• Οι Δυσκολίες της Θεραπείας
    Ξύπνα!—2003 | Μάιος 8

    • Στο διαβήτη τύπου I, δεν υπάρχει διαθέσιμη ινσουλίνη. Στο διαβήτη τύπου II, το σώμα παράγει ινσουλίνη, αλλά αυτή συνήθως δεν επαρκεί.g Επιπλέον, τα κύτταρα δεν αφήνουν να εισχωρήσει η ινσουλίνη​—κατάσταση η οποία ονομάζεται αντίσταση στην ινσουλίνη. Και στις δύο μορφές διαβήτη, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: πεινασμένα κύτταρα και επικίνδυνα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

      Στο διαβήτη τύπου I, το ανοσολογικό σύστημα του ατόμου επιτίθεται στα βήτα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας. Συνεπώς, ο διαβήτης τύπου I είναι αυτοάνοση νόσος και μερικές φορές αποκαλείται διαβήτης ανοσολογικού τύπου. Στους παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν ανοσολογική αντίδραση περιλαμβάνονται ιοί, τοξικές χημικές ουσίες και ορισμένα φάρμακα. Η γενετική κατασκευή μπορεί επίσης να παίζει ρόλο, διότι ο διαβήτης τύπου I πολλές φορές κάνει συχνά την εμφάνισή του μέσα σε οικογένειες, με τα περισσότερα κρούσματα ανάμεσα στους Καυκάσιους.

      Στο διαβήτη τύπου II, ο γενετικός παράγοντας παίζει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο, αλλά εμφανίζεται πιο συχνά σε μη Καυκάσιους. Ανάμεσα στους πιο ευπρόσβλητους είναι οι Αυστραλοί Αβορίγινες και οι Ιθαγενείς Αμερικανοί, με τους τελευταίους να έχουν την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης διαβήτη τύπου II στον κόσμο. Οι ερευνητές μελετούν τη σχέση ανάμεσα στη γενετική και στην παχυσαρκία, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο το επιπλέον λίπος φαίνεται να ευνοεί την αντίσταση στην ινσουλίνη σε άτομα που έχουν γενετική προδιάθεση.h Ανόμοια με τον τύπο I, ο διαβήτης τύπου II προσβάλλει κυρίως άτομα άνω των 40 ετών.

      [Υποσημειώσεις]

      g Περίπου το 90 τοις εκατό των διαβητικών έχουν τον τύπο ΙΙ. Παλιότερα, αυτός ο τύπος αναφερόταν ως «μη ινσουλινοεξαρτώμενος» ή διαβήτης «των ενηλίκων». Ωστόσο, αυτοί οι όροι είναι ανακριβείς, επειδή το 40 τοις εκατό εκείνων που πάσχουν από διαβήτη τύπου II χρειάζονται ινσουλίνη. Επίσης, ο διαβήτης τύπου II διαγιγνώσκεται σε έναν ανησυχητικό αριθμό νέων​—μερικοί δεν είναι καν εφηβικής ηλικίας.

      h Παχύσαρκο θεωρείται γενικά το άτομο του οποίου το βάρος είναι 20 και πλέον τοις εκατό μεγαλύτερο από το ιδανικό.

  • Οι Δυσκολίες της Θεραπείας
    Ξύπνα!—2003 | Μάιος 8

    • [Διαγράμματα/Εικόνες στη σελίδα 8, 9]

      Ο Διαβήτης με Απλά Λόγια

      ΠΑΓΚΡΕΑΣ

      Υγιές Άτομο

      Ύστερα από ένα γεύμα, το πάγκρεας αντιδρά στην αύξηση της γλυκόζης στο αίμα, εκκρίνοντας την κατάλληλη ποσότητα ινσουλίνης

      Τα μόρια ινσουλίνης προσκολλούνται σε υποδοχείς των μυϊκών, καθώς και άλλων, κυττάρων. Αυτό, στη συνέχεια, ενεργοποιεί μηχανισμούς οι οποίοι επιτρέπουν την είσοδο των μορίων της γλυκόζης

      Η γλυκόζη απορροφάται και καίγεται από τα μυϊκά κύτταρα. Ως αποτέλεσμα, το επίπεδο της γλυκόζης στην κυκλοφορία του αίματος επανέρχεται στο φυσιολογικό

      Διαβήτης Τύπου Ι

      Τα βήτα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας δέχονται επίθεση από το ανοσολογικό σύστημα. Ως αποτέλεσμα, δεν παράγεται ινσουλίνη

      Χωρίς τη βοήθεια της ινσουλίνης, τα μόρια της γλυκόζης δεν μπορούν να εισέλθουν στα κύτταρα

      Διαβήτης Τύπου ΙΙ

      Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πάγκρεας παράγει περιορισμένη ποσότητα ινσουλίνης

      Αν οι υποδοχείς είναι λιγότερο δεκτικοί στην ινσουλίνη, οι πύλες εισόδου που απαιτούνται για να απορροφηθεί η γλυκόζη από το αίμα δεν ενεργοποιούνται

      Η γλυκόζη συσσωρεύεται στην κυκλοφορία του αίματος, παρεμποδίζοντας ζωτικές λειτουργίες και προκαλώντας βλάβες στα τοιχώματα των αγγείων

      [Διάγραμμα]

      (Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

      ΚΥΤΤΑΡΟ

      Υποδοχέας

      Πύλη εισόδου

      Ινσουλίνη

      Πυρήνας

      Γλυκόζη

      [Διάγραμμα]

      (Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

      ΑΙΜΟΦΟΡΟ ΑΓΓΕΙΟ

      Ερυθρά αιμοσφαίρια

      Γλυκόζη

      [Ευχαριστίες]

      Άνθρωπος: The Complete Encyclopedia of Illustration/J. G. Heck