Φυσικές Καταστροφές—Βοηθήστε το Παιδί σας να τις Αντιμετωπίσει

ΣΕΙΣΜΟΙ, ανεμοστρόβιλοι, φωτιές, πλημμύρες, τυφώνες—πόσο αβοήθητοι είμαστε όταν αντιμετωπίζουμε τη μανία της φύσης! Οι ενήλικοι συχνά διαπιστώνουν ότι πρέπει να περάσουν χρόνια προτού αρχίσουν να ξεθωριάζουν οι τρομακτικές διανοητικές εικόνες που δημιουργήθηκαν όταν έζησαν κάποια φυσική καταστροφή. Δεν είναι παράξενο που τα παιδιά μπορεί να χρειάζονται επιπρόσθετη βοήθεια για να συνέλθουν από τέτοιες εμπειρίες.

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αντιμετώπισης Έκτακτων Αναγκών στις Η.Π.Α. (FEMA) παρατηρεί ότι, αμέσως έπειτα από κάποια καταστροφή, τα παιδιά συνήθως φοβούνται πως (1) θα μείνουν μόνα τους, (2) θα αποχωριστούν από την οικογένειά τους, (3) το γεγονός θα συμβεί πάλι και (4) κάποιος θα τραυματιστεί ή θα σκοτωθεί. Τι μπορείτε να κάνετε εσείς ως γονέας για να μειώσετε την ανησυχία του παιδιού σας σχετικά με τα επακόλουθα μιας καταστροφής; Η FEMA συστήνει τα ακόλουθα.a

Προσπαθήστε να κρατήσετε την οικογένεια μαζί. Το να παραμείνετε μαζί καθησυχάζει το παιδί σας και μειώνει το φόβο που έχει ότι θα το εγκαταλείψετε. Καλύτερα να μην αφήνετε τα παιδιά σε συγγενείς ή φίλους ή σε κάποιο κέντρο εκκένωσης ενώ αναζητάτε βοήθεια. «Τα παιδιά αγχώνονται», παρατηρεί η FEMA, «και ανησυχούν ότι οι γονείς δεν θα γυρίσουν πίσω». Αν πρέπει να πάτε κάπου, πάρτε το παιδί σας μαζί αν είναι δυνατόν. Έτσι «είναι λιγότερο πιθανό να αναπτύξει το παιδί σας μια κατάσταση εξάρτησης».

Αφιερώστε χρόνο για να εξηγήσετε την κατάσταση ήρεμα και σταθερά. Πείτε στο παιδί σας αυτά που γνωρίζετε για την καταστροφή. Αν είναι απαραίτητο, επαναλάβετε την εξήγηση που του δώσατε αρκετές φορές. Περιγράψτε συνοπτικά τι θα συμβεί μετά. Για παράδειγμα, μπορεί να πείτε: ‘Απόψε θα μείνουμε όλοι μαζί στο καταφύγιο’. Μιλήστε στα παιδιά στο ύψος των ματιών τους, γονατίζοντας αν χρειάζεται.

Ενθαρρύνετε το παιδί σας να μιλάει. «Η επικοινωνία βοηθάει πολύ στο να μειωθεί η ανησυχία του παιδιού», επισημαίνει η FEMA. Ακούστε αυτά που σας λέει κάθε παιδί για την καταστροφή και τους φόβους του. (Παράβαλε Ιακώβου 1:19.) Πείτε του ότι είναι φυσιολογικό που φοβάται. Αν το παιδί σας φαίνεται ότι διστάζει να εκφραστεί, πείτε του ότι και εσείς φοβάστε. Αν ενεργήσετε με αυτόν τον τρόπο μπορεί να το διευκολύνετε να εκφράσει τους φόβους του, μειώνοντας έτσι την ανησυχία του. (Παράβαλε Παροιμίαι 12:25, ΜΝΚ.) «Αν είναι δυνατόν, περιλάβετε όλη την οικογένεια στη συζήτηση».

Συμπεριλάβετε τα παιδιά στις εργασίες καθαρισμού μετά την καταστροφή. Όταν καθαρίζετε και επισκευάζετε το σπίτι, αναθέστε στα παιδιά τις δικές τους μικροδουλειές. «Το να έχουν κάποια εργασία θα τα βοηθήσει να καταλάβουν ότι όλα θα πάνε καλά». Ένα πολύ μικρό παιδί, ωστόσο, συνήθως χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Η FEMA εξηγεί: «Ένα τέτοιο παιδί μπορεί να χρειάζεται περισσότερη φυσική φροντίδα, περισσότερες αγκαλιές· και αυτό καθιστά δυσκολότερο για τους γονείς το να δίνουν προσοχή και στα άλλα πράγματα που πρέπει να γίνουν. Δυστυχώς, δεν υπάρχει σύντομος δρόμος. Αν δεν ικανοποιηθούν οι ανάγκες του παιδιού, το πρόβλημα θα επιμένει για μεγαλύτερη περίοδο».

Ένα τελευταίο σημείο που θα πρέπει να έχετε υπόψη σας. Η FEMA συνιστά στους γονείς: «Τελικά, εσείς θα πρέπει να αποφασίσετε ποιο είναι το καλύτερο για τα παιδιά σας». Η εφαρμογή αυτών των κατευθυντήριων γραμμών μπορεί να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε με τον καλύτερο τρόπο μια δύσκολη κατάσταση.

[Υποσημείωση]