Κι Άλλος Σκαπανέας—Στην Κρυμμένη Αυτοκρατορία

Την ίδια περίπου εποχή, κάποιος άλλος σκαπανέας, ο Κρικόρ Χατζακορτζιάν, πήγε στην Αιθιοπία για να μεταδώσει πνευματική διαφώτιση χρησιμοποιώντας τη μητρική του γλώσσα, την αρμενική, καθώς και την ελληνική και τη γαλλική. Το εγχείρημά του αφορούσε μια χώρα που ήταν από πολλές απόψεις ασυνήθιστη.

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, το 1935, βρέθηκε ο αδελφός Χατζακορτζιάν χωρίς συνεργάτη για το σκαπανικό του, αλλά με πλήρη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. Οι ακόλουθες περικοπές της επιστολής που έστειλε για να δώσει έκθεση της υπηρεσίας του δημοσιεύτηκαν στη Σκοπιά 15 Ιανουαρίου 1936 και μας δίνουν μια ιδέα των όσων αντιμετώπιζε:

«Δεν το θεωρώ παράδοξο να διώκομαι για χάρη της δικαιοσύνης, και αναμένω περισσότερα παθήματα. Ο Ιεχωβά των δυνάμεων με προστάτεψε στο παρελθόν και θα κάνει το ίδιο και στο μέλλον.

»Το μεσημέρι πήγαινα σπίτι μου από το έργο και ένας από τους πράκτορες του Σατανά πετάχτηκε ξαφνικά από την κρυψώνα του και με χτύπησε δυο φορές στο κεφάλι μ’ ένα μεγάλο ραβδί· με χτύπησε τόσο δυνατά που το ραβδί καταθρυμματίστηκε. Αλλά με τη βοήθεια του Κυρίου και προς έκπληξη των γειτόνων το τραύμα δεν ήταν πολύ σοβαρό. Έμεινα στο κρεβάτι μόνο δυο μέρες. Σε μια άλλη περίπτωση, οι αντιπρόσωποι του εχθρού μού επιτέθηκαν με μαχαίρια· αλλά τη στιγμή που θα με μαχαίρωναν, υπό την επιρροή κάποιας άγνωστης δύναμης, πέταξαν τα μαχαίρια τους και με άφησαν ήσυχο.

»Όμως [αυτοί] συνεχίζουν να με διώκουν. Αυτή τη φορά έπλασαν ψεύτικες κατηγορίες εναντίον μου και με έστειλαν στην πρωτεύουσα (Αντίς Αμπέμπα) να εμφανιστώ ενώπιον του αυτοκράτορα. Στη διάρκεια της παραμονής μου στην πρωτεύουσα (τέσσερις μήνες), πήγα παντού και έδωσα μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι, καθώς και σε ξενοδοχεία και καφενεία. Τελικά με έφεραν μπροστά στον αυτοκράτορα. Αυτός με άκουσε και αφού δεν βρήκε κανένα σφάλμα, με άφησε ελεύθερο και με διέταξε να πάω στο σπίτι μου. Αίνος στον Κύριο γι’ αυτή τη νίκη!»

«Ο λαός ζει με φόβο και σύγχυση, αλλά εγώ ευφραίνομαι στον Κύριο. Είθε ο Παντοδύναμος Ιεχωβά να σας ευλογεί πλούσια και να σας δυναμώνει για να τελειώσετε το έργο που σας έχει δώσει να κάνετε.

Ο αδελφός σας εν Χριστώ,

Κ. Χατζακορτζιάν».

Δεν υπήρχε καμιά επικοινωνία με τον αδελφό Χατζακορτζιάν στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, αλλά στην αρχή της δεκαετίας του 1950, όταν έφτασαν οι πρώτοι Γαλααδίτες στην Αντίς Αμπέμπα, άκουσαν μερικές φήμες για κάποιον άντρα στην Ντιρεντάουα «που λέει αυτά που λέτε κι εσείς». Ο Χέιγουντ Γουόρντ πήγε σ’ αυτή την πόλη στα ανατολικά της χώρας και βρήκε έναν ηλικιωμένο άνθρωπο που δεν μιλούσε λέξη αγγλικά. Όταν ο ιεραπόστολος εξήγησε ποιος είναι, ο ηλικιωμένος ξέσπασε σε κλάματα, κοίταξε προς τον ουρανό και είπε κάτι στα αρμένικα που περιλάμβαναν το όνομα του Ιεχωβά. Ήταν ο αδελφός Χατζακορτζιάν. Είχε φτάσει η μέρα που λαχταρούσε! Με δάκρυα χαράς, αγκάλιασε τον αδελφό Γουόρντ. Στη συνέχεια, ο αδελφός Χατζακορτζιάν τράβηξε μερικά παλιά κιβώτια και έβγαλε απ’ αυτά διάφορες φθαρμένες Σκοπιές και βιβλία, μιλώντας γεμάτος ευτυχία συνεχώς σε μια γλώσσα που δεν καταλάβαινε ο επισκέπτης του.

Ο αδελφός Γουόρντ χάρηκε πάρα πολύ μ’ αυτή τη συνάντηση και ήθελε να επισκεφτεί ξανά τον αδελφό, αλλά δεν επρόκειτο να συμβεί κάτι τέτοιο. Όταν πήγαν κι άλλοι ιεραπόστολοι να τον επισκεφτούν, βρήκαν τους ανθρώπους να πενθούν. Ο αδελφός Χατζακορτζιάν είχε πεθάνει.

Για τους ιεραποστόλους ήταν σαν τον «Μελχισεδέκ». (Εβρ. 7:1-3) Υπήρχαν πολλά αναπάντητα ερωτήματα: Ποιος ήταν; Από πού ήρθε; Πού γνώρισε την αλήθεια; Τι του συνέβη στη διάρκεια των πολυτάραχων ετών του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου; Όπως και να είχαν τα πράγματα, ήταν ένας πρωτοπόρος και θαρραλέος σκαπανέας στην Αιθιοπία.