Κερδίζοντας τη Νίκη επί της Ανθρώπινης Αδυναμίας

«Το φρόνημα της σάρκας σημαίνει θάνατο».​—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:6.

1. Πώς θεωρούν μερικοί το ανθρώπινο σώμα, και ποια ερώτηση αξίζει εξέταση;

«ΘΑ ΣΕ εξυμνώ επειδή με φοβερό και θαυμαστό τρόπο είμαι πλασμένος». (Ψαλμός 139:14) Αυτό έψαλε ο ψαλμωδός Δαβίδ καθώς συλλογιζόταν ένα από τα δημιουργήματα του Ιεχωβά​—το ανθρώπινο σώμα. Αντί να αποδίδουν έναν τόσο ενδεικνυόμενο αίνο, μερικοί θρησκευτικοί δάσκαλοι θεωρούν το σώμα κρησφύγετο και όργανο της αμαρτίας. Το σώμα έχει αποκληθεί «κάλυμμα της άγνοιας, θεμέλιο της φαυλότητας, δεσμά της διαφθοράς, σκοτεινό κελί, ζωντανός θάνατος, κινούμενο πτώμα, φορητός τάφος». Είναι αλήθεια ότι ο απόστολος Παύλος είπε: “Στη σάρκα μου δεν κατοικεί τίποτα καλό”. (Ρωμαίους 7:18) Αλλά μήπως αυτό σημαίνει ότι είμαστε οριστικά και αμετάκλητα παγιδευμένοι σε ένα αμαρτωλό σώμα;

2. (α) Τι σημαίνει το να έχει κάποιος «το φρόνημα της σάρκας»; (β) Ποια σύγκρουση λαβαίνει χώρα ανάμεσα στη «σάρκα» και στο «πνεύμα» των ανθρώπων που επιθυμούν να ευαρεστούν τον Θεό;

² Οι Γραφές αναφέρονται μερικές φορές στο ανθρώπινο σώμα ως «σάρκα». (1 Βασιλέων 21:27) Επίσης, χρησιμοποιούν τη λέξη «σάρκα» για να περιγράψουν τον άνθρωπο στην ατελή του κατάσταση ως αμαρτωλού απογόνου του στασιαστικού Αδάμ. (Εφεσίους 2:3· Ψαλμός 51:5· Ρωμαίους 5:12) Η κληρονομιά που λάβαμε από εκείνον έχει παραγάγει “αδυναμία της σάρκας”. (Ρωμαίους 6:19) Μάλιστα, ο Παύλος προειδοποίησε: «Το φρόνημα της σάρκας σημαίνει θάνατο». (Ρωμαίους 8:6) Το να έχει κάποιος αυτό το «φρόνημα της σάρκας» σημαίνει να ελέγχεται και να υποκινείται από τις επιθυμίες της ξεπεσμένης σάρκας. (1 Ιωάννη 2:16) Αν λοιπόν προσπαθούμε να ευαρεστούμε τον Θεό, υπάρχει μια διαρκής σύγκρουση ανάμεσα στην πνευματικότητά μας και στην αμαρτωλή μας φύση που μας πιέζει αμείλικτα να κάνουμε “τα έργα της σάρκας”. (Γαλάτες 5:17-23· 1 Πέτρου 2:11) Αφού περιέγραψε αυτή την οδυνηρή μάχη που γινόταν μέσα του, ο Παύλος αναφώνησε: «Ταλαίπωρος άνθρωπος που είμαι! Ποιος θα με σώσει από το σώμα που υφίσταται αυτόν το θάνατο;» (Ρωμαίους 7:24) Μήπως ήταν ο Παύλος ανυπεράσπιστο θύμα του πειρασμού; Η Γραφή απαντάει με ένα κατηγορηματικό όχι!

Η Πραγματικότητα του Πειρασμού και της Αμαρτίας

3. Πώς θεωρούν πολλοί την αμαρτία και τον πειρασμό, αλλά πώς προειδοποιεί η Γραφή να μην έχουμε τέτοια στάση;

³ Για πολλούς ανθρώπους σήμερα, η αμαρτία είναι μια απαράδεκτη έννοια. Μερικοί χρησιμοποιούν τη λέξη «αμαρτία» χιουμοριστικά, ως έναν απαρχαιωμένο όρο που περιγράφει τις ανθρώπινες αδυναμίες. Δεν αντιλαμβάνονται ότι «πρέπει όλοι να φανερωθούμε μπροστά στη δικαστική έδρα του Χριστού, ώστε ο καθένας να πάρει την αμοιβή του για αυτά που έγιναν μέσω του σώματος, σύμφωνα με αυτά που έπραξε, είτε καλό είτε απαίσιο». (2 Κορινθίους 5:10) Άλλοι ίσως λένε αστειευόμενοι: «Μπορώ να αντισταθώ στα πάντα εκτός από τον πειρασμό!» Μερικοί ζουν σε έναν πολιτισμό του οποίου επίκεντρο είναι η άμεση ικανοποίηση, είτε αυτή περιλαμβάνει το φαγητό είτε το σεξ είτε τη διασκέδαση είτε τα επιτεύγματα. Όχι μόνο τα θέλουν όλα, αλλά τα θέλουν εδώ και τώρα! (Λουκάς 15:12) Δεν βλέπουν πέρα από την άμεση ευχαρίστηση τη μελλοντική χαρά της “πραγματικής ζωής”. (1 Τιμόθεο 6:19) Η Γραφή, όμως, μας διδάσκει να σκεφτόμαστε προσεκτικά και να είμαστε διορατικοί, απέχοντας από οτιδήποτε θα μπορούσε να μας βλάψει πνευματικά ή με άλλον τρόπο. Μια θεόπνευστη παροιμία λέει: «Ο οξυδερκής που είδε τη συμφορά κρύφτηκε· οι άπειροι που προχώρησαν υπέστησαν την ποινή».​—Παροιμίες 27:12.

4. Ποια νουθεσία που είναι καταγραμμένη στα εδάφια 1 Κορινθίους 10:12, 13 έδωσε ο Παύλος;

⁴ Όταν ο Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς που ζούσαν στην Κόρινθο​—μια πόλη πασίγνωστη για την ηθική της εξαχρείωση—​έδωσε μια ρεαλιστική προειδοποίηση αναφορικά με τον πειρασμό και τη δύναμη της αμαρτίας, λέγοντας: «Αυτός που νομίζει ότι στέκεται ας προσέχει μην πέσει. Πειρασμός δεν σας έχει καταλάβει εκτός από αυτόν που είναι κοινός στους ανθρώπους. Αλλά ο Θεός είναι πιστός και δεν θα σας αφήσει να πειραστείτε πέρα από αυτό που μπορείτε να αντέξετε, αλλά μαζί με τον πειρασμό θα προμηθεύσει και τη διέξοδο για να μπορέσετε να τον υπομείνετε». (1 Κορινθίους 10:12, 13) Όλοι μας​—νέοι και ηλικιωμένοι, άντρες και γυναίκες—​αντιμετωπίζουμε πολλούς πειρασμούς στο σχολείο, στην εργασία ή αλλού. Ας εξετάσουμε, λοιπόν, τα λόγια του Παύλου και ας δούμε τι νόημα έχουν για εμάς.

Μην Έχετε Υπερβολική Αυτοπεποίθηση

5. Γιατί είναι επικίνδυνη η υπερβολική αυτοπεποίθηση;

⁵ Ο Παύλος δηλώνει: «Αυτός που νομίζει ότι στέκεται ας προσέχει μην πέσει». Η υπερβολική αυτοπεποίθηση σε ό,τι αφορά την ηθική μας δύναμη είναι επικίνδυνη. Προδίδει έλλειψη κατανόησης σχετικά με τη φύση και τη δύναμη της αμαρτίας. Εφόσον άνθρωποι όπως ο Μωυσής, ο Δαβίδ, ο Σολομών και ο απόστολος Πέτρος έπεσαν στην αμαρτία, θα πρέπει άραγε να πιστεύουμε ότι εμείς δεν είμαστε ευάλωτοι; (Αριθμοί 20:2-13· 2 Σαμουήλ 11:1-27· 1 Βασιλέων 11:1-6· Ματθαίος 26:69-75) «Ο σοφός φοβάται και απομακρύνεται από ό,τι είναι κακό, αλλά ο άφρονας εξοργίζεται και έχει αυτοπεποίθηση», λέει το εδάφιο Παροιμίες 14:16. Επιπλέον, ο Ιησούς είπε: “Το πνεύμα είναι πρόθυμο, αλλά η σάρκα αδύναμη”. (Ματθαίος 26:41) Εφόσον κανένας ατελής άνθρωπος δεν είναι απρόσβλητος από τις διεφθαρμένες επιθυμίες, χρειάζεται να παίρνουμε στα σοβαρά την προειδοποίηση του Παύλου και να αντιστεκόμαστε στον πειρασμό, ειδάλλως κινδυνεύουμε να πέσουμε.​—Ιερεμίας 17:9.

6. Πότε και πώς πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τον πειρασμό;

⁶ Είναι σοφό να προετοιμαζόμαστε για δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν αναπάντεχα. Ο Βασιλιάς Ασά διέκρινε ότι κάποια περίοδος ειρήνης ήταν ο κατάλληλος καιρός για να προχωρήσει σε αμυντικά έργα. (2 Χρονικών 14:2, 6, 7) Γνώριζε ότι θα ήταν πολύ αργά να κάνει προετοιμασίες την ώρα της επίθεσης. Παρόμοια, τις αποφάσεις όσον αφορά το τι να κάνουμε σε περίπτωση πειρασμού τις παίρνουμε καλύτερα σε ήσυχες στιγμές, όταν είμαστε ήρεμοι και ατάραχοι. (Ψαλμός 63:6) Ο Δανιήλ και οι θεοφοβούμενοι φίλοι του είχαν αποφασίσει να μείνουν πιστοί στο νόμο του Ιεχωβά προτού δεχτούν πίεση για να φάνε τα εκλεκτά φαγητά του βασιλιά. Ως εκ τούτου, δεν δίστασαν να προσκολληθούν στις πεποιθήσεις τους και να μη φάνε ακάθαρτη τροφή. (Δανιήλ 1:8) Προτού ανακύψουν καταστάσεις που περιλαμβάνουν πειρασμούς, ας ενισχύουμε την αποφασιστικότητά μας να παραμείνουμε ηθικά καθαροί. Τότε θα είμαστε σε θέση να αντισταθούμε στην αμαρτία.

7. Γιατί είναι παρηγορητικό να γνωρίζουμε ότι άλλα άτομα έχουν καταφέρει να αντισταθούν στον πειρασμό;

⁷ Πόση παρηγοριά αντλούμε από τα λόγια του Παύλου: «Πειρασμός δεν σας έχει καταλάβει εκτός από αυτόν που είναι κοινός στους ανθρώπους»! (1 Κορινθίους 10:13) Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Ταχθείτε εναντίον του [Διαβόλου], στερεοί στην πίστη, γνωρίζοντας ότι τα ίδια πράγματα όσον αφορά τα παθήματα συμβαίνουν σε ολόκληρη την αδελφότητά σας στον κόσμο». (1 Πέτρου 5:9) Ναι, άλλα άτομα έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιους πειρασμούς και έχουν καταφέρει να αντισταθούν σε αυτούς με τη βοήθεια του Θεού, και το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και εμείς. Ωστόσο, ως αληθινοί Χριστιανοί που ζούμε σε έναν εξαχρειωμένο κόσμο, όλοι μπορούμε να αναμένουμε ότι αργά ή γρήγορα θα πειραστούμε. Πώς, λοιπόν, μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι για τη νίκη επί της ανθρώπινης αδυναμίας και του πειρασμού για διάπραξη αμαρτίας;

Μπορούμε να Αντισταθούμε στον Πειρασμό!

8. Ποιος είναι ένας βασικός τρόπος για να αποφεύγουμε τον πειρασμό;

⁸ Ένας βασικός τρόπος για να πάψουμε «να είμαστε δούλοι της αμαρτίας» είναι το να αποφεύγουμε τον πειρασμό όταν είναι δυνατόν. (Ρωμαίους 6:6) Τα εδάφια Παροιμίες 4:14, 15 μας συμβουλεύουν: «Μην μπεις στο δρόμο των πονηρών και μην πας στην οδό των κακών. Απόφυγέ την, μην περάσεις από αυτήν· απομακρύνσου από εκεί και προσπέρασέ την». Πολλές φορές γνωρίζουμε εκ των προτέρων το αν κάποιες συγκεκριμένες περιστάσεις είναι πιθανό να οδηγήσουν στην αμαρτία. Επομένως, αυτό που προφανώς πρέπει να κάνουμε ως Χριστιανοί είναι να τις “προσπερνάμε”, μένοντας μακριά από οποιονδήποτε ή οτιδήποτε ή οποιοδήποτε μέρος θα μπορούσε να διεγείρει εσφαλμένες επιθυμίες και να ανάψει μέσα μας ακάθαρτα πάθη.

9. Πώς τονίζεται στις Γραφές η ανάγκη να φεύγουμε από καταστάσεις που εγκυμονούν συμβιβασμούς;

⁹ Το να απομακρυνθούμε εσπευσμένα από μια κατάσταση που περιλαμβάνει πειρασμούς είναι άλλο ένα βασικό βήμα προς τη νίκη επί του πειρασμού. Ο Παύλος συμβούλεψε: «Να φεύγετε από την πορνεία». (1 Κορινθίους 6:18) Επίσης έγραψε: «Να φεύγετε από την ειδωλολατρία». (1 Κορινθίους 10:14) Ο απόστολος προειδοποίησε επίσης τον Τιμόθεο να φεύγει από την υπερβολική λαχτάρα για υλικά πλούτη, καθώς και «από τις επιθυμίες που χαρακτηρίζουν τη νεότητα».​—2 Τιμόθεο 2:22· 1 Τιμόθεο 6:9-11.

10. Ποια δύο αντίθετα παραδείγματα δείχνουν πόσο σημαντικό είναι να φεύγουμε από τον πειρασμό;

¹⁰ Αναλογιστείτε την περίπτωση του Δαβίδ, του βασιλιά του Ισραήλ. Καθώς κοίταζε από την ταράτσα του παλατιού του, είδε μια όμορφη γυναίκα να λούζεται, και οι εσφαλμένες επιθυμίες γέμισαν την καρδιά του. Θα έπρεπε να είχε φύγει από την ταράτσα και να απομακρυνθεί από τον πειρασμό. Αντίθετα, εκείνος άρχισε να ρωτάει για αυτή τη γυναίκα​—τη Βηθ-σαβεέ—​και τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά. (2 Σαμουήλ 11:1–12:23) Από την άλλη μεριά, πώς ενήργησε ο Ιωσήφ όταν η ανήθικη σύζυγος του κυρίου του τον παρότρυνε να πλαγιάσει μαζί της; Η αφήγηση μας λέει: «Μολονότι εκείνη μιλούσε στον Ιωσήφ καθημερινά, αυτός δεν την άκουγε ποτέ ώστε να πλαγιάσει δίπλα της, να παραμείνει μαζί της». Ακόμη και χωρίς τις εντολές του Μωσαϊκού Νόμου, ο οποίος δεν είχε δοθεί ακόμη, ο Ιωσήφ τής απάντησε με τα λόγια: «Πώς . . . θα μπορούσα να διαπράξω αυτό το μεγάλο κακό και να αμαρτήσω εναντίον του Θεού;» Κάποια ημέρα εκείνη τον άρπαξε, λέγοντας: «Πλάγιασε μαζί μου!» Μήπως ο Ιωσήφ έμεινε εκεί προσπαθώντας να τη λογικέψει; Όχι. «Τράπηκε σε φυγή και βγήκε έξω». Ο Ιωσήφ δεν έδωσε στο σεξουαλικό πειρασμό την ευκαιρία να τον κυριεύσει. Έφυγε!​—Γένεση 39:7-16.

11. Τι μπορούμε ίσως να κάνουμε αν αντιμετωπίζουμε κάποιον επαναλαμβανόμενο πειρασμό;

¹¹ Η φυγή θεωρείται μερικές φορές πράξη δειλίας, αλλά το να απομακρυνθούμε από μια κατάσταση είναι συχνά η σοφή πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε. Ίσως αντιμετωπίζουμε έναν επαναλαμβανόμενο πειρασμό στην εργασία. Μολονότι μπορεί να μην είμαστε σε θέση να αλλάξουμε δουλειά, ίσως υπάρχουν άλλοι τρόποι για να απομακρυνθούμε από καταστάσεις που περιλαμβάνουν πειρασμούς. Χρειάζεται να φεύγουμε από οτιδήποτε γνωρίζουμε πως είναι κακό, και πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε μόνο ό,τι είναι ορθό. (Αμώς 5:15) Όσον αφορά άλλα πράγματα, το να φεύγουμε από τον πειρασμό θα απαιτούσε να αποφεύγουμε τις πορνογραφικές σελίδες στο Ιντερνέτ καθώς και τους αμφισβητήσιμους χώρους διασκέδασης. Θα μπορούσε επίσης να σημαίνει το να πετάξουμε κάποιο περιοδικό ή να βρούμε καινούριους φίλους​—άτομα που αγαπούν τον Θεό και τα οποία ίσως μπορούν να μας βοηθήσουν. (Παροιμίες 13:20) Θα είμαστε σοφοί αν στρέφουμε αποφασιστικά τα νώτα σε οτιδήποτε μας βάζει σε πειρασμό να αμαρτήσουμε.​—Ρωμαίους 12:9.

Πώς Μπορεί να Βοηθήσει η Προσευχή

12. Τι ζητάμε από τον Θεό όταν προσευχόμαστε: «Μη μας φέρεις σε πειρασμό»;

¹² Ο Παύλος δίνει την εξής ενθαρρυντική διαβεβαίωση: «Ο Θεός είναι πιστός και δεν θα σας αφήσει να πειραστείτε πέρα από αυτό που μπορείτε να αντέξετε, αλλά μαζί με τον πειρασμό θα προμηθεύσει και τη διέξοδο για να μπορέσετε να τον υπομείνετε». (1 Κορινθίους 10:13) Ένας τρόπος με τον οποίο μας βοηθάει ο Ιεχωβά είναι το ότι απαντάει στις προσευχές που αναπέμπουμε ζητώντας τη βοήθειά του για να αντιμετωπίζουμε τον πειρασμό. Ο Ιησούς Χριστός μάς δίδαξε να προσευχόμαστε: «Μη μας φέρεις σε πειρασμό, αλλά ελευθέρωσέ μας από τον πονηρό». (Ματθαίος 6:13) Ανταποκρινόμενος σε μια τέτοια εγκάρδια προσευχή, ο Ιεχωβά δεν θα μας εγκαταλείψει στον πειρασμό. Θα μας ελευθερώσει από τον Σατανά και τις πανούργες πράξεις του. (Εφεσίους 6:11, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει να αναγνωρίζουμε τους πειρασμούς και να έχουμε τη δύναμη να αντιστεκόμαστε σε αυτούς. Αν τον παρακαλούμε να μη μας αφήσει να αποτύχουμε όταν πειραζόμαστε, εκείνος θα μας βοηθήσει να μην εξαπατηθούμε από τον Σατανά, «τον πονηρό».

13. Τι πρέπει να κάνουμε όταν αντιμετωπίζουμε κάποιον επίμονο πειρασμό;

¹³ Χρειάζεται ιδιαίτερα να προσευχόμαστε ένθερμα όταν αντιμετωπίζουμε κάποιον επίμονο πειρασμό. Μερικοί πειρασμοί μπορούν να προξενήσουν ισχυρή πάλη μέσα μας, με σκέψεις και τάσεις που μας υπενθυμίζουν με συνταρακτικό τρόπο πόσο αδύναμοι είμαστε στ’ αλήθεια. (Ψαλμός 51:5) Λόγου χάρη, τι μπορούμε να κάνουμε αν μας βασανίζουν μνήμες από κάποια παλιά εξαχρειωτική μας συνήθεια; Τι μπορεί να γίνει αν μπαίνουμε στον πειρασμό να επιστρέψουμε σε αυτήν; Αντί να προσπαθούμε απλώς να καταπνίξουμε τέτοια αισθήματα, ας φέρνουμε το ζήτημα στον Ιεχωβά με προσευχή​—επανειλημμένα αν χρειαστεί. (Ψαλμός 55:22) Με τη δύναμη του Λόγου του και του αγίου πνεύματός του, εκείνος μπορεί να μας βοηθήσει να καθαρίσουμε τη διάνοιά μας από ακάθαρτες τάσεις.​—Ψαλμός 19:8, 9.

14. Γιατί είναι απαραίτητη η προσευχή για την αντιμετώπιση του πειρασμού;

¹⁴ Παρατηρώντας την υπνηλία των αποστόλων του στον κήπο της Γεθσημανή, ο Ιησούς συμβούλεψε: «Να είστε σε εγρήγορση και να προσεύχεστε, για να μην μπείτε σε πειρασμό. Το μεν πνεύμα είναι πρόθυμο, αλλά η σάρκα αδύναμη». (Ματθαίος 26:41) Ένας τρόπος για να υπερνικήσουμε τον πειρασμό είναι να είμαστε άγρυπνοι απέναντι στις διάφορες μορφές που μπορεί να πάρει και ευαίσθητοι ως προς τον ύπουλο χαρακτήρα του. Επίσης, είναι ζωτικό να προσευχόμαστε για τον πειρασμό χωρίς καθυστέρηση ώστε να έχουμε τα πνευματικά εφόδια για να τον καταπολεμήσουμε. Εφόσον ο πειρασμός χτυπάει εκεί όπου είμαστε πιο ευάλωτοι, δεν μπορούμε να του αντισταθούμε μόνοι μας. Η προσευχή είναι απαραίτητη διότι η δύναμη που δίνει ο Θεός μπορεί να ενισχύσει την άμυνά μας κατά του Σατανά. (Φιλιππησίους 4:6, 7) Ίσως επίσης χρειαστούμε την πνευματική βοήθεια και τις προσευχές των “πρεσβυτέρων της εκκλησίας”.​—Ιακώβου 5:13-18.

Να Αντιστέκεστε Ενεργά στον Πειρασμό

15. Τι περιλαμβάνεται στο να αντιστεκόμαστε στον πειρασμό;

¹⁵ Εκτός από το να αποφεύγουμε έναν πειρασμό όταν είναι δυνατόν, πρέπει να αντιστεκόμαστε ενεργά σε αυτόν μέχρι να περάσει ή μέχρι να αλλάξει η κατάσταση. Όταν ο Ιησούς πειράστηκε από τον Σατανά, αντιστάθηκε ωσότου ο Διάβολος έφυγε. (Ματθαίος 4:1-11) Ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε: «Εναντιωθείτε στον Διάβολο, και θα φύγει από εσάς». (Ιακώβου 4:7) Η αντίσταση αρχίζει όταν ενισχύουμε τη διάνοιά μας με το Λόγο του Θεού και είμαστε σταθερά αποφασισμένοι να προσκολλούμαστε στους κανόνες Του. Είναι καλό να απομνημονεύουμε και να στοχαζόμαστε βασικά εδάφια τα οποία σχετίζονται με τη συγκεκριμένη αδυναμία μας. Θα ήταν σοφό να βρούμε κάποιον ώριμο Χριστιανό​—ίσως έναν πρεσβύτερο—​στον οποίο να μπορούμε να μιλήσουμε για τις ανησυχίες μας και να τον καλέσουμε σε βοήθεια όταν εμφανιστεί ο πειρασμός.​—Παροιμίες 22:17.

16. Πώς μπορούμε να παραμένουμε ηθικά ευθείς;

¹⁶ Οι Γραφές μάς προτρέπουν να ντυθούμε τη νέα προσωπικότητα. (Εφεσίους 4:24) Αυτό σημαίνει να αφήσουμε τον Ιεχωβά να μας διαπλάσει και να μας αλλάξει. Γράφοντας στο συνεργάτη του τον Τιμόθεο, ο Παύλος είπε: «Να επιδιώκεις δικαιοσύνη, θεοσεβή αφοσίωση, πίστη, αγάπη, υπομονή, πραότητα. Να αγωνίζεσαι τον καλό αγώνα της πίστης, να κρατήσεις γερά την αιώνια ζωή για την οποία κλήθηκες». (1 Τιμόθεο 6:11, 12) Μπορούμε να “επιδιώκουμε δικαιοσύνη” μελετώντας επιμελώς το Λόγο του Θεού ώστε να αποκτήσουμε βαθιά γνώση για την προσωπικότητά του και κατόπιν ενεργώντας σε αρμονία με τις απαιτήσεις του. Ένα πλήρες πρόγραμμα Χριστιανικών δραστηριοτήτων, όπως είναι το κήρυγμα των καλών νέων και η παρακολούθηση των συναθροίσεων, είναι επίσης ζωτικό. Το να πλησιάζουμε τον Θεό και να επωφελούμαστε στο πλήρες από τις πνευματικές του προμήθειες θα μας βοηθάει να αναπτυσσόμαστε πνευματικά και να παραμένουμε ηθικά ευθείς.​—Ιακώβου 4:8.

17. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει στη διάρκεια του πειρασμού;

¹⁷ Ο Παύλος μάς διαβεβαιώνει ότι οποιονδήποτε πειρασμό και αν συναντήσουμε, αυτός δεν θα γίνει ποτέ μεγαλύτερος από τη θεόδοτη ικανότητα που έχουμε να τον αντιμετωπίσουμε. Ο Ιεχωβά θα “προμηθεύσει τη διέξοδο ώστε να μπορέσουμε να τον υπομείνουμε”. (1 Κορινθίους 10:13) Πράγματι, ο Θεός δεν επιτρέπει στον πειρασμό να μας κυριεύσει σε τέτοιον βαθμό ώστε να μην έχουμε αρκετή πνευματική δύναμη για να διατηρήσουμε την ακεραιότητά μας, αν εμείς εξακολουθήσουμε να στηριζόμαστε σε αυτόν. Ο Ιεχωβά θέλει να επιτύχουμε καθώς αντιστεκόμαστε σθεναρά στον πειρασμό ο οποίος μας ωθεί να κάνουμε αυτό που είναι εσφαλμένο ενώπιόν του. Επιπλέον, μπορούμε να έχουμε πίστη στην υπόσχεσή του: «Δεν πρόκειται να σε αφήσω ούτε πρόκειται να σε εγκαταλείψω».​—Εβραίους 13:5.

18. Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για τη νίκη επί της ανθρώπινης αδυναμίας;

¹⁸ Ο Παύλος δεν ήταν αβέβαιος για την έκβαση της προσωπικής του μάχης εναντίον της ανθρώπινης αδυναμίας. Δεν θεωρούσε τον εαυτό του αξιολύπητο και ανίσχυρο υποχείριο των σαρκικών του επιθυμιών. Απεναντίας, είπε: «Εγώ . . . έτσι τρέχω, όχι με αβεβαιότητα· έτσι πυγμαχώ, όχι σαν να χτυπώ τον αέρα· αλλά γρονθοκοπώ το σώμα μου και το οδηγώ ως δούλο, μήπως, αφού κηρύξω σε άλλους, γίνω εγώ ο ίδιος αποδοκιμασμένος κατά κάποιον τρόπο». (1 Κορινθίους 9:26, 27) Και εμείς επίσης μπορούμε να διεξάγουμε επιτυχημένη μάχη εναντίον της ατελούς σάρκας. Μέσω της Γραφής, των βασισμένων σε αυτήν εντύπων, των Χριστιανικών συναθροίσεων και των ώριμων συγχριστιανών μας, ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας παρέχει συνεχείς υπενθυμίσεις που μας βοηθούν να ακολουθούμε μια σωστή πορεία. Με τη βοήθειά του, μπορούμε να κερδίσουμε τη νίκη επί της ανθρώπινης αδυναμίας!

Να Έχετε το Φρόνημα του Πνεύματος Ώστε να Ζήσετε!

«Το φρόνημα του πνεύματος σημαίνει ζωή».​—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:6.

1, 2. Πώς αντιδιαστέλλει η Γραφή τη «σάρκα» με το «πνεύμα»;

ΔΕΝ είναι καθόλου εύκολο να διατηρήσει κάποιος καθαρή ηθική υπόσταση ενώπιον του Θεού μέσα σε μια εξαχρειωμένη κοινωνία που εξυμνεί την ικανοποίηση των σαρκικών επιθυμιών. Ωστόσο, οι Γραφές αντιδιαστέλλουν τη «σάρκα» με το «πνεύμα», χαράζοντας μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις ολέθριες συνέπειες που επέρχονται όταν κάποιος επιτρέπει στον εαυτό του να κυριαρχείται από την αμαρτωλή σάρκα και στα ευλογητά αποτελέσματα που απολαμβάνει όποιος υποτάσσεται στην επιρροή του αγίου πνεύματος του Θεού.

² Παραδείγματος χάρη, ο Ιησούς Χριστός είπε: «Το πνεύμα είναι που δίνει ζωή· η σάρκα δεν χρησιμεύει καθόλου. Τα λόγια που εγώ σας έχω πει είναι πνεύμα και είναι ζωή». (Ιωάννης 6:63) Στους Χριστιανούς στη Γαλατία, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Η σάρκα είναι εναντίον του πνεύματος ως προς την επιθυμία της, και το πνεύμα εναντίον της σάρκας· επειδή αυτά εναντιώνονται το ένα στο άλλο». (Γαλάτες 5:17) Ο Παύλος είπε επίσης: «Αυτός που σπέρνει μεριμνώντας για τη σάρκα του θα θερίσει φθορά από τη σάρκα του, ενώ αυτός που σπέρνει μεριμνώντας για το πνεύμα θα θερίσει αιώνια ζωή από το πνεύμα».​—Γαλάτες 6:8.

3. Τι χρειάζεται για να ελευθερωθούμε από τις εσφαλμένες επιθυμίες και τάσεις;

³ Το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά​—η ενεργός του δύναμη—​μπορεί να ξεριζώσει αποτελεσματικά τις ακάθαρτες «σαρκικές επιθυμίες» και την καταστροφική κυριαρχία της αμαρτωλής μας σάρκας. (1 Πέτρου 2:11) Για να ελευθερωθούμε από τα δεσμά των εσφαλμένων τάσεων, είναι ζωτικό να έχουμε τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού, διότι ο Παύλος έγραψε: «Το φρόνημα της σάρκας σημαίνει θάνατο, αλλά το φρόνημα του πνεύματος σημαίνει ζωή και ειρήνη». (Ρωμαίους 8:6) Τι σημαίνει το να έχει κάποιος το φρόνημα του πνεύματος;

«Το Φρόνημα του Πνεύματος»

4. Τι σημαίνει «το φρόνημα του πνεύματος»;

⁴ Η λέξη φρόνημα που χρησιμοποίησε ο Παύλος υποδηλώνει «τρόπο σκέψης, αντίληψη, . . . στόχο, βλέψεις, επιδίωξη». Ένα συναφές ρήμα σημαίνει «σκέφτομαι, συλλογίζομαι κάτι με έναν συγκεκριμένο τρόπο». Επομένως, το να έχουμε το φρόνημα του πνεύματος σημαίνει να ελεγχόμαστε, να κυριαρχούμαστε και να ωθούμαστε από την ενεργό δύναμη του Ιεχωβά. Υποδηλώνει ότι αφήνουμε πρόθυμα τη σκέψη, τις τάσεις και τις επιδιώξεις μας να έρχονται κάτω από την πλήρη επιρροή του αγίου πνεύματος του Θεού.

5. Σε ποιο βαθμό πρέπει να υποτασσόμαστε στην επιρροή του αγίου πνεύματος;

⁵ Ο βαθμός στον οποίο πρέπει να υποτασσόμαστε στην επιρροή του αγίου πνεύματος τονίστηκε από τον Παύλο όταν αναφέρθηκε στο ότι είμαστε “δούλοι μέσω του πνεύματος”. (Ρωμαίους 7:6) Με βάση την πίστη τους στη λυτρωτική θυσία του Ιησού, οι Χριστιανοί έχουν ελευθερωθεί από την κυριαρχία της αμαρτίας και έτσι έχουν “πεθάνει” ως προς την προηγούμενη κατάστασή τους ως δούλοι της. (Ρωμαίους 6:2, 11) Όσοι είναι συμβολικά νεκροί από αυτή την άποψη εξακολουθούν να ζουν σωματικά και είναι τώρα ελεύθεροι να ακολουθήσουν τον Χριστό ως «δούλοι της δικαιοσύνης».—Ρωμαίους 6:18-20.

Μια Συγκλονιστική Μεταμόρφωση

6. Ποια μεταμόρφωση γεύονται όσοι γίνονται «δούλοι της δικαιοσύνης»;

⁶ Η μεταμόρφωσή μας, από το να είμαστε «δούλοι της αμαρτίας» στο να υπηρετούμε τον Θεό ως «δούλοι της δικαιοσύνης», είναι πράγματι συγκλονιστική. Αναφορικά με μερικούς που είχαν κάνει μια τέτοια αλλαγή, ο Παύλος έγραψε: “Καθαριστήκατε, αγιαστήκατε, ανακηρυχτήκατε δίκαιοι στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και με το πνεύμα του Θεού μας”.​—Ρωμαίους 6:17, 18· 1 Κορινθίους 6:11.

7. Γιατί είναι σημαντικό να έχουμε την άποψη του Ιεχωβά για τα διάφορα ζητήματα;

⁷ Για να κάνουμε μια τέτοια αξιοσημείωτη αλλαγή, χρειάζεται πρώτα να μάθουμε την άποψη που έχει ο Ιεχωβά για τα διάφορα ζητήματα. Πριν από αιώνες, ο ψαλμωδός Δαβίδ ικέτεψε τον Θεό ένθερμα: «Μάθε μου τις οδούς σου, Ιεχωβά . . . Κάνε με να περπατώ στην αλήθεια σου και δίδαξέ με». (Ψαλμός 25:4, 5) Ο Ιεχωβά άκουσε τον Δαβίδ, και Εκείνος μπορεί να απαντήσει σε μια τέτοια προσευχή και για τους σύγχρονους υπηρέτες του. Εφόσον οι οδοί του Θεού και η αλήθεια του είναι καθαρές και άγιες, το να κάνουμε στοχασμούς γύρω από αυτές θα μας βοηθάει αν μπαίνουμε στον πειρασμό να ικανοποιήσουμε ακάθαρτες σαρκικές επιθυμίες.

Ο Ζωτικός Ρόλος του Λόγου του Θεού

8. Γιατί είναι επιτακτικό να μελετάμε τη Γραφή;

⁸ Ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, είναι προϊόν του πνεύματός του. Επομένως, ένας ζωτικός τρόπος για να αφήνουμε αυτό το πνεύμα να επενεργεί σε εμάς είναι το να διαβάζουμε και να μελετάμε τη Γραφή​—καθημερινά αν είναι δυνατόν. (1 Κορινθίους 2:10, 11· Εφεσίους 5:18) Το να γεμίζουμε τη διάνοια και την καρδιά μας με Γραφικές αλήθειες και αρχές θα μας βοηθάει να αντιστεκόμαστε στις επιθέσεις εναντίον της πνευματικότητάς μας. Ναι, όταν παρουσιάζονται ανήθικοι πειρασμοί, το πνεύμα του Θεού είναι σε θέση να επαναφέρει στη μνήμη μας Γραφικές υπενθυμίσεις και κατευθυντήριες αρχές που μπορούν να ενισχύουν την αποφασιστικότητά μας να ενεργούμε σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. (Ψαλμός 119:1, 2, 99· Ιωάννης 14:26) Έτσι, δεν εξαπατόμαστε ώστε να ακολουθούμε εσφαλμένη πορεία.​—2 Κορινθίους 11:3.

9. Πώς ενισχύει η μελέτη της Γραφής την αποφασιστικότητά μας να διαφυλάξουμε τη σχέση μας με τον Ιεχωβά;

⁹ Καθώς συνεχίζουμε την ειλικρινή και επιμελή μελέτη της Γραφής με τη βοήθεια των εντύπων που βασίζονται σε αυτήν, το πνεύμα του Θεού επηρεάζει τη διάνοια και την καρδιά μας, κάνοντας βαθύτερο το σεβασμό μας για τους κανόνες του Ιεχωβά. Η σχέση μας με τον Θεό γίνεται το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή μας. Όταν αντιμετωπίζουμε κάποιον πειρασμό, οι σκέψεις σχετικά με το πόσο ευχάριστο θα ήταν να αναμειχθούμε στην αδικοπραγία δεν βρίσκουν έδαφος. Απεναντίας, το άμεσο μέλημά μας είναι να διατηρήσουμε την ακεραιότητά μας στον Ιεχωβά. Η ισχυρή εκτίμηση για τη σχέση που έχουμε μαζί του μας υποκινεί να καταπολεμούμε κάθε τάση η οποία θα μπορούσε να τη βλάψει ή να την καταστρέψει.

«Πόσο Αγαπώ το Νόμο Σου!»

10. Γιατί είναι απαραίτητο να υπακούμε στο νόμο του Ιεχωβά αν θέλουμε να έχουμε το φρόνημα του πνεύματος;

¹⁰ Αν θέλουμε να έχουμε το φρόνημα του πνεύματος, η γνώση του Λόγου του Θεού δεν αρκεί. Ο Βασιλιάς Σολομών αντιλαμβανόταν πολύ καλά τους κανόνες του Ιεχωβά, αλλά δεν έζησε σύμφωνα με αυτούς στο τελευταίο τμήμα της ζωής του. (1 Βασιλέων 4:29, 30· 11:1-6) Αν έχουμε πνευματικό φρόνημα, θα διακρίνουμε την ανάγκη, όχι μόνο να γνωρίζουμε τι λέει η Γραφή, αλλά και να υπακούμε ολόκαρδα στο νόμο του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εξετάζουμε προσεκτικά τους κανόνες του Ιεχωβά και να προσπαθούμε επιμελώς να τους τηρούμε. Ο ψαλμωδός είχε αυτού του είδους τη στάση, καθώς έψαλε: «Πόσο αγαπώ το νόμο σου! Όλη την ημέρα είναι μέλημά μου». (Ψαλμός 119:97) Όταν είναι πραγματικό μας μέλημα το να ακολουθούμε το νόμο του Θεού, υποκινούμαστε να εκδηλώνουμε θεοσεβείς ιδιότητες. (Εφεσίους 5:1, 2) Αντί να συρόμαστε αβοήθητα στην αδικοπραγία, επιδεικνύουμε τους καρπούς του πνεύματος, και η επιθυμία να ευαρεστούμε τον Ιεχωβά μάς κάνει να απομακρυνόμαστε από τα απαίσια «έργα της σάρκας».​—Γαλάτες 5:16, 19-23· Ψαλμός 15:1, 2.

11. Πώς θα εξηγούσατε το ότι ο νόμος του Ιεχωβά που απαγορεύει την πορνεία αποτελεί προστασία για εμάς;

¹¹ Πώς μπορούμε να αναπτύξουμε βαθύ σεβασμό και αγάπη για το νόμο του Ιεχωβά; Ένας τρόπος είναι το να εξετάζουμε προσεκτικά την αξία του. Αναλογιστείτε το νόμο του Θεού που περιορίζει τις σεξουαλικές σχέσεις μόνο μέσα στο γάμο και απαγορεύει την πορνεία και τη μοιχεία. (Εβραίους 13:4) Μήπως το να υπακούμε σε αυτόν το νόμο μάς στερεί κάτι καλό; Θα θέσπιζε άραγε ένας στοργικός ουράνιος Πατέρας κάποιον νόμο που να μας αρνείται οτιδήποτε ωφέλιμο; Ασφαλώς όχι! Δείτε τι συμβαίνει στη ζωή πολλών ανθρώπων που δεν ζουν σε αρμονία με τους ηθικούς κανόνες του Ιεχωβά. Ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες συχνά τους οδηγούν σε εκτρώσεις ή ίσως σε πρόωρους και δυστυχισμένους γάμους. Πολλοί αναγκάζονται να αναθρέψουν κάποιο παιδί χωρίς να έχουν έναν σύζυγο ή μια σύζυγο. Επιπλέον, όσοι πορνεύουν αφήνουν τον εαυτό τους εκτεθειμένο σε σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες. (1 Κορινθίους 6:18) Επίσης, αν ένας υπηρέτης του Ιεχωβά διαπράξει πορνεία, οι συναισθηματικές συνέπειες μπορούν να τον καταρρακώσουν. Το να προσπαθεί να καταπνίξει τις τύψεις μιας ένοχης συνείδησης μπορεί να οδηγήσει σε νύχτες αγρύπνιας και σε οδύνη. (Ψαλμός 32:3, 4· 51:3) Δεν είναι προφανές, λοιπόν, ότι ο νόμος του Ιεχωβά που απαγορεύει την πορνεία είναι σχεδιασμένος για την προστασία μας; Ναι, είναι πράγματι πολύ επωφελές το να διακρατούμε ηθική καθαρότητα!

Να Προσεύχεστε για τη Βοήθεια του Ιεχωβά

12, 13. Γιατί είναι κατάλληλο να προσευχόμαστε όταν μας πολιορκούν αμαρτωλές επιθυμίες;

¹² Το φρόνημα του πνεύματος ασφαλώς απαιτεί εγκάρδια προσευχή. Είναι κατάλληλο να ζητάμε τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού, διότι ο Ιησούς είπε: «Αν εσείς . . . ξέρετε να δίνετε καλά δώρα στα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Πατέρας που είναι στον ουρανό θα δώσει άγιο πνεύμα σε εκείνους που ζητούν από αυτόν!» (Λουκάς 11:13) Στην προσευχή μας, μπορούμε να εκφράζουμε την εξάρτησή μας από το πνεύμα για βοήθεια σε σχέση με τις αδυναμίες μας. (Ρωμαίους 8:26, 27) Αν αντιληφθούμε ότι μας επηρεάζει κάποια αμαρτωλή επιθυμία ή στάση, ή αν ένας στοργικός ομόπιστος το φέρει αυτό στην προσοχή μας, θα ήταν σοφό να είμαστε συγκεκριμένοι στις προσευχές μας όσον αφορά αυτό το πρόβλημα και να ζητάμε τη βοήθεια του Θεού για να ξεπερνάμε αυτές τις τάσεις.

¹³ Ο Ιεχωβά μπορεί να μας βοηθήσει να συγκεντρώνουμε την προσοχή μας σε δίκαια, αγνά, ενάρετα και αξιέπαινα πράγματα. Και πόσο κατάλληλο είναι να δεόμαστε σε αυτόν ένθερμα, ώστε «η ειρήνη του Θεού» να περιφρουρεί τις καρδιές μας και τις διανοητικές μας δυνάμεις! (Φιλιππησίους 4:6-8) Ας προσευχόμαστε λοιπόν για τη βοήθεια του Ιεχωβά, προκειμένου να “επιδιώκουμε δικαιοσύνη, θεοσεβή αφοσίωση, πίστη, αγάπη, υπομονή, πραότητα”. (1 Τιμόθεο 6:11-14) Με τη βοήθεια του ουράνιου Πατέρα μας, οι ανησυχίες και οι πειρασμοί δεν θα ενταθούν σε ανεξέλεγκτο βαθμό. Απεναντίας, η ζωή μας θα χαρακτηρίζεται από θεόδοτη γαλήνη.

Μη Λυπείτε το Πνεύμα

14. Γιατί αποτελεί το πνεύμα του Θεού δύναμη για καθαρότητα;

¹⁴ Οι ώριμοι υπηρέτες του Ιεχωβά εφαρμόζουν προσωπικά τη συμβουλή του Παύλου: «Μη σβήνετε τη φωτιά του πνεύματος». (1 Θεσσαλονικείς 5:19) Εφόσον το πνεύμα του Θεού είναι «το πνεύμα της αγιότητας», είναι καθαρό, αγνό, ιερό. (Ρωμαίους 1:4) Συνεπώς, όταν επενεργεί σε εμάς, αυτό το πνεύμα αποτελεί δύναμη για αγιότητα, δηλαδή καθαρότητα. Συμβάλλει στο να παραμένουμε σε μια καθαρή οδό ζωής που χαρακτηρίζεται από υπακοή στον Θεό. (1 Πέτρου 1:2) Κάθε ακάθαρτη συνήθεια αποτελεί περιφρόνηση αυτού του πνεύματος, και κάτι τέτοιο μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες. Με ποιον τρόπο;

15, 16. (α) Πώς θα μπορούσαμε να λυπούμε το πνεύμα του Θεού; (β) Πώς μπορούμε να αποφεύγουμε να λυπούμε το πνεύμα του Ιεχωβά;

¹⁵ Ο Παύλος έγραψε: «Μη λυπείτε το άγιο πνεύμα του Θεού, με το οποίο έχετε σφραγιστεί για μια ημέρα απελευθέρωσης με λύτρο». (Εφεσίους 4:30) Οι Γραφές προσδιορίζουν το πνεύμα του Ιεχωβά ως σφραγίδα, ή αλλιώς “εγγύηση εκείνου που θα ερχόταν”, για τους πιστούς χρισμένους Χριστιανούς. Και αυτό είναι η αθάνατη ουράνια ζωή. (2 Κορινθίους 1:22· 1 Κορινθίους 15:50-57· Αποκάλυψη 2:10) Το πνεύμα του Θεού μπορεί να κατευθύνει σε μια ζωή πιστότητας τους χρισμένους, καθώς και τους συντρόφους τους που έχουν επίγεια ελπίδα, και μπορεί να τους βοηθήσει να αποφεύγουν τα αμαρτωλά έργα.

¹⁶ Ο απόστολος προειδοποίησε για τις τάσεις προς το ψεύδος, την κλοπή, την αδιάντροπη διαγωγή και τα παρόμοια. Αν επιτρέπαμε στον εαυτό μας να παρασυρθεί σε τέτοια πράγματα, θα ενεργούσαμε αντίθετα με τις εμπνευσμένες από το πνεύμα συμβουλές του Λόγου του Θεού. (Εφεσίους 4:17-29· 5:1-5) Θα ήταν δυνατόν έτσι να λυπούμε το πνεύμα του Θεού, τουλάχιστον σε κάποιον βαθμό, και ασφαλώς αυτό είναι κάτι που θέλουμε να αποφύγουμε. Ως εκ τούτου, αν κάποιοι από εμάς αρχίσουμε να αψηφούμε τις συμβουλές του Λόγου του Ιεχωβά, θα μπορούσαμε να αρχίσουμε να αναπτύσσουμε κάποια στάση ή γνωρίσματα που θα ήταν δυνατόν να οδηγήσουν σε εκούσια αμαρτία και στην ολοκληρωτική απώλεια της θεϊκής εύνοιας. (Εβραίους 6:4-6) Αν και ίσως να μην πράττουμε την αμαρτία τώρα, θα μπορούσαμε να οδεύουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Συνεχίζοντας να ενεργούμε αντίθετα με την καθοδηγία του πνεύματος, θα το λυπούσαμε. Επίσης, θα αντιστεκόμασταν και θα φέρναμε λύπη στον Ιεχωβά, την πηγή του αγίου πνεύματος. Ως άτομα που αγαπούν τον Θεό, ποτέ δεν θα το θέλαμε αυτό. Απεναντίας, ας προσευχόμαστε ζητώντας τη βοήθεια του Ιεχωβά ώστε να μη λυπούμε το πνεύμα του αλλά να είμαστε σε θέση να φέρνουμε τιμή στο άγιο όνομά του εξακολουθώντας να έχουμε το φρόνημα του πνεύματος.

Συνεχίστε να Έχετε το Φρόνημα του Πνεύματος

17. Ποιοι είναι μερικοί πνευματικοί στόχοι τους οποίους θα μπορούσαμε να θέσουμε, και γιατί θα ήταν σοφό να εργαζόμαστε για την επίτευξή τους;

¹⁷ Ένας αξιόλογος τρόπος για να συνεχίσουμε να έχουμε το φρόνημα του πνεύματος είναι το να θέτουμε πνευματικούς στόχους και να εργαζόμαστε για την επίτευξή τους. Ανάλογα με τις ανάγκες και τις περιστάσεις μας, οι στόχοι μας μπορεί να περιλαμβάνουν τη βελτίωση των συνηθειών μας μελέτης, την αύξηση της συμμετοχής μας στο έργο κηρύγματος ή την επιδίωξη ενός συγκεκριμένου προνομίου υπηρεσίας, όπως είναι η υπηρεσία ολοχρόνιου σκαπανέα, η υπηρεσία Μπέθελ ή το ιεραποστολικό έργο. Αυτό θα κρατάει τη διάνοιά μας απασχολημένη με πνευματικά ενδιαφέροντα και θα μας βοηθάει να προβάλλουμε επιτυχή αντίσταση στις ανθρώπινες αδυναμίες μας και να μην καθοδηγούμαστε από τους υλιστικούς στόχους και τις αντιγραφικές επιθυμίες που είναι κοινά πράγματα σε αυτό το σύστημα πραγμάτων. Αυτή σίγουρα είναι η σοφή πορεία, διότι ο Ιησούς συμβούλεψε: «Μη συσσωρεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς πάνω στη γη, όπου ο σκόρος και η σκουριά καταστρέφουν και όπου κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και κλέβουν. Απεναντίας, να συσσωρεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε ο σκόρος ούτε η σκουριά καταστρέφουν και όπου κλέφτες δεν κάνουν διαρρήξεις ούτε κλέβουν. Διότι όπου είναι ο θησαυρός σου, εκεί θα είναι και η καρδιά σου».—Ματθαίος 6:19-21.

18. Γιατί είναι τόσο σημαντικό να συνεχίσουμε να έχουμε το φρόνημα του πνεύματος σε αυτές τις τελευταίες ημέρες;

¹⁸ Το να έχουμε το φρόνημα του πνεύματος και να καταπνίγουμε τις κοσμικές επιθυμίες αποτελεί ασφαλώς πορεία σοφίας σε αυτές τις «τελευταίες ημέρες». (2 Τιμόθεο 3:1-5) Εξάλλου, «ο κόσμος παρέρχεται καθώς και η επιθυμία του, αλλά αυτός που κάνει το θέλημα του Θεού παραμένει για πάντα». (1 Ιωάννη 2:15-17) Για παράδειγμα, αν κάποιος νεαρός Χριστιανός επιδιώκει το στόχο της ολοχρόνιας υπηρεσίας, αυτό μπορεί να χρησιμεύσει ως καθοδηγητικό φως στη διάρκεια των δύσκολων χρόνων της εφηβικής ή της μετεφηβικής του ηλικίας. Όταν πιέζεται να συμβιβαστεί, ένα τέτοιο άτομο θα έχει ξεκάθαρη όραση των όσων εκείνος ή εκείνη θέλει να επιτύχει στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Ένας τέτοιος πνευματικός άνθρωπος θα το θεωρεί άσοφο, ακόμη και ανόητο, να στερηθεί την επίτευξη πνευματικών στόχων για χάρη υλικών επιδιώξεων ή οποιασδήποτε απόλαυσης υπόσχεται η αμαρτία. Θυμηθείτε ότι ο Μωυσής, ο οποίος έκλινε προς τα πνευματικά πράγματα, “επέλεξε να υφίσταται κακομεταχείριση με το λαό του Θεού μάλλον παρά να έχει την προσωρινή απόλαυση της αμαρτίας”. (Εβραίους 11:24, 25) Είτε είμαστε νέοι είτε ηλικιωμένοι, κάνουμε παρόμοια επιλογή όταν συνεχίζουμε να έχουμε το φρόνημα του πνεύματος και όχι το φρόνημα της ξεπεσμένης σάρκας.

19. Ποια οφέλη θα απολαύσουμε αν συνεχίσουμε να έχουμε το φρόνημα του πνεύματος;

¹⁹ «Το φρόνημα της σάρκας σημαίνει έχθρα με τον Θεό», ενώ «το φρόνημα του πνεύματος σημαίνει ζωή και ειρήνη». (Ρωμαίους 8:6, 7) Αν συνεχίσουμε να έχουμε το φρόνημα του πνεύματος, θα απολαμβάνουμε πολύτιμη ειρήνη. Οι καρδιές μας και οι διανοητικές μας δυνάμεις θα προστατεύονται σε πληρέστερο βαθμό από την επιρροή της αμαρτωλής μας κατάστασης. Θα είμαστε σε καλύτερη θέση να αντιστεκόμαστε στους πειρασμούς που μας ωθούν να αναμειχθούμε σε αδικοπραγία. Επίσης, θα έχουμε θεϊκή βοήθεια για να αντιμετωπίζουμε τη συνεχιζόμενη πάλη ανάμεσα στη σάρκα και στο πνεύμα.

20. Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι είναι δυνατόν να βγούμε νικητές στη μάχη ανάμεσα στη σάρκα και στο πνεύμα;

²⁰ Εξακολουθώντας να έχουμε το φρόνημα του πνεύματος, διατηρούμε έναν ζωτικό δεσμό με τον Ιεχωβά, την πηγή και της ζωής και του αγίου πνεύματος. (Ψαλμός 36:9· 51:11) Ο Σατανάς ο Διάβολος και τα όργανά του κάνουν ό,τι μπορούν για να καταστρέψουν τη σχέση μας με τον Ιεχωβά Θεό. Προσπαθούν να αποκτήσουν τον έλεγχο της διάνοιάς μας, γνωρίζοντας ότι, αν ενδώσουμε, αυτό θα οδηγήσει τελικά σε έχθρα με τον Θεό και σε θάνατο. Αλλά εμείς μπορούμε να βγούμε νικητές σε αυτή τη μάχη ανάμεσα στη σάρκα και στο πνεύμα. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση του Παύλου διότι, γράφοντας για τη δική του μάχη, ρώτησε πρώτα: «Ποιος θα με σώσει από το σώμα που υφίσταται αυτόν το θάνατο;» Κατόπιν, δείχνοντας ότι η διάσωση ήταν δυνατή, αναφώνησε: «Ευχαριστίες ας δοθούν στον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας!» (Ρωμαίους 7:21-25) Και εμείς επίσης μπορούμε να ευχαριστούμε τον Θεό μέσω του Χριστού για το ότι μας παρέχει τα μέσα προκειμένου να αντιμετωπίζουμε τις ανθρώπινες αδυναμίες και να συνεχίζουμε να έχουμε το φρόνημα του πνεύματος με την υπέροχη ελπίδα της αιώνιας ζωής.​—Ρωμαίους 6:23.