Μέγεθος και Ένταση

Η σφοδρότητα ενός σεισμού μπορεί να υπολογιστεί από το μέγεθός του ή από την έντασή του. Τη δεκαετία του 1930, ο Τσαρλς Ρίχτερ επινόησε μια κλίμακα για τον υπολογισμό του μεγέθους των σεισμών. Καθώς ο αριθμός των σεισμογραφικών σταθμών αυξανόταν, επινοήθηκαν νέες κλίμακες με βάση την ιδέα του Ρίχτερ. Το λεγόμενο μέγεθος ροπής, λόγου χάρη, υπολογίζει την ενέργεια που απελευθερώνεται στην εστία του σεισμού.

Ασφαλώς, αυτές οι κλίμακες δεν αποκαλύπτουν πάντα την έκταση των ζημιών που προκαλεί ένας σεισμός. Σκεφτείτε το σεισμό που έγινε στη βόρεια Βολιβία τον Ιούνιο του 1994, μεγέθους 8,2 βαθμών, ο οποίος αναφέρθηκε ότι σκότωσε μόνο πέντε ανθρώπους. Ωστόσο, ο σεισμός που έγινε το 1976 στην Τανγκ-σαν της Κίνας​—με μικρότερο μέγεθος, 8 βαθμούς—​προκάλεσε εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους!

Σε αντίθεση με το μέγεθος, η καταγραφή της έντασης δείχνει τις επιπτώσεις που έχει ένας σεισμός στους ανθρώπους, στα κτίρια και στο περιβάλλον. Πρόκειται για έναν πιο περιγραφικό υπολογισμό της σφοδρότητας ενός σεισμού από την ανθρώπινη σκοπιά. Εξάλλου, οι δονήσεις αυτές καθαυτές συνήθως δεν βλάπτουν τους ανθρώπους. Απεναντίας, οι τοίχοι που καταρρέουν, οι σπασμένοι αγωγοί αερίου και τα κομμένα καλώδια, τα αντικείμενα που πέφτουν, και άλλα παρόμοια, είναι αυτά που προκαλούν τους περισσότερους τραυματισμούς και θανάτους.