Εξετάστε την περίπτωση μιας Χριστιανής γυναίκας που ανατράφηκε σύμφωνα με τις Γραφικές αρχές αλλά η οποία αργότερα άρχισε να πίνει και να κάνει χρήση ναρκωτικών. Αναλογιζόμενη εκείνη τη σκοτεινή περίοδο της ζωής της, η ίδια λέει: «Ήθελα να αποδείξω ότι μπορούσα να ζήσω μια καλύτερη ζωή. Ήθελα να κάνω ό,τι μου άρεσε και δεν ήθελα να μου λέει κανείς το αντίθετο». Όπως ο άσωτος, αυτή η νεαρή γυναίκα επιζητούσε την ανεξαρτησία. Το τραγικό είναι ότι εξαιτίας των αντιγραφικών της πράξεων χρειάστηκε να αποβληθεί από τη Χριστιανική εκκλησία.

ΣΥΝΗΛΘΑΝ

Τι έχει βοηθήσει μερικά άτομα που αποβλήθηκαν κάποτε από τη Χριστιανική εκκλησία να συνέλθουν; Τα ακόλουθα σχόλια ρίχνουν φως στο ζήτημα.

«Μέσα στην καρδιά μου εξακολουθούσα να γνωρίζω πού βρισκόταν η αλήθεια. Χρόνια ολόκληρα μελέτης της Αγίας Γραφής και παρακολούθησης των Χριστιανικών συναθροίσεων είχαν ασκήσει μεγάλη επίδραση πάνω μου. Πώς θα μπορούσα να συνεχίσω να έχω γυρισμένη την πλάτη μου στον Ιεχωβά; Εκείνος δεν με είχε αφήσει· εγώ τον άφησα. Τελικά, παραδέχτηκα πόσο λάθος είχα και πόσο πεισματάρα ήμουν καθώς και ότι ο Λόγος του Ιεχωβά είχε πάντοτε δίκιο—“θερίζεις ό,τι σπέρνεις”».—Κ. Γ.

«Η κορούλα μου άρχισε να μιλάει, και αυτό άγγιξε την καρδιά μου εφόσον ήθελα να της διδάξω διάφορα πράγματα, όπως το ποιος είναι ο Ιεχωβά και πώς να προσεύχεται σε αυτόν. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, και κάποτε πήγα με το αυτοκίνητό μου αργά τη νύχτα σε ένα πάρκο και ξέσπασα σε κλάματα. Έκλαψα και προσευχήθηκα στον Ιεχωβά για πρώτη φορά ύστερα από πολύ καιρό. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι είχα ανάγκη να επανέλθει ο Ιεχωβά στη ζωή μου, και έλπιζα ότι μπορούσε να με συγχωρήσει».—Τζ. Χ.

«Όταν εγειρόταν το ζήτημα της θρησκείας, έλεγα στους ανθρώπους ότι, αν χρειαζόταν να διαλέξω τη θρησκεία που δίδασκε την αλήθεια, θα ήμουν Μάρτυρας του Ιεχωβά. Κατόπιν έλεγα ότι ήμουν κάποτε, αλλά δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ στα όσα αναμένονταν και έτσι έφυγα. Καθώς το αντιλαμβανόμουν αυτό, πολλές φορές ένιωθα ένοχη και δυστυχισμένη. Τελικά παραδέχτηκα: “Είμαι αξιοθρήνητη. Χρειάζεται να κάνω δραστικές αλλαγές”».—Κ. Ν.

«Πριν από τριάντα πέντε χρόνια, ο σύζυγός μου και εγώ αποκοπήκαμε. Κατόπιν, το 1991, νιώσαμε την ευχάριστη έκπληξη να δεχτούμε την επίσκεψη δυο πρεσβυτέρων οι οποίοι μας πληροφόρησαν ότι ήταν δυνατόν να επιστρέψουμε στον Ιεχωβά. Έξι μήνες αργότερα, αισθανθήκαμε μεγάλη χαρά για την επανένταξή μας. Ο σύζυγός μου και εγώ είμαστε τώρα 79 και 63 χρονών αντίστοιχα».—Κ. Α.

Για παράδειγμα, σε ηλικία 17 ετών, ένας νεαρός στασίασε εναντίον του Χριστιανικού τρόπου με τον οποίο είχε ανατραφεί. «Η ανηθικότητα και η χρήση ναρκωτικών έσβησαν χρόνια ολόκληρα Γραφικών διδασκαλιών», παραδέχεται ο ίδιος. Σύντομα, αυτός ο νεαρός βρέθηκε στη φυλακή για ένοπλη ληστεία και φόνο. Αν και αργότερα ανένηψε από πνευματική άποψη, τι υψηλό τίμημα χρειάστηκε να πληρώσει για «την προσωρινή απόλαυση της αμαρτίας»!

«Πέρασα μεγάλο πόνο και στενοχώρια χωρίς την καθοδηγία του Ιεχωβά», λέει μια νεαρή γυναίκα η οποία άφησε για κάποιο διάστημα την οργάνωση του Θεού. «Προσπάθησα να προσαρμοστώ στον κόσμο, αλλά επειδή δεν ήμουν πραγματικά σαν τους άλλους, με απέρριπταν. Ένιωθα σαν χαμένο παιδί που χρειαζόταν έναν πατέρα για να το καθοδηγήσει. Τότε συνειδητοποίησα ότι χρειαζόμουν τον Ιεχωβά. Δεν ήθελα να ζήσω ποτέ ξανά ανεξάρτητα από αυτόν».

Ορισμένοι βασανίζονται εξαιτίας της παραστρατημένης πορείας τους, και με τον καιρό πολλοί από αυτούς συνέρχονται. «Ποτέ, ούτε για μία ημέρα, δεν ξέχασα τον Ιεχωβά», λέει κάποια αδελφή, αναλογιζόμενη την περίοδο που πέρασε μακριά από την οργάνωση του Θεού. «Πάντοτε προσευχόμουν να με δεχτεί, με κάποιον τρόπο, κάποια ημέρα, πίσω στην αλήθεια».—Ψαλμός 119:176.