Παραδείγματος χάρη, στο εδάφιο Ιώβ 37:18 ο Ελιού ρωτάει σχετικά με τον Θεό: «Μπορείς να σφυρηλατήσεις [ταρκία‛] μαζί του τους αιθέρες για να είναι συμπαγείς σαν χυτός καθρέφτης;» Το ότι δεν εννοείται η κατά γράμμα σφυρηλάτηση κάποιου στερεού ουράνιου θόλου καταδεικνύεται από το γεγονός ότι εδώ η λέξη «αιθέρες» προέρχεται από μια λέξη (σάχακ) που αποδίδεται επίσης «λεπτό στρώμα σκόνης» ή «σύννεφα» (Ησ 40:15· Ψλ 18:11), δεδομένης δε της νεφελοειδούς σύστασης αυτού που “σφυρηλατείται”, είναι σαφές ότι ο Βιβλικός συγγραφέας παραβάλλει μόνο μεταφορικά τους αιθέρες με μεταλλικό καθρέφτη του οποίου η γυαλισμένη όψη δημιουργεί δυνατή αντανάκλαση.—Παράβαλε Δα 12:3.

Το γεγονός ότι οι Εβραίοι συγγραφείς της Αγίας Γραφής δεν θεωρούσαν ότι ο ουρανός είχε κατασκευαστεί αρχικά από γυαλισμένο μέταλλο αποδεικνύεται από την προειδοποίηση που δόθηκε μέσω του Μωυσή στον Ισραήλ, σύμφωνα με την οποία αν αυτοί παρήκουαν τον Θεό: «Οι ουρανοί σου, που είναι πάνω από το κεφάλι σου, θα γίνουν χαλκός, και η γη, που είναι από κάτω σου, σίδερο»—μια μεταφορική περιγραφή των επιπτώσεων που θα είχε η έντονη ζέστη και η σοβαρή ξηρασία στον ουρανό και στη γη του Ισραήλ.—Δευ 28:23, 24.

Παρόμοια, είναι φανερό ότι οι αρχαίοι Εβραίοι δεν είχαν την ειδωλολατρική αντίληψη ότι υπήρχαν κατά γράμμα «παράθυρα» στο θόλο του ουρανού μέσα από τα οποία έπεφτε η βροχή στη γη. Με μεγάλη ακρίβεια και επιστημονικό τρόπο, ο συγγραφέας του βιβλίου του Ιώβ παρουσιάζει τον Ελιού να περιγράφει τη διαδικασία με την οποία σχηματίζονται τα σύννεφα της βροχής, δηλώνοντας στα εδάφια Ιώβ 36:27, 28: «Διότι αυτός ανασύρει τις σταγόνες του νερού· διυλίζονται ως βροχή για την ομίχλη του, ώστε τα σύννεφα [σεχακίμ] σταλάζουν, στάζουν άφθονα πάνω στους ανθρώπους».