Η Ιζαμπέλα, από την άλλη πλευρά, χρειάζεται να παλεύει με δυσκολίες που δεν είναι τόσο προφανείς. Η ίδια εξηγεί: «Από την παιδική μου ηλικία, υποφέρω από κατάθλιψη. Αυτό μου προκαλεί κρίσεις πανικού, αναπνευστικά προβλήματα και κράμπες στο στομάχι. Ως αποτέλεσμα, νιώθω συνήθως εξαντλημένη».

Η Ιζαμπέλα, η οποία υποφέρει από κατάθλιψη, αναφέρει: «Μέσα στην εκκλησία, έχω πολλούς “πατέρες” και “μητέρες”, άτομα που με ακούν προσεκτικά και προσπαθούν να με καταλάβουν. Η εκκλησία είναι η οικογένειά μου​—μέσα σε αυτήν νιώθω ειρήνη και χαρά».

«Μου αρέσει η διακονία από πόρτα σε πόρτα αλλά, όταν δεν νιώθω αρκετά καλά για να συμμετάσχω σε αυτήν, ασχολούμαι με τη μαρτυρία από τηλεφώνου».​—Ιζαμπέλα, η οποία υποφέρει από κλινική κατάθλιψη.