• ‘Ζητάτε Πρώτα τη Βασιλεία’—Ο Οικογενειακός μας Στόχος
    Η Σκοπιά—1986 | 1 Απριλίου

    • Το Εκουαντόρ και ο Ιεραποστολικός Αγρός

      Η ζωή του ιεραποστόλου στο Εκουαντόρ ήταν μια πρόκληση. Παρά το δύσκολο κλίμα και τις διαφορετικές συνήθειες, είδαμε να συρρέουν πολλοί νέοι αδελφοί και αδελφές. Αλλά αυτό δεν ήταν εύκολο. Για παράδειγμα, δεν είχαμε λεφτά για να οργανώσουμε την πρώτη συνέλευση περιοχής στο Γκουαγιαγκουίλ. Έτσι εμείς οι ιεραπόστολοι βγήκαμε στο έργο κηρύγματος και συγκεντρώσαμε σε κοινό ταμείο όλες τις συνεισφορές που λάβαμε για τα έντυπα που δώσαμε. Αυτό μας έδωσε αρκετά χρήματα για να καλύψουμε τα έξοδα εκείνης της συνέλευσης.

      Το 1959 είχα μια πολύ χαρούμενη αλλαγή στο διορισμό στο Λα Λιμπερτάτ, όπου ήδη ζούσε εκεί η ιεραπόστολος Φράνσις Κερ. Αυτή είχε αποκτήσει το σκαπανικό πνεύμα από τη μητέρα της η οποία ήταν σκαπάνισσα από το 1919. Η Φράνσις και εγώ γνωριστήκαμε για λίγο διάστημα και το 1959 παντρευτήκαμε.

      Δεν υπήρχαν Μάρτυρες στο Λα Λιμπερτάτ όταν έφτασαν εκεί οι πρώτοι ιεραπόστολοι, αλλά σ’ εκείνο το μέρος υπάρχουν τώρα τρεις ακμάζουσες εκκλησίες. Τα πράγματα εξελίχθηκαν γρήγορα, και είχαμε πολλούς διαφορετικούς διορισμούς όπως στο Κουίτο, στο Αμπάτο, και στο Μάντα. Στη διάρκεια εκείνης της περιόδου είχαμε το προνόμιο να βοηθήσουμε 147 νέα άτομα να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά, και συμβάλαμε στην ενίσχυση πολλών ακόμη.

      Αρρώστια και Επιστροφή στην Αγγλία

      Μετά από 20 χρόνια υπηρεσίας εκεί, το Εκουαντόρ είχε πραγματικά γίνει η πατρίδα μας, αλλά το 1971 λυπημένοι ξαναγυρίσαμε στην Αγγλία επειδή η Φράνσις χρειάστηκε ειδικευμένη ιατρική θεραπεία.

  • ‘Ζητάτε Πρώτα τη Βασιλεία’—Ο Οικογενειακός μας Στόχος
    Η Σκοπιά—1986 | 1 Απριλίου

    • Δίνοντας Μαρτυρία στα Σχολεία

      Πάντα είχαμε την επιθυμία να ξαναγυρίσουμε στο Εκουαντόρ, και όταν η Φράνσις αποκαταστάθηκε πλήρως στην υγεία της, μπορέσαμε να ξαναγυρίσουμε το 1977. Τι χαρά ήταν αυτό για μας! Ο πρώτος μας διορισμός ήταν το Σάντο Ντομίνγκο ντε Λος Κολοράντος. Ενόσω ήμαστε εκεί, αρχίσαμε να εξερευνούμε έναν άλλο τομέα δράσης. Ένα πρωί καθώς κηρύτταμε από σπίτι σε σπίτι, διαπιστώσαμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ήταν σπίτι τους. Αλλά υπήρχαν τρία σχολεία στην περιοχή όπου θα μπορούσε να γίνει μεγάλη δράση—γιατί να μην τα επισκεφθούμε; Προσευχηθήκαμε για το ζήτημα αυτό και μετά πήγαμε στους δασκάλους με τις δυο εκδόσεις Η Νεότης Σας—Επωφεληθήτε Απ’ Αυτήν και Προήλθε ο Άνθρωπος από Εξέλιξη ή από Δημιουργία; Τα αποτελέσματα ήταν θαυμάσια!

      Διαπιστώσαμε ότι τόσο οι δάσκαλοι όσο και οι μαθητές ήταν προθυμότατοι να μελετήσουν αυτά τα δυο βιβλία. Ένας καθηγητής γυμνασίου, που ήταν Καθολικός ιερέας, ζήτησε εκατό αντίτυπα από κάθε ένα βιβλίο για να βεβαιωθεί ότι κάθε σπουδαστής και από τις τρεις τάξεις είχε το δικό του προσωπικό αντίτυπο. Σε ένα άλλο γυμνάσιο, ο διευθυντής είχε διαβάσει και τα δυο βιβλία και ήθελε να τα διαβάσουν και οι μαθητές επίσης. Υπήρχαν παραπάνω από 3.000, και έτσι χρειάστηκε να πάμε τρεις φορές για να τους πλησιάσουμε όλους στις τάξεις τους. Εκεί διαθέσαμε παραπάνω από χίλια βιβλία!

      Σε ένα άλλο Καθολικό σχολείο, ο γυμνασιάρχης, που ήταν ιερέας από την Ισπανία, είχε διαβάσει το βιβλίο Εξέλιξη με εκτίμηση, και έτσι μας έδωσε την άδεια να επισκεφθούμε κάθε τάξη και να δώσουμε μια σύντομη ομιλία. Διαθέσαμε κάθε έκδοση που είχαμε στους μαθητές, και έπρεπε να ξαναπάμε με άλλα έντυπα. Μετά μάθαμε ότι ζητήθηκε από τους μαθητές να κάνουν έρευνα από το βιβλίο Νεότης στο κεφάλαιο που σχετιζόταν με τα ναρκωτικά. Προφανώς τα ναρκωτικά ήταν ένα αυξανόμενο πρόβλημα σ’ εκείνο το σχολείο. Δώσαμε παραπάνω από 400 βιβλία σ’ εκείνη την περίπτωση.

      Ο επόμενος διορισμός μας ήταν η πόλη του Αμπάτο, που περιβάλλεται από χιονοσκέπαστα βουνά. Και εδώ πάλι, με καλά αποτελέσματα μπορέσαμε να επισκεφθούμε ένα Καθολικό εκπαιδευτικό κολέγιο, καθώς επίσης και αρκετά άλλα σχολεία της περιοχής. Σε ένα, επισκεφθήκαμε κάθε τάξη και αφήσαμε 438 βιβλία Νεότης. Μερικοί από τους δασκάλους ενθουσιάστηκαν τόσο με το βιβλίο ώστε μίλησαν περισσότερο για το θέμα απ’ ότι εμείς και διάβασαν στους μαθητές όλα τα θέματα των κεφαλαίων. Είπαν στους μαθητές ότι έπρεπε πραγματικά να πάρουν ένα αντίτυπο, αντί να αγοράζουν άχρηστα βιβλία.

      Αναπολώντας το παρελθόν, είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε σε χιλιάδες μαθητές και εκατοντάδες δασκάλους, διανέμοντας σ’ αυτούς παραπάνω από 11.000 βοηθήματα μελέτης της Βίβλου. Μερικοί απ’ αυτούς ζούσαν σε αδιάβατες περιοχές της ζούγκλας όπου δεν μπορούσε να πάει εκεί αυτοκίνητο. Ναι, υπάρχει ακόμη πολύ έργο που πρέπει να γίνει στο Εκουαντόρ.