Μετέφεραν Πολύτιμες Αλήθειες στην Πατρίδα Τους

Η διακαής επιθυμία για τη μετάδοση ζωτικών Βιβλικών αληθειών ώθησε πολλούς να επιστρέψουν στη χώρα όπου γεννήθηκαν για να ασχοληθούν με το ευαγγελιστικό έργο. Η ανταπόκρισή τους έμοιαζε με την ανταπόκριση των ανθρώπων που βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ το 33 Κ.Χ., προερχόμενοι από πολλές χώρες, οι οποίοι έγιναν πιστοί όταν το άγιο πνεύμα υποκίνησε τους αποστόλους και τους συντρόφους τους να μιλήσουν σε πολλές γλώσσες «για τα μεγαλεία του Θεού». (Πράξ. 2:1-11) Ακριβώς όπως εκείνοι οι πιστοί του πρώτου αιώνα μετέφεραν την αλήθεια στην πατρίδα τους, έτσι έκαναν και αυτοί οι μαθητές της σύγχρονης εποχής.

Τόσο άντρες όσο και γυναίκες που είχαν γνωρίσει την αλήθεια στο εξωτερικό επέστρεψαν στην Ιταλία. Ήρθαν από την Αμερική, το Βέλγιο και τη Γαλλία και διακήρυξαν με ζήλο το άγγελμα της Βασιλείας οπουδήποτε εγκαταστάθηκαν. Επιπλέον, πήγαν να μείνουν στην Ιταλία βιβλιοπώλες από το ιταλόφωνο ελβετικό καντόνι Τιτσίνο, με σκοπό να συνεχίσουν το έργο τους. Ως αποτέλεσμα της ενωμένης τους δράσης, μολονότι ο αριθμός τους ήταν μικρός, αυτοί επισκέφτηκαν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα όλες σχεδόν τις κύριες πόλεις και πολλά από τα χωριά της Ιταλίας. Δεν υπολόγιζαν πόσες ώρες διέθεταν σε αυτό το έργο. Πεπεισμένοι ότι κήρυτταν αλήθειες τις οποίες ήθελε ο Θεός να μάθει ο κόσμος, συχνά έκαναν έργο από το πρωί ως το βράδυ για να φτάσουν τα καλά νέα σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.

Επίσης, Έλληνες που είχαν γίνει Σπουδαστές της Γραφής στην κοντινή Αλβανία, καθώς και σε μέρη μακρινά όπως η Αμερική, έστρεψαν την προσοχή τους στην πατρίδα τους. Ενθουσιάστηκαν όταν έμαθαν ότι η λατρεία των εικόνων είναι αντιγραφική (Έξοδ. 20:4, 5· 1 Ιωάν. 5:21), ότι οι αμαρτωλοί δεν καίγονται στην κόλαση (Εκκλ. 9:5, 10· Ιεζ. 18:4· Αποκ. 21:8) και ότι η Βασιλεία του Θεού είναι η πραγματική και μοναδική ελπίδα για το ανθρώπινο γένος (Δαν. 2:44· Ματθ. 6:9, 10). Επιθυμούσαν ένθερμα να μεταδώσουν αυτές τις αλήθειες στους συμπατριώτες τους—προσωπικά ή ταχυδρομικώς. Ως αποτέλεσμα, άρχισαν να δημιουργούνται όμιλοι των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην ηπειρωτική Ελλάδα και στα ελληνικά νησιά.

Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, χιλιάδες άνθρωποι από την Πολωνία εγκαταστάθηκαν στη Γαλλία για να εργαστούν στα ανθρακωρυχεία. Οι γαλλικές εκκλησίες των Σπουδαστών της Γραφής δεν τους παρέβλεψαν επειδή μιλούσαν άλλη γλώσσα. Βρήκαν τρόπους για να μεταδώσουν τις Βιβλικές αλήθειες σε αυτούς τους ανθρακωρύχους και στις οικογένειές τους, και ο αριθμός εκείνων που ανταποκρίνονταν ευνοϊκά ξεπέρασε σύντομα τον αριθμό των Γάλλων Μαρτύρων. Όταν, λόγω μιας κυβερνητικής εντολής για απέλαση, 280 άτομα αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Πολωνία το 1935, αυτό συντέλεσε στο να ενισχυθεί η διάδοση του αγγέλματος της Βασιλείας σε εκείνη τη χώρα. Έτσι, το 1935 υπήρχαν 1.090 διαγγελείς της Βασιλείας που συμμετείχαν στην επίδοση μαρτυρίας στην Πολωνία.

[Χάρτης στη σελίδα 428]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Όταν μετανάστες από τις χώρες που κατονομάζονται σε αυτόν το χάρτη έμαθαν το θαυμάσιο σκοπό που έχει ο Θεός να ευλογήσει την ανθρωπότητα, ένιωσαν την υποχρέωση να μεταφέρουν αυτά τα νέα στην πατρίδα τους

ΑΜΕΡΙΚΗ

↓ ↓

ΑΥΣΤΡΙΑ

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

ΚΥΠΡΟΣ

ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ

ΔΑΝΙΑ

ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

ΕΛΛΑΔΑ

ΟΥΓΓΑΡΙΑ

ΙΤΑΛΙΑ

ΟΛΛΑΝΔΙΑ

ΝΟΡΒΗΓΙΑ

ΠΟΛΩΝΙΑ

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

ΡΟΥΜΑΝΙΑ

ΙΣΠΑΝΙΑ

ΣΟΥΗΔΙΑ

ΕΛΒΕΤΙΑ

ΤΟΥΡΚΙΑ

ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ