15. Ποια ενθάρρυνση δίνεται στο εδάφιο Γαλάτας 6:9 (ΜΝΚ) και πώς πρέπει να επηρεάσει την άποψή μας αναφορικά με τις επισκέψεις που κάνουμε στους γείτονές μας με τα καλά νέα;

¹⁵ Στην ουσία, υπάρχουν μόνο δύο είδη ανθρώπων σ’ όλους τους τομείς μας—εκείνοι που προς το παρόν ενδιαφέρονται και εκείνοι που δεν ενδιαφέρονται. Άρα, πρέπει να συνεχίσουμε το έργο που κάνουμε ‘ψάχνοντας να βρούμε εκείνους που είναι άξιοι’. Αυτό περιλαμβάνεται στα πολλά εξαιρετικά έργα που πρέπει να κάνουμε ως Χριστιανοί για να δείξουμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά και την οσιότητά μας σ’ αυτόν. Έτσι, ‘ας μην σταματάμε να κάνουμε ό,τι είναι καλό, γιατί στον ορισμένο καιρό θα θερίσουμε, αν δεν αποκάμουμε’. (Γαλάτας 6:9, ΜΝΚ) Αφού βρισκόμαστε τόσο κοντά στο τέλος αυτού του συστήματος, δεν είναι καιρός ούτε να σταματήσουμε ούτε να κουραστούμε να επισκεπτόμαστε τους γείτονές μας με τα καλά νέα της Βασιλείας. Ο Ιεχωβά δεν έχει πει ακόμη ότι το έργο τέλειωσε.

Γιατί Χρειάζεται να ‘Εξακολουθήσουμε να Μιλάμε’

16. (α) Ποιες είναι μερικές καταστάσεις που μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνονται οι άνθρωποι ενός τομέα; (β) Ποια τοπικά παραδείγματα αλλαγής στην ανταπόκριση μπορείτε να δώσετε;

¹⁶ Θα βοηθηθούμε επίσης να διακρατήσουμε ορθή στάση, αν θυμόμαστε ότι η οσιότητα στον Ιεχωβά εκδηλώνεται με τις γεμάτες ζήλο δραστηριότητες του κηρύγματος της Βασιλείας. Κάτι άλλο επίσης είναι ότι οι τομείς αλλάζουν συνεχώς με διάφορους τρόπους. Οι άνθρωποι μετακομίζουν ή μπορεί να αλλάξουν οι περιστάσεις τους. Μπορεί να μην ενδιαφέρθηκαν την τελευταία φορά που τους επισκεφτήκαμε, αλλά η απώλεια εργασίας, ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου, κάποια σημαντική αλλαγή στον ανταγωνισμό μεταξύ των υπερδυνάμεων, μια σοβαρή αρρώστια—αυτές, καθώς και άλλες αλλαγές μπορεί να τους κάνουν να ανταποκριθούν την επόμενη φορά που θα τους επισκεφθούμε. Άλλοι, αφού μάθουν ότι ένας φίλος ή κάποιος δικός τους έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά, μπορεί τώρα να θέλουν να μιλήσουν μαζί μας για να μάθουν τι πιστεύουμε το οποίο θα μπορούσε να φέρει αυτή την αλλαγή.

17. Πώς αντιδρούν μερικοί στο άγγελμα της Βασιλείας τώρα; Δώστε τυχόν τοπικά παραδείγματα.

¹⁷ Να θυμάστε επίσης ότι εκείνοι που μεγάλωσαν τα πρόσφατα χρόνια έχουν τώρα οικογένεια, παίρνουν τη ζωή στα σοβαρά και κάνουν ερωτήσεις που μόνο ο Λόγος του Θεού μπορεί να απαντήσει. Για παράδειγμα, μια νεαρή μητέρα πέρασε μέσα τους δύο Μάρτυρες και τους είπε: ‘Όσο ήμουν μικρή, δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί η μητέρα μου έδιωχνε τους Μάρτυρες και τους έλεγε ότι δεν ενδιαφερόταν, αφού το μόνο που θέλατε ήταν να μιλήσετε για την Αγία Γραφή. Αποφάσισα ότι, όταν θα μεγάλωνα, θα παντρευόμουνα και θα άνοιγα δικό μου σπίτι, θα έλεγα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά να περάσουν μέσα και να μου εξηγήσουν την Αγία Γραφή’.

18. Πώς η μεταβαλλόμενη θρησκευτική σκηνή επηρεάζει τον τομέα στον οποίο κηρύττουμε και διδάσκουμε;

¹⁸ Έχετε παρατηρήσει ότι μερικοί άνθρωποι, που για χρόνια δεν μας μιλούσαν και πίστευαν ότι ήταν «σωσμένοι», τώρα μας κάνουν ειλικρινείς ερωτήσεις; Γιατί; Ο τρόπος σκέψης τους αναφορικά με τη θρησκεία έχει αλλάξει. Λένε ότι είναι πολύ απογοητευμένοι και σαστισμένοι από τις αποκαλύψεις για ανήθικη διαγωγή, για πολιτικές δραστηριότητες και για σπατάλη εκκλησιαστικών κεφαλαίων από μέρους ορισμένων εξεχόντων ευαγγελιστών της τηλεόρασης, τους οποίους εμπιστεύονταν κάποτε. Είναι πιθανό ότι θα υπάρξουν περισσότερες τέτοιες περιπτώσεις, καθώς οι συνθήκες μέσα στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη θα εξακολουθούν να επιδεινώνονται ως τον καιρό της καταστροφής της.—Αποκάλυψις 18:1-8.

19, 20. Τι δείχνει ότι δεν πρέπει να αποθαρρυνόμαστε σ’ ό,τι αφορά τις επανειλημμένες επισκέψεις σε ανθρώπους που απορρίπτουν το άγγελμα;

¹⁹ Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, δεν πρέπει να αποθαρρυνόμαστε όταν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ανεπίδεκτοι. Αφού φύγουμε από το σπίτι τους, πιθανόν να συνεχίσουν να μας σκέφτονται. Στον Καναδά, μια οικοδέσποινα που δέχτηκε την επίσκεψη δυο Μαρτύρων είπε ξεκάθαρα ότι δεν ενδιαφερόταν. Αργότερα, άρχισε να σκέφτεται αυτά που της είχαν πει και θέλησε να τους βρει για να της απαντήσουν στα ερωτήματα που γεννήθηκαν στο μυαλό της. Μπήκε στο αυτοκίνητό της και άρχισε να γυρνάει στους δρόμους της γειτονιάς και να τους ψάχνει, αλλά δεν μπόρεσε να τους βρει. Μήπως εγκατέλειψε τις προσπάθειες; Όχι· σταμάτησε στο σπίτι μιας φίλης της και ρώτησε αν είχαν περάσει από εκεί. Δεν είχαν περάσει, αλλά η φίλη τής είπε πως δούλευε μαζί με κάποια Μάρτυρα και ότι θα έφερνε την ενδιαφερόμενη σε επαφή μ’ αυτή τη Μάρτυρα. Σαν αποτέλεσμα, έγιναν διαδοχικές επισκέψεις στο σπίτι της ενδιαφερομένης, όπου εκείνη καλούσε φίλους, γείτονες, συγγενείς και συνεργάτες. Μερικές φορές παρευρίσκονταν ως και 15 άτομα, και διατέθηκαν 430 βιβλία και Άγιες Γραφές, καθώς και 2.015 περιοδικά.

²⁰ Πολλοί εκτιμούν τις επισκέψεις μας. Μια κυρία έγραφε σ’ ένα γράμμα που έστειλε σε κάποιο γραφείο τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά: «Σας ευχαριστώ που έχετε ενσταλάξει τέτοια αφοσίωση στην καρδιά εκείνων που ανήκουν στην πίστη σας. Σας ευχαριστώ που κάνετε επισκέψεις . . . και μοιράζεστε με άλλους την αγάπη του Κυρίου. Αυτή η απλή πράξη σημαίνει πάρα πολλά για τους άλλους . . . Ακόμη κι αν μερικοί μπορεί να είναι αγενείς, άλλοι αδιάφοροι και άλλοι δεκτικοί, είναι πάρα πολύ καλό να έρχεται κάποιος και να σου υπενθυμίζει πνευματικά πράγματα. Εγώ το βρίσκω καλό να μιλάει ο ένας με τον άλλο για τον Κύριο». Σ’ ένα άλλο γράμμα, ένας οικοδεσπότης μάς ζήτησε να ‘μην σταματήσουμε να δείχνουμε ενδιαφέρον για τους ανθρώπους’, άσχετα με το πώς μας συμπεριφέρονται. ‘Ας μην σταματάμε λοιπόν να κάνουμε ό,τι είναι καλό, γιατί στον ορισμένο καιρό θα θερίσουμε, αν δεν αποκάμουμε’. (Γαλάτας 6:9, ΜΝΚ) Αυτό το έργο έχει την επιδοκιμασία και την ευλογία του Ιεχωβά, και η συμμετοχή μας σ’ αυτό αποδεικνύει την αγάπη μας για εκείνον και για τον πλησίον μας. (Ματθαίος 22:37-39) Ας ‘ολοκληρώσουμε’ λοιπόν το έργο.—Παράβαλε Φιλιππησίους 1:6, ΝΔΜ.

21. (α) Πού είναι πιθανό να έγκειται εν μέρει η δυσκολία του να ξαναπηγαίνουμε σε τομείς που καλύπτονται συχνά; (β) Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

²¹ Πρέπει να αναγνωρίσουμε πως δεν ευθύνονται πάντα οι άνθρωποι για το ότι η συχνή κάλυψη του τομέα φαίνεται δύσκολη. Μερικές φορές οι υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι ίδιοι. Μήπως ξεκινάμε με αρνητικές ιδέες, νομίζοντας ότι ξέρουμε όλους τους ανθρώπους, καθώς και ποιες θα είναι οι αντιδράσεις τους; Αυτό μπορεί να επηρεάσει τη στάση μας και πιθανόν να επηρεάσει και τον τόνο της φωνής μας και την έκφραση του προσώπου μας. Μήπως χρησιμοποιούμε εδώ και χρόνια τις ίδιες μεθόδους και τις ίδιες λέξεις; Τώρα που ο τομέας αλλάζει, εκείνο που είχε κάποτε επιτυχία μπορεί τώρα να μην αγγίζει άλλους ‘άξιους’. Ίσως χρειάζεται να βρούμε μια καινούρια μέθοδο, να δώσουμε μια νέα όψη στο έργο μας.

1. Γιατί δεν είναι τώρα καιρός να επιβραδύνουμε το ρυθμό μας στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας που κάνουμε;

Ο ΙΕΧΩΒΑ επιταχύνει τώρα τη σύναξη των προβατοειδών ανθρώπων. Σίγουρα λοιπόν, δεν είναι καιρός να επιβραδύνει ο λαός Του το ρυθμό του στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης. (Ησαΐας 60:8, 22· Ματθαίος 24:14· 28:19, 20) Χρειάζεται να ενεργούμε σε αρμονία με το πνεύμα που χαρακτηρίζει αυτά που επιτελεί ο Θεός στον καιρό μας. Καθώς πλησιάζει το τέλος, θα ξαναπηγαίνουμε στους γείτονές μας συχνότερα. Πράγματι, το αυξημένο έργο κηρύγματος που κάνουν τώρα πολύ περισσότεροι ευαγγελιζόμενοι και σκαπανείς προξενεί εντύπωση στον παγκόσμιο αγρό. Και η ταχύτητα με την οποία γίνεται αυτή η χαρωπή σύναξη θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη.—Ησαΐας 60:11, ΜΝΚ· Παράβαλε Ψαλμός 126:5, 6.

2. (α) Σύμφωνα με το εδάφιο Ησαΐας 40:28-31, σε ποια πηγή ενέργειας μπορούμε να στραφούμε για να πάρουμε τη δύναμη που μας χρειάζεται προκειμένου να τελειώσουμε το έργο κηρύγματος της Βασιλείας; (β) Ποιος είναι ένας βάσιμος λόγος για να δώσουμε αυτόν τον καιρό επιπλέον προσοχή στην ποιότητα της διακονίας μας;

² Αντί να υποκύψουμε σε τυχόν αίσθημα ‘ατονίας’ επειδή μερικοί τομείς καλύπτονται συχνά, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τώρα είναι καιρός να προσευχόμαστε στον Ιεχωβά ζητώντας τη ‘δύναμη’ που μας χρειάζεται για να τελειώσουμε το έργο. (Ησαΐας 40:28-31· 1 Ιωάννου 5:14) Είναι αλήθεια ότι έχουν ήδη συναχτεί εκατομμύρια μέλη του ‘πολλού όχλου’ των ‘άλλων προβάτων’. Αλλά εκείνο που κάποτε είχε επιτυχία για την υποβοήθηση ορισμένων ανθρώπων, μπορεί να μην είναι πια αποτελεσματικό για την παροχή βοήθειας σε άλλα άτομα που βρίσκονται ακόμη στους τομείς μας. (Αποκάλυψις 7:9, 10· Ιωάννης 10:16) Απαιτείται λοιπόν να δώσουμε επιπλέον προσοχή στην ποιότητα της διακονίας μας.

3. Πώς θα μπορέσουμε να ασχολούμαστε στη διακονία μας αγρού με καινούριο ενθουσιασμό;

³ Μπορούμε, με ανανεωμένη αποφασιστικότητα, να συγκεντρωθούμε στη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς μας στη διακονία. Έτσι θα ασχολούμαστε με καινούριο ενθουσιασμό στην υπηρεσία μας αγρού. Αλλά πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με το να ‘δίνουμε συνεχή προσοχή σ’ ό,τι αφορά τον εαυτό μας και τη διδασκαλία μας’, όχι με το να εκτελούμε απλώς τη διακονία μας σαν ρουτίνα. (1 Τιμόθεον 4:16, ΜΝΚ) Τα χείλη μας πρέπει να προσφέρουν περισσότερα από μια τυπικιστική «θυσίαν αινέσεως». (Εβραίους 13:15) Πρέπει να είμαστε επιδέξιοι στο έργο μας. (Παροιμίαι 22:29) Αυτό λοιπόν που χρειάζεται πάρα πολύ είναι η επιδέξια κάλυψη του τομέα μας. Στη συνέχεια, αναφέρονται μερικές πλευρές της διακονίας μας, στις οποίες χρειάζεται να ‘δίνουμε συνεχή προσοχή’.