Ωστόσο, ο Ιώβ ήταν άνθρωπος με βαθιά και δυνατή πίστη. Η πίστη του ήταν εμφανής σε πολλά από όσα είπε σε εκείνον τον μακρύ διάλογο—λόγια που είναι αληθινά, όμορφα και ενθαρρυντικά για εμάς σήμερα. Όταν μίλησε για τα θαύματα της δημιουργίας, δόξασε τον Θεό με τρόπους που κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να κάνει χωρίς τη βοήθεια του Θεού. Για παράδειγμα, είπε ότι ο Ιεχωβά «κρεμάει τη γη στο τίποτα», μια δήλωση που έγινε πολλούς αιώνες προτού αυτό διαπιστωθεί επιστημονικά.b (Ιώβ 26:7) Και, όταν ο Ιώβ μίλησε για την ελπίδα που είχε για το μέλλον, εκφράστηκε με πεποίθηση όμοια με αυτή που είχαν άλλα πολύ πιστά άτομα. Ο Ιώβ πίστευε ότι, σε περίπτωση που πέθαινε, ο Θεός θα τον θυμόταν, θα ανυπομονούσε να τον ξαναδεί και κάποια στιγμή θα τον επανέφερε στη ζωή.—Ιώβ 14:13-15· Εβραίους 11:17-19, 35.

Εδώ βλέπουμε την πίστη του Ιώβ σε όλο της το μεγαλείο. Ύστερα από όλα όσα πέρασε, ο Ιώβ συνέχιζε να έχει ισχυρή πίστη. Δέχτηκε τη διόρθωση του Ιεχωβά και την εφάρμοσε. Αυτό μας υποκινεί να κάνουμε μια διερευνητική ερώτηση στον εαυτό μας: “Είμαι εγώ αρκετά ταπεινός ώστε να δέχομαι διόρθωση και συμβουλές;” Όλοι χρειαζόμαστε τέτοιου είδους βοήθεια. Όταν τη δεχόμαστε, μιμούμαστε την πίστη του Ιώβ.