«Δάκρυα Εκτίμησης»
«ΜΟΛΙΣ διάβασα το άρθρο ‘Βοηθήστε Όσους Έχουν Κατάθλιψη να Ξαναβρούν Χαρά’ και κλαίω με δάκρυα εκτίμησης». (Η Σκοπιά 15 Μαρτίου 1990, σελίδες 26-30) Έτσι άρχιζε ένα από τα πολλά γράμματα εκτίμησης που έχει λάβει η Εταιρία για τα άρθρα που δημοσιεύτηκαν σχετικά με την κατάθλιψη στα τεύχη 1 Μαρτίου και 15 Μαρτίου 1990. Ωστόσο, αυτή η συγκεκριμένη έκφραση προήλθε από μια αδελφή στην Ιαπωνία της οποίας ο νεαρός γιος προσβλήθηκε πρόσφατα από σχιζοφρένεια. Η ίδια εξηγεί:
«Επειδή παρηγορώ και ενθαρρύνω μια καταθλιμμένη ψυχή κάθε μέρα, μερικές φορές νιώθω πολύ εξαντλημένη για να συνεχίσω. Όταν νυχτώνει, ο γιος μου καταλαμβάνεται από φόβο και ανησυχία. Έτσι, του δίνω υπνωτικά χάπια και κάθομαι πλάι στο κρεβάτι του, του τρίβω τα χέρια και βάζω το χέρι μου στο μέτωπό του ώσπου να κοιμηθεί. Είναι σαν να κοιμίζεις ένα μωρό, και, ύστερα από μια ώρα περίπου, τον παίρνει τελικά βαθύς ύπνος. Τότε νιώθω ήσυχη, αλλά συγχρόνως λέω στον εαυτό μου ότι αύριο θα ξημερώσει άλλη μια μέρα που θα πρέπει να υπομείνουμε.
»Ο γιος μου λέει: ‘Δεν είμαι ικανός για τίποτα. Δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για μένα’. Κάθε μέρα ρωτάει λυπημένα: ‘Θα θεραπευτώ από την αρρώστια μου; Πότε θα απαλλαγώ από τα φάρμακα; Πόσο καιρό θα συνεχιστεί αυτού του είδους η ζωή;’ Σε τέτοιες στιγμές χρησιμοποιώ ερωτήσεις για να αλλάξω τον τρόπο σκέψης του, όπως σύστησαν τα περιοδικά, και αυτό τον βοηθάει να τονώνεται σε κάποιο βαθμό. Αλλά αντιμετωπίζουμε την ίδια κατάσταση τη μια μέρα μετά την άλλη.
»Μερικές φορές που ο γιος μου αισθάνεται υπερβολικά ανήσυχος, καλεί τους πρεσβυτέρους [από την τοπική εκκλησία] μέσα στη νύχτα και τους ζητάει να προσευχηθούν γι’ αυτόν. Αυτό φαίνεται ότι είναι μεγάλη παρηγοριά γι’ αυτόν και ηρεμεί το μυαλό του. . . . Συχνά, η κατάσταση του γιου μου χειροτερεύει όταν ο σύζυγός μου (που δεν συμμερίζεται την πίστη μας) λείπει σε επαγγελματικά ταξίδια. Όταν τηλεφωνώ για βοήθεια, πολλοί αδελφοί τρέχουν στο σπίτι μας.
»Σας ευχαριστώ, αδελφοί, από τα βάθη της καρδιάς μου που δημοσιεύετε από καιρό σε καιρό τέτοια άρθρα και που δείχνετε ότι ενδιαφέρεστε για τις ανάγκες των αδυνάμων».
[Υπογραφή] Χ. Χ.