Ο Ζωντανός Πλανήτης

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ Γη φιλοξενεί εκπληκτική ποσότητα και ποικιλία ζωντανών οργανισμών​—ίσως αρκετά εκατομμύρια είδη. Πολλοί από αυτούς τους οργανισμούς, οι οποίοι ακμάζουν στο χώμα, στον αέρα και στο νερό, είναι τόσο μικροί ώστε δεν μπορούμε να τους δούμε με γυμνό μάτι. Για παράδειγμα, μέσα σε ένα μόλις γραμμάριο χώματος, έχουν βρεθεί 10.000 είδη βακτηρίων, για να μην αναφερθούμε στο συνολικό αριθμό μικροβίων! Μερικά είδη έχουν βρεθεί σε βάθος 3 χιλιομέτρων μέσα στη γη!

Και η ατμόσφαιρα επίσης σφύζει από ζωή​—η οποία μάλιστα δεν περιορίζεται μόνο στα πουλιά, στις νυχτερίδες και στα έντομα. Ανάλογα με την εποχή, γεμίζει ακόμη με γύρη και σπόρους, και σε ορισμένες περιοχές με χιλιάδες διαφορετικά είδη μικροβίων. «Αυτό καθιστά την ποικιλία των μικροβίων του αέρα ανάλογη με αυτήν του χώματος», λέει το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν (Scientific American).

Στο μεταξύ, μεγάλο μέρος των ωκεανών παραμένει ανεξιχνίαστο, εφόσον για να μελετήσουν οι επιστήμονες τα υδάτινα βάθη πρέπει συνήθως να χρησιμοποιούν ακριβή τεχνολογία. Ακόμη και οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, οι οποίοι είναι σχετικά προσβάσιμοι και έχουν εξερευνηθεί καλά, μπορεί να φιλοξενούν εκατομμύρια είδη που μέχρι τώρα μας είναι άγνωστα.

Αυτό που γνωρίζουμε, όμως, είναι ότι οι ζωντανοί οργανισμοί τους οποίους φιλοξενεί ο πλανήτης Γη είναι τόσο πολλοί ώστε στην ουσία μεταβάλλουν τη χημική σύσταση του πλανήτη, ιδιαίτερα τη βιόσφαιρά του​—το μέρος της γης όπου υπάρχει ζωή. Στους ωκεανούς, λόγου χάρη, το ανθρακικό ασβέστιο των οστρακοειδών και των κοραλλιών συμβάλλει στη χημική σταθεροποίηση του νερού «με τον ίδιο σχεδόν τρόπο με τον οποίο δρα ένα αντιόξινο φάρμακο στο στομάχι», αναφέρει μια έκθεση της Εθνικής Ωκεανογραφικής και Ατμοσφαιρικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ. Διάφορα φυτά, καθώς και φυτοπλαγκτόν​—μονοκύτταρα άλγη που βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια λιμνών και θαλασσών—​συμβάλλουν στη ρύθμιση των επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα και οξυγόνου στο νερό και στον αέρα. Στο δε χώμα, βακτήρια και μύκητες ενεργούν ως παράγοντες αποσύνθεσης, παρέχοντας ανόργανα θρεπτικά στοιχεία για τα φυτά. Ναι, δικαιολογημένα η γη αποκαλείται ζωντανός πλανήτης.

Ωστόσο, η ζωή δεν θα μπορούσε να υφίσταται πάνω στη γη αν δεν υπήρχε εκπληκτικά ρυθμισμένη ακρίβεια σε διάφορους τομείς, μερικοί από τους οποίους δεν έγιναν πλήρως αντιληπτοί παρά μόνο τον 20ό αιώνα. Αυτή η ακρίβεια περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

1. Τη θέση της Γης στο γαλαξία μας και στο ηλιακό σύστημα, καθώς και την τροχιά, την κλίση, την ταχύτητα περιστροφής της και τη σελήνη

2. Το μαγνητικό πεδίο και την ατμόσφαιρα που δρουν σαν διπλή ασπίδα

3. Την αφθονία νερού

4. Τους φυσικούς κύκλους που ανανεώνουν και καθαρίζουν τη βιόσφαιρα

Καθώς εξετάζετε αυτά τα σημεία στα άρθρα που ακολουθούν, ρωτήστε τον εαυτό σας: “Είναι τα χαρακτηριστικά της γης προϊόν τυφλής τύχης ή ευφυούς σχεδιασμού; Αν ισχύει το δεύτερο, για ποιο σκοπό έφτιαξε τη γη ο Δημιουργός;” Το τελευταίο άρθρο αυτής της σειράς θα εξετάσει τη συγκεκριμένη ερώτηση.

[Πλαίσιο στη σελίδα 3]

«ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΜΑΣ»

Παρά τα στοιχεία που υποδεικνύουν ότι ο φυσικός κόσμος δείχνει τόσο καλά σχεδιασμένος ώστε να αποκλείει τη μη ευφυή σύμπτωση, πολλοί επιστήμονες αρνούνται να πιστέψουν στην ύπαρξη Δημιουργού. Όχι ότι η επιστήμη υποχρεώνει κατά κάποιον τρόπο τους αθεϊστές να «αποδεχτούν μια υλική εξήγηση» της προέλευσης του κόσμου, λέει ο οπαδός της εξέλιξης Ρίτσαρντ Τσ. Λεγουοντίν. Απεναντίας, λέει ο ίδιος, αυτό οφείλεται στην «πρότερη δέσμευσή [τους] . . . όσον αφορά τον υλισμό», στην αποφασιστικότητα που έχουν να δημιουργήσουν «ένα σύνολο εννοιών οι οποίες οδηγούν σε υλιστικές εξηγήσεις». Και προσθέτει, μιλώντας γενικά για τους επιστήμονες: «Αυτός ο υλισμός είναι αδιαπραγμάτευτος επειδή δεν μπορούμε να αφήσουμε το Πόδι του Θεού να πατήσει στο κατώφλι μας».

Είναι άραγε σοφό να εκδηλώνεται τέτοιος δογματισμός, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν συντριπτικές αποδείξεις υπέρ της ύπαρξης Δημιουργού; Τι πιστεύετε εσείς;​—Ρωμαίους 1:20.

Η Τέλεια «Διεύθυνση» της Γης

ΟΠΩΣ ακριβώς η διεύθυνσή μας περιλαμβάνει τη χώρα, την πόλη και την οδό όπου κατοικούμε, έτσι και η θέση της γης μπορεί να προσδιοριστεί θεωρώντας ως «χώρα» της το γαλαξία μας, «πόλη» της το ηλιακό σύστημα​—δηλαδή τον ήλιο και τους πλανήτες του—​και «οδό» της την τροχιά που διαγράφει μέσα στο ηλιακό σύστημα. Χάρη στην πρόοδο της αστρονομίας και της φυσικής, οι επιστήμονες έχουν μάθει πολλά όσον αφορά τα πλεονεκτήματα του μικροσκοπικού μας στίγματος μέσα στο σύμπαν.

Κατ’ αρχάς, η «πόλη» μας, το ηλιακό μας σύστημα, βρίσκεται σε ένα μέρος του γαλαξία το οποίο πολλοί επιστήμονες αποκαλούν κατοικήσιμη ζώνη του γαλαξία. Αυτή η ζώνη απέχει περίπου 28.000 έτη φωτός από το κέντρο του γαλαξία και περιέχει ακριβώς τις σωστές συγκεντρώσεις των χημικών στοιχείων που είναι απαραίτητα για τη συντήρηση της ζωής. Πιο μακριά, αυτά τα στοιχεία είναι πολύ ανεπαρκή. Πιο κοντά, η «γειτονιά» είναι πολύ επικίνδυνη εξαιτίας της μεγαλύτερης ποσότητας ενδεχομένως θανατηφόρας ακτινοβολίας και άλλων παραγόντων. «Ζούμε σε εξαιρετική τοποθεσία», λέει το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν (Scientific American).

Η Ιδανική «Οδός»

Εξίσου «εξαιρετική» είναι και η «οδός» της γης, δηλαδή η τροχιά της μέσα στην «πόλη» του ηλιακού μας συστήματος. Αυτή η τροχιά, η οποία διαγράφεται περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον ήλιο, βρίσκεται μέσα στην περιαστρική κατοικήσιμη ζώνη, όπως την αποκαλούν οι επιστήμονες, όπου η ζωή ούτε παγώνει ούτε καίγεται. Επιπλέον, η πορεία της γης είναι σχεδόν κυκλική, διατηρώντας μας στην ίδια περίπου απόσταση από τον ήλιο όλο το χρόνο.

Ο ήλιος, στο μεταξύ, είναι η τέλεια «ενεργειακή μονάδα». Είναι σταθερός, έχει το ιδανικό μέγεθος και εκπέμπει ακριβώς τη σωστή ποσότητα ενέργειας. Δικαιολογημένα, έχει χαρακτηριστεί «πολύ ξεχωριστό άστρο».

Ο Τέλειος Γείτονας

Αν έπρεπε να επιλέξετε έναν «κοντινό γείτονα» για τη γη, δεν θα μπορούσατε να βρείτε καλύτερο από τη σελήνη. Η διάμετρός της είναι λίγο μεγαλύτερη από το ένα τέταρτο της διαμέτρου της γης. Έτσι λοιπόν, όταν συγκρίνεται με άλλους δορυφόρους στο ηλιακό μας σύστημα, η σελήνη μας είναι ασυνήθιστα μεγάλη σε σχέση με τον πλανήτη γύρω από τον οποίο περιστρέφεται. Αυτό, όμως, δεν είναι συμπτωματικό.

Κατ’ αρχάς, η σελήνη είναι η κύρια αιτία της παλίρροιας των ωκεανών, η οποία παίζει ζωτικό ρόλο στην οικολογία του πλανήτη. Επιπλέον, η σελήνη συμβάλλει στο να παραμένει σταθερός ο άξονας περιστροφής της γης. Ο πλανήτης μας, χωρίς αυτόν το δορυφόρο που είναι φτιαγμένος «στα μέτρα του», θα κλυδωνιζόταν σαν σβούρα, ίσως μάλιστα γέρνοντας και πέφτοντας στο πλάι! Οι επακόλουθες κλιματικές, παλιρροϊκές και άλλες αλλαγές θα ήταν καταστροφικές.

Η Τέλεια Κλίση και Περιστροφή της Γης

Η κλίση των 23,5 μοιρών που έχει η γη επιφέρει τον ετήσιο κύκλο των εποχών, ρυθμίζει τις θερμοκρασίες και επιτρέπει να υπάρχει ευρύ φάσμα κλιματικών ζωνών. «Φαίνεται ότι ο άξονας του πλανήτη μας έχει “ιδανική” κλίση», αναφέρει το βιβλίο Η Σπάνια Γη​—Γιατί η Πολύπλοκη Ζωή Είναι Ασυνήθιστη στο Σύμπαν (Rare Earth​—Why Complex Life Is Uncommon in the Universe).

Το ίδιο ιδανική είναι και η διάρκεια της μέρας και της νύχτας, η οποία είναι αποτέλεσμα της περιστροφής της γης. Αν ο χρόνος περιστροφής ήταν σημαντικά μεγαλύτερος, η πλευρά της γης που θα ήταν στραμμένη στον ήλιο θα καιγόταν ενώ η άλλη πλευρά θα πάγωνε. Αντίστροφα, αν οι μέρες ήταν μικρότερες, αν διαρκούσαν λίγες ίσως ώρες, η γρήγορη περιστροφή της γης μπορεί να προκαλούσε ισχυρότατους θυελλώδεις ανέμους και άλλες βλαβερές επιπτώσεις.

Ναι, όλα όσα σχετίζονται με τον πλανήτη μας​—από τη «διεύθυνσή» του μέχρι το ρυθμό περιστροφής του και το γείτονά του, τη σελήνη—​παρέχουν αποδείξεις στοχαστικού σχεδίου από έναν σοφό Δημιουργό.a Ο φυσικός Πολ Ντέιβις, που είναι οπαδός της εξέλιξης, δηλώνει: «Ακόμη και άθεοι επιστήμονες θα νιώσουν δέος μπροστά στις αναλογίες, στη μεγαλοπρέπεια, στην αρμονία, στην καλαισθησία και στην ξεκάθαρη μεγαλοφυΐα που διακρίνονται στο σύμπαν».

Θα μπορούσε τέτοια μεγαλοφυΐα να αποτελεί προϊόν τύχης ή μήπως αντανακλά σχεδιασμό με συγκεκριμένο σκοπό; Συλλογιστείτε αυτό το ερώτημα καθώς διαβάζετε το επόμενο σύντομο άρθρο, το οποίο εξετάζει δύο εντυπωσιακές ασπίδες που προστατεύουν τη ζωή στη γη από απειλές προερχόμενες από το διάστημα.

[Υποσημείωση]

[Πλαίσιο στη σελίδα 5]

ΤΡΕΧΕΤΕ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ;

Όση ώρα θα διαβάζετε αυτό το πλαίσιο, θα έχετε διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα​—και χωρίς να αισθανθείτε κανέναν κραδασμό! Εξετάστε τα ακόλουθα.

Η γη έχει περιφέρεια 40.000 χιλιόμετρα και κάνει μία πλήρη περιστροφή κάθε 24 ώρες. Έτσι λοιπόν, τα σημεία που βρίσκονται στον ισημερινό ή κοντά σε αυτόν κινούνται με ταχύτητα 1.600 περίπου χιλιομέτρων την ώρα. (Οι πόλοι, φυσικά, απλώς περιστρέφονται επί τόπου.)

Η ίδια η γη διαγράφει τροχιά γύρω από τον ήλιο με ταχύτητα 30 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, ενώ ολόκληρο το ηλιακό σύστημα ταξιδεύει γύρω από το κέντρο του γαλαξία μας με την εκπληκτική ταχύτητα των 249 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Συγκριτικά, οι σφαίρες τρέχουν με λιγότερο από 1,6 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 4]

Milky Way: NASA/​JPL/​Caltech

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 5]

Earth: Based on NASA/​Visible Earth imagery

Οι Ισχυρές Ασπίδες της Γης

ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ είναι επικίνδυνο μέρος, γεμάτο θανατηφόρα ακτινοβολία και μετεωροειδή. Ωστόσο, ο γαλάζιος πλανήτης μας φαίνεται ότι ταξιδεύει σε αυτό το γαλαξιακό «πεδίο βολής» σχετικά αλώβητος. Γιατί; Επειδή η γη προστατεύεται από μια εντυπωσιακή πανοπλία​—ένα πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο και μια ειδικά σχεδιασμένη ατμόσφαιρα.

Το μαγνητικό πεδίο της γης πηγάζει από τα βάθη του πλανήτη και εκτείνεται μακριά στο διάστημα, όπου σχηματίζει μια αόρατη ασπίδα η οποία ονομάζεται μαγνητόσφαιρα (φαίνεται δεξιά). Αυτή η ασπίδα μάς προστατεύει από τη μέγιστη ισχύ της κοσμικής ακτινοβολίας και από κινδύνους που προέρχονται από τον ήλιο. Σε αυτούς τους κινδύνους περιλαμβάνεται ο ηλιακός άνεμος, που είναι μια συνεχής ροή φορτισμένων σωματιδίων, οι ηλιακές εκλάμψεις, οι οποίες απελευθερώνουν μέσα σε μερικά λεπτά ενέργεια ίση με δισεκατομμύρια βόμβες υδρογόνου, καθώς και οι στεμματικές εκτοξεύσεις μάζας (CME), οι οποίες εκτοξεύουν δισεκατομμύρια τόνους ύλης από το στέμμα του ήλιου προς το διάστημα. Τόσο οι ηλιακές εκλάμψεις όσο και οι CME προκαλούν έντονο σέλας (φαίνεται πιο κάτω δεξιά), δηλαδή ζωηρόχρωμες επιδείξεις φωτός, ορατές στην ανώτερη ατμόσφαιρα κοντά στους μαγνητικούς πόλους της γης.

Η ατμόσφαιρα της γης παρέχει επιπρόσθετη προστασία. Ένα εξωτερικό στρώμα της ατμόσφαιρας, η στρατόσφαιρα, περιέχει μια μορφή οξυγόνου που ονομάζεται όζον, το οποίο απορροφά μέχρι και το 99 τοις εκατό της εισερχόμενης υπεριώδους (UV) ακτινοβολίας. Έτσι λοιπόν, το στρώμα του όζοντος προστατεύει πολλές μορφές ζωής, περιλαμβανομένων των ανθρώπων και του πλαγκτόν, από επικίνδυνη ακτινοβολία. Είναι ενδιαφέρον ότι η ποσότητα του στρατοσφαιρικού όζοντος δεν είναι προκαθορισμένη αλλά εξαρτάται άμεσα από την ένταση της ακτινοβολίας UV, καθιστώντας το στρώμα του όζοντος μια ισχυρή, αποτελεσματική ασπίδα.

Η ατμόσφαιρα μας προστατεύει επίσης από έναν καθημερινό καταιγισμό εκατομμυρίων μετεωροειδών, το μέγεθος των οποίων κυμαίνεται από μικροσκοπικά σωματίδια μέχρι και ογκόλιθους. Ευτυχώς, η συντριπτική πλειονότητά τους καίγονται στην ατμόσφαιρα και γίνονται εκλάμψεις φωτός που ονομάζονται μετέωρα.

Οι ασπίδες της γης δεν συγκρατούν την ακτινοβολία που είναι απαραίτητη για τη ζωή, όπως είναι η θερμότητα και το ορατό φως. Η ατμόσφαιρα μάλιστα διευκολύνει τη διάχυση της θερμότητας σε όλη την υδρόγειο, ενώ τη νύχτα λειτουργεί σαν κουβέρτα, επιβραδύνοντας τη διαφυγή της θερμότητας.

Η ατμόσφαιρα και το μαγνητικό πεδίο της γης αποτελούν αληθινά θαύματα σχεδιασμού τα οποία δεν έχουν κατανοηθεί ακόμη πλήρως. Το ίδιο θα μπορούσε να λεχθεί και για ένα άλλο φαινόμενο αυτού του πλανήτη​—το άφθονο νερό της γης στην υγρή του μορφή.

Το Υγρό της Ζωής

ΤΟ ΝΕΡΟ είναι ένα μυστήριο. Είναι απλό αλλά και περίπλοκο. Κάθε μόριό του αποτελείται από τρία μόλις άτομα​—δύο άτομα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου. Ωστόσο, οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην κατανοούν πλήρως πώς λειτουργούν τα μόρια του νερού. Όλοι, όμως, ξέρουμε ότι το νερό είναι απαραίτητο για τη ζωή και αποτελεί το 80 περίπου τοις εκατό του βάρους όλων των ζωντανών πλασμάτων. Εξετάστε πέντε μόνο χαρακτηριστικά αυτής της εκπληκτικής ουσίας.

1. Το νερό μπορεί να αποθηκεύσει μεγάλη ποσότητα θερμότητας χωρίς αξιόλογη αύξηση της θερμοκρασίας του, διατηρώντας έτσι το κλίμα σε ήπια επίπεδα.

2. Το νερό διαστέλλεται όταν ψύχεται, κάνοντας τον πάγο να επιπλέει και να δημιουργεί μονωτικό στρώμα. Αν, όπως άλλες ουσίες, το νερό γινόταν πυκνότερο καθώς πάγωνε, οι λίμνες, οι ποταμοί και οι θάλασσες θα στερεοποιούνταν από κάτω προς τα πάνω, παγιδεύοντας τα πάντα στον πάγο!

3. Το νερό είναι εξαιρετικά διάφανο, καθιστώντας τους οργανισμούς που εξαρτώνται από το φως ικανούς να επιβιώνουν σε μεγάλα βάθη.

4. Τα μόρια του νερού παράγουν επιφανειακή τάση, δημιουργώντας μια ελαστική «επιδερμίδα». Αυτή η τάση δίνει στα έντομα τη δυνατότητα να τρέχουν στην επιφάνεια μιας λίμνης, κάνει το νερό να σχηματίζει σταγόνες και συμβάλλει στο τριχοειδές φαινόμενο, χάρη στο οποίο το νερό μπορεί να φτάσει ακόμη και στα ψηλότερα φυτά.

5. Το νερό είναι το πιο αποτελεσματικό γνωστό διαλυτικό μέσο. Μπορεί να μεταφέρει σε μορφή διαλύματος οξυγόνο, διοξείδιο του άνθρακα, άλατα, μεταλλικά στοιχεία και πολλές άλλες ζωτικές ουσίες.

Απαραίτητο για τον «Κλιματισμό» της Γης

Οι ωκεανοί καλύπτουν περίπου το 70 τοις εκατό της γης, πράγμα που σημαίνει ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο του κλίματος. Πράγματι, οι ωκεανοί και η ατμόσφαιρα λειτουργούν σαν ενιαίο σύνολο, ανταλλάσσοντας συνεχώς θερμότητα, νερό, αέρια και κίνηση με τη μορφή ανέμων και κυμάτων. Επίσης συνεργάζονται μεταφέροντας τη θερμότητα του ήλιου από τις τροπικές περιοχές προς τους πόλους, μετριάζοντας με αυτόν τον τρόπο τις θερμοκρασίες της υδρογείου. Μάλιστα, για να μπορούν να επιβιώνουν οι περισσότεροι οργανισμοί, οι θερμοκρασίες πρέπει να κυμαίνονται στα όρια που διατηρούν το νερό σε υγρή μορφή. «Φαίνεται ότι οι συνθήκες στη Γη είναι ιδανικές», λέει το βιβλίο Η Σπάνια Γη​—Γιατί η Πολύπλοκη Ζωή Είναι Ασυνήθιστη στο Σύμπαν (Rare Earth​—Why Complex Life Is Uncommon in the Universe).

Ασφαλώς, η γη είναι το αποτέλεσμα, όχι η αιτία. Αλλά ποια ήταν η αιτία​—η τύχη ή ένας σοφός και στοργικός Δημιουργός; Η Αγία Γραφή λέει ότι ισχύει το δεύτερο. (Πράξεις 14:15-17) Στο άρθρο που ακολουθεί, θα δούμε πώς υποστηρίζεται η άποψη της Γραφής από επιπρόσθετες αποδείξεις​—τους θαυμαστούς κύκλους που διατηρούν τον πλανήτη μας καθαρό και υγιή.

Κύκλοι για τη Διατήρηση της Ζωής

ΑΝ ΣΕ μια πόλη κοβόταν η παροχή καθαρού αέρα και νερού και έφραζαν οι αποχετεύσεις της, σύντομα θα ακολουθούσαν οι ασθένειες και ο θάνατος. Εντούτοις, ο πλανήτης μας είναι ένα κλειστό σύστημα​—ο καθαρός αέρας και το καθαρό νερό δεν εισάγονται από το έξω διάστημα και τα απόβλητα δεν εξαποστέλλονται σε αυτό! Πώς, λοιπόν, παραμένει υγιής και κατοικήσιμη η βιόσφαιρα της γης; Η απάντηση βρίσκεται στους φυσικούς κύκλους, όπως είναι ο κύκλος του νερού, του άνθρακα, του οξυγόνου και του αζώτου, οι οποίοι εδώ εξηγούνται και παρουσιάζονται απλοποιημένοι.

Ο κύκλος του νερού (υδρολογικός κύκλος) περιλαμβάνει τρία στάδια. 1. Η ηλιακή ενέργεια ανυψώνει νερό στην ατμόσφαιρα μέσω εξάτμισης. 2. Η συμπύκνωση αυτού του καθαρισμένου νερού παράγει σύννεφα. 3. Τα σύννεφα, με τη σειρά τους, σχηματίζουν βροχή, χαλάζι, χιονόνερο ή χιόνι, το οποίο πέφτει στο έδαφος ολοκληρώνοντας τον κύκλο. Πόσο νερό ανακυκλώνεται με αυτόν τον τρόπο κάθε χρόνο; Σύμφωνα με υπολογισμούς, αρκετό για να σκεπάσει ολόκληρη την επιφάνεια του πλανήτη σε ύψος μεγαλύτερο του ενός μέτρου.

2

← ◯

↓ 3 ↑

↓ 1 ↑

↓ ↑

→ →

→

Οι κύκλοι του άνθρακα και του οξυγόνου περιλαμβάνουν δύο βασικές διαδικασίες​—τη φωτοσύνθεση και την αναπνοή.a Στη φωτοσύνθεση χρησιμοποιείται το φως του ήλιου, το διοξείδιο του άνθρακα και το νερό για την παραγωγή υδατανθράκων και οξυγόνου. Στην αναπνοή, τόσο των ζώων όσο και των ανθρώπων, συνδυάζονται υδατάνθρακες και οξυγόνο για την παραγωγή ενέργειας, διοξειδίου του άνθρακα και νερού. Έτσι λοιπόν, το προϊόν του ενός κύκλου αποτελεί την πρώτη ύλη για τη λειτουργία του άλλου κύκλου, και όλα αυτά επιτελούνται με καθαρό, αποτελεσματικό και αθόρυβο τρόπο.

Οξυγόνο

←

← ←

↓ ↑

↓ ↑

↓ ↑

→ →

→

Διοξείδιο του άνθρακα

Ο κύκλος του αζώτου είναι ουσιώδης για την παραγωγή αμινοξέων, πρωτεϊνών και άλλων οργανικών μορίων. Α. Ο κύκλος ξεκινάει όταν οι αστραπές και τα βακτήρια μετατρέπουν το άζωτο της ατμόσφαιρας σε συστατικά τα οποία μπορούν να απορροφηθούν από τα φυτά. Β. Τα φυτά, με τη σειρά τους, περιλαμβάνουν αυτά τα συστατικά στο σχηματισμό οργανικών μορίων. Τα ζώα που τρώνε φυτά λαβαίνουν έτσι άζωτο. Γ. Όταν τα φυτά και τα ζώα πεθαίνουν, μια άλλη οικογένεια βακτηρίων διασπούν τα αζωτούχα συστατικά απελευθερώνοντας το άζωτο πίσω στο χώμα και στην ατμόσφαιρα.

← ← ← ← ← ← ← ← ← ←

↓ ↑

↓ Η ατμόσφαιρα της Γης αποτελείται ↑

↓ κατά 78 τοις εκατό από άζωτο ↑

↓ ↑

↓ ↓ Οργανικά ↑

↓ Α ↓ μόρια ↑

↓ Βακτήρια ↓ Β ↑ ↓ Γ ↑

→ Συστατικά του αζώτου Βακτήρια →

→ → →

Τέλεια Ανακύκλωση!

Σκεφτείτε: Οι άνθρωποι, με όλη την τεχνολογία που διαθέτουν, δημιουργούν αμέτρητους τόνους μη ανακυκλώσιμων τοξικών αποβλήτων κάθε χρόνο. Ωστόσο, η γη ανακυκλώνει όλα τα απόβλητά της τέλεια, χρησιμοποιώντας ένα μεγαλοφυές χημικό σύστημα. «Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι τυχαίες διαδικασίες από μόνες τους δεν θα είχαν αναπαραγάγει ποτέ» τέτοια περιβαλλοντική αρμονία, λέει ο θρησκευτικός και επιστημονικός συγγραφέας Μ. Α. Κόρεϊ.

Αποδίδοντας την τιμή σε εκείνον που του ανήκει, η Αγία Γραφή λέει: «Πόσο πολλά είναι τα έργα σου, Ιεχωβά! Τα πάντα με σοφία τα έφτιαξες». (Ψαλμός 104:24) Αυτή η σοφία έχει εκδηλωθεί με έναν ιδιαίτερο τρόπο προς την ανθρωπότητα.

[Υποσημείωση]