• «Ο Ιησούς . . . τους Αγάπησε ως το Τέλος»
    «Έλα να Γίνεις Ακόλουθός Μου»

    • Έδειχνε την Εμπιστοσύνη Του

      15. Γιατί εμπιστευόταν ο Ιησούς τους μαθητές του παρά τα ελαττώματά τους;

      15 Η αγάπη και η εμπιστοσύνη πηγαίνουν χέρι χέρι. Η αγάπη «πιστεύει τα πάντα».c (1 Κορινθίους 13:7) Υποκινούμενος από αγάπη, ο Ιησούς έδειχνε προθυμία να εμπιστεύεται τους μαθητές του παρά τις ατέλειές τους. Είχε πεποίθηση σε αυτούς και πίστευε ότι μέσα στην καρδιά τους αγαπούσαν αληθινά τον Ιεχωβά και ήθελαν να κάνουν το θέλημά Του. Ακόμα και όταν έκαναν λάθη, ο Ιησούς δεν αμφισβητούσε τα κίνητρά τους. Για παράδειγμα, όταν οι απόστολοι Ιάκωβος και Ιωάννης έβαλαν προφανώς τη μητέρα τους να ζητήσει να καθίσουν δίπλα στον Ιησού στη Βασιλεία του, ο Ιησούς δεν αμφισβήτησε την οσιότητά τους ούτε τους αφαίρεσε το προνόμιο του αποστόλου.​—Ματθαίος 20:20-28.

      16, 17. Ποιες ευθύνες ανέθεσε ο Ιησούς στους μαθητές του;

      16 Δείχνοντας την εμπιστοσύνη του, ο Ιησούς ανέθετε διάφορες ευθύνες στους μαθητές του. Στις δύο περιπτώσεις κατά τις οποίες πολλαπλασίασε θαυματουργικά την τροφή και έθρεψε τα πλήθη, ανέθεσε στους μαθητές του την ευθύνη να μοιράσουν την τροφή. (Ματθαίος 14:19· 15:36) Όταν επρόκειτο να γιορτάσει το τελευταίο του Πάσχα, διόρισε τον Πέτρο και τον Ιωάννη να πάνε στην Ιερουσαλήμ και να κάνουν τις ετοιμασίες. Εκείνοι φρόντισαν να πάρουν το αρνί, το κρασί, το άζυμο ψωμί, τα πικρά χόρτα και οποιαδήποτε άλλα πράγματα ήταν απαραίτητα. Αυτός δεν ήταν ασήμαντος διορισμός, επειδή ο κατάλληλος εορτασμός του Πάσχα ήταν απαίτηση του Μωσαϊκού Νόμου, και ο Ιησούς έπρεπε να τηρεί αυτόν τον Νόμο. Εκτός αυτού, αργότερα εκείνο το βράδυ ο Ιησούς χρησιμοποίησε το κρασί και το άζυμο ψωμί ως σημαντικά σύμβολα όταν θέσπισε την Ανάμνηση του θανάτου του.​—Ματθαίος 26:17-19· Λουκάς 22:8, 13.

      17 Ο Ιησούς θεώρησε κατάλληλο να εμπιστευτεί στους μαθητές του ακόμα πιο βαριές ευθύνες. Θυμηθείτε ότι τους ανέθεσε τη βαρυσήμαντη αποστολή να κηρύξουν και να κάνουν μαθητές. (Ματθαίος 28:18-20) Όπως είδαμε νωρίτερα, προείπε ότι θα ανέθετε σε μια μικρή ομάδα χρισμένων ακολούθων του στη γη τη σημαντική ευθύνη να διανέμουν την πνευματική τροφή. (Λουκάς 12:42-44) Ακόμα και τώρα, παρότι είναι αόρατος και κυβερνάει από τον ουρανό, ο Ιησούς εμπιστεύεται τη φροντίδα της εκκλησίας του στη γη σε άτομα που έχουν πνευματικά προσόντα και αποτελούν «δώρα σε μορφή ανθρώπων».​—Εφεσίους 4:8, 11, 12.

      18-20. (α) Πώς μπορούμε να δείχνουμε εμπιστοσύνη και πεποίθηση στους ομοπίστους μας; (β) Πώς μπορούμε να μιμούμαστε την προθυμία που έδειχνε ο Ιησούς να αναθέτει ευθύνες σε άλλους; (γ) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο κεφάλαιο;

      18 Πώς μπορούμε να ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού στις σχέσεις μας με τους άλλους; Το να δείχνουμε εμπιστοσύνη και πεποίθηση στους ομοπίστους μας αποτελεί έκφραση της αγάπης μας. Ας θυμόμαστε ότι η αγάπη είναι θετική ιδιότητα, όχι αρνητική. Όταν οι άλλοι μας απογοητεύουν, πράγμα που είναι αναπόφευκτο κατά καιρούς, η αγάπη θα μας εμποδίζει να σπεύδουμε να τους αποδίδουμε κακά κίνητρα. (Ματθαίος 7:1, 2) Αν διατηρούμε θετική άποψη για τους ομοπίστους μας, θα τους συμπεριφερόμαστε με τρόπους που θα εποικοδομούν αντί να κατεδαφίζουν.​—1 Θεσσαλονικείς 5:11.

      19 Μπορούμε άραγε να μιμούμαστε την προθυμία που έδειχνε ο Ιησούς να αναθέτει ευθύνες σε άλλους; Όσοι βρίσκονται σε υπεύθυνες θέσεις στην εκκλησία είναι ωφέλιμο να αναθέτουν κατάλληλες και ουσιώδεις εργασίες σε άλλους, με την πεποίθηση ότι εκείνοι θα κάνουν το καλύτερο που μπορούν. Με αυτόν τον τρόπο, οι έμπειροι πρεσβύτεροι μπορούν να παρέχουν απαραίτητη και πολύτιμη εκπαίδευση σε νεότερους άντρες με τα ανάλογα προσόντα οι οποίοι “επιδιώκουν” να βοηθούν στην εκκλησία. (1 Τιμόθεο 3:1· 2 Τιμόθεο 2:2) Αυτή η εκπαίδευση είναι ζωτική. Καθώς ο Ιεχωβά συνεχίζει να επιταχύνει την αύξηση της Βασιλείας, χρειάζεται να εκπαιδεύονται άντρες με τα κατάλληλα προσόντα ώστε να φροντίζουν για την αύξηση.​—Ησαΐας 60:22.