Ωστόσο, δεν είχαν βρει ακόμα κάποιο μέρος για να μείνουν. «Φαινόταν ότι το έργο θα σταματούσε», παρατηρεί ο Γουότσον. «Αλλά ο Ιεχωβά έσπευσε να μας βοηθήσει». Ένα βράδυ πριν φύγουν οι ιεραπόστολοι για το Γκουάμ, όπου θα παρακολουθούσαν κάποια συνέλευση, ένας άντρας τους ρώτησε αν θα ήθελαν να νοικιάσουν ένα σπίτι. Πιθανώς ήταν το ιδανικότερο οικοδόμημα στο Γιαπ—ένα τσιμεντένιο κτίριο που άντεχε στους τυφώνες, με αρκετό χώρο για συναθροίσεις και για καταλύματα.

Ο ιερέας χρησιμοποίησε επίσης την επιρροή του για να διώξουν τους ιεραποστόλους από το σπίτι τους, και το να βρουν άλλο σπίτι φαινόταν αδύνατον. Ο ιερέας είχε ήδη προειδοποιήσει τους ιδιοκτήτες να μη νοικιάσουν τα σπίτια τους στους ιεραποστόλους, έτσι οι αδελφοί πήγαν τις συζύγους τους προσωρινά στο ξενοδοχείο ενώ εκείνοι έμειναν σε μια καλύβα 3,5 επί 4 μέτρα, της οποίας το πάτωμα είχε καταρρεύσει.