Αξιομνημόνευτα Γεγονότα στη Γερμανία

Τα συνταρακτικά γεγονότα του 1989 στη Λ. Δ. (Λαοκρατική Δημοκρατία) της Γερμανίας κατέληξαν στην πτώση ενός φαινομενικά ακατανίκητου καθεστώτος. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έλαβαν νομική υπόσταση στις 14 Μαρτίου 1990 και έτσι τερματίστηκε η 40χρονη απαγόρευση που είχε επιβληθεί στις δραστηριότητές τους. Πόσο συγκινήθηκαν οι αδελφοί! Ακόμη και άτομα που δεν είναι Μάρτυρες ανταποκρίθηκαν θετικά στην νομική αναγνώριση. «Καλά νέα!» έγραψε ένας αναγνώστης σε κάποια εφημερίδα του Βερολίνου. «Αν και είμαι ανένταχτος από θρησκευτικής πλευράς, νιώθω βαθιά συγκινημένος».

Αφού έλαβαν νομική υπόσταση, οι αδελφοί μπορούσαν να εισαγάγουν ελεύθερα τα έντυπα της Εταιρίας Σκοπιά στη Λ. Δ. της Γερμανίας. Φανταστείτε τον αναβρασμό που υπήρχε στο τμήμα της Γερμανίας στο Ζέλτερς, στο δυτικό μέρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας! Στις 30 Μαρτίου 1990 φορτώθηκε μια νταλίκα με 25 τόνους έντυπα, και όλα αυτά προορίζονταν για τη Λ. Δ. της Γερμανίας. Ο Μίλτον Τζ. Χένσελ και ο Θεοντόρ Τζάρας, μέλη του Κυβερνώντος Σώματος, ήταν παρόντες για να παραστούν μάρτυρες του ιστορικού γεγονότος.

Ακολούθησαν κι άλλες αποστολές. Η εξαγωγή άλλων 250 τόνων, περιλαμβανομένων και 115.000 Αγίων Γραφών, προς τη Λ. Δ. της Γερμανίας, στη διάρκεια των επόμενων δυο μηνών, σχεδόν εξάντλησε τα αποθέματα εντύπων που υπήρχαν στο Ζέλτερς. Και αρχίζοντας με τη Σκοπιά 1 Μαΐου και το Ξύπνα! 8 Μαΐου, οι Μάρτυρες στη Λ. Δ. της Γερμανίας λαβαίνουν όσα αντίτυπα χρειάζονται. Όμως τι θα έκαναν οι αδελφοί μας από την ανατολική Γερμανία με όλα αυτά τα έντυπα;

Ελευθερία για να Κάνουν Ποιο Πράγμα;

«Μήπως θα αναμιχθείτε στην πολιτική;» ρώτησε ένας δημοσιογράφος τον αδελφό Χέλμουτ Μάρτιν, συντονιστή του έργου στη Λ. Δ. της Γερμανίας. Ήταν εύλογη η ερώτηση, αφού πολλοί κληρικοί βρίσκονται στο προσκήνιο της πολιτικής ανασυγκρότησης. «Όχι», απάντησε εκείνος, «δεν είναι αυτός ο σκοπός της θρησκείας μας. Ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του έναν Γραφικό διορισμό, και εμείς πιστεύουμε ότι αυτό είναι το κύριο έργο που έχουμε να κάνουμε». Ναι, οι αδελφοί στη Λ. Δ. της Γερμανίας περίμεναν με ανυπομονησία να λάβουν βιβλία και περιοδικά για να τα χρησιμοποιήσουν στο «κύριο έργο» του κηρύγματος των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού.—Ματθ. 24:14.

Η πρώτη αποστολή στάλθηκε στο Μπάουτσεν, κοντά στη Δρέσδη. Εκεί, είχε οργανωθεί μια ομάδα διανομής για να τακτοποιήσει τα έντυπα και να τα προετοιμάσει για μεταφορά στις εκκλησίες. Διάφοροι αδελφοί και αδελφές δούλευαν βάρδιες, ακόμη και μετά την κοσμική τους εργασία, ώστε να φτάσουν τα βιβλία και τα περιοδικά στα χέρια των αδελφών χωρίς καθυστέρηση. Για μερικούς, αυτή ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Από ποια πλευρά;

Στη διάρκεια της απαγόρευσης, ορισμένα άτομα είχαν προθυμοποιηθεί να μεταφέρουν έντυπα μέσω των συνόρων της Λ. Δ. της Γερμανίας. Ο καθένας απ’ αυτούς αντιμετώπισε μεγάλους κινδύνους προκειμένου να υπηρετήσει τους άλλους πνευματικά. Ένας απ’ αυτούς τους αδελφούς βρισκόταν τώρα στην ομάδα διανομής στο Μπάουτσεν και υπηρετούσε τους αδελφούς του κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες. Δάκρυσε καθώς στεκόταν εκεί και τον επισκίαζαν τόνοι ολόκληροι από το ίδιο είδος εντύπων που κάποτε μετέφερε εκείνος σελίδα-σελίδα. Άλλοι θυμούνταν τη σφοδρή εναντίωση που υπέστησαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η φυλακή του Μπάουτσεν, όπου είχαν κρατηθεί πολλά άτομα, φαινόταν από το κτίριο στο οποίο οι αδελφοί μοίραζαν τώρα ελεύθερα τα Χριστιανικά έντυπα.

Οι Πρώτες Δημόσιες Ομιλίες

Τον Απρίλιο του 1990 σημειώθηκε άλλος ένας σταθμός στην ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Λ. Δ. της Γερμανίας—η πρώτη δημόσια ομιλία από τότε που τέθηκε το έργο υπό απαγόρευση, εδώ και 40 χρόνια. Νοίκιασαν μια αίθουσα στο Μπάουτσεν και τη διακόσμησαν στο ύψος της περίστασης. Κύλησαν πολλά δάκρυα χαράς καθώς συγκεντρώνονταν τα πλήθη των αδελφών. Μερικοί συναντιούνταν για πρώτη φορά τώρα, έπειτα από πολλά χρόνια, άλλοι για πρώτη φορά, μολονότι ζούσαν στην ίδια πόλη. Ναι, η ελευθερία έφερε πολλές αλλαγές. Μέχρι τότε, οι συναθροίσεις γίνονταν σε ομίλους 10 ως 12 ατόμων που χρησιμοποιούσαν τρία αντίτυπα ενός συνεπτυγμένου περιοδικού Σκοπιά. Τώρα, ο καθένας από τους 238 Μάρτυρες που ήταν παρόντες είχε το προσωπικό του αντίτυπο, και μάλιστα πολύχρωμο!

Οι αδελφοί μας σε όλα τα μέρη της Γερμανίας είναι ευγνώμονες στον Ιεχωβά που μπορούν να κάνουν το έργο κηρύγματος με μεγαλύτερη ελευθερία. Ο πρόσθετος φόρτος εργασίας στο Μπάουτσεν και αλλού θεωρείται ως χαρωπή επέκταση του έργου της Βασιλείας. Στο Ζέλτερς χρειάζεται να γίνουν υπερωρίες για να ανταποκριθούν οι αδελφοί στις απαιτήσεις των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Ένα μέλος της οικογένειας Μπέθελ έκανε το εξής σχόλιο: «Συγκινούμαστε ιδιαίτερα κάθε φορά που αυξάνεται η παραγωγή μας. Είναι συναρπαστικό το ότι μπορούμε να έχουμε κάποια συμμετοχή σ’ αυτά που συμβαίνουν».

Ιστορικές Συνελεύσεις

Όταν καταργήθηκε ο έλεγχος στα σύνορα της Ανατολικής (Λ. Δ. της Γερμανίας) και της Δυτικής Γερμανίας την 1η Ιουλίου 1990, μια επικεφαλίδα γερμανικής εφημερίδας έλεγε: «Τα όσα συνέβησαν στα σύνορα την Κυριακή είναι ακατάληπτα για το ανθρώπινο μάτι και το νου». Περίπου 30.000 Μάρτυρες του Ιεχωβά από την Ανατολική Γερμανία ένιωθαν το ίδιο καθώς παρακολουθούσαν τη διεθνή συνέλευση «Καθαρή Γλώσσα» στο Στάδιο Ολύμπια του Δυτικού Βερολίνου από τις 24 ως 27 Ιουλίου. Περίπου 45.000 αντιπρόσωποι από 64 χώρες, συμπεριλαμβανομένων και εφτά μελών του Κυβερνώντος Σώματος, είδαν να γράφεται θεοκρατική ιστορία.

Ένας Ανατολικογερμανός Μάρτυρας παρατήρησε: «Μετά την άρση της απαγόρευσης, απολαύσαμε ένα πλούσιο συμπόσιο ενότητας, αγάπης και αρμονίας. Αυτό αποδεικνύει ότι άξιζε που παραμείναμε δραστήριοι, παρά την απαγόρευση, τα 40 αυτά χρόνια».

Η συνέλευση οργανώθηκε ιδιαίτερα προς όφελος των αδελφών από την Ανατολική Γερμανία, και εκείνοι δέχτηκαν την πρόσκληση με λαχτάρα και ανυπομονησία. Οι Μάρτυρες από τη Δρέσδη φύτεψαν 16.000 λουλούδια, τα οποία άνθισαν ακριβώς πάνω στην ώρα και στόλισαν τις δυο εξέδρες που υπήρχαν στη συνέλευση, μια και το πρόγραμμα διεξάχθηκε στη γερμανική και στην αγγλική.

Οι αρμόδιες αρχές στην Ανατολική Γερμανία έβαλαν 13 ειδικά τρένα τα οποία μετέφεραν 9.500 Μάρτυρες στη συνέλευση του Βερολίνου και σε κάθε σιδηροδρομικό σταθμό του Ανατολικού Βερολίνου καλωσόριζαν τους αντιπροσώπους από τα μεγάφωνα. Επίσης, οι εκκλησίες νοίκιασαν 200 πούλμαν. Βρέθηκαν καταλύματα για όλους τους επισκέπτες χάρη στη φιλοξενία των αδελφών, στην επιμέλεια που έδειξαν για να βρουν καταλύματα σε ιδιωτικά σπίτια και στην καλοσύνη που εκδήλωσαν οι αρμόδιες αρχές στο ανατολικό και στο δυτικό Βερολίνο διαθέτοντας διάφορες σχολικές αίθουσες.

Ένας αντιπρόσωπος από τη Δυτική Γερμανία παρατήρησε: «Μας έδειξαν μεγάλη θέρμη και φιλοξενία οι Ανατολικογερμανοί αδελφοί μας. Ο οικοδεσπότης μας βρήκε χώρο για να φιλοξενήσει 22 ενήλικες και 6 παιδιά, μετατρέποντας το σπίτι του σε μικρό ξενώνα. Βρήκε επίσης καταλύματα και για άλλα άτομα, σε γειτονικά σπίτια». Ένα ζευγάρι στο Ανατολικό Βερολίνο, το οποίο είχε ένα διαμέρισμα δυο δωματίων και τέσσερις σκηνές στην αυλή, φιλοξένησε 26 επισκέπτες πριν και κατά τη διάρκεια της συνέλευσης.

Γιατί ήταν η συνέλευση κάτι το ξεχωριστό για τους Ανατολικογερμανούς Μάρτυρες; Για πολλούς, αυτή ήταν η πρώτη ευκαιρία που τους δινόταν για να παραβρεθούν σε συνέλευση με την ίδια τους την εκκλησία. Άλλοι εντυπωσιάστηκαν από την ομαδική υμνολογία των ύμνων της Βασιλείας, κι άλλοι χάρηκαν ιδιαίτερα που μπόρεσαν να ξανασμίξουν με παλιούς φίλους. Οι αδελφοί δέχτηκαν με μεγάλη ευγνωμοσύνη την πνευματική τροφή που παρασχέθηκε και τα νέα έντυπα που κυκλοφόρησαν.

Εκδηλώθηκε, επίσης, μεγάλη εκτίμηση για τις ομιλίες που εκφώνησαν διάφοροι Ανατολικογερμανοί πρεσβύτεροι, οι οποίοι είχαν υπηρετήσει με θάρρος τους αδελφούς τους επί πολλά χρόνια. Ένας Μάρτυρας αφηγήθηκε: «Όταν ανέβηκε στο βήμα ο πρώτος αδελφός από την Ανατολική Γερμανία για να παρουσιάσει την εξέταση του εδαφίου της ημέρας—αυτό με έκανε να νιώσω ένα συναίσθημα που δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια, επειδή γνώριζα τι ευθύνες είχε αναλάβει στα χρόνια της απαγόρευσης».

Μετά την ομιλία βαφτίσματος, οι 1.018 υποψήφιοι προετοίμασαν το έδαφος γι’ αυτό που κάποιος ονόμασε «το αποκορύφωμα της χαράς». Επί 19 λεπτά ακούγονταν ασταμάτητα χειροκροτήματα στο στάδιο καθώς οι υποψήφιοι για βάφτισμα, οι οποίοι χαιρετούσαν προς τις κερκίδες, οδηγούνταν προς τα έξω. Πολλοί παραβρισκόμενοι δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυα χαράς και συγκίνησης. «Μέχρι τώρα, βλέπαμε τέτοια πράγματα μόνο στα έντυπά μας ή σε ομιλίες με σλάιντς», σχολίασε ένας Μάρτυρας. Άλλοι Ανατολικογερμανοί αδελφοί θυμούνταν το δικό τους βάφτισμα που είχε γίνει σε μπανιέρα, τότε που το έργο ήταν υπό απαγόρευση.

Η αγάπη και το θαυμάσιο πνεύμα έγιναν αντιληπτά και πέρα από το στάδιο, από άτομα που δεν ήταν Μάρτυρες. Κάποιος αξιωματούχος από το Γραφείο Συγκοινωνιών στο Δυτικό Βερολίνο είπε: «Ασχολούμαι με δημόσιες συγκεντρώσεις εδώ και 20 χρόνια, αλλά ποτέ μου δεν έχω δει τέτοια ευγένεια, τέτοιο ενδιαφέρον και τέτοια αυτοσυγκράτηση». Ένας ελεγκτής δημοσίων μέσων μεταφοράς πρόσθεσε: «Μακάρι να είχαμε πάντοτε τέτοιους ευχάριστους επιβάτες. Να ξανάρθετε σύντομα!»

Στην τελική ομιλία, ο αδελφός Μ. Τζ. Χένσελ ευχαρίστησε, όχι μόνο την τροχαία του Δυτικού Βερολίνου, αλλά και την τροχαία του Ανατολικού Βερολίνου για τις υπηρεσίες τους. Για πολλούς που θυμούνταν την κατάσταση που επικρατούσε στη διάρκεια της απαγόρευσης, αυτή η χειρονομία ήταν απίστευτη. Ένας αδελφός από τη Δρέσδη συνόψισε τα αισθήματα των αντιπροσώπων από την Ανατολική Γερμανία: «Το γεγονός ήταν τόσο υπέροχο που έφτασα στο σημείο να αναρωτιέμαι αν ήταν αλήθεια ή αν ήταν απλώς ένα όνειρο. Ήταν μια μικρή πρόγευση του νέου κόσμου».

Και Άλλες Ειδικές Συνελεύσεις στην Ανατολική Ευρώπη

Στις 2 ως 5 Αυγούστου, συγκεντρώθηκαν περίπου 22.000 άτομα στη Βουδαπέστη και σε τρεις άλλες πόλεις της Ουγγαρίας. Έπειτα από μια εβδομάδα, στις 9-12 Αυγούστου, διεξάχθηκε μια εθνική συνέλευση στην Πράγα της Τσεχοσλοβακίας με 23.876 παρόντες. Τις ίδιες ημερομηνίες, παρουσιάστηκε το πρόγραμμα της συνέλευσης στη ρωσική και στην πολωνική, στο μεγαλύτερο στάδιο της Βαρσοβίας, και σ’ αυτή τη συνέλευση παραβρέθηκαν πάνω από 35.000 άτομα, συμπεριλαμβανομένων και 17.000 και πλέον αντιπροσώπων από τη Σοβιετική Ένωση. Αυτό ήταν ένα ιστορικό γεγονός για τους Μάρτυρες από τη Σοβιετική Ένωση—ολόκληρο το πρόγραμμα διεξάχθηκε στη ρωσική γλώσσα. Ποτέ πριν δεν είχε ξαναγίνει αυτό. Οι αδελφοί δοκίμασαν επίσης μια ευχάριστη έκπληξη όταν πήραν το βιβλιάριο με το πρόγραμμα της συνέλευσης, το οποίο περιελάμβανε 73 ύμνους της Βασιλείας στη γλώσσα τους, συμπεριλαμβανομένων και όλων των ύμνων που θα έψελναν στη συνέλευση. Τι ευκαιρία ήταν αυτή για να ψάλλουν αίνους στον Ιεχωβά! Επιπρόσθετα, έγιναν άλλες δέκα συνελεύσεις στην Πολωνία στη διάρκεια του Ιουλίου και του Αυγούστου, και το σύνολο των παρόντων ανήλθε στα 152.460 άτομα.

Για πρώτη φορά εδώ και 40 χρόνια, έγιναν συνελεύσεις περιφερείας για τους Μάρτυρες της Ρουμανίας. Χρησιμοποιήθηκαν οι πόλεις Μπρασόβ και Κλουζ-Νάποκα, και οι παραβρισκόμενοι υπολογίζεται ότι έφτασαν τα 36.000 άτομα. Ο αριθμός των ατόμων που βαφτίστηκαν στις συνελεύσεις οι οποίες έγιναν στο Βερολίνο και σε πόλεις της Ανατολικής Ευρώπης ανήλθε στα 10.481 άτομα.

Και για πρώτη φορά στην ιστορία, οι Μάρτυρες από τη Βουλγαρία απόλαυσαν μια ολόκληρη συνέλευση περιφερείας στη δική τους γλώσσα. Αυτοί ήταν ανάμεσα στα 6.537 άτομα που συγκεντρώθηκαν στη Θεσσαλονίκη στις 23-26 Αυγούστου 1990. Άκουσαν τέσσερις ομιλίες που εκφωνήθηκαν από Βούλγαρους αδελφούς. Το υπόλοιπο πρόγραμμα μεταφράστηκε από την ελληνική στην βουλγαρική. Και κάτι άλλο που έγινε για πρώτη φορά: Στη Γιουγκοσλαβία διεξάχθηκαν συνελεύσεις περιφερείας σε καθεμιά από τις έξι πολιτείες της. Εκθέσεις σχετικά με τις συνελεύσεις δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες, ακούστηκαν στο ραδιόφωνο και παρουσιάστηκαν στην τηλεόραση.

Σε πολλά μέρη του κόσμου, τα φυλετικά προβλήματα χωρίζουν ανθρώπους που ζουν ακόμη και μέσα στην ίδια χώρα. Με τις ειρηνικές διεθνείς συνάξεις τους, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποδεικνύουν ότι μπορούν και να ζουν και να εργάζονται μαζί με ενότητα, άσχετα με την καταγωγή τους. Γι’ αυτό, ‘ο Θεός τούς φέρνει συνεχώς την αύξηση’.—1 Κορ. 3:6, ΜΝΚ.

[Εικόνες στη σελίδα 19]

30 Μαρτίου 1990· η πρώτη αποστολή εντύπων προς τη Λ. Δ. της Γερμανίας

Ύστερα από 40χρονη απαγόρευση, οι Μάρτυρες στο Μπάουτσεν έχουν τα προσωπικά τους αντίτυπα της «Σκοπιάς»

[Εικόνες στη σελίδα 20]

Το Στάδιο Ολύμπια στο Βερολίνο

Ανατολικογερμανοί Μάρτυρες φύτεψαν 16.000 λουλούδια για να στολίσουν τη συνέλευση

Αδελφοί που ήταν κάποτε σε φυλακές στη Λ. Δ. της Γερμανίας συναντιούνται στη συνέλευση

[Εικόνες στη σελίδα 21]

Στη Συνέλευση «Καθαρή Γλώσσα» που έγινε στο Βερολίνο στις 24-27 Ιουλίου 1990, για πρώτη φορά σε 40 χρόνια, οι Μάρτυρες από την Ανατολική Γερμανία μπόρεσαν να συναχθούν ελεύθερα. Το σύνολο των παραβρισκομένων ήταν 44.532

Οι ομιλητές από την Ανατολική Γερμανία είχαν πολλές ομιλίες στο πρόγραμμα της συνέλευσης

[Εικόνες στη σελίδα 22]

Όλοι οι αντιπρόσωποι από την Ανατολική Γερμανία έλαβαν δωρεάν αντίτυπα των νέων εκδόσεων: «Πώς Μπορεί το Αίμα να Σώσει τη Ζωή Σας;» και «Ο Άνθρωπος σε Αναζήτηση του Θεού»