεί μέσα στο κελί της φυλακής, αυτός ο άντρας θυμήθηκε τις επισκέψεις που του έκανε κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά χρόνια πριν. Άρχισε να μετανιώνει που ζούσε στην παρανομία και προσευχήθηκε στον Θεό για βοήθεια. Και μάλιστα απευθύνθηκε στον Ιεχωβά χρησιμοποιώντας το όνομά Του. (Παράβαλε Πράξεις 10:1, 2.) Στο δικαστήριο, αυτός ο εγκληματίας ομολόγησε ότι ήταν ένοχος, αφήνοντας κατάπληκτο τον δικαστή. Γι’ αυτό και η ποινή που του επέβαλε ο δικαστής ήταν συγκριτικά μικρή· αντί να τον καταδικάσει σε θάνατο, τον καταδίκασε σε κάθειρξη δέκα ετών σε φυλακή ύψιστης ασφάλειας.

Εκεί, πίσω από τα σίδερα της φυλακής, στην κυριολεξία ρουφούσε τα Βιβλικά έντυπα που διάβαζε και επανειλημμένα προσευχόταν στον Θεό, ζητώντας του, αν γινόταν, να καθήσει πιο λίγο στη φυλακή για να μπορέσει να τον υπηρετήσει. Και ξαφνικά του είπαν ότι η ποινή του μειώθηκε σε πέντε χρόνια. Μετά την έκτιση της ποινής του, αποφυλακίστηκε και άρχισε αμέσως να μελετάει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σε λίγο βαφτίστηκε και ο στόχος του είναι τώρα να υπηρετήσει ολοχρόνια στο ευαγγελιστικό έργο.

Τα προαναφερθέντα είναι λίγα μόνο παραδείγματα του πώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά φέρνουν σε πέρας την αποστολή που έχουν αναλάβει και την υποχρέωση που έχουν, να κάνουν το ευαγγελιστικό έργο «ως τα πέρατα της γης». Υπάρχουν κυριολεκτικά χιλιάδες τέτοιες εμπειρίες. Αμφιβάλλετε λοιπόν ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι οι αληθινοί ευαγγελιστές του σήμερα;