1. (α) Ποια εμπειρία είχε ο Πέτρος στη Θάλασσα της Γαλιλαίας; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.) (β) Γιατί άρχισε ο Πέτρος να βουλιάζει;

ΕΙΝΑΙ νύχτα. Ο απόστολος Πέτρος και μερικοί άλλοι μαθητές παλεύουν με τα κουπιά τους μέσα στην ανεμοθύελλα για να διασχίσουν τη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Ξαφνικά, βλέπουν τον Ιησού να περπατάει πάνω στη θάλασσα. Ο Πέτρος τον φωνάζει, ζητώντας του να περπατήσει και αυτός πάνω στο νερό και να πάει κοντά του. Όταν ο Ιησούς τού λέει να έρθει, εκείνος κατεβαίνει από το πλοιάριο και περπατάει θαυματουργικά προς το μέρος του πάνω στην τρικυμισμένη θάλασσα. Αλλά λίγες στιγμές αργότερα, αρχίζει να βουλιάζει. Γιατί; Κοίταξε την ανεμοθύελλα και φοβήθηκε. Τότε φωνάζει τον Ιησού, ο οποίος τον πιάνει αμέσως λέγοντάς του: «Ολιγόπιστε, γιατί ενέδωσες στην αμφιβολία;»​—Ματθ. 14:24-32.

2. Τι θα εξετάσουμε τώρα;

² Ας αναλύσουμε τρία σημεία από αυτή την εμπειρία του Πέτρου τα οποία σχετίζονται με την πίστη: (1) πώς έδειξε αρχικά πίστη ότι ο Θεός είχε τη δύναμη να τον βοηθήσει, (2) γιατί άρχισε να χάνει την πίστη του και (3) τι τον βοήθησε να την ανακτήσει. Η εξέταση αυτών των σημείων θα μας βοηθήσει να διακρίνουμε πώς μπορούμε “να στεκόμαστε σταθεροί στην πίστη”.​—1 Κορ. 16:13.

ΠΙΣΤΗ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ

3. Γιατί πήδηξε ο Πέτρος από το πλοιάριο, και πώς κάναμε και εμείς κάτι παρόμοιο;

³ Όταν ο Πέτρος πήδηξε από το πλοιάριο για να περπατήσει στο νερό, ενήργησε με πίστη. Τον είχε καλέσει ο Ιησούς, και εκείνος είχε την πεποίθηση ότι ο Θεός θα τον βοηθούσε με τη δύναμή Του όπως βοηθούσε και τον Ιησού. Παρόμοια και εμείς, όταν αφιερωθήκαμε στον Ιεχωβά και βαφτιστήκαμε, το κάναμε αυτό επειδή είχαμε πίστη. Ο Ιησούς μάς κάλεσε να γίνουμε ακόλουθοί του, να περπατάμε στα ίχνη του. Εμείς έπρεπε να ασκήσουμε πίστη σε αυτόν και στον Θεό, έχοντας την πεποίθηση ότι θα μας βοηθήσουν με διάφορους τρόπους.​—Ιωάν. 14:1· διαβάστε 1 Πέτρου 2:21.

4, 5. Γιατί είναι η πίστη πολύτιμο απόκτημα;

⁴ Η πίστη είναι πράγματι πολύτιμο απόκτημα. Όπως η πίστη του Πέτρου τον βοήθησε να περπατήσει στο νερό, έτσι και η δική μας πίστη μάς βοηθάει να κάνουμε πράγματα που από ανθρώπινη άποψη μοιάζουν αδύνατα. (Ματθ. 21:21, 22) Για παράδειγμα, πολλοί από εμάς έχουμε κάνει τόσο δραστικές αλλαγές στη στάση και στις συνήθειές μας ώστε εκείνοι που μας ήξεραν από παλιά ίσως δεν μας αναγνωρίζουν πια. Ο Ιεχωβά υποστήριξε τις προσπάθειές μας επειδή κάναμε αυτά τα βήματα με βάση την πίστη μας σε αυτόν. (Διαβάστε Κολοσσαείς 3:5-10) Όταν η πίστη μάς υποκίνησε να αφιερωθούμε στον Ιεχωβά, γίναμε φίλοι του, κάτι που ποτέ δεν θα καταφέρναμε με τη δική μας δύναμη.​—Εφεσ. 2:8.

ΑΝ ΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ

6, 7. (α) Με τι μπορούν να συγκριθούν η θύελλα και τα κύματα που κύκλωναν τον Πέτρο; (β) Γιατί πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά τον κίνδυνο που υπάρχει να ατονίσει η πίστη μας;

⁶ Ο άνεμος και τα κύματα που κύκλωναν τον Πέτρο καθώς περπατούσε στο νερό μπορούν να συγκριθούν με τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς που αντιμετωπίζουμε εμείς ως αφιερωμένοι υπηρέτες του Θεού. Ακόμα και όταν λυσσομανούν γύρω μας, μπορούμε να στεκόμαστε σταθεροί με την υποστήριξή Του. Θυμηθείτε ότι ο Πέτρος δεν βούλιαξε εξαιτίας του δυνατού ανέμου ή κάποιου μεγάλου κύματος. Σκεφτείτε με ποια σειρά έγιναν τα πράγματα: «Κοιτάζοντας την ανεμοθύελλα, φοβήθηκε». (Ματθ. 14:30) Πήρε το βλέμμα του από τον Ιησού, και τότε η πίστη του κλονίστηκε. Και εμείς ίσως αρχίσουμε να βουλιάζουμε αν “κοιτάζουμε την ανεμοθύελλα”, εστιάζοντας το βλέμμα μας στη μανία της και αμφιβάλλοντας για την υποστήριξη του Ιεχωβά.

⁷ Πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά τον κίνδυνο που υπάρχει να ατονίσει η πίστη μας, διότι η Αγία Γραφή δείχνει ότι η εξασθένηση ή η απώλεια της πίστης είναι “η αμαρτία που μας μπλέκει εύκολα”. (Εβρ. 12:1) Όπως φαίνεται από την εμπειρία του Πέτρου, η πίστη μας μπορεί γρήγορα να εξασθενήσει αν εστιάσουμε το βλέμμα μας σε λάθος πράγματα.