“ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΔΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ”

(Δευτερονόμιο 1:1–4:49)

Στην πρώτη ομιλία, ο Μωυσής ανασκοπεί μερικές από τις εμπειρίες στην έρημο—ιδιαίτερα όσες θα είναι υποβοηθητικές για τους Ισραηλίτες καθώς ετοιμάζονται να πάρουν στην κατοχή τους την Υποσχεμένη Γη. Η αφήγηση για το διορισμό των κριτών θα πρέπει να τους θύμισε ότι ο Ιεχωβά οργανώνει το λαό του με τρόπο που εξασφαλίζει την παροχή στοργικής φροντίδας. Ο Μωυσής εξιστορεί επίσης το πώς η κακή αναφορά των δέκα κατασκόπων είχε ως αποτέλεσμα να μην μπει η προηγούμενη γενιά στη γη της υπόσχεσης. Σκεφτείτε την εντύπωση που πρέπει να έκανε αυτό το προειδοποιητικό παράδειγμα στους ακροατές του Μωυσή καθώς εκείνη η γη απλωνόταν μπροστά στα μάτια τους.

Η υπενθύμιση των νικών που έδωσε ο Ιεχωβά στους γιους του Ισραήλ προτού διασχίσουν τον Ιορδάνη θα πρέπει να τους ενέπνευσε θάρρος καθώς ήταν έτοιμοι να αρχίσουν την κατάκτηση των εδαφών στην άλλη πλευρά του ποταμού. Η γη που επρόκειτο να καταλάβουν έβριθε από ειδωλολατρία. Πόσο κατάλληλο ήταν το ότι ο Μωυσής έδωσε αυστηρή προειδοποίηση εναντίον της λατρείας ειδώλων!

ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΤΕ ΣΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ

(Δευτερονόμιο 5:1–26:19)

Στη δεύτερη ομιλία του, ο Μωυσής ανασκοπεί τη χορήγηση του Νόμου στο Όρος Σινά και επαναλαμβάνει τις Δέκα Εντολές. Κατονομάζονται εφτά έθνη τα οποία πρέπει να καταστραφούν ολοσχερώς. Υπενθυμίζεται στους γιους του Ισραήλ ένα σημαντικό μάθημα που έμαθαν στην έρημο: «Ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε έκφραση από το στόμα του Ιεχωβά ζει ο άνθρωπος». Στη νέα τους κατάσταση, πρέπει να “τηρούν όλη την εντολή”.—Δευτερονόμιο 8:3· 11:8.

Καθώς θα εγκαθίστανται στη γη της υπόσχεσης, οι Ισραηλίτες θα χρειάζονται νόμους, όχι μόνο γύρω από τη λατρεία, αλλά επίσης και σχετικά με την κρίση, τη διακυβέρνηση, τον πόλεμο και την καθημερινή κοινωνική και ιδιωτική ζωή. Ο Μωυσής επανεξετάζει αυτούς τους νόμους και τονίζει την ανάγκη που υπάρχει να αγαπούν τον Ιεχωβά και να υπακούν στις εντολές του.