8. Ποια συμβουλή έδωσε ο απόστολος Ιωάννης σχετικά με το ζήτημα του αποκλεισμού από τη συναναστροφή;

⁸ Στα συγγράμματα του απόστολου Ιωάννη, βρίσκουμε παρόμοια συμβουλή που τονίζει πόσο πλήρως πρέπει να αποφεύγουν οι Χριστιανοί τέτοια άτομα: «Πας όστις παραβαίνει [προτρέχει (ΜΝΚ)] και δεν μένει εν τη διδαχή του Χριστού Θεόν δεν έχει· . . . Εάν τις έρχηται προς εσάς και δεν φέρη την διδαχήν ταύτην, μη δέχεσθε αυτόν εις οικίαν και μη λέγετε εις αυτόν το χαίρειν· διότι ο λέγων εις αυτόν το χαίρειν [από το ρήμα χαίρω] γίνεται κοινωνός εις τα πονηρά αυτού έργα».a—2 Ιωάννου 9-11.

9, 10. (α) Στον Ισραήλ, τι συνέβαινε στους αμετανόητους παραβάτες του νόμου και γιατί; (β) Πώς πρέπει να αισθανόμαστε για τη διευθέτηση που υπάρχει σήμερα όσον αφορά τις σχέσεις μας με τα άτομα που αποβλήθηκαν, επειδή δεν μετάνιωσαν για το αμάρτημα που διέπραξαν; (2 Πέτρου 2:20-22)

⁹ Γιατί είναι κατάλληλη μια τέτοια σταθερή στάση ακόμα και σήμερα; Αναλογιστείτε τα αυστηρά μέτρα της εκκοπής της ζωής που επέβαλε ο Νόμος που είχε δώσει ο Θεός στον Ισραήλ. Σε διάφορα σοβαρά ζητήματα, οι εκούσιοι παραβάτες εκτελούνταν. (Λευιτικόν 20:10· Αριθμοί 15:30, 31) Όταν συνέβαινε αυτό, οι άλλοι, περιλαμβανομένων και των συγγενών, δεν μπορούσαν πια να μιλήσουν με το νεκρό παραβάτη του νόμου. (Λευιτικόν 19:1-4· Δευτερονόμιον 13:1-5· 17:1-7) Μολονότι οι όσιοι Ισραηλίτες εκείνης της εποχής ήταν φυσιολογικοί άνθρωποι με αισθήματα σαν τα δικά μας, γνώριζαν ότι ο Θεός είναι δίκαιος και στοργικός και ότι ο Νόμος του προστάτευε την ηθική και πνευματική τους καθαρότητα. Γι’ αυτόν το λόγο, δέχονταν ότι η διευθέτηση που είχε κάνει ο Θεός, να γίνεται εκκοπή της ζωής εκείνων που αδικοπραγούσαν, ήταν απόλυτα καλή και σωστή.—Ιώβ 34:10-12.