7, 8. (α) Ποια είναι ‘πάντα τα υπάρχοντα’ του Κυρίου; (β) Τι απαιτείται από το δούλο προκειμένου να ασκεί επίβλεψη σε αυτά τα υπάρχοντα;

⁷ Έτσι, ποια είναι ‘πάντα τα υπάρχοντα αυτού’; Αυτά είναι όλοι οι πνευματικοί πόροι που έχουν γίνει περιουσία του Χριστού στη γη σε σχέση με την εξουσία του ως ουράνιου Βασιλιά. Αυτά ασφαλώς περιλαμβάνουν την αποστολή να κάνουν μαθητές του Χριστού, μαζί με το μεγαλειώδες προνόμιο να ενεργούν ως εκπρόσωποι της εγκαθιδρυμένης Βασιλείας του Θεού σε όλα τα έθνη του κόσμου.

⁸ Αυτή η προαγωγή στη θέση επίβλεψης όλων των υπαρχόντων του Κυρίου απαιτούσε να δώσει η τάξη του δούλου περισσότερο χρόνο και προσοχή στην επιτέλεση του έργου της Βασιλείας και, ναι, να αναπτύξει μεγαλύτερες εγκαταστάσεις για αυτό το έργο. Τώρα είχε έναν πολύ μεγαλύτερο αγρό για έργο—ολόκληρη την κατοικημένη γη.

Επιπρόσθετα Προνόμια

4, 5. (α) Πώς μια ερώτηση που έθεσε ο Ιησούς Χριστός αποτελεί πρόκληση για το κάθε μέλος της τάξης του δούλου σήμερα; (β) Με ποιους τρόπους πρέπει να κατανοηθούν οι εκφράσεις «πιστός και φρόνιμος δούλος» και ‘υπηρέτες του’; (γ) Ποια αποστολή έδωσε ο Ιησούς στο δούλο;

⁴ Το 1919, η καθαρισμένη τάξη του δούλου μπορούσε να αποβλέπει σε δραστηριότητες που θα επεκτείνονταν συνεχώς. Το 1914, ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός τους, είχε αποκτήσει μια ουράνια Βασιλεία. Όταν επέστρεψε στο προσωπικό του σπιτικού του για να επιθεωρήσει όλους τους ‘υπηρέτες’ του, ήταν ντυμένος με βασιλική μεγαλοπρέπεια την οποία δεν είχε όταν βρισκόταν εδώ στη γη. Τι βρήκε; Ήταν η τάξη του δούλου πολυάσχολη καθώς φρόντιζε για τα συμφέροντα του Κυρίου; Όπως έχει καταγραφεί στα εδάφια Ματθαίος 24:45-47, ο Ιησούς έκανε μια ερώτηση η οποία ανάγκασε τον κάθε χρισμένο μαθητή να εξετάσει την προσωπική του αφοσίωση στον Μεσσία του Ιεχωβά: «Τις λοιπόν είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος, τον οποίον ο κύριος αυτού κατέστησεν επί των υπηρετών αυτού, δια να δίδη εις αυτούς την τροφήν εν καιρώ [στον κατάλληλο καιρό, ΜΝΚ]; Μακάριος ο δούλος εκείνος, τον οποίον όταν έλθη ο κύριος αυτού θέλει ευρεί πράττοντα ούτως. Αληθώς σας λέγω ότι θέλει καταστήσει αυτόν επί πάντων των υπαρχόντων αυτού».

⁵ Είναι ολοφάνερο ότι η περιγραφή που έδωσε ο Ιησούς για αυτόν τον πιστό δούλο δεν ταιριάζει σε κανένα μεμονωμένο άτομο. Όχι, αλλά περιγράφει την πιστή χρισμένη εκκλησία του Χριστού ως σύνολο, ως ομάδα. Οι υπηρέτες είναι οι χρισμένοι ακόλουθοι του Χριστού ως άτομα. Ο Ιησούς γνώριζε ότι επρόκειτο να εξαγοράσει αυτούς τους χρισμένους με το ίδιο του το αίμα, γι’ αυτό και κατάλληλα αναφέρθηκε σε αυτούς συλλογικά ως το δούλο του. Το εδάφιο 1 Κορινθίους 7:23 λέει σχετικά με αυτούς: «[Εσείς, συλλογικά μιλώντας] δια τιμής ηγοράσθητε· μη γίνεσθε δούλοι ανθρώπων». Ο Ιησούς έδωσε στην τάξη του δούλου του την αποστολή να αφήνει το φως της να λάμπει για να ελκύει και να κάνει και άλλους μαθητές και για να τρέφει τους υπηρέτες του προοδευτικά με το να τους δίνει την πνευματική τους τροφή στον κατάλληλο καιρό.

6. Πώς ανταμείφτηκε ο δούλος ως αποτέλεσμα της επιθεώρησης του Ιησού;

⁶ Από τότε που άρχισε η παρουσία του Χριστού μέχρι και το 1918, μολονότι η τάξη του δούλου ήταν αντιδημοφιλής, αντιμετώπιζε διωγμό και μάλιστα βρισκόταν σε κάποια σύγχυση, ωστόσο επιζητούσε να δίνει επίκαιρη τροφή στους υπηρέτες. Αυτό ήταν εκείνο που βρήκε ο Κύριος όταν άρχισε την επιθεώρησή του. Ο Κύριος Ιησούς ήταν ευχαριστημένος και το 1919 ανακήρυξε ευτυχισμένη εκείνη την τάξη του πιστού, επιδοκιμασμένου δούλου. Ποια ήταν η υπέροχη ανταμοιβή που έλαβε ο δούλος επειδή έκανε αυτό που ο Κύριός του τον είχε διορίσει να κάνει; Μια προαγωγή! Ναι, του δόθηκαν μεγαλύτερες ευθύνες για την προώθηση των συμφερόντων του Κυρίου του. Εφόσον ο Κύριος ήταν τώρα ουράνιος Βασιλιάς, τα επίγεια υπάρχοντά του έγιναν ακόμη πιο πολύτιμα.

7, 8. (α) Ποια είναι ‘πάντα τα υπάρχοντα’ του Κυρίου; (β) Τι απαιτείται από το δούλο προκειμένου να ασκεί επίβλεψη σε αυτά τα υπάρχοντα;

⁷ Έτσι, ποια είναι ‘πάντα τα υπάρχοντα αυτού’; Αυτά είναι όλοι οι πνευματικοί πόροι που έχουν γίνει περιουσία του Χριστού στη γη σε σχέση με την εξουσία του ως ουράνιου Βασιλιά. Αυτά ασφαλώς περιλαμβάνουν την αποστολή να κάνουν μαθητές του Χριστού, μαζί με το μεγαλειώδες προνόμιο να ενεργούν ως εκπρόσωποι της εγκαθιδρυμένης Βασιλείας του Θεού σε όλα τα έθνη του κόσμου.

⁸ Αυτή η προαγωγή στη θέση επίβλεψης όλων των υπαρχόντων του Κυρίου απαιτούσε να δώσει η τάξη του δούλου περισσότερο χρόνο και προσοχή στην επιτέλεση του έργου της Βασιλείας και, ναι, να αναπτύξει μεγαλύτερες εγκαταστάσεις για αυτό το έργο. Τώρα είχε έναν πολύ μεγαλύτερο αγρό για έργο—ολόκληρη την κατοικημένη γη.