Όμως, είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο Ιησούς θεράπευσε το δαιμονισμένο. Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν μπορούν να αρνηθούν ότι αυτό συνέβη πραγματικά. Έτσι, για να κατηγορήσουν τον Ιησού, λένε στο λαό: ‘Αυτός ο άνθρωπος εκβάλλει τα δαιμόνια με τη δύναμη του Βεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμονίων’.

Επειδή ο Ιησούς ξέρει τι σκέφτονται οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι, απευθύνεται σ’ αυτούς και τους λέει: ‘Κάθε βασίλειο που διαιρείται σε αντιμαχόμενες παρατάξεις ερημώνεται, και κάθε πόλη ή οικογένεια που διαιρείται σε αντιμαχόμενες παρατάξεις δεν θα σταθεί. Παρόμοια, αν ο Σατανάς διώχνει τον Σατανά, τότε έχει διαιρεθεί ο ίδιος σε αντιμαχόμενες παρατάξεις· πώς είναι λοιπόν δυνατόν να σταθεί η βασιλεία του;’

Τι συντριπτικό επιχείρημα! Εφόσον οι Φαρισαίοι ισχυρίζονται ότι άτομα από τις δικές τους τάξεις έχουν εκβάλει δαιμόνια, ο Ιησούς τούς ρωτάει επίσης: ‘Αν εγώ με τη δύναμη του Βεελζεβούλ εκβάλλω τα δαιμόνια, τα παιδιά σας με ποια δύναμη τα εκβάλλουν;’ Με άλλα λόγια, πολύ λογικά θα μπορούσαν να κατηγορηθούν και οι ίδιοι γι’ αυτό που εκείνοι κατηγορούν τον Ιησού. Στη συνέχεια, ο Ιησούς προειδοποιεί: ‘Αλλά αν εγώ εκβάλλω τα δαιμόνια με τη δύναμη του πνεύματος του Θεού, τότε πραγματικά έφτασε σ’ εσάς η βασιλεία του Θεού’.

Θέλοντας να διευκρινίσει ότι το να εκβάλλει δαιμόνια είναι απόδειξη της δύναμης που ασκεί πάνω στον Σατανά, ο Ιησούς λέει: ‘Πώς μπορεί να μπει κάποιος στο σπίτι ενός δυνατού άντρα και να αρπάξει τα πράγματά του, αν δεν έχει δέσει πρώτα το δυνατό άντρα; Μόνο τότε θα λεηλατήσει το σπίτι του. Όποιος δεν είναι με το μέρος μου είναι εναντίον μου, και όποιος δεν μαζεύει μαζί μου σκορπίζει’. Οι Φαρισαίοι είναι φανερά εναντίον του Ιησού, αποδεικνύοντας έτσι ότι είναι όργανα του Σατανά. Αυτοί σκορπίζουν τους Ισραηλίτες μακριά από τον Ιησού.

Γι’ αυτό, ο Ιησούς προειδοποιεί εκείνους που σατανικά εναντιώνονται σ’ αυτόν ότι ‘η βλασφημία ενάντια στο πνεύμα δεν θα συγχωρηθεί’. Εξηγεί: ‘Όποιος βλασφημήσει τον Γιο τού ανθρώπου θα συγχωρηθεί, αλλά όποιος βλασφημήσει το άγιο πνεύμα δεν θα συγχωρηθεί, ούτε σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων ούτε σ’ εκείνο που πρόκειται να έρθει’. Εκείνοι οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι έχουν διαπράξει αυτή την ασυγχώρητη αμαρτία, με το να αποδώσουν μοχθηρά στη δύναμη του Σατανά κάτι που είναι ολοφάνερα αποτέλεσμα της θαυματουργικής λειτουργίας του αγίου πνεύματος του Θεού.

Φέρνουν στον Ιησού ένα δαιμονισμένο που είναι επίσης τυφλός και μουγγός. Όταν θεραπεύεται από τον Ιησού κι έτσι ελευθερώνεται από τα δαιμόνια και μπορεί και να μιλήσει και να δει, τα πλήθη κατενθουσιάζονται. Αρχίζουν να λένε: ‘Μήπως είναι αυτός ο Γιος του Δαβίδ;’

Συγκεντρώνεται ένα τόσο μεγάλο πλήθος γύρω από το σπίτι όπου μένει ο Ιησούς, ώστε αυτός και οι μαθητές του δεν μπορούν ούτε να φάνε. Εκτός απ’ αυτούς που πιστεύουν ότι ίσως να είναι αυτός ο υποσχεμένος ‘Γιος του Δαβίδ’, είναι εκεί γραμματείς και Φαρισαίοι οι οποίοι έχουν έρθει από μακριά, από την Ιερουσαλήμ, για να τον κατηγορήσουν.