Ωστόσο, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική όταν η εκκλησία έχει απομακρύνει ένα άτομο από ανάμεσά μας. “Παύουμε να συναναστρεφόμαστε” αυτό το άτομο, και μάλιστα “ούτε καν τρώμε με τέτοιον άνθρωπο”.​—1 Κορ. 5:11.

14. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί να χρησιμοποιούν τη Βιβλικά εκπαιδευμένη συνείδησή τους όσον αφορά τη συμπεριφορά τους προς εκείνους που η εκκλησία έχει απομακρύνει; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁴ Μήπως τα όσα εξετάσαμε σημαίνουν ότι θα πρέπει να αγνοούμε εντελώς ένα άτομο που η εκκλησία έχει απομακρύνει; Όχι απαραιτήτως. Βέβαια, δεν θα είχαμε κοινωνική συναναστροφή μαζί του. Αλλά οι Χριστιανοί μπορούν να χρησιμοποιούν τη Βιβλικά εκπαιδευμένη συνείδησή τους για να αποφασίσουν αν θα προσκαλέσουν σε μια συνάθροιση ένα άτομο που η εκκλησία έχει απομακρύνει​—ίσως έναν συγγενή ή κάποιον με τον οποίο ήταν άλλοτε πολύ δεμένοι. Τι θα γίνει αν έρθει; Στο παρελθόν, δεν θα χαιρετούσαμε ένα τέτοιο άτομο. Και πάλι, κάθε Χριστιανός χρειάζεται να χρησιμοποιεί τη Βιβλικά εκπαιδευμένη συνείδησή του σε αυτό το ζήτημα. Κάποιοι ίσως νιώθουν άνετα να χαιρετήσουν το άτομο ή να το καλωσορίσουν στη συνάθροιση. Ωστόσο, δεν θα πιάναμε συζήτηση ούτε θα είχαμε κοινωνική συναναστροφή μαζί του.

15. Ποια κατηγορία αμαρτωλών περιγράφεται στα εδάφια 2 Ιωάννη 9-11; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Αναφέρονταν ο Ιωάννης και ο Παύλος στο Ίδιο Είδος Αμαρτίας;»)

¹⁵ Μερικοί ίσως αναρωτιούνται: “Μα δεν λέει η Γραφή ότι ο Χριστιανός που χαιρετάει ένα τέτοιο άτομο γίνεται συμμέτοχος στα πονηρά του έργα;” (Διαβάστε 2 Ιωάννη 9-11) Τα συμφραζόμενα αυτού του εδαφίου δείχνουν ότι η συγκεκριμένη κατεύθυνση αναφέρεται στους αποστάτες και σε άλλους που προωθούν ενεργά εσφαλμένη διαγωγή. (Αποκ. 2:20) Επομένως, αν κάποιος προωθεί ενεργά αποστατικές διδασκαλίες ή κάποια άλλη μορφή αδικοπραγίας, οι πρεσβύτεροι δεν θα διευθετήσουν να τον επισκεφτούν. Βέβαια, υπάρχει ελπίδα να συνέλθει. Ώσπου να συμβεί όμως αυτό, ούτε θα χαιρετάμε ένα τέτοιο άτομο ούτε θα το προσκαλούμε στις συναθροίσεις.