Από την Τυπογραφία στις Ηχογραφήσεις

Πώς έγινε όμως και η Εταιρία Σκοπιά—που είναι πολύ γνωστή για τη δράση της στον τομέα της τυπογραφίας—ασχολήθηκε με τις ηχογραφήσεις; Το 1966 η Εταιρία διευθέτησε να παρουσιαστεί στις ετήσιες συνελεύσεις περιφερείας ένα Βιβλικό δράμα με στολές. Η απήχηση που είχε στο κοινό αυτό το δράμα, που παρουσίαζε αρχαία Βιβλικά γεγονότα, ήταν τόσο καλή ώστε παρόμοιες παραστάσεις έγιναν μόνιμα χαρακτηριστικά αυτών των συνελεύσεων.

Τότε, οι παραστάσεις των πρώτων Βιβλικών δραμάτων ήταν ζωντανές. Αργότερα, αποφασίστηκε να ηχογραφούνται κασέτες εκ των προτέρων για να εμπλουτίζονται οι παραστάσεις με μουσική και διάφορα ηχητικά εφέ. Έτσι, πάνω στη σκηνή οι ηθοποιοί θα έπαιζαν παντομίμα ανάλογα με τα λόγια που ήταν ήδη ηχογραφημένα στην κασέτα. Η Εταιρία χρησιμοποίησε ως ηθοποιούς και τεχνικούς άτομα από το προσωπικό των μεγάλων κεντρικών της γραφείων στο Μπρούκλιν, και δημιουργήθηκε και ένα στούντιο ηχογράφησης. Αργότερα όμως, όταν αποφασίστηκε να ηχογραφούνται μουσικές συνθέσεις ειδικά γι’ αυτά τα δράματα, παρουσιάστηκε στον ορίζοντα μια νέα πρόκληση.

Ο Σχηματισμός Ορχήστρας

Άρχισε η αναζήτηση για συνθέτες και μουσικούς, μέσα από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά της Βόρειας Αμερικής, που να είναι πρόθυμοι να προσφέρουν δωρεάν το χρόνο και τα ταλέντα τους για να γράψουν και να ηχογραφήσουν Χριστιανικές μουσικές συνθέσεις. Με το πέρασμα των ετών, η ορχήστρα της Σκοπιάς έχει μεγαλώσει, φτάνοντας σχεδόν σε αναλογίες συμφωνικής ορχήστρας—60 ως 70 εθελοντές. Αρκετοί απ’ αυτούς είναι επαγγελματίες μουσικοί. Όμως θα σας πουν οι ίδιοι ποια είναι η πρωταρχική τους ενασχόληση. Ο Ντέιβιντ παίζει τσέλο στη συμφωνική ορχήστρα του Ντένβερ εδώ και αρκετά χρόνια. Η άποψή του για τη βιομηχανία της μουσικής έχει επηρεαστεί από την αλήθεια του Λόγου του Θεού. Ο ίδιος εκφράστηκε ως εξής: «Έχω μετριάσει την προσωπική μου φιλοδοξία και επιθυμία να διαπρέψω στον κόσμο της μουσικής. Χαίρομαι που μπορώ ως μουσικός να συντηρώ την οικογένειά μου και που έχω καιρό για να ασχολούμαι στην ολοχρόνια διακονία».

Και η άποψη του Τζον έχει, όπως το διατυπώνει ο ίδιος, «αλλάξει σημαντικά. Αν και όταν βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά ήμουν ακόμα μπασίστας στο Μπρόντγουεϊ, άρχισα να διακρίνω ότι ήταν δύσκολο να κρατήσω σε ισορροπία την αγάπη μου για τον Ιεχωβά και την αγάπη μου για τη μουσική. Διαπίστωσα ότι η βιομηχανία της μουσικής ήταν ένας αφέντης. Δεν θα μπορούσα να δώσω όλη μου την ψυχή στον Ιεχωβά στο έργο κηρύγματος, εφόσον ήξερα ότι τη νύχτα χρειαζόταν να παίξω. Υπάρχουν πάμπολλες ευκαιρίες για να συμβιβάσουμε την πίστη μας. Έτσι ανέλαβα την ολοχρόνια διακονία».

Περίπου 50 απ’ όσους συμμετέχουν στα προγράμματα μουσικών ηχογραφήσεων της Εταιρίας—περιλαμβανομένων και των ατόμων που ασχολούνται με την αντιγραφή της μουσικής καθώς και των τεχνικών—υπηρετούν ως πρεσβύτεροι ή διακονικοί υπηρέτες στην εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην οποία ανήκουν. Περίπου 35 μπορούν και αφιερώνουν όλο τους το χρόνο στη διακονία, περιλαμβανομένης της υπηρεσίας στο Μπέθελ του Μπρούκλιν και στα Αγροκτήματα της Σκοπιάς.

Δράματα και Ανάγνωση από την Αγία Γραφή

Οι φωνές για τα Βιβλικά δράματα ηχογραφούνται στα στούντιο της Εταιρίας. Ως ηθοποιοί χρησιμοποιούνται μέλη του προσωπικού των κεντρικών γραφείων του Μπρούκλιν. Οι σκηνές του δράματος ηχογραφούνται ξεχωριστά και κατόπιν ενώνονται όλες μαζί. Τέλος, προστίθενται τα ηχητικά εφέ και η μουσική.