Οι Κήρυκες της Βασιλείας Αναφέρουν
Ο Ιεχωβά Στηρίζει τους Πιστούς Δούλους Του
Ο ΙΗΣΟΥΣ είπε: «Δεν είναι δούλος μεγαλήτερος του κυρίου αυτού. Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θέλουσι διώξει». (Ιωάννης 15:20) Αλλά οι πιστοί δούλοι του Ιεχωβά έχουν τη διαβεβαίωση ότι εκείνος θα τους στηρίξει. (Ψαλμός 18:2· Ναούμ 1:7) Σε μια αφρικανική χώρα, όπου το ειρηνικό έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι αυστηρά περιορισμένο, ο Ιεχωβά στήριξε τους δούλους του όταν αυτοί αντιμετώπιζαν ξυλοδαρμούς και συλλήψεις, όπως δείχνει η ακόλουθη έκθεση:
«Ένας επίσκοπος περιοχής και τέσσερις ντόπιοι αδελφοί συνελήφθηκαν αυθαίρετα και ρίχτηκαν σ’ ένα μικρό δωμάτιο που φυσιολογικά το χρησιμοποιούσαν για τα αδέσποτα σκυλιά», λέει η έκθεση. «Κρατήθηκαν εκεί επί 123 μέρες, φορώντας μόνο τα εσώρουχά τους και δεν τους επέτρεπαν να βγαίνουν ούτε για να πηγαίνουν στην τουαλέτα». Ένα μέλος του Κοινοβουλίου άκουσε γι’ αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες, άρχισε να διαμαρτύρεται, και τελικά, ύστερα από 123 μέρες, οι αδελφοί αφέθηκαν ελεύθεροι. Ο Ιεχωβά στήριξε με το πνεύμα του αυτούς τους πιστούς αδελφούς.
Μια άλλη εμπειρία από την ίδια αυτή χώρα δείχνει τα ωφέλιμα αποτελέσματα του έργου κηρύγματος που κάνουμε. Η έκθεση έχει ως εξής: «Σ’ ένα χωριό οι κάτοικοι φημίζονταν για τη βιαιότητα και την επαναστατικότητά τους. Ωστόσο, αφού οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κήρυξαν εκεί, πολλά άτομα κατέληξαν να σέβονται τις τοπικές αρχές και άρχισαν να συμμετέχουν στα εβδομαδιαία κοινοτικά έργα για τους δρόμους». Όταν ένας τοπικός αρχηγός θέλησε να μάθει το λόγο για την αλλαγή στη στάση των ανθρώπων, του είπαν: «Είναι λόγω της διδασκαλίας που έκανε ο ‘ιερέας’ των Μαρτύρων του Ιεχωβά». «Μια μέρα, αυτός ο αρχηγός με προσκάλεσε στο σπίτι του», λέει ο Μάρτυρας, «και με ενθάρρυνε να συνεχίσω αυτό το καλό έργο. Μου δώρισε ένα μεγάλο κοτόπουλο για να το φάω με την οικογένειά μου». Σε μια άλλη περίπτωση, ο τοπικός δήμαρχος πήγε να επισκεφτεί τον αδελφό, ο οποίος τον έβαλε μέσα στο σπίτι του και του έδωσε μαρτυρία. Ο δήμαρχος «ζήτησε μερικά περιοδικά και είπε, ‘Δεν νομίζουμε ότι κάνετε κάτι κακό. Συνεχίστε να κάνετε εφέσεις. Δεν έχουμε διαταγές να σας συλλαμβάνουμε. Πιστεύω ότι το Κράτος θα χειριστεί σύντομα το πρόβλημά σας’».
Ένας ειδικός σκαπανέας γράφει: «Αφού με κατηγόρησε ο γραμματέας του πολιτικού κόμματος, ο τοπικός αρχηγός διέταξε τη σύλληψη και τη φυλάκισή μου σ’ ένα βρώμικο κελί που ήταν λερωμένο από ούρα και κοπριά ζώων. Με κράτησαν σ’ αυτό το σκοτεινό μέρος πέντε μέρες. Ενώ με πήγαιναν εκεί, προσευχόμουν στον Ιεχωβά και θυμόμουν το εδάφιο Ψαλμός 50:15. Οι φρουροί που ήταν εκεί με λυπούνταν και δεν έκλειναν εντελώς την πόρτα, ώστε μπορούσα να αναπνέω λίγο φρέσκο αέρα. Αφού πέρασαν πέντε μέρες σ’ αυτή τη φυλακή, με δοκίμασαν με το να μου δώσουν μια κατσίκα για να την πάω στον τοπικό αρχηγό, χωρίς καμιά συνοδεία. Επειδή δεν απέδρασα, με άφηναν ελεύθερο κάθε μέρα από τις 3:00 μ.μ. ως τις 7:00 μ.μ. Μπορούσα να συναντάω τους αδελφούς και να κηρύττουμε μαζί. Μολονότι στη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου αρρώστησα και οι εχθροί μου έλπιζαν ότι θα πέθαινα, ο Ιεχωβά ποτέ δεν με άφησε. Αυτή η εμπειρία με έφερε κοντά στον Ιεχωβά και είμαι σίγουρος ότι ο διωγμός δεν θα με χωρίσει ποτέ από το λαό του Ιεχωβά».—Παράβαλε Ρωμαίους 8:35-39.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκτιμούν τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός τούς στηρίζει σε καιρούς δυσκολιών. Εκτιμούν επίσης όσους τους δείχνουν καλοσύνη καθώς συνεχίζουν αυτό το σπουδαιότατο ζωοσωτήριο έργο κηρύγματος των καλών νέων. Ο Ιεχωβά δεν θα ξεχάσει τέτοια καλοσύνη.—Ματθαίος 25:40.