Η κλοπή στην εργασία είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Ως αποτέλεσμα, πολλοί σκέφτονται: «Έτσι κάνουν όλοι, γιατί όχι και εγώ;» Αντιθέτως, η Γραφή δηλώνει: «Δεν πρέπει να ακολουθήσεις τους πολλούς για κακούς σκοπούς». (Έξοδος 23:2) Η Βικτουάρ εφαρμόζει αυτή τη νουθεσία. Της έχει βγει σε καλό;

Όταν ήταν 19 χρονών, έπιασε δουλειά σε μια μονάδα επεξεργασίας φοινικέλαιου. Σύντομα διαπίστωσε ότι και οι 40 εργάτριες έκρυβαν στα καλάθια τους πυρήνες από φοίνικες και τους έβγαζαν λαθραία από τη μονάδα. Κάθε σαββατοκύριακο τους πουλούσαν για ποσό ισοδύναμο με τρία ή τέσσερα μεροκάματα. Η Βικτουάρ αφηγείται: «Έτσι έκαναν στην κυριολεξία όλες. Περίμεναν ότι θα έκανα το ίδιο, αλλά εγώ αρνήθηκα λέγοντας ότι η εντιμότητα αποτελεί στάση ζωής για εμένα. Με κορόιδευαν, ισχυριζόμενες ότι εγώ θα έβγαινα χαμένη.

»Κάποια μέρα, καθώς φεύγαμε από τη δουλειά, εμφανίστηκε ξαφνικά ο διευθυντής. Έψαξε τα καλάθια και βρήκε πυρήνες από φοίνικες σε όλα εκτός από το δικό μου. Όλες όσες πιάστηκαν επ’ αυτοφόρω είτε απολύθηκαν αμέσως είτε υποχρεώθηκαν να εργαστούν δύο εβδομάδες χωρίς μισθό. Εκείνες τις δύο εβδομάδες, οι γυναίκες πείστηκαν ότι δεν ήμουν εγώ αυτή που βγήκε χαμένη».

Τελικά, η Βικτουάρ έφυγε από τη μονάδα επεξεργασίας φοινικέλαιου. Άρχισε να εργάζεται μόνη της πουλώντας γκάρι (νιφάδες κασσάβας) στην αγορά. Χάρη στην εντιμότητά της, απέκτησε πολλούς πελάτες. Μάλιστα, προτού περάσει πολύς καιρός, μπόρεσε να μειώσει τις ώρες εργασίας της ώστε να αφιερώνει περισσότερο χρόνο μιλώντας σε άλλους για την προοπτική της ζωής σε έναν κόσμο χωρίς ανεντιμότητα. Αργότερα παντρεύτηκε, και τώρα υπηρετούν με το σύζυγό της ως ολοχρόνιοι διάκονοι.