Η Γη—Το Δώρο του Θεού για Εμάς

«ΕΝ ΑΡΧΗ εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην». Επίσης αποκάλεσε τη γη ‘καλή λίαν’. (Γένεσις 1:1, 31) Δεν την ασχήμαιναν σωροί απορριμμάτων· δεν τη μόλυναν σκουπιδότοποι. Ένα όμορφο δώρο κληροδοτήθηκε στην ανθρωπότητα: ‘Οι ουρανοί των ουρανών είναι του Ιεχωβά, την δε γην έδωκεν εις τους υιούς των ανθρώπων’.—Ψαλμός 115:16.

Στο εδάφιο Ησαΐας 45:18, μας λέει ποιος είναι ο σκοπός του για τη γη: ‘Ούτω λέγει Ιεχωβά, ο ποιήσας τους ουρανούς· αυτός ο Θεός, ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν· όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως αλλ’ έπλασεν αυτήν δια να κατοικήται· Εγώ είμαι ο Ιεχωβά και δεν υπάρχει άλλος’.

Αυτός δείχνει συγκεκριμένα ποια είναι η ευθύνη του ανθρώπου προς τη γη—‘να την καλλιεργεί και να τη φροντίζει’.—Γένεσις 2:15, ΜΝΚ.

Ο Ιεχωβά θέτει το παράδειγμα. Αυτός φροντίζει τη γη. Ένας τρόπος με τον οποίο το κάνει αυτό είναι με το να ανακυκλώνει τις σπουδαίες προμήθειες της γης, τα πράγματα από τα οποία εξαρτάται όλη η ζωή στη γη. Ένα ειδικό τεύχος του περιοδικού Σαϊεντίφικ Αμέρικαν (Scientific American) είχε άρθρα για αρκετούς από αυτούς τους κύκλους, που περιλάμβαναν τον ενεργειακό κύκλο της γης, τον ενεργειακό κύκλο της βιόσφαιρας, τον κύκλο του νερού, τον κύκλο του οξυγόνου, τον κύκλο του άνθρακα, τον κύκλο του αζώτου και τους κύκλους των μετάλλων.

Η Γη—Εκπληκτική και Όμορφη

Ο πολύ γνωστός βιολόγος Λούις Τόμας, στο επιστημονικό περιοδικό Ντισκάβερ (Discover), εξύμνησε τη γη με τα εξής λόγια:

«Η απερίγραπτη έκπληξη, το πιο παράξενο κατασκεύασμα που γνωρίζουμε ως τώρα σε όλο το σύμπαν, το μεγαλύτερο από όλα τα κοσμολογικά επιστημονικά αινίγματα, που ανατρέπει όλες τις προσπάθειές μας να το κατανοήσουμε, είναι η γη. Μόλις τώρα αρχίζουμε να εκτιμούμε πόσο άγνωστη και υπέροχη είναι, πόσο δέος μας προκαλεί, πως είναι το πιο ωραίο αντικείμενο που αιωρείται γύρω από τον ήλιο, κλεισμένη μέσα στη γαλάζια όμοια με φούσκα ατμόσφαιρά της, που κατασκευάζει και αναπνέει το δικό της οξυγόνο, που τροφοδοτεί το δικό της έδαφος με το δικό της άζωτο από τον αέρα, που διαμορφώνει το δικό της καιρό στην επιφάνεια των βροχερών δασών της, που κατασκευάζει το φλοιό της από ζωντανά συστατικά: ασβεστολιθικούς βράχους, κοραλλιογενείς υφάλους, απολιθώματα από παλαιότερες μορφές ζωής που τώρα έχουν καλυφτεί από στρώματα νέας ζωής, ανάμεικτα σε όλη την υφήλιο».

Αυτές είναι λίγες μόνο από τις προμήθειες που έχει θέσει ο Ιεχωβά για να διατηρεί τη γη σε λειτουργία σαν ένα όμορφο δώρο για την ανθρωπότητα, ένα σπίτι που δημιουργήθηκε με σκοπό να διαρκεί παντοτινά για τους ανθρώπους και για ανείπωτα εκατομμύρια άλλα ζωντανά πλάσματα. Το εδάφιο Ψαλμός 104:5 λέει: «Ο θεμελιών την γην επί την βάσιν αυτής, δια να μη σαλευθή εις τον αιώνα του αιώνος». Ένας άλλος θεόπνευστος μάρτυρας πιστοποίησε επίσης τη μονιμότητα της γης: «Γενεά υπάγει, και γενεά έρχεται· η δε γη διαμένει εις τον αιώνα».—Εκκλησιαστής 1:4.

Οι αστροναύτες που βρέθηκαν σε τροχιά γύρω από τη γη περιέγραψαν με γλαφυρό τρόπο αυτή την όμορφη, εύθραυστη σφαίρα η οποία βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο, και τόνισαν πόσο αναγκαίο είναι να εκτιμήσει η ανθρωπότητα την ομορφιά της και να τη φροντίζει. Ο αστροναύτης Έντγκαρ Μίτσελ, όταν πρωτοαντίκρισε τη γη από το διάστημα, μετέδωσε στο Χιούστον: «Φαίνεται σαν ένα λαμπερό γαλάζιο και λευκό κόσμημα . . . στολισμένη με λευκά πέπλα που περιστρέφονται αργά . . . , σαν μικρό μαργαριτάρι σε μια πυκνή μαύρη θάλασσα μυστηρίου». Ο αστροναύτης Φρανκ Μπόρμαν σχολίασε: «Ζούμε σε έναν τόσο όμορφο πλανήτη. . . . Προκαλεί τρομερή απορία το γιατί δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε αυτό που έχουμε». Ένας από τους αστροναύτες που συμμετείχαν στην πτήση στη σελήνη με το διαστημόπλοιο Απόλλων 8 σχολίασε: «Όπου και αν κοιτάξαμε, σε όλο το σύμπαν, το μόνο χρώμα που είδαμε ήταν κάτω στη γη. Εκεί βλέπαμε το βαθύ γαλάζιο των θαλασσών, τα καφετιά χρώματα της γης και το λευκό των σύννεφων. . . . Ήταν το ομορφότερο πράγμα που μπορούσαμε να δούμε, σε όλο τον ουρανό. Οι άνθρωποι εδώ κάτω δεν αντιλαμβάνονται τι έχουν».

Τα γεγονότα δείχνουν ότι αυτή η δήλωση είναι αληθινή—οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται το θησαυρό που έχουν. Αντί να φροντίζουν αυτό το δώρο του Θεού, οι άνθρωποι το μολύνουν και το καταστρέφουν. Οι αστροναύτες το είδαν και αυτό. Ο Πολ Βάιτς, διοικητής της πρώτης πτήσης του διαστημικού λεωφορείου Τσάλεντζερ, είπε ότι η καταστροφή που έχει προξενήσει ο άνθρωπος στην ατμόσφαιρα της γης είναι «τρομερή» όταν τη βλέπεις από το διάστημα. «Δυστυχώς, ο κόσμος αυτός γίνεται γοργά ένας ζοφερός πλανήτης». Πρόσθεσε περαιτέρω: «Ποιο είναι το μήνυμα για εμάς; Λερώνουμε την ίδια τη φωλιά μας». Αυτή η καταστροφικότητα έχει κλιμακωθεί επικίνδυνα σε αυτές τις «τελευταίες ημέρες». Ο Ιεχωβά έχει εξαγγείλει την κρίση του εναντίον εκείνων που φθείρουν τη γη, συγκεκριμένα, ότι θα ‘καταστρέψει εκείνους που καταστρέφουν τη γη’.—Αποκάλυψη 11:18.

Μια Αχάριστη Κοινωνία, Ανάξια του Δώρου του Θεού

Η υλιστική κοινωνία έχει ποδοπατήσει τις πνευματικές αξίες για να αφήσει τη σάρκα να δρα ανενόχλητη. Οι πρακτικές κατευθυντήριες γραμμές τις οποίες έδωσε ο Ιεχωβά στους ανθρώπους για να ζουν με ευτυχία και ικανοποίηση παραμερίστηκαν από την κυριαρχία της ιδιοτελούς λατρείας τού εγώ που χαρακτηρίζει την εποχή μας.

Τα εδάφια 2 Τιμόθεο 3:1-5 περιγράφουν τέλεια τους επικίνδυνους καιρούς στους οποίους ζούμε: «Αυτό . . . να γνωρίζεις, ότι στις τελευταίες ημέρες οι καιροί θα είναι κρίσιμοι, δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους. Διότι οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, ανυπάκουοι στους γονείς, αχάριστοι, χωρίς οσιότητα, άστοργοι, αδιάλλακτοι, συκοφάντες, χωρίς εγκράτεια, άγριοι, χωρίς αγάπη για την αγαθότητα, προδότες, πεισματάρηδες, φουσκωμένοι από υπερηφάνεια, άτομα που αγαπούν τις απολαύσεις μάλλον παρά τον Θεό, που έχουν μορφή θεοσεβούς αφοσίωσης, αλλά αποδεικνύονται ψευδείς ως προς τη δύναμή της· και από αυτούς να φεύγεις μακριά».

Η εμπορικοποίηση υποθάλπει τον καταναλωτισμό, και η διαφήμιση είναι ο υπηρέτης της. Πολλές διαφημίσεις είναι κατάλληλες· πολλές είναι ακατάλληλες. Στις τελευταίες ταιριάζει η παρατήρηση του Έρικ Κλαρκ στο βιβλίο Δημιουργοί Αναγκών (The Want Makers): «Η διαφήμιση, όχι μόνο βοηθάει να πουληθούν λάθος πράγματα σε ανθρώπους που δεν είναι σε θέση να τα αγοράσουν, αλλά συχνά το κάνει αυτό και σε τιμές που είναι ακατάλληλα υψηλές». Ο Άλαν Ντέρνινγκ του περιοδικού Παγκόσμια Επιφυλακή (World Watch) λέει: «Οι διαφημιστές δεν πουλάνε προϊόντα, αλλά τρόπο ζωής, νοοτροπία και φαντασιώσεις, συνδέοντας τα εμπορεύματά τους με τους άπειρους πόθους της ψυχής». Η διαφήμιση σκοπεύει να μας κάνει να μην είμαστε ικανοποιημένοι με όσα έχουμε και να επιθυμούμε αυτά που δεν χρειαζόμαστε. Δημιουργεί μια ακόρεστη πείνα· οδηγεί σε εξασθενητική υπερκατανάλωση· γεννάει τους πολλαπλασιαζόμενους σκουπιδότοπους αποβλήτων που μολύνουν τη γη. Η ύπουλη πειστικότητά της διεισδύει ακόμη και στις κουρασμένες καρδιές εκείνων που ζουν σε απελπιστική φτώχεια. Πολλοί διαφημιστές προωθούν με επιθετικό τρόπο καταναλωτικά αγαθά που είναι γνωστό ότι σκοτώνουν ή προκαλούν αρρώστιες στους ανθρώπους.

Αυτό που έχει σημασία είναι η υπόστασή μας ενώπιον του Θεού, όπως λέει το εδάφιο Εκκλησιαστής 12:13: «Ας ακούσωμεν το τέλος της όλης υποθέσεως· φοβού τον Θεόν και φύλαττε τας εντολάς αυτού, επειδή τούτο είναι το παν [όλη η υποχρέωση, ΜΝΚ] του ανθρώπου». Όσοι το κάνουν αυτό θα αποκτήσουν τα προσόντα για ζωή στον καθαρό Παράδεισο του Ιεχωβά! Ο Ιησούς υποσχέθηκε: «Μη θαυμάζετε για αυτό, επειδή έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία θα ακούσουν τη φωνή του και θα βγουν, όσοι έκαναν καλά πράγματα σε ανάσταση ζωής, όσοι έπραξαν απαίσια πράγματα σε ανάσταση κρίσης».—Ιωάννης 5:28, 29.

Όταν θα Εκτιμούν το Δώρο του Θεού

Τι απίστευτα υπέροχη γη θα είναι αυτή! Ο Ιεχωβά μάς έχει δώσει την εξής συγκλονιστική περιγραφή της: «Είδα [εγώ ο Ιωάννης] νέο ουρανό και νέα γη· διότι ο προηγούμενος ουρανός και η προηγούμενη γη είχαν παρέλθει, και η θάλασσα δεν υπάρχει πια. [Ο Θεός] θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει».—Αποκάλυψη 21:1, 4.

Επίσης δεν θα υπάρχουν πια πράγματα του παρελθόντος, όπως σκουπιδότοποι, τοξικά απόβλητα καθώς και εκείνοι που ξεφορτώνονται τα απορρίμματά τους πετώντας τα σε άλλους. Τότε, οι μόνοι άνθρωποι που θα ζουν στη γη θα είναι εκείνοι που αγαπούν τον πλησίον τους όπως τον εαυτό τους, που αινούν τον Ιεχωβά για το δώρο της γης, και που χαίρονται να τη φροντίζουν και να τη διατηρούν σε παραδεισιακή κατάσταση.—Ματθαίος 22:37, 38· 2 Πέτρου 3:13.

[Πλαίσιο στη σελίδα 11]

Η Ματαιότητα του Υλισμού

Ο Ιησούς ανέφερε μια σκληρή αλήθεια όταν προειδοποίησε: «Να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά και να φυλάγεστε από κάθε είδους πλεονεξία, επειδή, ακόμη και όταν έχει κανείς αφθονία, η ζωή του δεν είναι αποτέλεσμα των πραγμάτων που έχει στην κατοχή του». (Λουκάς 12:15) Αυτό που μετράει δεν είναι το τι έχουμε· εκείνο που έχει σημασία είναι το τι είμαστε. Είναι τόσο εύκολο να παγιδευτούμε στον κυκεώνα της ζωής—την απόκτηση χρημάτων, τη συσσώρευση πραγμάτων, τον πυρετώδη ρυθμό για να αρπάξουμε όλες τις απολαύσεις που ποθεί η σάρκα—και να νομίζουμε ότι ζούμε τη ζωή στο πλήρες, ότι δεν χάνουμε τίποτα, όταν ίσως χάνουμε το καλύτερο που έχει να προσφέρει η ζωή.

Μόνο όταν νιώθουμε τη ζωή να φεύγει συνειδητοποιούμε τι έχουμε χάσει. Συνειδητοποιούμε την αλήθεια των όσων λέει η Αγία Γραφή: Η ζωή είναι πολύ σύντομη—ομίχλη που εξαφανίζεται, λίγος καπνός, μια πνοή, μια περαστική σκιά, πράσινο χόρτο που μαραίνεται, λουλούδι που ξεραίνεται. Πού πήγε; Τι κάναμε; Γιατί ήμασταν εδώ; Είναι αυτό το παν που υπάρχει; Είναι απλώς ματαιότητα ματαιοτήτων, κυνήγι του ανέμου;—Ιώβ 14:2· Ψαλμός 102:3, 11· 103:15, 16· 144:4, ΜΝΚ· Ησαΐας 40:7· Ιακώβου 4:14.

Κάποιος άντρας στο νοσοκομείο, ετοιμοθάνατος, κοιτάζει από ένα παράθυρο και βλέπει μια λοφοπλαγιά λουσμένη στο ζεστό φως του ήλιου, το γρασίδι και τα αγριόχορτα, λίγα λουλουδάκια που αντιστέκονται στον άνεμο, ένα σπουργίτι που σκαλίζει το χώμα για λίγους σπόρους—όχι και πολύ σπουδαία σκηνή για να συγκινήσει κάποιον. Αλλά για τον ετοιμοθάνατο, είναι όμορφη. Μια λυπηρή νοσταλγία τον συνεπαίρνει, τον κάνει να σκεφτεί τις απλές χαρές που του λείπουν, τα μικρά πράγματα που σημαίνουν τόσο πολλά. Πέρασαν όλα τόσο γρήγορα!

Οι Ελληνικές Γραφές λένε καθαρά: «Δεν φέραμε τίποτα στον κόσμο ούτε και μπορούμε να πάρουμε μαζί μας τίποτα. Έτσι λοιπόν, έχοντας διατροφή και σκεπάσματα, θα είμαστε ικανοποιημένοι με αυτά». (1 Τιμόθεο 6:7, 8) Οι Εβραϊκές Γραφές λένε ακόμη πιο ξεκάθαρα: «Καθώς εξήλθεν εκ της κοιλίας της μητρός αυτού, γυμνός θέλει επιστρέψει, υπάγων καθώς ήλθε· και δεν θέλει βαστάζει ουδέν εκ του κόπου αυτού, δια να έχη εν τη χειρί αυτού».—Εκκλησιαστής 5:15.

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 8]

NASA photo