Παραμερισμός των Γεωργών της Υπαίθρου

Οι γεωργοί σαν τον Ιντρίς, τον Αιθίοπα που αναφέρθηκε προηγουμένως, χρειάζονται σπόρους και απλές μεθόδους καλλιέργειας. Η προσφορά τροφίμων από μόνη της δεν έχει και μεγάλη αξία. Όπως λέει μια Κινεζική παροιμία: «Αν δώσεις σε κάποιον ένα ψάρι θα τον θρέψεις για μια μέρα. Αν τον διδάξεις πώς να ψαρεύει τον τρέφεις για όλη του τη ζωή». Γενικά, οι Αφρικανοί χωρικοί δεν βοηθιούνται να πετύχουν ως γεωργοί, αν και υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις σε μερικές Αφρικανικές χώρες.

Από την εποχή της αποικιοκρατίας, η καλύτερη γη της Αφρικής έχει διατεθεί για την παραγωγή σοδειών που θα εξαχθούν και θα αποφέρουν συνάλλαγμα. Επιπρόσθετα, τα μεγάλα καλλιεργητικά προγράμματα έχουν σαν σκοπό τους να προμηθεύσουν τροφή για τις περισσότερο εύπορες πόλεις. Έτσι οι γεωργοί της υπαίθρου συχνά διώχνονται από την καλή γη και αναγκάζονται να καλλιεργούν σε λιγότερο παραγωγικά εδάφη. Επειδή είναι αναγκασμένοι να φροντίζουν μόνοι τους για τον εαυτό τους, οι χωρικοί της Αφρικής έχουν υποβαθμίσει τη γόνιμη γη με το να την καλλιεργούν και να την εκμεταλλεύονται υπερβολικά, και με το να κόβουν πάρα πολλά δέντρα. Μεγάλες περιοχές της Αφρικής μετατρέπονται σε ερήμους.

Δεν είναι απλή σύμπτωση ότι οι Αφρικανικές χώρες που υποφέρουν περισσότερο από την πείνα σπαράζονται επίσης και από εμφύλιο πόλεμο. Αν και οι βροχές έφεραν κάποια ανακούφιση στην Αιθιοπία, το Σουδάν, και τη Μοζαμβίκη, ο εμφύλιος πόλεμος σ’ αυτές τις χώρες συνεχίζει να αναστατώνει την παραγωγή τροφίμων και εκατομμύρια λιμοκτονούν.