• Αποστασία—Η Οδός Προς τον Θεό Κλείνει
    Ο Άνθρωπος σε Αναζήτηση του Θεού

    • 27. (α) Τι έκανε ο Κωνσταντίνος προσπαθώντας να τακτοποιήσει την αντιλογία γύρω από τη φύση του Ιησού; (β) Πόσο αντιπροσωπευτική της εκκλησίας ήταν η Σύνοδος της Νίκαιας; (γ) Μήπως το Σύμβολο της Νίκαιας τακτοποίησε τη διαμάχη σχετικά με την αναπτυσσόμενη δοξασία της Τριάδας;

      27 Ο Κωνσταντίνος ήθελε να υπάρχει ενότητα στο βασίλειό του, γι’ αυτό και το 325 Κ.Χ. συγκάλεσε μια σύνοδο των επισκόπων του στη Νίκαια, η οποία βρισκόταν στην ανατολική, ελληνόφωνη επικράτεια της αυτοκρατορίας του, στις ακτές του Βόσπορου απέναντι από την καινούρια πόλη της Κωνσταντινούπολης. Λέγεται ότι οι επίσκοποι που παραβρέθηκαν κυμαίνονταν από 250 σε 318, μόνο μια μειονότητα του συνολικού αριθμού, και απ’ αυτούς οι περισσότεροι προέρχονταν από το ελληνόφωνο τμήμα. Έλειπε ακόμα και ο Πάπας Σύλβεστρος Α΄.c Μετά από σφοδρή αντιλογία, βγήκε απ’ αυτή τη μη αντιπροσωπευτική σύνοδο το Σύμβολο της Νίκαιας, με φανερή τη μεροληψία του υπέρ της τριαδικής ιδέας. Όμως αυτό δεν κατάφερε να τακτοποιήσει τη δογματική διαφωνία. Δεν ξεκαθάριζε το ρόλο του αγίου πνεύματος του Θεού στην τριαδική θεολογία. Η αντιλογία συνεχίστηκε για δεκαετίες, και χρειάστηκε να συγκληθούν επιπρόσθετες σύνοδοι, να επέμβουν διάφοροι αυτοκράτορες και να γίνει χρήση εκτοπίσεων για να επέλθει τελικά ομοφωνία. Αυτή ήταν νίκη της θεολογίας και ήττα όσων προσκολλούνταν στις Γραφές.—Ρωμαίους 3:3, 4, ΚΔΤΚ.