⁸ Ένα παράδειγμα της εποχής μας που το δείχνει αυτό: Σε μια αφρικανική χώρα, όπου κυρίως εξαιτίας της υποκίνησης των ντόπιων Καθολικών, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν κατηγορηθεί ως τρομοκράτες, κάποιος Μάρτυρας διεξήγαγε μια Χριστιανική συνάθροιση. Ξαφνικά έκανε την εμφάνισή της η στρατιωτική αστυνομία με προτεταμένα όπλα. Έστειλαν τα γυναικόπαιδα σπίτια τους, αλλά άρχισαν να χτυπούν τους άντρες. Ο Μάρτυρας θυμάται: «Δεν βρίσκω λόγια για να περιγράψω πώς μας φέρθηκαν. Ο δεκανέας που ήταν επικεφαλής δήλωσε ξεκάθαρα ότι θα μας χτυπούσαν μέχρι θανάτου. Με χτύπησαν τόσο πολύ με ένα ξύλινο κλομπ, που μετά, για 90 μέρες, ξερνούσα αίμα. Αλλά εγώ νοιαζόμουνα για τις ζωές των συντρόφων μου. Προσευχήθηκα και ζήτησα από τον Ιεχωβά να φροντίσει για τη ζωή τους, για τη ζωή των προβάτων του», από τους οποίους κανείς δεν πέθανε. Τι παράδειγμα διατήρησης ηρεμίας κάτω από τρομερές αντιξοότητες και τι παράδειγμα στοργικού ενδιαφέροντος για τους άλλους! Ναι, ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας πράγματι απαντάει στις αιτήσεις των πιστών του δούλων, χαρίζοντάς τους την ειρήνη του. Ένας από τους στρατιώτες, που έμειναν άναυδοι βλέποντάς τα όλα αυτά, είπε ότι ο Θεός των Μαρτύρων «πρέπει να είναι ο αληθινός».

11. Πώς ένας αδελφός στην Ολλανδία έδειξε ότι είχε ανάγκη από πνευματική τροφή;

¹¹ Ο Άρθουρ Βίνκλερ είδε πόση αξία έχει η Αγία Γραφή, ειδικά τον καιρό της Ναζιστικής κατοχής στην Ολλανδία, τότε που οι Μάρτυρες ήταν αναγκασμένοι να συνεχίσουν τις Χριστιανικές τους δραστηριότητες υπό την επιφάνεια. Τον αδελφό Βίνκλερ τον κυνηγούσε η Γκεστάπο. Όταν τελικά τον έπιασαν, προσπάθησαν να τον κάνουν να συμβιβαστεί, αλλά δεν τα κατάφεραν. Τότε τον χτύπησαν τόσο που έμεινε αναίσθητος. Μετά τον πέταξαν σε ένα σκοτεινό κελί· τα δόντια του σπασμένα, το σαγόνι του βγαλμένο από τη θέση του και το κορμί του μαύρο από το ξύλο. Ο δεσμοφύλακάς του όμως, του έδειξε συμπόνια και φιλικότητα. Ο αδελφός Βίνκλερ προσευχόταν ζητώντας να τον καθοδηγεί ο Ιεχωβά. Επίσης ένιωθε έντονα ότι είχε ανάγκη από πνευματική τροφή και ζήτησε τη βοήθεια του δεσμοφύλακά του. Αργότερα, η πόρτα του κελιού άνοιξε και κάποιος του πέταξε μέσα μια Αγία Γραφή. «Πόσο χαιρόμουνα», θυμάται ο αδελφός Βίνκλερ, «που απολάμβανα κάθε μέρα τα ευχάριστα λόγια της αλήθειας . . . Ένιωθα ότι γινόμουνα ολοένα και πιο ισχυρός πνευματικά».a