Το Κυβερνών Σώμα έδωσε κατεύθυνση για την αναζήτηση επιπρόσθετης έκτασης. Ο Φίλιξ Φεχάρντο αφηγείται τι συνέβη: «Πήγαμε από σπίτι σε σπίτι για να εξακριβώσουμε αν πωλούνταν κάποια οικόπεδα κοντά στο Μπέθελ. Οι Φιλιππινέζοι και οι Κινέζοι ιδιοκτήτες μάς έλεγαν ότι δεν πουλούσαν τα οικόπεδά τους. Ένας κτηματίας δήλωσε κατηγορηματικά: “Οι Κινέζοι δεν πουλάνε. Εμείς αγοράζουμε. Ποτέ δεν πουλάμε”». Έτσι λοιπόν, εκείνον τον καιρό φαινόταν ότι δεν υπήρχε τίποτα διαθέσιμο κοντά στο αρχικό γραφείο τμήματος.

Έγινε έρευνα για οικόπεδα σε άλλα μέρη. Αν ήταν απαραίτητο, το γραφείο τμήματος θα μεταφερόταν έξω από την πόλη. Βρέθηκαν αρκετά οικόπεδα σε γειτονικές επαρχίες. Το Κυβερνών Σώμα έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μια μεγάλη έκταση γης κοντά στο Σαν Πέντρο της Λαγκούνα, την οποία πρόσφερε ένας αδελφός σε λογική τιμή. Δόθηκε η έγκριση να γίνει η αγορά. Έγιναν τα σχέδια για την ανέγερση γραφείων, ενός Οίκου Μπέθελ και ενός εργοστασίου σε αυτή την έκταση. Ωστόσο, καθώς ο καιρός περνούσε, φάνηκε ότι η μετακόμιση σε εκείνο το μέρος δεν ήταν θέλημα του Ιεχωβά. Δεν υπήρχε τηλεφωνική υπηρεσία, το οδικό δίκτυο ήταν κακό και υπήρχε πρόβλημα ασφάλειας σε εκείνη την περιοχή. Φάνηκε ότι αυτός ο χώρος δεν ήταν ιδεώδης για γραφείο τμήματος. Γι’ αυτό, μετατράπηκε σε αγρόκτημα το οποίο θα βοηθούσε να καλύπτονται οι ανάγκες της οικογένειας Μπέθελ. Εντούτοις, δεν λύθηκε έτσι το πρόβλημα—το ότι χρειαζόμασταν περισσότερο χώρο για το γραφείο τμήματος.

Μια αναπάντεχη τροπή των γεγονότων φάνηκε να δείχνει την καθοδήγηση του Ιεχωβά. Ο Φίλιξ συνεχίζει: «Εντελώς ξαφνικά, ο πλησιέστερος γείτονάς μας μάς είπε: “Πουλάμε το οικόπεδό μας—είναι ένα στρέμμα. Θα θέλαμε να το πουλήσουμε σε εσάς”. Το Κυβερνών Σώμα, λοιπόν, μας είπε να το αγοράσουμε. Σκεφτήκαμε ότι αυτό αρκούσε, αλλά όταν υποβάλαμε τα οικοδομικά σχέδια στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία, μας είπαν: “Ίσως μπορείτε να ψάξετε και για άλλα οικόπεδα. Χρειάζεστε λίγο μεγαλύτερη έκταση”.

»Αμέσως μετά, ένας γιατρός και ένας δικηγόρος ήρθαν και μας είπαν: “Θα θέλαμε να πουλήσουμε το οικόπεδό μας σε εσάς”. Ήταν άλλο ένα στρέμμα. Κατόπιν μια γυναίκα η οποία διέθετε περίπου 10 στρέμματα εκεί κοντά ήθελε να τα πουλήσει. Τα πούλησε σε πολύ λογική τιμή. Νομίζαμε ότι τώρα είχαμε ικανοποιητικό χώρο. Αλλά από τα κεντρικά γραφεία μάς είπαν: “Βρείτε και άλλη γη”».

Τότε ήρθε αναπάντεχη βοήθεια. Ο γιατρός και ο δικηγόρος οι οποίοι μας είχαν πουλήσει το οικόπεδό τους επισκέφτηκαν και άλλους γείτονες και τους έπεισαν να πουλήσουν τη γη τους. Ο ένας μετά τον άλλον πρόσφεραν τα οικόπεδά τους στο γραφείο τμήματος. Αφού αγοράστηκαν σχεδόν όλα τα γειτονικά οικόπεδα, στάλθηκε εκ νέου μια πρόταση στα κεντρικά γραφεία. Και πάλι η απάντηση ήταν: «Χρειάζεστε λίγη ακόμη γη». Οι αδελφοί σκέφτονταν: “Πού θα πάμε τώρα; Εξαντλήσαμε όλες τις πιθανότητες εδώ κοντά”.

Εκείνο το διάστημα, έγινε ένα τηλεφώνημα που αφορούσε το οικόπεδο του επιχειρηματία ο οποίος παλιότερα είχε πει: «Οι Κινέζοι δεν πουλάνε». Τώρα το πουλούσε! Ο Φίλιξ εξηγεί: «Ο αδελφός Λιτς και εγώ διαπιστώσαμε ότι κανένας άλλος δεν ενδιαφερόταν για αυτό. Έτσι το πήραμε πολύ φτηνά. Φαίνεται πως το χέρι του Ιεχωβά ήταν σε αυτή την υπόθεση». Προστέθηκαν ακόμη 10 στρέμματα, και τελικά τα κεντρικά γραφεία είπαν: «Έχετε αρκετό χώρο για να αρχίσετε τα σχέδια για την οικοδόμηση».

Όπως συνέβη και με την απόκτηση αυτής της έκτασης, η κατεύθυνση του Ιεχωβά έγινε αντιληπτή καθώς οι κατασκευαστικές εργασίες προχωρούσαν. Για παράδειγμα, μόνο μία εταιρία στις Φιλιππίνες κατασκεύαζε τα ειδικά φύλλα που ήταν απαραίτητα για τις στέγες των κτιρίων. Ωστόσο, η παραγγελία του γραφείου τμήματος είχε τον αριθμό 301 στη λίστα αναμονής της εταιρίας! Οι αδελφοί έκλεισαν ένα ραντεβού για να μιλήσουν απευθείας στον υποδιευθυντή της εταιρίας και εξήγησαν την εθελοντική φύση του έργου μας. Το διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας συνεδρίασε, ενέκρινε το αίτημα των αδελφών και η παραγγελία τους μετακινήθηκε στον αριθμό ένα της λίστας παραγωγής. Λίγο μετά την παράδοση των υλικών, οι εργάτες σε εκείνη την εταιρία άρχισαν απεργία.